مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1394 | دوره:70 | شماره:4 |تعداد مقالات:17

زمینه مطالعه: یکی از مهمترین بیماریهای قلبی در سگ ها، نارسایی دریچه ای بوده که به وسیله روش های کمک تشخیصی از قبیل فونوکاردیوگرافی (phonocardiography)، اکوکاردیوگرافی (echocardiography) و ... قابل ارزیابی می باشند.هدف: هدف از این مطالعه بررسی نارسایی های دریچه ای قلبی بوسیله دو تکنیک فونوکاردیوگرافی و اکوکاردیوگرافی و همچنین استفاده کاربردی از تکنیک فونوکاردیوگرافی در تشخیص نارسایی های دریچه ای قلبی می باشد.روش کار: تعداد 180 قلاده سگ ارجاعی به بیمارستان حیوانات کوچک دانشکده دامپزشکی با سن بالای 5 سال مورد معاینه قرار گرفتند. از این تعداد، 30 مورد بیمار قلبی تشخیص داده شد که پس از سمع قلب و ضبط صدای سوفل (murmur) قلبی و بررسی آن بوسیله فونوکاردیوگرافی، معاینه اکوکاردیوگرافی انجام گرفت. بوسیله فونوکاردیوگرافی نوع نارسایی دریچه ای و محل آن را مشخص کرده و پس از عمل اکوکاردیوگرافی یافته های حاصل از این دو تکنیک با هم مقایسه شد.نتایج: در تمامی این 30 بیمار که صدای قلبی آنها ضبط و بررسی گردید، سوفل ها از نوع سیستولیک بوده و نارسایی دریچه میترال (mitral insufficiency) و عارضه برگشت خون (mitral regurgitation) از این دریچه تشخیص داده شد. پس از انجام اکوکاردیوگرافی، در 28 بیمار نارسایی دریچه میترال تایید شده که از این تعداد در یک بیمار علاوه بر نارسایی میترال، نارسایی دریچه سه لتی (Tricuspid insufficiency) و تنگی دریچه پولمونری (Pulmonary stenosis) نیز تشخیص داده شده است. در دو بیمار عارضه ای مبنی بر وجود هرگونه بیماری قلبی از جمله نارسایی دریچه ای دیده نشده است.نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه توصیه می شود به منظور تشخیص اولیه نارسایی دریچه ای و محل آن از تکنیک فونوکاردیوگرافی استفاده شود و به منظور تعیین روند بیماری و پیگیری پیشرفت عارضه، اکوکاردیوگرافی صورت گیرد.

زمینه مطالعه: AmpC و ESBL به عنوان بتالاکتامازهای وسیع الطیف وابسته به پلاسمید عامل اصلی مقاومت برخی باکتری ها مخصوصا انتروباکتریاسه ها به سفالوسپورین های وسیع الطیف بوده و نهایتا شکست درمانی، افزایش هزینه های درمان در انسان و ضررهای اقتصادی در صنعت طیور را در پی خواهد داشت.هدف: هدف این مطالعه بررسی و غربالگری جدایه های اشریشیا کلی تولیدکننده آنزیم های ESBL و AmpC در مدفوع طیور و کارگران طیور مربوطه می باشد.روش کار: در این مطالعه 500 نمونه سواپ کلوآک از جوجه های گوشتی مربوط به پنچ مرغداری اطراف تهران و 25 نمونه سواپ رکتال از کارگران همان مرغداری ها جمع آوری و با کشت در محیط مک کانکی و تست های بیوشیمیایی مربوطه، تایید جدایه های اشریشیا کلی انجام گردید. حساسیت جدایه ها توسط روش انتشار دیسک به 12 آنتی بیوتیک (طبق پیشنهادهای CLSI) تعیین گردید و برای تایید جدایه های ESBL از دو دیسک سفتازیدیم و سفتازیدیم- کلاولانیک اسید و از دیسک های سفوکسیتین و سفوکسیتین- EDTA نیز جهت تعیین جدایه های AmpC استفاده گردید. داده های مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل شدند. جدایه های تولیدکننده ESBL توسط PCR جهت حضور ژن های کد کننده بتالاکتامازهای CTX-M، TEM و SHV مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: در مجموع 467 جدایه اشریشیا کلی از %88.9 نمونه ها جدا گردید به طوریکه %92 جدایه های طیور و %72.7 جدایه های کارگران الگوی مقاومت دارویی چندگانه (MDR) نشان دادند. فنوتیپ مقاومت ESBL در (26) %5.5 جدایه های طیور تعیین گردید در حالیکه در بین هیچکدام از جدایه های کارگران مشاهده نگردید. شش جدایه حامل هر دو ژن TEM و CTX-M بودند در حالیکه 5 جدایه فقط برای ژن TEM و یک جدایه برای CTX-M تایید شدند. %88.6 از جدایه های ESBL مثبت برای تولید AmpC تایید فنوتیپی شدند.نتیجه گیری نهایی: با توجه به اینکه سفالوسپورین ها در جوجه های گوشتی در ایران استفاده نمی گردند بنابراین جداسازی جدایه های اشریشیا کلی مدفوعی تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف می تواند نشان دهنده انتقال ژن های مقاومت مربوطه از طریق پلاسمیدهای حامل و یا دیگر عوامل متحرک ژنتیکی در بین انتروباکتریاسه ها باشد.

