مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1387 | دوره:16 | شماره:1 |تعداد مقالات:18

زونا بیماری عفونی است که در اثر فعالیت مجدد ویروس آبله مرغان در یک درماتوم عصبی ایجاد می شود. بیماری با سوزش، درد وتورم در درماتوم گرفتار شروع شده و معمولا پس از 48 تا 72 ساعت راش های ماکولوپاپولر ظاهر شده که به سرعت تبدیل به وزیکول می شود و تابلوی بیماری معمولا به قدری مشخص است که تشخیص بالینی آن را آسان می سازد. با افزایش سن شانس ابتلای افراد به این بیماری افزایش می یابد. نقش واکسن آبله مرغان در پیشگیری از زونا به طور کامل ثابت نشده است و هنوز تحت بررسی می باشد. دلایلی وجود دارد که داروهای ضد ویروسی و احتمالا مقادیر کم داروهای ضد افسردگی تری سیکلیک، از نورالژی به دنبال زونا پیشگیری می کنند. همچنین دلایل محکمی وجود دارد که داروهای ضد ویروسی دردرمان زونا و به خصوص افراد بالای 50 سال و موارد شدید آن موثر است.

مقدمه: لوسمی سلول مویی سرطان نادری است که در صورت تشخیص به موقع، در اغلب موارد با درمان مناسب، قابل علاج و در صورت عدم تشخیص و درمان، یک بیماری کشنده است. این بیماری با علایم ناشی از کاهش رده های خونی و بزرگی طحال، خود را نشان می دهد که اگر به فکر آن نباشیم، با خیلی از بیماریهای دیگر اشتباه می شود. هدف از این مطالعه که به صورت آینده نگر روی 25 بیمار مبتلا صورت گرفته است، بررسی شیوع علایم بالینی و آزمایشگاهی اولیه جهت تشخیص زودتر و همچنین میزان پاسخ دهی آنها به داروی انتخابی آن یعنی کلادریبین در بین بیماران مورد مطالعه و مقایسه آن با پاسخ سایر کشورها می باشد. روش بررسی: این مطالعه، از نوع توصیفی - تحلیلی است و روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده که 25 بیمار، بر اساس شواهد بالینی و آزمایشگاهی طی 1378 تا 1384 در بیمارستان های وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی و شهید صدوقی یزد، با تشخیص قطعی HCL به صورت Sequential، وارد مطالعه شده و به طور آینده نگر مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، اولین علامت منجر به مراجعه و یافته های معاینه ای و بالینی و علایم آزمایشگاهی، طی یک پرسشنامه ای که تهیه شده بود، ثبت شد. 21 بیمار تحت درمان با داروی کلادریبین (2 CDA) قرار گرفته و میزان پاسخ به درمان بر اساس یافته های بالینی و آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: از این 25 نفر ،5  نفر زن و 20 نفر مرد بودند (20% در برابر 80%). بیشترین سن ابتلا 55 تا 67 سال و شایع ترین علامت اولیه مربوط کم خونی بود که به صورت ضعف و بیحالی بود. 2 نفر از20  مرد مبتلا به این بیماری به طور اتفاقی کشف شدند و علامت اولیه نداشتند. شایع ترین یافته در معاینه بالینی، طحال بزرگ بود که در 100% زنان و 80% مردان با اندازه متوسط 4 تا 5 سانتیمتر زیر لبه دنده حس می شد. دیده شدن سلول مویی در خون محیطی، تعداد گلبولهای سفید پایین و کم خونی به ترتیب شایع ترین یافته های آزمایشگاهی بودند. پان سیتوپنی (کاهش تمام رده های خونی ) فقط در 60% موارد دیده شد. 19 نفر از 21 نفر (90.5%) به درمان پاسخ دادند. 13 نفر پاسخ کامل (61.9%) و 6 نفر، پاسخ نسبی داشتند (28.5%) و 2 نفر نیز اصلا به درمان پاسخ ندادند (9.5%) همه زنان مبتلا به درمان پاسخ کامل دادند و درمان شدند.نتیجه گیری: در صورت وجود ضعف و بی حالی، طحال بزرگ و کاهش رده های خونی در هر بیمار با محدوده سنی 50 تا 60 سال به خصوص در مردها می بایست به فکر این بیماری بود و آن را بررسی کرد. میزان پاسخ دهی این بیماری به داروی کلادریبین، در بیماران ما بسیار عالی (90.5%) و مشابه مطالعات قبلی در دنیا است. بنابراین با تشخیص به موقع و درمان مناسب می توان این بیماری کشنده را مهار کرد.

