مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1397 | دوره:26 | شماره:9 |تعداد مقالات:11

مقدمه: سیروز صفراوی اولیه یک بیماری مزمن کلستاتیک کبدی است که با التهاب و تخریب پیش رونده و غیرچرکی مجاری صفراوی کوچک و نیز اتو آنتی بادی برعلیه mitochondrial self Antigens مشخص می شود. شیوع سیروز صفراوی اولیه در جامعه غربی بیش از سایر مناطق جهان است. هدف از این مطالعه شناسایی تمام بیماران مبتلا به سیروز صفراوی اولیه در شهرستان اصفهان و توصیف خصوصیات اپیدمیولوژیک و دموگرافیک آن ها می باشد. روش بررسی: طرح فوق یک مطالعه به روش توصیفی مقطعی از سال 88 تا 96 و از طریق تکمیل پرسش نامه و رویت پرونده بیماران و تماس تلفنی با بیماران بستری شده قبلی اجراشد. نمونه گیری به صورت سرشماری از تمام بیماران دارای تاییدیه پاتولوژیک بیماری و معیارهای ورود انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار. SPSS Version 16 استفاده شد و 05/0> P value قابل قبول است. جهت مقایسه متغیرهای بالینی و جمعیت شناسی( demographic and clinical )در بین گروه های مورد مطالعه از تست های Chi-square test for categorical variables و آمار های توصیفی استفاده شد. نتایج: در این بررسی، 44 بیمار مبتلا به سیروز صفراوی اولیه شناسایی شدند که با توجه به جمعیت 2243249 نفری اصفهان، شیوع این بیماری در اصفهان 96/1 در صدهزار نفر برآورد می شود. از میان این 44 نفر، 33 نفر( 76 %) سیروز صفراوی اولیه خالص و 11 نفر (24%) سندرم overlap داشتند (سیروز صفراوی اولیه + هپاتیت اتوایمیون). نتیجه گیری: در بازه زمانی 9 ساله اخیر میزان شیوع سیروز صفراوی اولیه در اصفهان نسبت به کشورهای اروپایی و آمریکایی بسیار کمتر بوده و مشابه شیوع آن در ویکتوریای استرالیا می باشد. اکثر بیماران در زمان تشخیص علامت دار بوده که این نسبت با یافته های سایرین متفاوت می باشد.

مقدمه: نارسایی مزمن کلیوی تاثیرات جدی بر کیفیت زندگی بیماران دارد، امروزه انسان ها نه تنها تمایل به افزایش عمر دارند بلکه خواستار بهبود و پیشرفت کیفیت زندگی نیز هستند. شاید به توان با روش های کم هزینه، کم عارضه و آسان مانند سرد کردن مایع دیالیز، کیفیت زندگی این بیماران را بهبود بخشید. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی Clinical trial بود که به صورت تصادفی، متقاطع و دو سوکور انجام شد. 42 بیمار همودیالیزی به دو گروه 20 و 22 نفری تقسیم شدند. سپس گروه اول به مدت چهار هفته همودیالیز استاندارد (مایع c° 37) و به طور هم زمان گروه دوم، همودیالیز سرد (مایع c° 35) دریافت کردند، در چهار هفته دوم نوع همودیالیز گروه ها عوض شد. در این مدت کیفیت زندگی سه بار، قبل از انجام مطالعه، بعد از اتمام چهار هفته اول و دوم با استفاده ازپرسش نامه کوتاه 36 سوالی کیفیت زندگی (SF-36) Short Form-36 summary scale بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از SPSS22 و آزمون های آماری من ویتنی و فریدمن در سطح معنی داری 05/0P< استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که 2/45 % از نمونه ها مرد و 8/54 % زن بودند. بعد از چهار هفته اول، میانگین کیفیت زندگی در مرحله سرد و استاندارد به ترتیب، 45/73 و 30/44 و بعد از چهار هفته دوم، به ترتیب، 83/79 و 51/48 بود. این بدین معنی است که همودیالیز سرد به طور معنی داری کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت را بهبود بخشیده است (001/0P<). نتیجه گیری: همودیالیز سرد می تواند کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت را در بیماران همودیالیزی بهبود ببخشد.