زمینه مطالعه: بروسلوز یکی از مهم ترین بیماریهای واگیردار بین انسان و دام می باشد، که امروزه تعداد زیادی از جمعیت دامی و عده بی شماری از جمعیت انسانی از عوارض ناشی از آن رنج می برند.هدف: بر آورد شیوع آنتی بادی های ضد بروسلا در سطح حیوان و گله در شهرستان های منطقه جنوب استان کرمان.روش کار: این مطالعه مقطعی در دامداری های 7 شهرستان این منطقه طراحی گردید و 300 گله در این منطقه و از هر گله 10 نمونه گوسفند یا بز به طور تصادفی انتخاب گردیدند. از مجموع 3000 نمونه خون اخذ شده 2952 نمونه مورد آزمایش رزبنگال قرار گرفتند و بر روی نمونه های مثبت آزمایش های رایت و 2-ME انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و رگرسیون لجستیک با استفاده از نرم افزار آماری Stata نسخه 11.1 استفاده گردید.نتایج: شیوع سرمی آنتی بادی های ضد بروسلا در حیوانات مورد مطالعه %6.4 و در گله های مورد مطالعه %25.3 برآورد گردید. بین وضعیت ابتلا و نوع دام تفاوت معنی داری مشخص گردید و شانس ابتلا گوسفندان نسبت به بزها 2.12 برابر بود.نتیجه گیری نهایی: شیوع بروسلوز در این منطقه در سطح حیوان و گله قابل توجه است که علاوه بر اهمیت آلودگی این بیماری در این منطقه توصیه می شود جهت کنترل و مبارزه با این بیماری با اختصاص بودجه بیشتری به سازمان دامپزشکی کشور بیماری در جمعیت حیوانی کنترل گردد.

زمینه مطالعه: ادیپونکتین یکی از مهمترین ادیپوسیتوکاین های بافت چربی است که بواسطه گیرنده های AdipoR1 و AdipoR2 در تنظیم باروری جنس نر و ماده نقش دارد. اخیرا بیان ژن های سیستم ادیپونکتین و نقش تنظیمی منفی آن بر محور هیپوفیز- هیپوتالاموس به تایید رسیده است.هدف: در حال حاضر اطلاعاتی در مورد بیان ادیپونکتین و گیرنده های آن در محور هیپوفیز- هیپوتالاموس در دام های اهلی در دسترس نمی باشد. در این مطالعه برای اولین بار بیان ژن های سیستم ادیپونکتین در مراحل مختلف سیکل فحلی گاو در بافت های هیپوفیز و هیپوتالاموس مورد مطالعه قرار گرفت.روش کار: نمونه گیری از بافت های هیپوفیز و هیپوتالاموس از گاوهای هلشتاین ماده در کشتارگاه بعمل آمد. تعیین مراحل مختلف سیکل استروس (پرواستروس، مت استروس، ابتدای لوتئال، انتهای لوتئال) براساس ارزیابی ماکروسکوپی تخمدان ها و رحم انجام گرفت. ارزیابی کمی بیان ژن های ادیپونکتین و گیرنده های آن با استفاده از آزمون PCR در زمان حقیقی کمی (qPCR Probe Maste Kit) و بر اساس روش مقایسه ای 2-DDCt انجام شد. مقادیر هورمون های استروژن و پروژسترون با استفاده از روش الیزا اندازه گیری شد.نتایج: نتایج این مطالعه نشان دهنده بیان ادیپونکتین و گیرنده های آن در بافت های مورد مطالعه بود. بالاترین بیان ادیپونکتین در بافت های مورد مطالعه در فاز لوتئال مشاهده شد در حالیکه حداقل میزان بیان ادیپونکتین مربوط به دوره پرو استروس بود. تغییر معنی داری در بیان گیرنده 1 در طول سیکل فحلی در بافت های مورد مطالعه مشاهده نشد. بالاترین میزان بیان گیرنده 2 در مرحله پرو استروس و کمترین میزان آن مربوط به اواخر فاز لوتئال بود. بین تغییرات ادیپونکتین در بافت های مورد مطالعه با استروژن ارتباط منفی و با پروژسترون ارتباط مثبت وجود داشت.نتیجه گیری نهایی: بر اساس یافته های این تحقیق در خصوص بیان پایین ادیپونکتین در پرو استروس و نتایج سایرین مبنی بر اثر منفی ادیپونکتین بر ترشح هورمون LH از هیپوفیز می توان نتیجه گیری نمود که ممکن است ادیپونکتین بر عملکرد محور هیپوفیز- هیپوتالاموس در گاو در طول سیکل فحلی نقش تنظیمی داشته باشد.