مقدمه: مواجهه کارگران با سر و صدای بیش از حد و صدمات ناشی از آن یکی از مشکلات عمده صنعت کشور می باشد و این مطالعه به منظور تعیین آستانه وافت شنوایی در کارگران مجتم ع کاشی میبد یزد طراحی و انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و به روش مقطعی است که بر روی 371 کارگر کارخانه مجتمع کاشی میبد در تابستان و پاییز سال 1384 اجرا شد. مواجهه با سر و صدای توسط دستگاه سنجش صوت (Sound level) تخمین زده شد و برای هر یک از کارگران علاوه بر تکمیل کردن پرسشنامه، معاینات اتوسکوپیک و ادیومتری برای ارزیابی کاهش شنوایی در هر فرد انجام شد. اطلاعات توسط نرم افزارver 11.5 SPSS  مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.نتایج: سر و صدای شغلی اثر افزاینده بر میانگین آستانه شنوایی در همه فرکانس ها و به طور معنی داری در فرکانس های 3 و 4 کیلوهرتز هر دو گوش داشت. شیوع افت شنوایی در فرکانس های زیر و بم تا 39.2% و 46.5% می رسد. شیوع الگوی کاهش شنوایی ناشی از سر و صدای شغلی Noise Induced Hearing Loss (NIHL) %12.9 بود، همچنین مواجهه با سر و صدای زیاد به مدت بیش از 10سال به صورت معنی داری احتمال NIHL)) را افزایش می دهد. افراد با وزوز گوش نسبت به کسا نی که فاقد آن بودند به طور معنی داری در تمامی فرکانس های شنوایی هر دو گوش، آستانه شنوایی بدتری دارند.نتیجه گیری: شیوع بالای افت شنوایی و NIHL در کارگران کارخانه بر ضرورت اجرای برنامه حفاظت شنوایی تاکید دارد.

مقدمه: کم خونی فقر آهن شایع ترین کم خونی و یکی از مسایل شایع بهداشت همگانی می باشد. لذا تجویز آهن به گروه های پرخطر، از مداخلات مهم سلامتی است. دستیابی به روش های جامع جهت کنترل کم خونی فقر آهن با حداقل عوارض و هزینه از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد. با توجه به شیوع بالای کم خونی فقر آهن در ایران نیاز به تحقیقی که به طور یکجا ریز مغذی های با کمبود شایع را با آهن همراه کند وجود داشت، پژوهش حاضر در جهت جامعیت دادن درمان کم خونی فقر آهن و ارتقای طرح آهن یاری کشور به بررسی تاثیر تجویز ویتامین C و A در کنار آهن، روی و اسیدفولیک بر افزایش هموگلوبین می پردازد.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی و ‏سه سویه کور روی دانش آموزان کلاس های دوم و سوم مدارس راهنمایی دخترانه منطقه شاهین شهر اصفهان انجام شد. در نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 120 دانش آموزی که در غربالگری بالینی اولیه دارای علایم و نشانه هایی از کم خونی فقر آهن بودند، وارد مطالعه شده و در سه گروه تخصیص یافتند. مقدار 50 میلی گرم آهن المنتال، 11 میلی گرم روی المنتال، 0.5 میلی گرم اسیدفولیک به هر سه گروه به عنوان رژیم پایه داده شد. علاوه بر آن در گروه اول (شاهد) دارونمای ویتامین C و A، گروه دوم 250 میلی گرم ویتامین C و دارونمای ویتامین A و گروه سوم 250 میلی گرم ویتامین C و 100.000 واحد ویتامین A تجویز شد. نمونه ها قبل و بعد از 8 هفته مداخله دارویی، تحت ارزیابی هموگلوبین قرار گرفتند. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار SPSS 11.5 و آزمون One way ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: میانگین هموگلوبین (Mean±SD) در گروه شاهد از 11.92±0.7 به 13.18±0.61، در گروه ویتامین C از 11.93±0.71 به 13.42±0.72 و در گروه ویتامین C و A از11.92±0.7  به 13.56±0.65 رسید. تغییرات میانگین هموگلوبین در سه گروه دانش آموزان معنی دار بود (P<0.001). مقایسه تغییرات هموگلوبین بین سه گروه مورد مطالعه نشان داد که افزایش در گروه ویتامین C و A به طور معنی دار نسبت به گروه شاهد بیشتر است (P=0.012) و بعد از تطبیق گروه ها بر اساس هموگلوبین و نمایه توده بدنی اختلاف بین گروه شاهد و گروه ویتامین C نیز معنی دار شد (P=0.017). بین گروه ویتامین C و گروه ویتامین C و A اختلاف وجود داشت اما از نظر آماری این اختلاف معنی دار نبود (P=0.175).نتیجه گیری: با درنظر گرفتن یافته ها می توان نتیجه گیری نمود که افزودن ویتامین C به رژیم دارویی آهن، روی و اسیدفورلیک (رژیم پایه) در پیشگیری و درمان کم خونی فقر آهن موثر است. افزودن ویتامین A به رژیم پایه باضافه ویتامین C اثرات بهتری نسبت به تجویز ویتامین C به تنهایی ندارد لذا به نظر می رسد که افزودن ویتامین C به طرح آهن یاری دانش آموزان و همچنین درمان کم خونی فقر آهن ضروری باشد. ضرورت تجویز ویتامین A در پیشگیری و درمان کم خونی فقر آهن در جامعه نیازمند بررسی بیشتر است.

