مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1381 | دوره:10 | شماره:3 |تعداد مقالات:20

هپاتیت B با وجود در دسترس بودن واکسن مؤثر همچنان یکی از مشکلات عمده بهداشتی در کشورهای در حال توسعه و پیشرفته محسوب می شود . برای مبارزه با عفونت ویروسی هپاتیت B و پیشگیری از عوارض مزمن آن ، واکسن هپاتیت B جایگاه  ویژه ای دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان بقاء ایمنی واکسن هپاتیت  B بعداز7 سال از تزریق آن بود. این مطالعه از نوع توصیفی وبه روش مقطعی انجام گرفت. جامعه مورد بررسی ، دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان یزد که در سن 8 سالگی بودند و حداقل 2 و یا 3 بار تزریق واکسن هپاتیت B طبق برنامه ملی واکسیناسیون داشتند. تعداد نمونه 200 نفر در دو گروه مساوی پسر و دختر که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند. اندازه گیریHBsAb  با روش آزمایشگاهی ELISA انجام شد. بعداز7 سال از تزریق واکسن هپاتیت B ، 69% (138 نفر) از جامعه مورد بررسی از نظر HBsAb مثبت (ایمن) بودند . در این بررسی سطح ایمنی مناسب HBsAb کمتر یا مساوی mIu/ml 10 در نظر گرفته شده است. در گروه پسران 71% (71 نفر) و در گروه دختران 67% (67 نفر) از نظر HBsAb مثبت بودند. افراد با BMI بالا (99/24- 5/15) از میزان HBsAb مثبت کمتری برخوردار بودند (7/51%). تفاوت بارزی از نظر میزان HBsAb مثبت بین دو گروه با وزن تولد مساوی و کمتر از 2500 گرم با گروه وزن بدو تولد بیشتر از 2500 گرم مشاهده نشد.  میزان مثبت بودن HBsAb (ایمنی) با BMI  بدین ترتیب نسبت معکوس دارد (P=0.002)  ولی به ترتیب با جنس و وزن بدو تولد ، ارتباط معنی داری مشاهده نگردید( P=0.98 , P= 0.541 )  . طبق مطالعه فوق با توجه به بقاء ایمنی قابل قبول بعداز 7 سال از اجرای کامل برنامه واکسیناسیون ، بوستر (تزریق مجدد واکسن) پیشنهاد نمی شود.

استئوپوروز در بیماری آرتریت روماتوئید ، در ابتدای بیماری در استخوانهای اطراف مفاصل (Juxtaarthicular)  و در مراحل بعدی بصورت منتشر (Diffuse) ظاهر می گردد و شکستگی های پاتولوژیـک ناشی از آن یکی از عوارض و مشکلات مهم در آرتریت روماتوئید است . با توجه به شیوع بالای آرتریت روماتوئید در استان خوزستان این مطالعه جهت تعیین میزان استئوپوروز در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در این استان صورت گرفته است . تحقیق و بررسی در طول یکسال و بر روی 183بیمار مونث مبتلا به آرتریت روماتوئید ( با میانگین سنی 3/45 سال ) و همین تعداد و جنس بعنوان گروه شاهد ( با میانگین سنی 48سال) صورت گرفت . اندازه گیری تراکم توده استخوانی با استفاده از روش Dual X Ray Absorptiometry ( DEXA)  در دو ناحیة مهره های کمری ( L2 – L4 )  و گردن فمور در بیمارستان آپادانای اهواز انجام شد. نتایج تحقیق نشان می دهد در کل 4/40 %  بیماران آرتریت روماتوئید دچار استئوپوروز شده اند که از این تعداد3/15% تنها در سر فمور، 4/5% در مهره های کمری و 6/19% در هر دو ناحیه سر فمور و مهره های کمری استئوپوروز داشته اند. این نتایج نشان می دهد که اختلاف آماری قابل توجهی در BMD  مهره های کمری بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و گروه شاهد وجود دارد ( P< 0.05 )  اما این اختلاف در سر فمور قابل توجــه نمی باشد (P> 0.05) .  