زمینه مطالعه: نشخوارکنندگان تغذیه شده با جیره های غلاتی در معرض بروز ناهنجاری های گوارشی از جمله اسیدوز هستند که می تواند آثار زیان بار اقتصادی بالایی داشته باشد.هدف: در این پژوهش، اثر افزودن موننسین و مخلوط روغن های گیاهی و دریایی به جیره های غنی از غلات روی بیان ژنی آنزیم های درگیر در مسیرهای متابولیک تکثیر سلولی و کارکرد سلول های اپیتلیالی شکمبه مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: 22 راس بره نر افشاری با میانگین وزنی (45±8 kg) در قالب طرح کاملا تصادفی با جیره غلاتی حاوی %80 کنسانتره و %20 علوفه به مدت 21 روز عادت دهی شدند. بعد از دوره عادت پذیری بره ها به 3 گروه تقسیم بندی شدند که به مدت 8 هفته جیره های آزمایشی شامل: (1 جیره غلاتی بدون مواد افزودنی، (2 جیره غلاتی و 30 mg موننسین برای هر بره در روز و (3 جیره غلاتی و مخلوط روغن های غیر اشباع (40 g روغن ماهی و 60 g روغن آفتابگردان) برای هر بره در روز دریافت کردند. در پایان دوره پرواربندی تمام بره ها کشتار شده و نمونه های اپیتلیوم از قسمت شکمی شکمبه برای سنجش تغییرات در بیان mRNA ژنی گرفته و بررسی بیان ژنهای MCT1، MCT4، HMGCS1 و HMGCS2 توسط Real Time PCR؛ انجام شد.نتایج: بیان mRNA ژن های درگیر در سنتز پروتئین های ناقل اسیدهای چرب فرار (MCT1 و MCT4) در بافت اپیتلیوم بره های تغذیه شده با جیره غلاتی و موننسین در مقایسه با شاهد تنظیم افزایشی داشت و در بره های تغذیه شده با جیره غلاتی و روغن در مقایسه با شاهد تنظیم کاهشی داشت (P<0.001). اضافه کردن روغن و موننسین به جیره غلاتی به ترتیب سبب افزایش و کاهش بیان mRNA ایزوفرم سیتوزولی آنزیم هیدروکسی متیل گلوتاریل کوآنزیم آسنتاز (HMGCS1) شد (P<0.001). بیان mRNA ایزوفرم میتوکندریایی این آنزیم (HMGCS2) در بافت اپیتلیوم شکمبه بره های تغذیه شده با جیره های مکمل شده با روغن و موننسین نسبت به شاهد به ترتیب بدون تغییر و افزایش نشان داد (P<0.001).نتیجه گیری نهایی: نتایج این پژوهش نشان داد افزودن موننسین و روغن به عنوان ابزاری تغذیه ای برای کاهش اسیدوز سبب تغییر در بیان mRNA پروتئین های انتقال دهنده اسیدهای چرب فرار و آنزیم های محدود کننده در سنتز کلسترول و اجسام کتونی در اپیتلیوم شکمبه شد.