مقدمه: کلستاز، نقص در ترشح صفرا به داخل دئودنوم است که به دو دسته مکانیکال و غیر مکانیکال تقسیم می شود، در صورتی که در ERCP شواهدی به نفع انسداد یا افزایش دیامتر مجاری صفراوی وجود داشته باشد، به نفع مکانیکال است، به علاوه کلستاز باعث عوارض متعدد و مختلف نیز می شود. یکی از این عوارض ایجاد ضایعات مخاطی پپتیک است که باعث خونریزی دستگاه گوارش و سوراخ شدگی و هرگونه انسداد ناشی از تنگی می شود، لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی نسبی زخم پپتیک در انواع مختلف کلستاز انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه از نوع case - control بود، 170 نفر که انسداد صفراوی آنها بر اساس شرح حال معاینه بالینی تست های عملکردی کبد و بررسی های رادیولوژیک و سرولوژیک اثبات شده بود، کاندید ERCP شدند. قبل از انجام ERCP داده های جمع آوری شده در پرسشنامه ثبت شد و به وسیله تست فیشر ارزیابی گردید. بیماران بر اساس سونوگرافی با اندازه گیری قطر مجرای مشترک به دو گروه مکانیکال 85) بیمار( و غیر مکانیکال (85 بیمار) تقسیم شدند و برای ارزیابی دقیق ضایعه مخاطی تحت اندوسکوپی قرار گرفتند.نتایج: فراوانی ضایعات مخاطی پپتیک در گروه کلستاز مکانیکال (شامل 36 بیمار،42.6 %) به صورت معنی داری بیشتر از فراوانی ضایعات مخاطی پپتیک در گروه کلستاز غیر مکانیکال (شامل 15 بیمار، 17.6%) بود (p£0.02). 51 نفر (%30) از کل بیماران مبتلا به کلستاز ضایعه مخاطی داشتند. از این بیماران 25 بیمار پپتیک اولسر داشتند که فراوانی دئودنال اولسر 17 مورد (68%) و زخم معده 8 مورد(%32)  بود(p£0.01) . تفاوت معنی داری بین زخم پپتیک دوازدهه در بیماران مبتلا به کلستاز مکانیکال 12 مورد (70.6%) زخم پپتیک دوازدهه در بیماران مبتلا به کلستاز غیر مکانیکال (5 مورد 29.4%) وجود داشت (p£0.01). بین فراوانی زخم دوازدهه (12 مورد، (%70.6 و زخم معده (5 مورد، 29.4%) در بیماران مبتلا به کلستاز مکانیکال تفاوت معنی داری وجود داشت (p£0.01) که این تفاوت در بیماران مبتلا به کلستاز غیر مکانیکال وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد که شیوع ضایعات مخاطی دئودنال و معده در انواع مختلف کلستاز نسبت به جمعیت عمومی بیشتر بوده و همچنین، شیوع ضایعات مخاطی دئودنوم در کلستاز مکانیکال نسبت به کلستاز غیرمکانیکال بیشتر می باشد.

