طب جنوب
سال:1392 | دوره:16 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

زمینه: اشریشیاکلی یوروپاتوژن، پاتوژن غالب در عفونت های ادراری می باشد. عفونت های دستگاه ادراری، یکی از شایع ترین عفونت های انسانی می باشد. با وجود آنتی ژن ها و توکسین های مختلف باکتری های دخالت کننده در ایجاد عفونت، یکی از عوامل مهم در عفونت های ناشی از اشریشیاکلی و سایر باکتری های گرم منفی، چسبیدن باکتری به سطح سلول میزبان می باشد، بنابراین مهار اتصال باکتری، راهکاری مناسب جهت مهار عفونت می باشد. با توجه به اینکه، پروتئین PapG به عنوان ادهسین عمل می نماید، کاندیدی مناسب برای تهیه واکسن می باشد.مواد و روش ها: DNA ژنومیک باکتری اشریشیاکلی سویه بالینی حاوی ژن papG II، استخراج گردید. با طراحی پرایمر برای ژن papG II، واکنش PCR انجام گرفت. محصول PCR در پلاسمید pBluescript (SK-) کلون گردید. با استفاده از نرم افزار ClustalW و MEGA4 توالی به دست آمده با توالی ژنی موجود در بانک ژن هم طراز گردید و تنوع ژنی آن بررسی گردید.یافته ها: بر اساس این همطرازی، ناحیه N ترمینال در سطح پروتئین و DNA حفاظت شده می باشد.نتیجه گیری: ناحیه N ترمینال ژن PapG در بین سویه های بالینی یک توالی حفاظت شده است و می توان از آن برای طراحی واکسن علیه عفونت ادراری استفاده نمود.

زمینه: گیاه سودا آجیپتیکا (Suaeda aegyptiaca) متعلق به خانواده اسفنجیان (Chenopodiaceae) بوده که دومین رتبه را بین خانواده های گیاهی دنیا از لحاظ تعداد داراست. این گیاه هالوفیت بومی نواحی خشک و نیمه خشک و اراضی شور ساحلی نظیر سواحل خلیج فارس است. دارای برگ های گوشتی، یکساله، بذر روغنی، رشد سریع و تولید مقدار زیاد بیوماس می باشد. هدف از این پژوهش بررسی مقدار روغن، شناسایی و تعیین درصد اسیدهای چرب موجود در بذر گیاه S. aegyptiaca می باشد.مواد و روش ها: بذر گیاه S. aegyptiaca پس از جمع آوری از نواحی ساحل خلیج فارس استان بوشهر، شستشو و خشک گردید. توسط دستگاه سوکسله و با حلال نرمال هگزان استخراج اسیدهای چرب انجام گرفت. پس از تبخیر حلال توسط دستگاه تقطیر در خلا، آن گاه در محیط حاوی پتاس و در حضور BF3، به مدت 30 دقیقه به روش رفلاکس متانولیز شد. سپس مشتقات متیل استر به دست آمده توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC-FID) آنالیز گردید.یافته ها: بذر گیاه S. aegyptiaca حاوی هشت اسید چرب بوده که عبارتند از: اسیدچرب پلارگونیک (C9)، کاپریک (C10)، اندیسیلیک (C11)، تری دیسیلیک (C13)، پالمیتیک (C16)، استئاریک (C18)، لینولئیک (C18:2) و لینولنیک(C18:3) . میانگین مقدار روغن دربذرگیاه 0.014±0.87 درصد بود.نتیجه گیری: نسبت اسیدهای چرب غیراشباع بیش از انوع اشباع بود. اسید لینولئیک و اسید پالمتیک به ترتیب بیشترین اسیدهای چرب غیراشباع و اشباع موجود در روغن بذر گیاه S. aegyptiaca بود.