زمینه مطالعه: بروسلوز یکی از مهمترین بیماریهای مشترک انسان و دام در خاورمیانه و ایران می باشد.هدف: هدف از انجام این مطالعه جستجوی ژنومی بروسلا در گاوان سروپوزیتیو بود.روش کار: برای انجام این تحقیق در طی سال های 1392-1391، از 28519 راس گاو خونگیری انجام شد. سپس نمونه ها توسط تست های رز بنگال، رایت و -2 مرکاپتو اتانول از نظر حضور آنتی بادی ضد بروسلا، غربالگری شدند. نمونه های با تیتر آنتی بادی برابر یا بیشتر از 80 و 40 به ترتیب در تست های رایت و -2 مرکاپتو اتانول به عنوان نمونه مثبت تلقی و کشتار شدند. بافت های عقده های لنفی، کبد و کلیه از 122 مورد از گاوهای کشتار شده جمع آوری شد. بیضه حیوانات نر نیز گرفته شد. نمونه های سروپوزیتیو با مجموعه ای از پرایمرهای اختصاصی برای بروسلا آبورتوس، بروسلا ملی تنسیس و سویه های واکسن Rev1 و RB51 توسط آزمون PCR تست شدند.نتایج: نتایج تست های سرولوژی نشان داد که 450 نمونه در تست رزبنگال مثبت هستند و 447 نمونه در تست رایت دارای تیتر آنتی بادی 1:80£ هستند و 389 نمونه، در تست 2ME مثبت می باشند. نتایج PCR نشان داد که 46 مورد (%37.7) از 122 نمونه از نظر حضور توالی نوکلئوتیدی خاص بروسلا مثبت اند یا به ‏عبارتی عفونت فعال داشته و به باکتری جنس بروسلا آلوده بودند، در حالی که %62.3 از نمونه ها منفی بودند. از بین موارد مثبت، 2 مورد (%4.35) به بروسلا ملی تنسیس،2 مورد (%4.35) به سویه واکسن Rev1 و 42 مورد (%91.3) به بروسلا آبورتوس آلوده بودند.نتیجه گیری نهایی: همان طور که انتظار می رود اکثر گاوها با گونه آبورتوس آلوده هستند. موارد آلوده با سویه های واکسن Rev1 و B.melitensis احتمالا به دلیل پرورش گوسفند و بز در محیط نگهداری گاوها می باشد. اما %62.3 از دام های سروپوزیتیو در آزمون PCR به بروسلا آلوده نبودند که می تواند به دلیل بروز واکنش متقاطع در تست های سرولوژی و یا برانگیخته شدن سیستم ایمنی و حذف باکتری از اندام های داخلی باشد.

زمینه مطالعه: فیبروبلاست ها یکی از سلول های مهم در التیام زخم ها هستند. این سلول ها بستر مناسب را جهت مهاجرت کراتینوسیت ها و انقباض زخم ایجاد می کنند. التیام زخم در ناحیه پایین اندام حرکتی اسب با تاخیر می باشد که یکی از دلایل آنرا رشد و تکثیر زیاد فیبروبلاست ها می دانند که منجر به ایجاد بافت جوانه ای اضافی در زخم های این ناحیه می شوند.هدف: این مطالعه به منظور مقایسه منحنی رشد و تکثیر فیبروبلاست های جدا شده از پوست نواحی اندام حرکتی و گردن اسب صورت پذیرفت.روش کار: تعداد 5 راس اسب با یافته های طبیعی آزمایشگاهی و بالینی انتخاب شدند. دو نمونه تمام ضخامت پوست به روش استریل از ناحیه جانبی گردن و دیگری از قسمت جانبی اندام حرکتی (ناحیه متاکارپ) در هر اسب برداشت شد، سپس نمونه ها با PBS شسته شده و با قیچی ریز شده و در داخل فلاسک 25 کشت سلولی برده شدند. بعد از چسبیدن نمونه ها به فلاسک، 5cc محیط کشت اضافه شد. بعد خروج تعداد کافی سلول ها از بافت های چسبیده به کف فلاسک سلول ها پاساژ داده شدند و بعد از رشد و تکثیر کافی سلول ها مجددا پاساژ داده شده و به میزان 10 هزار سلول در هر گوده یک پلیت 24 تایی برده شدند. بعد از 48 ساعت تا 8 روز، روزانه سه گوده تریپسینه شده و تعداد سلول های هر گوده شمارش و درصد قابلیت زیستی سلول ها تعیین شد و به این صورت تعداد سلول های زنده به دست آمد.نتایج: منحنی رشد فیبروبلاست های جدا شده از نواحی اندام حرکتی و گردن کشیده شده و مقایسه آماری بین سلول ها صورت پذیرفت که تفاوت معنی داری در تعداد سلول های زنده مشاهده نگردید، ولی تفاوت در قابلیت زیستی این سلول ها معنی دار است. میانگین زمان دو برابر شدن جمعیت سلولی در ناحیه گردن 31.73 ساعت و در ناحیه اندام حرکتی 26.4 ساعت است که البته از نظر آماری این تفاوت معنی دار نبوده است.نتیجه گیری نهایی: به نظر می رسد با توجه به تفاوت در درصد قابلیت زیستی، مرگ برنامه ریزی شده در فیبروبلاست های ناحیه گردن منظم تر از ناحیه اندام حرکتی است.