مقدمه: تعیین اثر بخشی لاترال تارسورافی کوچک همراه با رسس(Recess)  عضله بالا برنده پلک در تشدید نتیجه این عمل جراحی در بیماران تیروئید اوفتالموپاتی با رتراکشن شدید پلک بالایی و اصلاح تمپورال فلیر خاص این بیماران. روش بررسی: در یک مطالعه before-after clinical trial ،22  پلک از 12 بیمار که رتراکشن شدید پلک بالایی داشتند با این متد مورد عمل جراحی قرار گرفتند و ارتفاع پلکی(Lid Height)  در یک پیگیری شش ماهه مورد ارزیابی قرار گرفت. ارتفاع پلکی قبل و بعد از عمل جراحی بر مبنای Margin Reflex Distance (MRD1) اندازه گیری و در فرم خاصی ثبت شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. تمامی این بیماران در فاز خاموش بیماری بودند و اگر عمل جراحی اوربیت و یا عضلات دور چشمی نیاز داشتند قبلا برای آنها انجام شده بود.نتایج: پس از یک پیگیری شش ماهه، میانگین MRD1 در چشم راست از 7.76±0.55 به 4.86±0.32 میلی متر و در چشم چپ از 7.81±0.64 به 4.75±0.35 میلی متر کاهش یافت .(p<0.001) در تمامی بیماران منظره پلکی رضایت بخشی به دست آمد و احساس خشکی سطح چشم از بین رفت. هیچ گونه عارضه خطیری مشاهده نشد.نتیجه گیری: لاترال تارسورافی کوچک در الحاق با رسس عضله بالا برنده پلک می تواند به نحو رضایت بخشی نتیجه این عمل جراحی را افزایش دهد و تمپورال فلیر بیماران تیروئیدی را اصلاح نماید.

مقدمه: از عوارض مهم همودیالیز در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، هیپوکسمی می باشد که این مساله با عوامل متعددی، از جمله با نوع فیلتر به کار رفته ارتباط دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان هیپوکسمی در بیماران همودیالیزی با تاکید بر نوع فیلتر به کار رفته می باشد. روش بررسی: این تحقیق از نوعClinical Trial  به روش Crossover بر روی 29 بیمار بخش همودیالیز بیمارستان فاطمیه شهرستان سمنان در سال 1383 صورت گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند (Allocation). به مدت یک ماه گروه اول توسط فیلتر هموفان (S) و گروه دوم توسط فیلتر پلی سولفون(R)  مورد همودیالیز قرار گرفتند، پس از یک دوره Washout 24 ساعته فیلتر مورد استفاده دو گروه تغییر کرده و همودیالیز به مدت یکماه دیگر انجام گرفت. درصد اشباع اکسیژن خون شریانی (O2Sat) در زمان های مختلف قبل و پس از شروع دیالیز در دو گروه مصرف کننده فیلتر پلی سولفون وهموفان تعیین و مقدار کاهش آن در دو گروه مقایسه گردید.نتایج: میانگین کاهش اشباع اکسیژن خون شریانی در زمانهای 5، 30، 60 و 120 دقیقه پس از شروع همودیالیز با فیلتر هموفان به صورت معنی داری بیشتر از فیلتر پلی سولفان بود (P<0.001). در هر دو فیلتر بیشترین میزان این کاهش در زمانهای 30 الی 60 دقیقه پس از همودیالیز بود.نتیجه گیری: استفاده از فیلتر پلی سولفون منجر به افت کمتر اشباع اکسیژن خون شریانی در حین همودیالیز می گردد. توصیه می شود که در بیماران پر خطر (به ویژه در بیمارانی که مشکلات قلبی و ریوی دارند) جهت کاهش میزان بروز هیپوکسمی در حین همودیالیز از این فیلتر استفاده می شود.