استرس به عنوان یکی از علل اساسی گرایش به مصرف مواد مخدر شناخته می شود و البته آنچه که تاثیر استرس بر روی رفتار را تعیین می نماید معنی و مفهوم استرس و برای فرد شیوه های مقابله ای بکار گرفته شده توسط وی می باشد. پژوهش حاضر از نوع گذشته نگر به منظور نشان دادن اختلاف در بکارگیری شیوه های مقابله ای با استرس ، بین افراد معتاد و غیرمعتاد انجام گرفته تا بتواند در زمینة طراحی برنامه های پیشگیرانه و درمانی کمک کننده باشد. در این پژوهش توصیفی – مقطعی که در شهرستان ایرانشهر انجام گرفت دو گروه 35 نفری معتاد و غیرمعتاد چک لیست 72 گزینه ای مکانیزمهای مقابله ای (کارور) را تکمیل نموده اند و پس ازکسب نتایج با استفاده از آزمون t با یکدیگر مقایسه شده اند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که دو گروه از نظر بکارگیری مکانیزمهای مقابله ای متمرکز بر مسئله با یکدیگر تفاوتی نداشتند ولی از نظر بکارگیری مکانیزمهای مقابله ای متمرکز بر هیجان و مقابله های غیرموثر تفاوت معنی داری داشتند. این یافته ها در صورت تایید در مطالعات دیگری از این دست می توانند در پایه ریزی برنامه های آموزشی در زمینة مهارتهای مقابله ای کمک کننده باشد . همچنین با توجه به بکارگیری بیشتر شیوه های مقابله ای غیرموثر توسط گروه معتادان می توان از این ویژگی برای پیش بینی خطر ابتلا به مصرف مواد و همچنین برنامه های آموزشی و درمانی بخصوص در گروههای در معرض خطر استفاده نمود.

در کشورهای صنعتی حوادث ناشی از تصادف با وسایط نقلیه ، چهارمین علت مرگ و میر در تمام سنین شناخته شده و ضربه به جمجمه نیز بیشترین علت مرگ و میر با وسایط نقلیه موتوری است همچنین ضربه های مغزی در سنین زیر 45 سال شایعترین علت مرگ و میر در آمریکا گزارش شده است با توجه به دنیای پرتحرک و افزایش سرعت وسایط نقلیه، کثرت تصادفات و آمار روزافزون حوادث، شایع ترین مکانیسم تروما ها به علت تصادفات رانندگی است که ارتباطی تنگاتنگ با فرهنگ، اصول ایمنی جاده ها، خیابانهای شهری، سرعت اتومبیل ها و امکانات جامعه دارد. هدف از این مطالعه بررسی دموگرافیک ترومای ناشی از تصادفات رانندگی و عوارض ناشی از آن در شهرستان یزد می باشد. این بررسی طی در6 ماهه دوم سال 1378 و 6 ماهه اول سال 1379 به روش توصیفی مقطعی انجام گرفته و مصدومین بطور تصادفی در یک ماه از هر فصل سال مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که بیشترین موارد مصدومین را مردان (9/81%) و 1/18% را زنان تشکیل داده که در دامنه سنی بین کمتر از یکسال تا 84 سال قرار داشتند همچنین از نظر میزان تحصیلات ارتباط معنی داری با سطح تحصیل وجود داشت به نحوی که تنها 5/4% افراد دارای تحصیلات عالی بوده اند. آسیب وارده به ارگانهای بدن نیز به ترتیب: سر و گردن 8/42%، اندامهای تحتانی 8/21، اندام فوقانی 4/5% و 4/5% دچار آسیب به قفسه صدری، شکم و تنه شده اند. بیشترین درصد تصادفات در فصل تابستان و شایعترین نوع وسیله نقلیه را موتورسیکلت تشکیل داده است. میانگین زمان رسیدن مصدومین به اورژانس 60 دقیقه و میانگین روزهای بستری در بیمارستان 5/2 روز، میانگین زمان استراحت بیماران 12 روز و بیشترین افراد در مسیرهای منزل و کار دچار حوادث گردیده اند. با توجه به هزینه های بیمارستانی، از کارافتادگی و اشغال تخت های بیمارستانی به علت تصادفات هزینه سنگینی به جامعه تحمیل می گردد و از طرفی قشر جوان جامعه و به ویژه مردان که بیشتر در معرض خطر می باشند لذا پیشنهاد می گردد جهت پیشگیری از خسارتهای جانی و مالی ضرورت آموزش قوانین راهنمایی و رانندگی و تدابیر ایمنی بیشتر توسط مسئولین صورت گیرد.