مقدمه: کارسینومای آناپلاستیک تیروئید (ATC)، یکی از انواع بدخیمی های غده تیروئید است که در نتیجه درگیری سلول های آناپلاستیک این غده ایجاد می گردد. این نوع بدخیمی به شدت تهاجمی بوده و مبتلایان دارای پاسخ به درمان ضعیفی هستند. در این مطالعه اثر کورکومین بر میزان آپوپتوز و بیان ژن های p53 و PARPدر رده سلولی کارسینومای آناپلاستیک تیروئید انسان (SW-1736) مورد بررسی قرار گرفت. کورکومین جزء اصلی و فعال موجود در ریزوم گیاه زرد چوبه (Curcuma longa) است که دارای اثرات آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد تکثیری و پروآپوپتوزی می باشد. روش بررسی: مطالعه به صورت تجربی در مهر ماه 1395 در مرکز تحقیقات سلولی-تکوینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد انجام شد. سلول های رده SW-1736با غلظت های مختلف کورکومین شامل 5/2، 5، 5/7 و 10 میکرومولار برای بررسی آپوپتوز و غلظت های 5/2، 5 و 10 میکروکولار برای بررسی بیان ژن های p53 وPARP ظرف مدت 24، 48 و 72 ساعت انکوبه شدند. سپس میزان وقوع آپوپتوز با استفاده از دستگاه فلوسیتومتری و کیت انکسین-پروپیدیوم یدید (Annexin-P1736) به I)، میزان بیان ژن-های p53 و PARP از طریق آنالیز داده های Real Time-PCR و آنالیز آماری با استفاده از آزمون ANOVA از طریق نرم افزار16 SPSSو هم چنین برنامه Excel مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که میزان القاء آپوپتوز در رده سلولی(SW-1736) با افزایش غلظت کورکومین به صورت وابسته به دوز و زمان افزایش می یابد. هم چنین تیمار با کورکومین سبب افزایش معنی داری در بیان ژن های p53 و PARP در برخی از گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل گردید. (P=. 032) نتیجه گیری: کورکومین از طریق القاء بیان ژن های دخیل در مسیر آپوپتوز اثر مهاری بر رشد، تکثیر و تهاجم سلول های سرطانی آناپلاستیک تیروئید دارد. لذا بهنظر می رسد زمینه تحقیقاتی مناسبی برای بهره برداری از گیاه زردچوبه در کنترل و درمان کارسینومای آناپلاستیک تیروئید انسان وجود داشته باشد.

مقدمه: تغذیه نامناسب یکی از دلایل ابتلا به بیماری های غیر واگیردار است. مصرف انواع شیرینی ها با محتوای اسیدهای چرب اشباع بالا، در ارتباط با افزایش ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی، کبد چرب غیرالکلی، مقاومت به انسولین و. . . است. این مطالعه با هدف گردآوری اطلاعاتی از انواع و میزان اسید های چرب اشباع در شیرینیهای سنتی ایرانی انجام گرفته است. روش بررسی: در کل 369 نمونه (با بسته بندی و بدون بسته بندی) از 23 نوع از شیرینی های سنتی ایرانی به طور تصادفی از برندها و فروشگاه های مختلف شهر اصفهان خریداری و محتوای اسید چرب اشباع آن ها با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی اندازه گیری شد. نتایج: میانگین کل اسید چرب اشباع تمام نمونه ها برابر با 6/38% در چربی کل بود. بالاترین میزان آن در شیرینی لوز (4/92%) و کمترین میزان آن در نان خرمایی و کیک یزدی (کمتر از 20%) اندازه گیری شد. بیشتر نمونه ها (5/80%) دارای میزان 50-20% از اسیدچرب اشباع بودند. اسیدهای چرب اشباع 16: 0C، 18: 0 C و 20: 0Cدر تمامی نمونه ها یافت شدند و 16: 0C بیشترین میانگین کل اسیدچرب اشباع را دارا بود (9/25%). برچسب گذاری برخی فرآورده های شیرینی با کاهش محتوای اسید چرب اشباع آن ها در ارتباط بود. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن میزان اسید چرب اشباع در برخی از انواع شیرینی های پرمصرف ایرانی، اجباری کردن برچسب گذاری شیرینی های سنتی به منظور افزایش آگاهی مصرف کننده از محتوای چربی های جامد و هم چنین آگاه سازی مصرف کننده از اثرات مضر این چربی ها بر سلامت بدن، می تواند در پیشگیری از بروز بیماری های مختلف ازجمله بیماری های قلبی-عروقی کار آمد باشد.