زمینه: محتوای سیر با داشتن آنزیم هایی همچون آلیناز به مرور زمان در حال تغییر است. در این تحقیق اثر سیر سه ماه مانده در مقایسه با سیر تازه بر روی رشد سلول های فیبروسارکوما در موش Balb/c مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای، تعداد 40 موش Balb/c ماده inbred به طور تصادفی به 5 گروه، تقسیم شدند. سلول های WEHI 164 در زیر پوست ناحیه سینه حیوان تزریق شد. دو هفته قبل و سه هفته بعد از تزریق سلول های سرطانی، ./2 cc نرمال سالین (NS) یا 20 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره های سیر تازه یا سه ماه مانده به روش تزریق داخل صفاقی (IP) به موش ها تزریق شد. 5 روز بعد از تزریق سلول ها، تا روز 21 هر دو روز یک بار مساحت تومورها، اندازه گیری و با آزمون ANOVA با یکدیگر مقایسه شدند. مقدار ترکیبات فنولی و قدرت آنتی اکسیدانی عصاره ها نیز اندازه گیری شد.یافته ها: مقدار فنول کل در سیر تازه 12.61 میلی گرم بر گرم و در سیر سه ماه مانده /89 میلی گرم بر گرم بود. کارایی سیر تازه (35.63) در مقایسه با سیر سه ماه مانده (10.2) در پیشگیری از اکسیداسیون بیشتر بود (P<0.05). میانگین اندازه تومورها در گروه هایی که سیر تازه را دریافت کرده بودند، کوچکتر از گروه کنترل بود و با گذشت زمان بیشتر می شد به گونه ای که اختلافی معنی دار در گروه های نام برده در روزهای 17، 19 و 21 دیده شد (P=0.001). تزریق سیر سه ماه مانده، تاثیری در مهار رشد سلول های سرطانی در مقایسه با گروه کنترل نداشت (P=0.61).نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که مصرف سیر، ممکن است نقش مهمی در کنترل و جلوگیری از رشد فیبروسارکوما داشته باشد. این اثر ضد توموری سیر با گذشت زمان کاهش می یابد، بنابراین مصرف سیر تازه توصیه می شود.

زمینه: سزارین جزو آن دسته از اعمال جراحی است که جهت پیشگیری از ایجاد عوارض در مادر و جنین انجام می شود. سزارین یک روش بدون عارضه نیست و دارای انواع عوارض پس از زایمان از جمله عفونت، است. عفونت پس از سزارین شامل؛ آندومتریت، عفونت زخم، ترومبوفلبیت عفونی لگن است که بستگی به استفاده از آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک و تکنیک جراحی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه تجویز یک دوز آنتی بیوتیک وریدی با 3 دوز آنتی بیوتیک وریدی در پیشگیری از عفونت های پس از سزارین بود.مواد و روش ها: با طراحی یک مطالعه تجربی کارآزمایی بالینی تصادفی (RCT) دو سو کور، کلیه زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر دانشگاه علوم پزشکی زنجان به مدت یکسال از شروع طرح که سزارین شدند به طور تصادفی و به توالی به دو گروه الف (دریافت کننده تک دوز آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک) و ب (دریافت کنندگان 3 دوز آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک) وارد مطالعه شدند. بیماران در طی مدت بستری و همچنین پس از ترخیص تا 10 روز پس از سزارین از لحاظ علائم عفونت تحت بررسی بودند. اطلاعات حاصله پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS ویرایش 16 و آزمون آماری Chi-Square Test مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: ظرف مدت یکسال از شروع این مطالعه تعداد 146 زن باردار که تحت عمل سزارین قرار گرفتند به توالی به دو گروه مساوی 73 نفری الف و ب وارد شدند. در طول مدت بستری در بخش، در گروه الف، پنج مورد (6.8 درصد) تب پس از سزارین تائید شد و در گروه ب دو نفر (2.7 درصد) تب کردند. در بررسی آماری تفاوتی در بروز تب در دو گروه تحت مطالعه دیده نشد.نتیجه گیری: رژیم تک دوز در مقابل 3 دوز آنتی بیوتیک برای پیشگیری از عفونت پس از سزارین در دو گروه الف و ب، هیچ گونه تفاوت معنی داری نداشت. لذا، به نظر می رسد که نیاز به استفاده از رژیم سه دوز آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در بیماران سزارینی وجود ندارد و با توجه به بروز مقاومت دارویی و زیان اقتصادی، تک دوز آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک برای پیشگیری از عفونت پس از سزارین توصیه می شود.