باکتری استرپتوکوکوس آگالاکتیه (استرپتوکوک گروه B) از علل مهم مننژیت و سپتی سمی در نوزادان می باشد. عفونتمی تواند از مادران آلوده در حین زایمان به نوزاد منتقل گردد. در این مطالعه میزان شیوع ناقلین واژینال باکتری در مادرانی که جهت زایمان به بخش لیبر مراجعه می نمودند بررسی گردید بعلاوه برخی علل احتمالی زمینه ساز این آلودگی و میزان بروز عفونت در نوزادان این مادران نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. در طی یک دوره 8 ماهه، از مخاط واژن 624 نفر از مادرانی که برای زایمان ترم یا زایمان پیش از موعد و یا به دلیل پارگی زودرس کیسه آب PROM Premature Rupture of Membrane) ) به بخش زایمان بیمارستان هاجر شهرکرد مراجعه کرده بودند نمونه گیری توسط سواب استریل به عمل آمد. نمونه ها از نظر وجود باکتری استرپتوکوک گروه B مورد بررسیهای باکتریولوژیک قرار گرفتند. همچنین از کلیه مادران پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات مربوط به سن مادر، نوع زایمان، تعداد زایمان های قبلی مادر ، وجود کمپلیکاسیونهای حین زایمان، محل سکونت مادر (از نظر مناطق شهری و روستایی) و سابقه استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری (قرصهای خوراکی و IUD) تکمیل گردید. به علاوه  به مدت سه ماه بعد از ترخیص نیز هر گونه مراجعه مادران به اورژانس اطفال بیمارستان، از نظر احتمال بروز بیماری در نوزاد کنترل گردید. مجموعاً 110 نفر (18%) از مادران ، حامل باکتری در واژن خود بودند. 65 نفر از این مادران (60%) جهت زایمان اول خود مراجعه کرده بودند. سابقه استفاده از قرصهای ضد بارداری در 23% و استفاده از IUD در 15% آنان موجود بود. زایمان در 46 مورد  (42%) به صورت زایمان طبیعی و در 64 مورد (58%) با روش سزارین انجام گرفت. 45% از مادران کشت مثبت، از مناطق شهری و 55% از مناطق روستایی استان مراجعه کرده بودند. هیچ یک از نوزادان تولد یافته از مادران کشت مثبت، با علایم احتمالی مننژیت و سپتی سمی به مراکز درمانی ارجاع اطفال ، مراجعه ننمودند. در این بررسی اختلاف معنی داری بین زایمان ترم، زایمان پیش از موعد، نوع زایمان و استفاده از قرصهای ضد بارداری، بین مادران دارای کشت مثبت و مادران کشت منفی وجود نداشت در مقابل بین استفاده از IUD  و وجود PROM در مادران ناقل باکتری در مقایسه با مادران کشت منفی رابطه معنی داری مشاهده گردید (P<0.05). بین مادران یاد شده از نظر زندگی در مناطق شهری و روستایی استان نیز تفاوت معنی داری وجود نداشت. میزان فراوانی ناقلین باکتری استرپتوکوک گروه B در بین مادران مورد بررسی نسبتا بالا بوده و پیشنهاد می گردد به منظور پیشگیری از ایجاد عفونت در مادران و نیز انتقال عفونت به نوزادان در حین زایمان، از کلیه مادران حامله در هفته های آخر حاملگی، کشت واژینال به عمل آمده و در مادران دارای کشت مثبت از نظر باکتری استرپتوکوک گروه  B که به روش طبیعی وضع حمل می نمایند یا با پارگی زودرس کیسه آب مراجعه نموده اند، اقدامات پیشگیری کننده به منظور جلوگیری از ابتلای نوزادان صورت گیرد.  