زمینه مطالعه: خزندگان و خصوصا لاک پشتانی که هم در خشکی و هم در آب زندگی می کنند، دارای سازگاری های ویژه ای هستند. بسیاری از افراد لاک پشتان را به عنوان حیوان خانگی نگهداری می کنند. بنابراین اطلاعات کالبدشناسی در مورد لاک پشتان باید افزایش یابد و برای اهداف درمانی مورد استفاده قرار گیرد. یکی از انواع آنها لاک پشت برک های اروپایی (Emys orbicularis) است که بیشتر دستگاه های حیاتی بدن در داخل فضای محفوظ لاک قرار گرفته اند و به همین دلیل به طور عادی توسط دامپزشکان قابل معاینه نیستند. روشهای غیر تهاجمی تصویر برداری تشخیصی می توانند فراهم کننده اطلاعات دقیق مربوط به این اندام ها باشند.هدف: این مطالعه با هدف ارائه اطلاعات کامل توپوگرافی و شیوه قرارگیری اندام های غیر تنفسی حفره سلومی در لاک پشت برکه ای اروپایی با استفاده از روش لایه نگاری رایانه ای (سی تی اسکن) و روش های معمول کالبدشناسی انجام شد.روش کار: ده لاک پشت نر و ماده بالغ انتخاب شدند. تمامی اسکن ها به وسیله اسکنر دو دتکتوره انجام شد. در بررسی های کالبدشناسی سه لاک پشت نر و سه لاک پشت ماده تشریح و دو نمونه دیگر از هر جنس به صورت عرضی برش داده شدند.نتایج: در این مطالعات تفاوت هایی در شیوه قرارگیری اندام ها مانند معده، کیسه صفرا، کبد و قلب با سایر گونه ها مشاهده شد. علاوه براین توپوگرافی اندام ها در دو حالت، گردن جمع شده و باز توصیف شد. جمع شدن گردن، بر روی شیوه قرارگیری اندام هایی مانند مری، معده، کبد و قلب تاثیرگذار بود.نتیجه گیری نهایی: در این مطالعه نمای عمومی ساختارهای غیر تنفسی حفره سلومی لاک پشت برکه ای اروپایی به وسیله سی تی اسکن و به صورت ماکروسکوپیک مورد بررسی قرار گرفت و تفاوت های مهمی با سایر گونه ها یافت شد.

زمینه مطالعه: مهمترین تاندون ها و لیگامان های عبوری از ناحیه کف دستی متاکارپ تک سمی ها به ترتیب تاندون خم کننده سطحی انگشت، تاندون خم کننده عمقی انگشت و لیگامان معلقه می باشد که همگی در مکانیسم ایستایی ایفای نقش می کنند.هدف: به دست آوردن اطلاعات دقیق آناتومیکی ناحیه کف دستی متاکارپ الاغ آناتولی و مقایسه آن با اطلاعات موجود در اسب، هدف انجام این مطالعه می باشد.روش کار: در این مطالعه، 14 راس الاغ آناتولی بدون هرگونه سابقه لنگش انتخاب و پس از کشتار به روش انسانی، تاندون ها و لیگامان های اندام حرکتی قدامی آنها در ناحیه کف دستی متاکارپ، در هر دو دست چپ و راست مورد مطالعه آناتومیکی قرار گرفت. از طرفی دست 4 راس اسب نیز انتخاب و تاندون ها و لیگامان های آن با ساختار های مذکور در دست الاغ آناتولی مقایسه شد.نتایج: نتایج به دست آمده نشان داد که تاندون های خم کننده سطحی و عمقی انگشتان و نیز لیگامان معلقه، در هر دو گونه مشابه بوده اما تاندون عضله خم کننده سطحی الاغ آناتولی، در ناحیه کف دستی متاکارپ دارای لیگامانی اضافی بود که از فاسیای عمقی کانال مچی، در ناحیه کف دستی آغاز و به تاندون عضله خم کننده سطحی انگشت متصل می گشت.نتیجه گیری نهایی: دومین لیگامان اضافی تاندون عضله خم کننده سطحی در اسب های این مطالعه و سایر منابع مربوط به اسب دیده و گزارش نشده است. نتایج حاصل از این مطالعه در تشخیص و درمان لنگش های احتمالی این نژاد الاغ، برای رادیولوژیست ها و جراحان، حائز اهمیت و ارزش کاربردی خواهد بود.