زمینه: هر چند که آسپیراسیون سوزنی نازک (FNA) تیروئید به عنوان یک روش انتخابی در ندول های تیروئید مطرح شده است ولی اخیرا نقش آن در مدیریت ندول های قابل لمس تیروئید مورد شک قرار گرفته است و به نظر می رسد که نمی تواند یک سوم از بدخیمی های تیروئید را تشخیص دهد.مواد و روش ها: در یک مطالعه آینده نگرانه داده های 198 بیمار متوالی که در یک بیمارستان دانشگاهی تیروئیدکتومی شده و نتایج FNA تیروئید پیش از جراحی را داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. برای تقسیم بندی نتایج FNA تیروئید از سیستم دسته بندی انجمن اندوکرینولوژیست های بالینی آمریکا (AACE) استفاده گردید و بیماران به دو گروه خوش خیم، بدخیم و مشکوک یا نامعین تقسیم شدند. گروه مشکوک یا نامعین شامل تمام ضایعات با الگوی فولیکولار مانند نئوپلاسم های فولیکولار، ضایعات هرتل سل و مشکوک به کارسینوم پاپیلاری بود. یافته های FNA تیروئید توسط دو پاتولوژیست مستقل که از نتایج هیستوپاتولوژی و بالینی بیماران اطلاعی نداشتند، مورد بازنگری قرار گرفتند.یافته ها: تعداد 172 بیمار تیروئیدکتومی شده (86.9 درصد) دارای ضایعات خوش خیم و تعداد 36 نفر ( 13.1درصد) نیز دارای ضایعات بدخیم در هسیتولوژی بودند. شایع ترین نوع بدخیمی در این بیماران کارسینوم پاپیلاری (76.9 درصد) بود و کارسینوم های فولیکولار و مدولاری نیز هر کدام در 3 مورد از بیماران یافت گردید و در 18 مورد (9.1 درصد) از ضایعات هیستوپاتولوژی نیز آدنوم فولیکولار یافت شد.در مجموع برای 158 مورد (79.8 درصد) از بیماران در FNA تیروئید ضایعات خوش خیم، 17 مورد (8.6 درصد) بدخیم و 23 مورد (11.6 درصد) مشکوک یا نامعین گزارش گردید. میزان حساسیت (53.84 درصد)، ویژگی (98.01 درصد)، ارزش اخباری مثبت (82.35 درصد)، ارزش اخباری منفی (92.50 درصد) و دقت تشخیصی (81.81 درصد) برای FNA تیروئید به دست آمد.نتیجه گیری: در مطالعه ما، روش FNA تیروئید به عنوان روش تشخیصی پیش از عمل تیروئید، از حساسیت کافی برای یافت ضایعات بدخیم برخوردار نیست و می بایست یافته های بالینی، سونوگرافی و مارکرهای بیولوژیک را در مدیریت پیش از عمل جراحی ندول های تیروئید مدنظر قرار داد.

زمینه: بر اساس پیشنهاد سازمان جهانی بهداشت (WHO)،30  دقیقه فعالیت بدنی هوازی روزانه در پنج روز هفته دارای آثار سلامتی بخش برای بزرگسالان و میانسالان است. در حالی که تاکنون در ایران، آثار ضدالتهابی این برنامه مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف از این تحقیق بررسی اثر 16 هفته فعالیت بدنی پیشنهادی WHO بر پروتئین واکنشی C- و اینترلوکین-6 در مردان میانسال است.مواد و روش ها: 30 مرد میانسال با پروتئین واکنشی C- و اینترلوکین-6 ناشتای بالاتر از حد توصیه شده در این تحقیق شرکت کردند. این آزمودنی ها به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (n=10)، گروه یک جلسه تمرین در روز (n=10)،16 هفته، هر هفته پنج روز، روزانه 30 دقیقه دویدن در روی تردمیل) و گروه دو جلسه تمرین در روز (n=10)، 16 هفته، هر هفته پنج روز، روزانه دو جلسه 15 دقیقه ای دویدن در روی تردمیل) تقسیم شدند. پروتئین واکنشی C- (ناشتا)، اینترکوکین-6 (ناشتا)، شاخص توده بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی پیش از آزمون و پس از آزمون اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی و یک نمونه ای و آزمون تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل، هر دو روش تمرینی موجب کاهش معنی دار (P<0.05) پروتئین واکنشیC- ، اینترلوکین-6 و شاخص توده بدن شد و حداکثر اکسیژن مصرفی را به طور معنی دار (P<0.05) افزایش داد.نتیجه گیری: 16 هفته برنامه فعالیت بدنی پیشنهادی WHO، چه به صورت یک جلسه تمرین در روز و چه به صورت دو جلسه تمرین در روز، موجب کاهش پروتئین واکنش گر C- و اینترلوکین-6 در مردان میانسال می شود.