گاز اکسیدنیترو (N2o ) از داروهای هوشبری است که به طور متداول در بیهوشی عمومی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو دارای عوارض متعددی است که می تواند هم به صورت حاد (در بیماران در طی بیهوشی عمومی و ریکاوری ) و هم به صورت مزمن به علت تماس درازمدت پرسنل اطاق عمل با مقادیر اندک N2o  در اثر آلودگی هوای اطاق عمل با این گاز رخ دهد. به همین دلیل امروزه بسیاری از متخصصین بیهوشی بر این عقیده اند که بهتر است از استفادة آن صرف نظر گردد. به دلیل خواص آنالژیک N2o و تأثیر آن بر روی گیرنده های اوپیوئیدها، شاید بتوان از فنتانیل به جای آن استفاده نمود. فنتانیل از مواد مخدر سنتتیک و کوتاه اثر است که قدرتی معادل یکصد برابر مرفین دارد . هدف این تحقیق بررسی امکان حذف N2o و جایگزینی آن توسط فنتانیل است . در این مطالعه 120 بیمار از کلاس ASA I که با بیهوشی عمومی تحت عمل جراحی قرار می گرفتند بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. عمل جراحی و بیهوشی در این بیماران بیشتر از یکساعت به طول می انجامید. شروع بیهوشی برای همه یکسان (تیوپنتال سدیم ، فنتانیل و پاولون) بود. ادامه بیهوشی در گروه شاهد با اکسیژن + N2o + هالوتان و در گروه آزمایش با هالوتان + اکسیژن + تزریق 5/0 میکروگرم بر کیلوگرم فنتانیل هر نیمساعت بود. فشار خون سیستولیک و تعداد ضربان قلب در تمام بیماران ، قبل از شروع بیهوشی ، در طی بیهوشی و در زمان ریکاوری اندازه گیری و ثبت می گردید. بر اساس نتایج بدست آمده و آنالیز آماری انجام شده ، میانگین فشارخون و تعداد نبض در دو گروه مورد بررسی قبل از بیهوشی ، طی بیهوشی عمومی و پس از آن در ریکاوری تفاوت معنی داری نداشت . بنابراین می توان به جای N2o از تزریق 5/0 میکروگرم بر کیلوگرم فنتانیل هر نیم ساعت در طول بیهوشی عمومی استفاده نمود که در این صورت ثبات همودینامیک بیمار نیزحفظ خواهد شد.  بررسی های بیشتر برای دوزهای پائین تر فنتانیل توصیه می شود.    

ژنوم هرپس ویروس ها از نوع  DNAخطی می‎باشد و به عنوان یک مدل مفید برای مطالعه سیستم همانند سازیDNA یوکاریوتی به آن رجوع می شود. نقشه هضم آنزیمی سویه‎های مختلف(HSV-1) در کشورهای پیشرفته تعیین شده است. در کشور ما ایران، ویروس های(HSV-1) جدا شده از بیماران با استفاده از روش های ایمنولوژیکی تشخیص داده شده‎ است. ولی از نظر ژنتیک مولکولی هنوز مورد بررسی قرار نگرفته‎اند.در این تحقیق با استفاده ازعفونت سلولهای vero توسط ویروس های(HSV-1) جدا شده از بیمار ایرانی و پروب ژنUL29  کلون شده در پلاسمید PNN_1  و انجام عمل ساترن بلات اثبات شد که این ایزوله  از نوع (HSV-1) می باشد. با استفاده از تکثیر ژن UL29 و تعیین پلی‏مورفیسم طولی حاصل از هضم این قطعه با پنج آنزیم برشگر محدودکننده(RCR-RFLP) نشان داده شد که الگوی هضم آنزیمی ویروس (HSV-1)جدا شده از بیمار ایرانی با سویه KOS یکسان می‎باشد. بنابر این می توان این روش را جهت مطالعات اپیدمیولوژی مولکولی جمعیت های مختلف ایرانی استفاده نمود تا اطلاعاتی مربوط به مخزن ژنی سویه های مختلف این ویروس در کشور بدست آید.  