مقدمه: نانوذرات سریم اکساید (CONPs) به عنوان ماده حفاظت کننده پرتویی در برابر پرتوهای یونیزان، کاتالیزور و لایه عایق بر روی سلیکون کاربرد دارند. هدف از این مطالعه بهبود توزیع نانوذرات سریم اکساید در محیط آبی دیونیزه با استفاده از سورفکتانت آنیونی سدیم دودسیل سولفات (SDS) می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقطعی-توصیفی است. ابعاد، تصاویر و ترکیب شیمیایی نانوسریا با استفاده از میکرسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به دست آمد. طیف جذبی فرابنفش-مرئی سوسپانسیون نانوسریا در حضور مواد فعال سطحی سدیم دودسیل سولفات و تویین 20 خوانش و طول موج ماکزیمم جذب تعیین شد. میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا با درصدهای وزنی متفاوت از سدیم دو دسیل سولفات با استفاده از منحنی استاندارد تعیین شد. نتایج: مطابق تصاویر میکروسکوپ الکترونی گرفته شده در این مطالعه، شکل نانوسریا کروی بود که متشکل از سریم با درصد وزنی 9/97 و اکسید با درصد وزنی 1/2 بود. ابعاد نانوذرات 3/29 نانومتر تعیین شد. بیش ترین جذب UV/VIS نانوسریا در طول موج 318 نانومتر ثبت شد. میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا باwt45/0% از SDS افزایش معنی داری نسبت به حضور wt05/0%، wt15/0% و wt25/0% از SDS داشت (001/0P-Value˂ ). افزایش 5 ساعتی زمان سونیکاسیون، میانگین غلظت پایدار سوسپانسیون نانوسریا را نسبت به طور معنی دار افزایش داد نتیجه گیری: برای افزایش پایداری توزیع نانو سریا می توان از سورفکتانت آنیونی SDS با درصد وزنی بهینه 45/0 استفاده کرد. هم چنین افزایش زمان سونیکاسیون به مدت 5 ساعت می تواند جایگزین بهتری نسبت به افزایش درصد وزنی سورفکتانت آنیونی SDS برای دستیابی به توزیع پایدار باشد.

مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس (MS) یک اختلال التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی می باشد. اتیولوژی مسبب MS به طور کامل مشخص نشده است و در عین حال بعضی اختلالات نورولوژیکی وجود دارند که دارای تظاهرات فنوتیپی مشابه با MS می باشند. بنابراین، یک روش تشخیصی مطمئن و در دسترس برای تشخیص افتراقی ضروری می باشد. استفاده از بیومارکرهای جدید برای تشخیص سریعتر و انتخاب درمان موثرتر یکی از دغدغه های اصلی در این زمینه می باشد. تعدادی از مطالعات اثر miR-140-5p بر روی تکوین سلول های T را نشان داده اند. بنابراین برای تعیین نقش آن در MS، این مطالعه برای بررسی سطح بیان آن در نمونه هایMS و ارتباط آن با فاکتورهای بالینی هدایت شده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی سطح بیان miR-140-5p 40 نمونه بیمار MS و 40 فرد کنترل سالم توسط روش qPCR مورد بررسی قرار گرفت. به دنبال استخراج RNA تام، بررسی بیان توسط پرایمرهای اختصاصی miRNA به صورت ساقه-حلقه انجام شده و سپس آنالیز آماری برای مشخص شدن معناداری صورت گرفت. در مرحله بعدی ارتباط فاکتورهای بالینی با میزان بیان miRNA توسط نرم افزار spss16و آنالیز های آماری test T و ANOVA سنجیده شد. نتایج: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که میزان میانگین بیان نسبی miR-140-5p در نمونه های بیمار نسبت به نمونه های سالم با کاهش بیان همراه بوده است (001/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، کاهش بیان miR-140-5p در بیماری MS با پاتوژنز بیماری همراه می باشد، به صورتی که کاهش در بیان آن با افزایش ناتوانی همراه است. اگرچه بررسی های بیشتر در این مورد که miRNA به عنوان بیومارکر تشخیصی و یا هدف درمانی باشد نیاز است.