زمینه مطالعه: ماهی ها همواره در معرض عوامل بیماریزای مختلف هستند که در این میان انگل ها نقش مهمی دارند. انگل ژبروداکتیلوس از شاخه کرم های پهن و از جمله انگل های خارجی تک میزبانه مهم ماهی های پرورشی و آزاد آب های شیرین، شور و ماهی های زینتی محسوب می شود که می تواند سبب ایجاد بیماری و خسارات اقتصادی قابل توجهی گردد. انگل ژیروداکتیلوس در بین ماهی های زینتی به ویژه در خانواده کپورماهیان بسیار شایع است.هدف: در این مطالعه انگل ژیروداکتیلوس بر اساس ویژگی های مورفومتریک و مولکولی در ماهی طلایی مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: انگل ژیروداکتیلوس از سطح بدن، پوست، باله ها و آبشش نمونه های ماهی طلایی پس از انتقال به آزمایشگاه توسط گسترش مرطوب جداسازی گردید و توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی های ریخت شناسی هریک از انگل ها با اندازه گیری قسمت های مختلف اپیستهاپتور انگل (قلاب مرکزی، قلابک حاشیه ای، میله پشتی و میله شکمی) انجام شد. جهت بررسی مولکولی گونه انگل ژیروداکتیلوس، پرایمر بالادست، در ناحیه 5.8 ژن RNA ریبوزومی 5’CGATCATCGGTCTCTCGAAC3’)) و پرایمر پایین دست، در ناحیه ITS2 ژن RNA ریبوزومی 5’TTAAGGAAGAACCACTAGAG3’)) برای تکثیر DNA گونه های انگل ژیروداکتیلوس به روش PCR، طراحی گردید.نتایج: ویژگی های ریختی گونه انگل ژیروداکتیلوس با استفاده از کلیدهای تشخیصی Yamaguti در سال 1961 بررسی گردید، سپس توالی به دست آمده از انگل مورد نظر با توالی های ثبت شده انگل ژیروداکتیلوس در ژن بانک مورد مقایسه قرار گرفت و نهایتا انگل ژیروداکتیلوس کوبایاشی شناسایی گردید.نتیجه گیری نهایی: استفاده از نتایج بررسی مورفومتریک همراه با نتایج مولکولی، بهترین روش دستیابی به شناسایی صحیح گونه های جدید این انگل می باشد.

زمینه مطالعه: گونه های مختلفی از حلزون های پولموناتای آب شیرین خانواده لیمنه ایده به عنوان میزبان واسط ترماتودهای دی ژه نه آ در دنیا و ایران مطرح می باشند.هدف: از اهداف این تحقیق بوم شناسی حلزون های لیمنه ایده و تاثیر متغیرهای فیزیکی و شیمیایی آب بر پراکنش و تراکم جمعیتی آنها بود.روش کار: حلزون های لیمنه ایده به روش تصادفی خوشه ای از 16 منبع آبی استان آذربایجان غربی جمع آوری و شناسایی شدند. آب زیستگاه ها نیز نمونه برداری و آنالیز شیمیایی گردیدند.نتایج: گونه های مختلف حلزون های لیمنه ایده در زیستگاه های تحت مطالعه به جز در فصل زمستان، پراکنش مشابهی در آب های با جریان آرام نهرها یا تالاب های با آب راکد داشتند. تراکم حلزون های لیمنه آ اوریکولاریا، لیمنه آ گدروزیانا و لیمنه آ استاگنالیس در دو نیمه سال در بین ایستگاه های مختلف اختلاف معنی دار داشت. غلظت نیترات و کلسیم به ترتیب با تراکم و اندازه حلزون ها همبستگی نسبتا بالایی داشتند. در حالی که همبستگی بین نیتریت یا فسفات با تراکم جمعیتی و یا اندازه حلزون ها وجود نداشت.نتیجه گیری نهایی: نتایج بیانگر تاثیر فصل، شاخص های فیزیکی و شیمیایی بر پراکنش و تراکم جمعیتی حلزون ها در استان بود که می توانند برای اجرای برنامه های کنترلی بر ضد ترماتودهای انگلی در منطقه مفید باشند.