منگنز یکی از عناصر کمیاب ضروری می باشد. این عنصر در ساختمان برخی از متالو آنزیم ها شرکت دارد. کمبود منگنز در انسان بندرت دیده شده ، در حالیکه مسمومیت با آن در موارد متعددی گزارش شده است. چند مرحله در متابولیسم آهن وجود دارد. اولین مرحله جذب روده ای آهن بوسیله سلولهای موکوسی روده می باشد ، که مکانیسم آن هنوز به درستی مشخص نشده است. پیش از این گزارش شده که عنصر منگنز به علت شباهتهای شیمیایی آن با آهن در متابولیسم این عنصر ( هم جذب روده ای و هم انتقال پلاسمایی آن ) مداخله می نماید. در مطالعه حاضر ارتباط روده ای آهن و منگنز بوسیله (Everted Gut Sac) E.G.S  بررسی شده است. انکوباسیون E.G.S در بافر کربس ـ رینگر ـ فسفات محتوی Fe2+ یا Fe3+ ( با pH=7.4 ) نشان داد که جذب آهن در دقیقه 60 انکوباسیون کامل می شود ، در صورتیکه حداکثر جذب منگنز پس از 30 دقیقه انجام گردید. جذب روده ای یونهای مذکور یک فرآیند وابسته به غلظت می باشد و حداکثر جذب روده ای آهن و منگنز به ترتیب در غلظتهای 78/1 و 85/1 میلی مولار بدست آمد. در همین رابطه نشان داده شد که حضور آهن در محیط باعث کاهش جذب روده ای منگنز به مقدار 40 درصد می شود ، در صورتی که حضور منگنز باعث کاهش جذب روده ای آهن به مقدار 15 درصد می گردد. در مطالعه فوق اثر فاکتورهای دیگر نیز روی جذب روده ای منگنز و آهن بررسی شده است.  

درد بعد از عمل بزرگترین عامل ترس و اضطراب بیماران از بیمارستان است و عوارض بسیاری نیز دربردارد. بنابراین کنترل درد بعد از عمل در بیماران بخصوص اطفال بسیار مهم است. از جمله راههای خوب و مؤثر ایجاد بی دردی بعد از عمل در اطفال انجام بیهوشی کودکان با مارکائین است. اما پره مدیکیشن با کلونیدین ممکن است کیفیت و طول مدت بی دردی آنستزی کودال با مارکائین را افزایش دهد. در این مطالعه اثر کلونیدین خوراکی روی مدت بی دردی ناشی از آنستزی کودال با مارکائین روی 60 کودک 8-3 ساله که تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی، ارولوژی و جراحی نواحی تحتانی بدن قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در سال 1379 در بیمارستانهای شهید رهنمون و افشار یزد انجام شد. همه بیماران بعد از اینداکشن بیهوشی تحت آنستزی کودال با مارکائین25 % با دوز mg/kg 2 قرار گرفتند. بی هوشی با هالوتان N2O و اکسیژن به میزان 50% انجام و ادامه یافت. به طور تصادفی30 بیمار 5/1 ساعت قبل از بیهوشی 5 میکرو/کیلوگرم کلونیدین خوراکی و 30 بیمار پلاسبو دریافت کردند. بیماران به منظور تعیین مدت بی دردی پس از عمل تحت نظر قرار گرفته و زمان دریافت اولین داروی ضد درد به عنوان پایان بی دردی ثبت شد. فشار خون و تعداد ضربان قلب بیمار نیز از زمان دریافت کلونیدین به فواصل منظم اندازه  گیری و ثبت شد. سن، جنس و وزن بیمار نیز به منظور بررسی رابطه آنها با طول مدت بی دردی ثبت می شد. از این مطالعه نتایج زیر حاصل شد : دو گروه مورد بررسی از نظر جنس، سن و وزن تقریباً مشابه بودند. سن و جنس و وزن اثری در طول مدت بی دردی ناشی از آنستزی کودال با مارکائین ندارد. شیوع هیپوتنشن در گروه کلونیدین به صورت قابل توجهی بالاتر از گروه پلاسبو بود (P.Value @ 0). اما از نظر شیوع برادیکاردی دو گروه تقریباً مشابه بودند(P.Value @ 0.971). درد بعد از عمل در هر دو گروه برطرف شد اما مدت زمان بی دردی در گروهی که کلونیدین دریافت کرده بودند نسبت به گروه پلاسبو حدود 9/1 برابر افزایش یافت. میانگین زمان برای دریافت اولین داروی ضد درد بعد از عمل در بیماران گروه پلاسبو 30 ±  193 دقیقه و در گروه کلونیدین155 ± 433 (P.Value @ 0.016). پس توصیه می شود به منظور ایجاد بی دردی با کیفیت عالی و زمان نسبتا طولانی آنستزی کودال با مارکائین برای اطفال انجام و 5/1 ساعت قبل از آن 5 میکرو/کیلوگرم کلونیدین خوراکی به آنها داده شود.

