در این مقاله، آلیاژ 5052 به عنوان یکی از آلیاژهای پیشنهادی آلومینیم برای استفاده در ساخت غلاف سوخت های هسته ای، انتخاب و رفتار خوردگی آن در الکترولیت حاوی NaCl و Na2SO4 مورد مطالعه قرار گرفته است. از رو ش های پلاریزاسیون پتانسیودینامیکی و امپدانس الکتروشیمیایی برای مطالعات خوردگی و از روش های میکروسکوپ الکترونی روبشی (Scanning Electron Microscopy, SEM)، طیف سنجی تبدیل فوریه فروسرخ (Fourier-Transform Infrared Spectroscopy, FTIR) و پراش پرتو ایکس (X-ray Diffraction, XRD) برای مطالعات مورفولوژی و مشخصه یابی محصولات خوردگی آلومینیم 5052 استفاده شده است. در الکترولیت Na2SO4 افزایش زمان تماس الکترولیت با نمونه، باعث بهبود مقاومت خوردگی نمونه شده است به طوری که جریان خوردگی کاهش یافته (جریان خوردگی از 5.4- mA/cm2 10 برای 1 ساعت به mA/cm2 10-6 برای 11 روز رسیده است) و آلومینیم 5052 محدوده پتانسیل روئین شدگی گسترده تر و جریان روئین شدگی کمتری را در 11 روز نشان داده است. در الکترولیت NaCl، افزایش زمان تماس الکترولیت تقریباً باعث حذف منطقه روئین شدگی شده است. ایجاد خوردگی حفره ای و تشدید اندازه/ تعداد حفره ها از دیگر اثرات مشاهده شده به دلیل افزایش زمان تماس الکترولیت NaCl با آلومینیم 5052 است. این نتایج نشان می دهد که با افزایش زمان تماس الکترولیت با نمونه ها، ترکیب شیمیایی الکترولیت (حضور یا عدم حضور آنیون های کلر و سولفات) بیشتر بر رفتار روئین شدگی آلومینیم 5052 تأثیرگذار است. همچنین اعمال تنش کششی، اثری تخریبی بر لایه روئین کننده را نشان داد. به طوری که اعمال تنش باعث حذف رفتار روئین شدگی در آلومینیم 5052 شده است.