مقدمه: افزایش سطح کلسترول خون یک نقص متابولیک است که در نهایت منجر به تصلب شرایین و عوارضی چون افزایش فشارخون و مشکلات عروق کرونری قلب می شود. داروهای مختلفی در جهت بهبود این بیماری عرضه شده است و مطالعات بسیاری هم برای کشف و بهره برداری از مواد جدید در دست انجام است. از این میان می توان به کیتوزان و گیاه سالوادورا پرسیکا اشاره کرد. کیتوزان از Deacetilation کیتین حاصل می شود که امروزه منبع عمده آن پوسته خارجی خرچنگ و میگو است. سالوادوراپرسیکا گیاهی است که در شمال غربی هند و آفریقا می روید و به عنوان چوب تمیز کننده دندان استفاده می شود. قسمتهای مختلف این گیاه از سال ها پیش در طب سنتی مورد استفاده بوده است. هدف از مطالعه فوق بررسی تاثیر این دو ماده بر لیپیدهای خون می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مداخله گر آزمایشگاهی (Interventional-Lab. Trial) تعداد 30 سر رت ویستار نر بالغ با وزن 250–200 گرم انتخاب شده، پس از گذشت دو هفته زمان جهت تطابق رتها با محیط، به طور تصادفی به شش گروه پنج تایی تقسیم شدند: پرسیکا/ چرب، پرسیکا/ بلانک، کیتوزان/ چرب، کیتوزان/ بلانک، کنترل/ چرب، کنترل/ بلانک. سپس به مدت پانزده روز هرگروه با غذای مخصوص به خود - غذای پر چرب یا غیر چرب و غذای حاوی دارو یا عاری از دارو - تغذیه گردید. کیتوزان به صورت پودر خالص و پرسیکا به صورت عصاره هیدروالکلی ساقه سالوادورا پرسیکا به غذای گروه های آزمون اضافه شد. در پایان این زمان نمونه گیری از خون، جهت اندازه گیری مقادیر کلسترول تام، تری گلیسرید،  HDLو LDL صورت گرفت. تحلیل آماری نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای ANOVA وScheffe  انجام شد.نتایج: کلسترول تام و LDL خون به دنبال مصرف هر دو داروی پرسیکا و کیتوزان همزمان با غذای چرب کاهش یافت (P=0.0001) که میانگین این کاهش برای هیچ یک از داروها از لحاظ آماری تفاوتی نداشت (P=0.993) داده ها حاکی از بی تاثیر بودن کیتوزان و پرسیکا برHDL  و تری گلیسرید خون بود (P=0.409) هیچ یک از دو دارو در شرایطی که افزایش لیپیدهای خون توسط رژیم غذایی اعمال نشده بود تاثیری بر کلسترول تام، تری گلیسیرید، HDL  و LDL خون نداشتند (P=1)نتیجه گیری: پرسیکا و کیتوزان بر کاهش کلسترول تام خون وLDL  در شرایط هیپر کلسترولمی موثر بوده و تاثیر مشابهی دارند ولی بر سطح تری گلیسرید و HDL خون بی تاثیرند.

مقدمه: امروزه شیفت کاری به صورت ضرورت زندگی در آمده است. تحقیقات زیادی در زمینه شیفت کاری انجام شده است که در آنها محققان، به بررسی و تعیین فاکتورهای مهم و موثر در تطابق و تحمل در برابر شیفت کاری پرداخته اند. مفهوم تطابق و تحمل، اکثرا به پاسخ های بیولوژیکی چرخه های سیرکادین، کارایی و عملکرد افراد و همچنین کیفیت و طول خواب اطلاق می گردد. از آنجا که بعضی افراد، سطوح بالاتری از تطابق و تحمل در برابر شیفت کاری را نشان داده اند، حساسیت و ویژگی های فردی می تواند راهنمای خوبی در مطالعات باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تغییرات ریتم کورتیزول در شیفت کاران و ارتباط آن با نوع کرونوتایپ (روز خواب و شب خواب بودن)، کیفیت و طول خواب و تطابق با شیفت کاری انجام گرفته است.