لرزش بعد از عمل عارضه ای مهم و جدی است که مشکلات زیادی از قبیل افزایش مصرف اکسیژن در قلب ، تولید CO2 و افزایش تهویه دقیقه ای (Minute ventilation) و در نتیجه افزایش کار تنفسی، افزایش فشار داخل چشم  (IOP) و فشار داخل جمجمه (ICP) و ایجاد درد محل زخم  به علت کشیده شدن محل برش جراحی را به همراه دارد.کلونیدین یک اگونیست گیرنده های آلفا2 می باشد که در بیهوشی به عنوان پیش دارو جهت کاهش اضطراب، تسکین نسبی درد، مقابله با ترشح بزاق، جلوگیری از تهوع و استفراغ، جلوگیری از افزایش فشار خون و ایجاد ثبات همودینامیک در حین عمل و کاهش مصرف داروهای بیهوشی کاربرد دارد.  در مطالعات جدید گزارش هائی از اثرات ضد لرزش کلونیدین نیز وجود دارد.  مطالعه حاضر از نوع کارآزمائی بالینی آینده نگر با هدف بررسی کلونیدین در مورد جلوگیری از لرزش بعد از بیهوشی انجام شده است. تعداد 100 بیمار الکتیو کاندید عمل جراحی به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به بیماران گروه اول (گروه مورد مطالعه) دو ساعت قبل از عمل، 2/0 میلی گرم کلونیدین خوراکی با ml100 آب و به بیماران گروه دوم (گروه شاهد) ml 100 آب بدون دارو به عنوان پلاسبو تجویز گردید. مشاهده حرکات غیر ارادی عضلانی بعد از خاتمه بیهوشی به عنوان مورد لرزش (Shivering) ثبت می شد که در صورت وجود،  درمان مناسب انجام می گرفت . نتایج نشان داد که در گروه مورد مطالعه دو نفر(4%) و در گروه شاهد  11 نفر (22%) دچار لرزش بعد از عمل شدند007/0 = P . مقایسه میزان لرزش در دو گروه مورد مطالعه و شاهد (4% در مقابل 22%) نشان می دهد که کلونیدین خوراکی به عنوان پیش دارو سبب جلوگیری و یا کاهش لرزش بعد از عمل جراحی با بیهوشی عمومی می شود. با توجه به عدم وجود عارضه جانبی قابل توجه در دوز به کار رفته توصیه می شود از کلونیدین به عنوان یک داروی مؤثر در جلوگیری از لرزش بعد از عمل استفاده شود.

با توجه به گزارش نتایج متفاوت از آزمایش رایت (( Wright  با آنتی ژنهای انستیتوپاستور و انستیتورازی برای تشخیص بروسلوز برآن شدیم تامقایسه این دو آنتی‏ژن را با سرم بیماران مشکوک تب مالتی مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکزی یزد طی سال 1379 انجام دهیم. تعداد 345 نفر که 50 نفر از آنها با یکی یا هردو آنتی‏ژن رایت آنها مثبت بود سرم آنها مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه از نوع توصیفی و به روش مقطعی انجام شد. روش مطالعه شامل مصاحبه وتکمیل پرسشنامه حاوی ویژگیهای افراد مورد بررسی از قبیل : سن، شغل، جنس،سابقه قبلی تب مالت، سابقه مصرف لبنیات غیر پاستوریزه بود ومقدار cc5 خون از افراد مورد مطالعه گرفته وپس ازجداسازی سرم تستها سرولوژی رایت سریع و لوله ای با آنتی ژن انستیتوپاستور وانستیتورازی به روش آگلوتیناسیون و شیوه دوسوکور انجام گرفت.  از 50 نمونه 27 نمونه ( 54درصد(  از مردان و 23 نمونه (46 درصد ( از خانمها بود . دامنه سنی افراد بین 8 تا 60 سال بود وتفاوت نتیجه رایت راپید بین آنتی‏ژن انستیتوپاستور و انستیتورازی معنی دار بود ( PV=0.001) ونیز تفاوت نتایج تست رایت لوله‏ای با آنتی ژن انستیتوپاستور وانستیتورازی معنی دار بود  . (PV = 0) با توجه به نتایج تحقیق روش راپید آنتی ژنهای انستیتوپاستور دارای پدیده ذون نسبت به راپید انستیتورازی می‏باشند وروش لوله‏ای با آنتی‏ژن انستیتوپاستور تیتر بالائی از آنتی‏بادی را نشان می‏دهد.