زمینه: نقص آنزیم گلوکز 6- فسفات دهیدروژناز (G6PD) یک اختلال ژنتیکی می باشد و ارزیابی نوزادان از لحاظ وجود یا عدم وجود این نقص، یکی از اجزای موثر در بررسی سلامت عمومی در کشورهای مختلف محسوب می شود. از همین رو این مطالعه به منظور بررسی شیوع نقص آنزیم G6PD در نوزادان شهر تهران صورت گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی روی 1226 نوزاد (585 پسر، 641 دختر) در سال 88 در بیمارستان رسول اکرم (ص) و حضرت علی اصغر (ع) صورت گرفت. فعالیت آنزیم G6PD به روش فلئورسنت لکه ای و ارزیابی کمی آنزیم با روش بیوتلر انجام شد. شاخص های وزن، سن، میزان بیلیروبین، نوع گروه خونی، تست کومبس مستقیم و شمارش رتیکولوسیت برای هر یک از نوزادان بررسی و ثبت گردید. اطلاعات حاصله با استفاده از نرم افزارSPSS  ویرایش 16 و آزمون  (T Student) Tو مربع کای (Chi Square) مورد تحلیل آماری قرار گرفت و (P<0.05) معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: از 1226 نوزاد 27 نوزاد (2.2 درصد) (12 پسر، 15 دختر) کمبود آنزیم داشتند که از این 27 نوزاد 19 نوزاد هیپربیلی روبینمی داشتند. میزان فعالیت آنزیم G6PD در نوزادان نرمال 1.1±11.4 واحد بر گرم هموگلوبین بود اما در نوزادان دارای کمبود 0.63±2.2 واحد بر گرم هموگلوبین تعیین شد که اختلاف بین آنها معنی دار بود  .(P=0.027)میزان میانگین بیلی روبین در نوزادان نرمال 0.11±7.7 میلی گرم بر دسی لیتر بود اما در نوزادان دارای کمبود 1.1±13.1 میلی گرم بر دسی لیتر تعیین شد که اختلاف معنی داری نسبت به نوزادان نرمال داشت (P=0.047). از کل نوزادان در 22 نوزاد تعویض خون صورت گرفت که 8 نوزاد از آنها کمبود آنزیم داشتند.نتیجه گیری: با توجه به شیوع 2.2 درصدی کمبود آنزیم G6PD ضرورت ارزیابی نمونه های خونی جفت و آموزش مادران در معرض خطر به منظور جلوگیری از عوارض عصبی هیپربیلی روبینمی (کرنیکتروس) توصیه می گردد.

زمینه: در بلایا تعداد زیادی از مجروحان و آسیب دیدگان به منظور بهره گیری از تسهیلات بهداشتی درمانی به سوی بیمارستان ها سرازیر می گردند. بنابراین بیمارستان ها مهم ترین محل ارائه این خدمات به جامعه می باشند که باید تمام سطوح آن بهترین پاسخ را تا جایی که امکان دارد به بیشترین تعداد مصدومان ارائه نمایند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان آمادگی بیمارستان های استان بوشهر در برابر بلایا انجام گردید.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی بود که در کلیه بیمارستان های استان بوشهر در سال 1388 انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از چک لیست 210 سوالی استفاده شد که دارای 10 هدف و جهت، هر هدف 6 حیطه (تجهیزات، نیروی انسانی، فضای فیزیکی، ساختار و تشکیلات، پروتکل ها، نمودار عملکرد) در نظر گرفته شد. چک لیست توسط افراد مختلف بر حسب حیطه های مورد بررسی با مشاهده مستقیم و ارزیابی تجهیزات، برنامه ها، اسناد و مدارک تکمیل گردید.یافته ها: میزان آمادگی بیمارستان ها، در هدف ترافیک با میانگین نمره 16.10±19.04 بسیار ضعیف و اهداف امنیت، آموزش و مدیریت با کسب میانگین و انحراف معیار به ترتیب 26.52±35.29، 19.46±38.65، 24.05±36.36 ضعیف ارزیابی شد. از نظر پشتیبانی، نیروی انسانی، ارتباطات، تخلیه و انتقال و پذیرش با میانگین نمره 26.31±53.26، 27.61±49.65، 18.29±45.53، 19.72±43.33، 20.37±40.47 متوسط ارزیابی گردید. بیشترین امتیاز مربوط به اورژانس با میانگین نمره 19.18±53.80 برآورد شد.نتیجه گیری: بیمارستان های استان آمادگی لازم و توان پاسخ گویی در برابر بلایا را نداشته و در صورت بروز حادثه غیرمترقبه ای با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. بیمارستان های بررسی شده لازم است جهت کسب آمادگی جهت برخورد با حوادث برنامه ریزی نمایند.