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی و به صورت مقطعی انجام شده است. به منظور جمع آوری نمونه های خون، 57 نفر از پرسنل شیفت کار یکی از صنایع اصفهان از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. نمونه گیری در سه مرحله انجام شد (ابتدا و انتهای شیفت شب و ابتدای شیفت صبح). تعیین مقدار کورتیزول از طریق روش رادیوایمونواسی (دستگاه میلی گاما کانتر (LKV و با استفاده از کیت  Immunotech-IM1841، انجام گرفت. به علاوه برای هر فرد، پرسشنامه ای جهت تعیین نوع شخصیت (روز خواب و شب خواب بودن)، کیفیت و طول خواب و میزان تطابق با شیفت کاری تکمیل گردید. نتایج: افراد مورد مطالعه دارای میانگین سنی33.5±6.2  سال و میانگین سابقه کار 6.2±2.5 سال بودند. میانگین کورتیزول خون در ابتدای شیفت شب، انتهای شیفت شب و ابتدای شیفت صبح به ترتیب: 6.95، 18.31 و 19.1 میکروگرم بر دسی لیتر بود. 83.9 درصد افراد شب خواب و 16.1 درصد، آنان روز خواب بودند. میانگین کورتیزول خون در ابتدای شیفت صبح و ابتدا و انتهای شیفت شب به ترتیب برای افراد شب خواب و روز خواب (19.5 ,18.5)، (7.7 ,6.5 ) و (18.4 ,17.1) میکروگرم بر دسی لیتر بود. بر اساس تقسیم بندی انجام شده برای وضعیت خواب، 46.4 درصد افراد خواب خوب، 32.1 درصد خواب متوسط و 21.4 درصد خواب کم را در شیفت صبح (خواب در شب) گزارش نمودند. در شیفت شب تنها 21.4 درصد خواب خوب را گزارش کردند. میانگین کورتیزول انتهای شیفت شب برای افرادی که در شیفت صبح دارای خواب ضعیف و خواب خوب بودند، به ترتیب برابر 16.7 و19.78  میکروگرم بر دسی لیتر بود.نتیجه گیری: اگرچه میانگن کورتیزول خون در بین افراد روز خواب و شب خواب متفاوت بود اما به علت اینکه تعداد افراد روز خواب در مقایسه با افراد شب خواب خیلی کم بود لذا از لحاظ آماری اختلاف بین میانگن کورتیزول آنها معنی دار نشد. میانگین کورتیزول در ابتدای شیفت صبح با امتیاز خواب افراد رابطه مستقیم دارد. بین میانگین کورتیزول در انتهای شیفت شب و امتیاز خواب در شیفت صبح رابطه معنی داری از لحاظ آماری به دست آمده است (p-value=0.035). یافته ها نشان می دهد که هرچه قدر که افراد، تطابق بالاتری را گزارش نموده اند، تفاوت کورتیزول ابتدا و انتهای شیفت شب آنها کمتر بوده است.

مقدمه: پالپوتومی سولفات فریک از روش های موثر و بی خطر پالپوتومی دندان های شیری است. اما نتایج تحقیقات مختلف بیانگر موفقیت کمتر پالپوتومی سولفات فریک در مقایسه با پالپوتومی فرموکرزول می باشد وشاید بخش عمده ای از این عدم موفقیت به عوارض تحریکی و مضر خمیر زینک اکساید اوژنول مربوط باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین و مقایسه میزان موفقیت بالینی و پرتونگاری پالپوتومی سولفات فریک مولرهای شیری با استفاده از سمان های زینک اکساید اوژنول و زینک پلی کربوکسیلات به منظور یافتن ماده پوشاننده پالپ مناسب تر در درمان پالپوتومی سولفات فریک می باشد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی 140 دندان مولر شیری در کودکان 5 - 3 ساله با طرح درمان پالپوتومی به صورت تصادفی در یکی از دو گروه پالپوتومی سولفات فریک با سمان زینک اکساید اوژنول و سمان زینک پلی ربوکسیلات مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از انجام درمان، دندان های پالپوتومی شده به صورت دوسویه کور مورد ارزیابی بالینی و پرتونگاری یک ساله قرار گرفتند و در تحلیل یافته ها از آزمون دقیق فیشر استفاده شد. نتایج: میزان موفقیت بالینی در ارزیابی یکساله در دو گروه زینک اکساید اوژنول و زینک پلی کربوکسیلات به ترتیب 98.1% و 93.9% بود که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (P=0.34) در ارزیابی یکساله، میزان موفقیت پرتونگاری در گروه زینک اکساید اوژنول 96.30% و در گروه زینگ پلی کربوکسیلات 91.8% به دست آمد ولی اختلاف یادشده نیز معنی دار نبود (P=0.42).نتیجه گیری: در پالپوتومی سولفات فریک استفاده از سمان زینک پلی کربوکسیلات بر زینگ اکساید اوژنول به عنوان ساب بیس، ارجحیت ندارد.