مقدمه: از عمده ترین دلایل پوسیدگی دندان، افزایش فعالیت میکروبی در حفره دهانی است. باکتری استرپتوکوکوس موتانس عامل اصلی ایجاد پوسیدگی است. هدفاز مطالعه اخیر بارگذاری کارکامین طبیعی در فرمولاسیون بهینه نانوکامپوزیت کیتوزان-نشاسته-مونت موریلونیت و بررسی اثر ضد باکتری آن بر کاهش تشکیلبیوفیلم در مدل دندانی است. روش بررسی: پژوهش حاصل از نوع مطالعه تجربی می باشد. نانوکامپوزیت زیستی کیتوزان-نشاسته-مونت موریلونیت بارگذاری شده با کارکامین با روش ترسیب وژل سازی یونی تهیه شد و اثر ضدمیکروبی آن بررسی گردید. شاخص های فیزیکوشیمیایی و خصوصیات ساختاری نانوکامپوزیت از منظر بازده درون گیری، پروفایل رهایش دارو، سایز نانوکامپوزیت، پتانسیل زتا، مورفولوژی سطح و طیف FTIR تعیین گردید. نتایج: میانگین اندازه ی ذرات در نانوکامپوزیت بهینه شده برابر با 9/35 نانومتر، پتانسیل زتا 2/37 میلی ولت و میزان بارگذاری %91 به دست آمد. بیشترین میزان رهایش دارو برای این نانوسامانه حدود %80 به دست آمد که نشان دهنده کنترل رهایش دارو در حضور مونت موریلونیت در مقایسه با نانوکامپوزیت فاقد مونتموریلونیت می باشد. در بررسی های FTIR پیک جذبی مشخصه کارکامین، نشاسته، کیتوزان و مونت موریلونیت در نانوکامپوزیت مشاهده شد که نشان دهندهاختلاط مونت موریلونیت وکارکامین در نانوکامپوزیت می باشد. در نهایت، فعالیت ضدمیکروبی نانوکامپوزیت زیستی کیتوزان-نشاسته-مونت موریلونیت در برابراسترپتوکوکوس موتانس بررسی شد. نتیجه گیری: نانوکامپوزیت حاوی کارکامین با برخورداری از ویژگی های مناسب فیزیکوشیمیایی، افزایش پایداری دارو و کنترل خوب رهایش، در ممانعت از تشکیلبیوفیلم در مدل دندان بسیار موثر است که دلیل آن بهبود در ثبات کارکامین کپسوله شده و افزایش حلالیت آبی آن می باشد.

مقدمه: سلولز پلیمری طبیعی با قابلیت ترمیم زخم می باشد که می توان خاصیت ترمیم زخم آن را با ترکیب نمودن با برخی از عصاره های گیاهی بهبود بخشید. هدف از این مطالعه بررسی تولید سلولز باکتریال حاوی عصاره گیاه زنجبیل و ارزیابی اثرات التیام بخشی آن بر زخم های جلدی موش صحرایی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ابتدا Gluconacetobacter xylinus در محیط کشت هیسترین-اسکرام در شرایط ایستا کشت داده شد و هم چنین جوشانده گیاه Zingiber officinale تهیه شد. سپس تست Microculture Tetrazolium Test (MTT) برای بررسی میزان سمیت سلولی جوشانده گیاه Zingiber officinale انجام شد و در نهایت مراحل روند التیام بخشی بر روی زخم های جلدی موش صحرایی در روزهای مختلف درمان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که لایه سلولز تولیدی محکم، بدون شکستگی و با 005/7 =pH بوده است که دارای قدرت ترمیم زخم 80% می باشد. عصاره گیاه Zingiber officinale در تست MTT دارای سمیت برای سلول ها بود که این سمیت برای سلول های سرطانی و غیرسرطانی یکسان بوده است. جهت ترمیم زخم از غلظت غیرسمی عصاره گیاه استفاده شد و هم چنین نتایج ترمیم زخم نشان داد که سلولز و عصاره Zingiber officinale می توانند به عنوان دارویی مناسب برای ترمیم زخم ها استفاده شوند. نتیجه گیری: گونه Gluconacetobacter xylinus در التیام و بهبود زخم موثر بوده و هم چنین گیاه زنجبیل در درمان زخم های باز اثر معجزه آسایی دارد.