زمینه مطالعه: آلودگی به سارکوسیستیس یکی از شایع ترین عفونت های تک یاخته ای مشترک بین انسان و دام می باشد که توسط گونه های مختلف سارکوسیستیس ایجاد می شود.هدف: با توجه به اهمیت بهداشتی این انگل، در این مطالعه میزان آلودگی به کیست های ماکروسکوپی و میکروسکوپی سارکوسیستیس در گاو و گوسفند ذبح شده در کشتارگاه شهریار مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش کار: در این مطالعه 138 لاشه گاو و 138 لاشه گوسفند بطور تصادفی انتخاب شده و نمونه هایی از مری، دیافراگم، قلب، زبان، عضله جوشی و بین دنده ای آنها تهیه و به منظور یافتن کیست های ماکروسکوپی و میکروسکوپی، لاشه و نمونه های تهیه شده به دو روش مشاهده مستقیم (ماکروسکوپی) و گسترش فشاری (Dab smear) مورد بررسی قرار گرفتند. اساس تشخیص کیست های میکروسکوپی، تهیه گسترش فشاری از نمونه ها و سپس رنگ آمیزی آنها با گیمسا و مشاهده میکروسکوپی برادی زوآیت های انگل بوده است.نتایج: با بررسی لاشه و نمونه ها هیچ گونه کیست ماکروسکوپی مشاهده نگردید. در روش گسترش فشاری %93.48 از گاوها و %86.95 از گوسفندان مورد بررسی، از نظر وجود کیست های میکروسکوپی مثبت تشخیص داده شدند. همچنین اختلاف آماری معنی داری بین میزان آلودگی در عضلات مختلف، مشاهده گردید (p>0.05).نتایج: برطبق نتایج حاصل قلب و مری، بیشترین و زبان، کمترین میزان آلودگی را دارا بودند. در گاو و گوسفند آلودگی در جنس نر بیشتر از ماده مشاهده شد. در گاو آلودگی با سن اختلاف معنی داری نداشت ولی در گوسفند آلودگی در سن زیر یکسال بیشتر از سایر سنین بود.نتیجه گیری نهایی: با توجه به آلودگی بالای گوشت های مورد بررسی به تک یاخته سارکوسیستیس و با توجه به اهمیت بهداشتی این انگل، توصیه می شود از مصرف گوشت های گاو و گوسفند بصورت نیم پز و کبابی اجتناب گردد و همچنین اقدامات پیشگیرانه در کشتارگاه از قبیل: بررسی های دقیق تر لاشه ها و حذف موضعی یا کلی لاشه ها در کشتارگاه، انجام شود.

زمینه مطالعه: بهبود کارایی سیستم ایمنی ماهی یکی از روش های پیشگیری از بیماریها و تحریک رشد می باشد.هدف: هدف از این تحقیق، بررسی اثر تجویز خوراکی عصاره آویشن شیرازی (BoissZataria multiflora) و پونه (.Mentha pulegium L) بر تغییرات لیزوزیم، فاگوسیتوز، انفجار تنفسی و گلبول های سفید و قرمز خون ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با میانگین وزنی 100±10 g بود.روش کار: 210 قطعه ماهی در قالب یک طرح تصادفی شامل 7 تیمار و 3 تکرار برای هر تیمار به مدت 14 روز متوالی مورد تغذیه قرار گرفتند. تیمارها شامل یک جیره پایه آزمایش (گروه شاهد) و سطوح 50 mg/kg، 20 و 100 برای عصاره های آویشن شیرازی و پونه بود. شمارش گلبول های سفید/ قرمز خون (به روش لام نئوبار)، فعالیت لیزوزیم سرم (یه روش کدورت سنجی)، فعالیت فاگوسیتوز (به روش فاگوسیتوز سلول مخمر) و انفجار تنفسی (به روش احیا نیتروبلو تترازولبوم) بافت راس کلیه ماهی ها پس از پایان روز 14 مورد سنجش قرار گرفت.نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق، نشان داد که بیشترین میزان فعالیت فاگوسیتوزی و انفجار تنفسی در گروه تغذیه شده با غلظت 50 mg/kg عصاره آویشن شیرازی مشاهده شد و نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری داشته است (p<0.05). بیشترین تعداد گلبول سفید و میزان فعالیت لیزوزیم در گروه تغذیه شده با غلظت 100 mg/kg آویشن شیرازی مشاهده شد (p<0.05). ولی گلبول های قزمز در بین گروه شاهد و گروه های تیمار تفاوت معنی داری را نشان نداد (p>0.05). همچنین بیشترین میزان فعالیت فاگوسیتوزی در گروه تغذیه شده با غلظت 100 mg/kg عصاره پونه مشاهده شد (p<0.05). ولی میزان فعالیت لیزوزیم، تعداد گلبول های قرمز و سفید خون و میزان انفجار تنفسی در بین گروه شاهد و گروه های تیمار تفاوت معنی داری را نشان ندادند (p>0.005).نتیجه گیری نهایی: بر اساس نتایج حاضر، غلظت 50 mg/ kg و 100 عصاره آویشن شیرازی و غلظت 100 mg/kg عصاره پونه تاثیر مثبتی بر تحریک سیستم ایمنی ذاتی در ماهی قزل آلای رنگین کمان دارد. اما اثر عصاره آویشن شیرازی با غلظت 100 mg/kg بهتر از عصاره پونه است.