مقدمه: بسیاری از عفونت زخم های جراحی بیمارستانی که موجب مرگ و تحمیل هزینه های زیاد بر جامعه می شود از راه تماس دست پرسنل منتقل می گردند و شستشوی دستها به روش صحیح یکی از موثرترین شیوه های پیشگیری از انتقال عفونت است. هدف از این مطالعه، بررسی شناسایی عوامل باکتریایی جدا شده از دست تیم جراحی و تعیین ضریب حساسیت باکتری های جدا شده به آنتی بیوتیک های انتخابی آنها می باشد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و به روش مقطعی است که بر روی 134 نفر از پرسنل اتاق عمل بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی انجام گرفت. نمونه گیری توسط سواپ پنبه ای استریل از دست اعضای تیم جراحی (پس از شستشوی دست) به وسیله بتادین و بدون هماهنگی قبلی انجام و بر روی محیطه آگار خون دار، مانیتول سالت آگار و مکانیکی کشت و پس از 24 ساعت اتو گذاری گونه های باکتریایی توسط تست های افتراقی شناسایی و سپس آنتی بیوگرام صورت گرفت. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: از 134 نفر مورد، 81 نفر (%60.4) مرد و 53 نفر (39.6%) زن بودند. میانگین مدت اسکراب 206.1±103.2 ثانیه با دامنه تغییرات 60 تا 600 ثانیه بود. هر چه مدت اسکراب بیشتر بوده تعداد باکتری کمتر شده است (P=0.003). پس از اسکراب در دست، 129 نفر (96.3%) باکتری وجود داشت. بیشترین آلودگی مربوط به زیر ناخن افراد (92.5%) بود. تعداد باکتری های مشاهده شده در نمونه از صفر تا 159 مورد متغیر بود. بیشترین باکتری ایزوله شده است استافیلوکوک کواگولاز منفی (62.2%) و 7.7% استافیلوکوک آئروس بود. متوسط مدت اسکراب مردان بیشتر از زنان بود. وانکوماسین و سفتی زوکسیم حساس ترین و پنی سیلین مقاوم ترین آنتی بیوتیک ها بودند.نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که آلودگی دستها پس از اسکراب از میزان استاندارد بالاتر می باشد، بنابراین با توجه به مسوولیت خطیر پرسنل که مستقیما با بیمار تحت عمل جراحی در ارتباط بوده و گونه های مستقر در بیمارستان ها از پتانسیل خاص مقاومت دارویی برخوردار هستند توجه و جدیت پرسنل در استریل بودن وسایل و اسکراب دست به نحو صحیح پیشنهاد می شود.

مقدمه: از سنین بلوغ تا سنین یائسگی، زنان به صورت مداوم با نگرانی هایی در ارتباط با بارداری و حاملگی های نا خواسته مواجهند که تنها راه پیش روی آنها، اجتناب از تماس جنسی و پیشگیری از بارداری می باشد. با توجه به اهمیت بهداشت باروری لازم است زوجین روش هایی را به کار ببرند که با وجود آمیزش جنسی، لقاح و آبستنی انجام نگیرد. کنترل موثر باروری، ضمن تامین سلامت مادر و کودک و کنترل رشد بی رویه جمعیت برای توانا سازی زنان بسیار اساسی و حیاتی است. در این راستا با توجه به اهمیت قطع روش های پیشگیری از بارداری و عوارض حاصله از آن، بر آن شدیم که میزا ن تداوم استفاده از روش های پیشگیری از بارداری IUD)، OCP، کاندوم و آمپول) و علل قطع این روش ها را با توجه به نظر خود مراجعین تعیین و بررسی نماییم. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و به روش مقطعی بوده است. از بین مراکز بهداشتی درمانی شهر یزد 6 مرکز ازطریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند و اطلاعات زنان متاهل 15-49 ساله مراجعه کننده به این مراکز که از روش های پیشگیری از بارداری (IUD،OCP ، کاندوم و آمپول) استفاده می نمودند، از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید، برای تجزیه و تحلیل نتایج از روش آماری کاپلان مایر و آزمون آنالیز واریانس استفاده شد.نتایج: بیشترین میزان استفاده از روش های پیشگیری از بارداری (OCP ،IUD، کاندوم و آمپول) در زنان، در گروه سنی 34-25 سال بوده است (57%)، میانگین مدت استفاده از چهار روش فوق به روش کاپلان مایر 27.98 ماه و میانه آن 24 ماه بود نتایج نشان داد، که در مجموع%86.3  زنان بعد از 6 ماه و 62.5% بعد از 18 ماه و 39.9% بعد از 30 ماه و تنها%37  زنان تا36 ماه از چهار روش مذکور استفاده نموده بودند. همچنین نتایج بیانگر این است که میانگین طول مدت استفاده قرص ها کمتر ازهمه روش ها بود (P=0.048)، ازعوامل موثر بر قطع روش ها در مورد قرص ها، بیماری (15.6 درصد) در مورد IUD، خونریزی (27 درصد) در مورد کاندوم، حاملگی ناخواسته (21.8 درصد) و در مورد آمپول دپوپروورآ نیز بیماری (75 درصد) بوده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، توصیه می گردد علاوه بر آموزش زنان، مشاوره انگیزشی کامل در خصوص روش های پیشگیری از بارداری در هنگام تشکیل پرونده تنظیم خانواده صورت بگیرد این آموزش و مشاوره در درجه اول باید برای زنانی که متقاضی به کارگیری قرص های پیشگیری از بارداری هستند به کار گرفته شود.

مقدمه: سرعت رشد جمعیت سالمندان در کشورهای در حال توسعه بسیار زیاد است، به علاوه سطح کیفیت زندگی در سنین سالمندی به دلایل متعدد از جمله کمبود تحرک فیزیکی و فعالیت ورزشی کاهش می یابد. این مطالعه با هدف افزایش سطح کیفیت زندگی با استفاده از برنامه ورزشی مدون و گروهی و با کمک افزایش قدرت عضلانی و کارآیی فیزیکی در سالمندان انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی که در مرکز سالمندان شهرستان بروجن در سال 86-1385 انجام گرفت، 50 نفر سالمند زن و مرد، دارای توانایی انجام فعالیت ورزشی و انجام کارهای معمول و روزانه بدون وابستگی به دیگران و فاقد بیماری های سیستمیک و محدود کننده، به روش در دسترس، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند، درگروه آزمون، برنامه ورزشی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 بار اجرا گردید. سطح کیفیت زندگی هر دو گروه، قبل از مداخله و در پایان مداخله به وسیله پرسشنامه SF-36 ارزیابی گردید. از آزمونهای من - ویتنی، کای دو و آزمون های آماری غیر پارامتریک جهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.نتایج: با به کارگیری برنامه ورزشی گروهی سطح کیفیت زندگی افراد در ابعاد مختلف مانند، عملکرد فیزیکی، ایفای نقش، کاهش درد، سلامت عمومی، سرزندگی و شادابی، عملکرد اجتماعی، عملکرد عاطفی و سلامت روانی به طور معنی داری نسبت به قبل از اجرای برنامه افزاش یافت (P<0.01) و این در حالی است که در مدت زمان مشابه، درگروهی که برنامه ورزشی را تمرین نمی کردند، تغییر معنی داری در ابعاد کیفیت زندگی آنان ایجاد نشده است (P>0.01).نتیجه گیری: با توجه به یافته های حاصل از پژوهش، می توان نتیجه گیری نمود که با به کارگیری یک برنامه ورزشی منظم، مداوم و دارای پذیرش خوب از سوی گروه سنی سالمندان، می توان سطح کیفیت زندگی را در ابعاد مختلف در این افراد افزایش داد و راه را برای سالم پیر شدن و برخوردار بودن از سلامتی در این دوره از زندگی هموار نمود.

تراکئوبرونکوپاتیکا استئوکندروپلاستیکا بیماری بسیار نادر مجاری هوایی بزرگ با علت ناشناخته است. در این بیماری ندولهای کلسیفیه و غضروفی در زیر مخاط تراشه و برونش های اصلی ایجاد شده که باعث تنگی راه های هوایی می شود. این بیماری عموما خوش خیم و اغلب بیماران بدون علامت بوده اما ممکن است مبتلایان سرفه، تنگی نفس کوششی و خس خس سینه داشته که ممکن است به علت تشابه با سایر بیماری های انسدادی مزمن ریوی تا مدت ها تشخیص داده نشود. تشخیص بر اساس مشاهدات برونکوسکوپی بوده که با بررسی نمونه بافتی تایید می شود. در این مقاله ما دو بیمار مبتلا به تراکئوبرونکوپاتیکا استئو کندروپلاستیکا با یافته های مشخص برونکوسکوپیک و بافتی این اختلال را شرح می دهیم. موارد فوق سال ها با تشخیص بیماری انسدادی مزمن ریه و آسم درمان می شدند. بیمار اول خانم 60 ساله ای است که با خشونت صدا و تنگی نفس کوششی از 3 سال پیش مراجعه نمود و بیمار دوم موردی 40 ساله که دارای سابقه با تنگی نفس کوششی و ویزینگ از 10 سال پیش بوده است.