زمینه مطالعه: استفاده مکرر از آنتی بیوتیک ها در زمینه های مختلف (دامپزشکی و پزشکی) ظهور و بروز پدیده مقاومت را در باکتری های بیماریزا بهبود می بخشد. با توجه به مشکل مقاومت میکروبی، نیاز فوری به کشف داروهای جدید و درمان های جایگزین برای کنترل بیماریهای باکتریایی در زمینه آبزی پروری وجود دارد.هدف: هدف از این مطالعه، بررسی اثرات ضد باکتریایی عصاره های متانولی و هگزانی گیاهان دارویی جغجغه (Prosopis farcta)، تاتوره (Datura stramunium L) و استبرق (Calotropis procera L)، بر باکتری های بیماریزای مهم ماهی از جمله آئروموناس هیدروفیلا (Aeromonas hydrophila)، یرسینیا راکری (Yersinia ruckeri) و استرپتوکوکوس اینیایی (Streptococcus iniae) است.روش کار: عصاره گیری با استفاده از دستگاه روتاری (تقطیر در خلا) انجام شد. برای تعیین حداقل غلظت مهار رشد (MIC) از روش استاندارد رقیق سازی در محیط مایع استفاده شده و میزان حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) با استفاده از مقادیر MIC هر عصاره تعیین شد.نتایج: نتایج نشان داد که قوی ترین عصاره، عصاره متانولی میوه جغجغه بر هر سه باکتری مورد مطالعه با میزان MIC، MBC، به ترتیب 50 mg/mL، 25 بود. حساس ترین باکتری نسبت به عصاره های متانولی و هگزانی گیاهان، باکتری استرپتوکوکوس اینیایی بوده و باکتری آئروموناس هیدروفیلا و یرسینیا راکری مقاوم بودند و عصاره های مورد بررسی، خواص ضد باکتریایی قوی تری بر باکتری گرم مثبت در مقایسه با باکتری های گرم منفی داشتند.نتیجه گیری نهایی: بر طبق نتایج به دست آمده به نظر می رسد که استفاده از عصاره متانولی میوه جغجغه برای درمان بیماریهای باکتریایی در آبزی پروری موثر باشد.

زمینه مطالعه: امروزه پروبیوتیک ها به عنوان مکمل های غذایی میکروبی جایگزینی مناسب برای آنتی بیوتیک ها تعریف می شوند که می توانند شاخص های سلامتی میزبان را تحت تاثیر قرار دهند.هدف: این تحقیق اثرات ترکیبی مخمر ساکارومایسس سرویزیا و آسپرژیلوس نایجر را بر پارامترهای هماتولوژی و بیوشیمیایی سرم خون فیل ماهیان جوان مورد بررسی قرار داد.روش کار: این مطالعه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار بر روی بچه فیل ماهیان پرورشی با میانگین وزنی (± خطای استاندارد) 31.8±2.81 g انجام شد. بچه ماهیان به صورت تصادفی در 12 حوضچه فایبرگلاس با تراکم 30 قطعه ماهی در هر تانک توزیع گشته و با جیره های غذایی حاوی 2´106 (Cells/g) در تیمار اول، 4´106 (Cells/g) در تیمار دوم، 6´106 (Cells/g) در تیمار سوم و جیره پایه بدون پروبیوتیک در گروه شاهد به مدت 8 هفته تغذیه شدند.نتایج: جیره غذایی مکمل سازی شده با غلظت 6´106 (Cells/g) در تیمار سوم، بطور معنی داری پارامترهای بیوشیمایی سرم خون را بهبود داد (p<0.05)، با این حال پارامترهای هماتولوژی در تیمارهای تحت تاثیر جیره های مکمل سازی شده با پروبیوتیک تفاوت معنی داری را با گروه شاهد نشان ندادند (p>0.05). بررسی نتایج بدست آمده از فاکتورهای رشد نیز حاکی از بهبود این شاخص ها در تیمارهای آزمایشی تغذیه شده با پروبیوتیک در مقایسه با گروه شاهد بود.نتیجه گیری نهایی: یافته های این پژوهش نشان داد که بکارگیری ترکیبی ساکارومایسس سرویزیا و آسپرژیلوس نایجر در سطوح مورد مطالعه می تواند موجب بهبود عملکرد برخی از پارامترهای بیوشیمیایی نظیر فاکتورهای متابولیتی، ایمنی، آنزیم ها و الکترولیت های سرم خون فیل ماهیان جوان شود. براساس نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود که غلظت بکار رفته در تیمار سوم به عنوان یک محرک ایمنی برای فیل ماهیان جوان پرورشی بکار گرفته شود.