سندرم تونل تارس به عنوان نوروپاتی فشاری عصب تیبیال وشاخه های پلانتار درپشــــت قوزک داخلی وزیر فلکسوررتیناکولوم تعریف می شود . هدف از این مطالعه مقایسه اعصاب درگیر با اعصاب غیر درگیر درسندرم تونل تارس بوده است . این روش استفاده از خودبیماربه عنوان معیاری برای تشخیص رافراهم میکند وامکان تشخیص زودرس بیماری را میسر می سازد . مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی بوده است که از تاریخ 15/1/80 تا 30/7/80 انجام شد . 50 فرد سالم (25مرد ، 25زن ) بدون نشانه ها وشکایات درگیری اعصاب محیطی درمحدوده سنــــی 54-19 سال ومتوسط سنی 36سال مورد مطالعه قرار گرفتند. برای ثبت تاخیر زمانی پتانسیل حرکتی ، عصب تیبیال وشاخه های پلانتار، پروگزیمال ودیستال به تونل تارس تحریک ومقادیر حداکثر مقدار طبیعی برای تأخیر زمانی پروگزیمال، تأخیر زمانی دیستال وعبورموج از عرض تونل تارس بر اساس Mean ± 2SD بترتیب 8.5ms ، ms 6 وms 5/3 تعیین شد . برای بررسی موج ترکیبی عصب پلانتار داخلی وخارجی، این اعصاب درکف پا تحریک واز پشت قوزک داخلی ثبت موج انجام گرفت. حداکثر مقدار طبیعی تاخیر زمانی شاخه پلانتارداخلی وخارجــــی( بر اســاس Mean ± 2SD ms ( 7/3 بوده است . حداکثر اختلاف قابل قبول بین دو سمت برای زمان عبور پتانسیل موج حرکتی از عرض تونل تارس (بر اساس Mean ± 2SD )  1ms ، برای تاخیرزمانی موج ترکیبی پلانتار داخلی 0.8ms و برای شاخه پلانتارخارجی 0.9ms تعیین شد. این اختلاف برای تاخیرزمانی موج ترکیبی شاخه پلانتار وموج حسی عصب سورال همان سمت 0.8ms بوده است . بکارگیری مقادیر فوق امکان استفاده از اعصاب غیر در گیر همان پا یا پای طرف مقابل را به عنوان معیاری دقیق برای تشخیص سندرم تونل تارس فراهم می آورد به گونه ای که این معیارها به مراتب قابل اعتماد تر از بکارگیری محدوده طبیعی بدست آمده از جمعیت طبیعی جامعه است .

گیاهان داروئی، درطب سنتی ایران، بطوروسیع مورد استفاده قرار گرفته اند ، استقبال عمومی نسبت به گیاهان دارویی، موجب تحقیقات گسترده ای بر روی این گیاهان گردیده است.از جمله این گیاهان ، خانواده کلم می باشندکه در مورد بعضی از خواص آن با روشهای علمی جدید، تحقیقات صورت گرفته است. اما با وجودی که در طب سنتی، کلم پیچ سفید به عنوان عامل رفع دشواری زایمان و عامل دفع جنین مرده معرفی شده است ، مقاله ای در این زمینه در دسترس نیست. لذا هدف از این مطالعه ، ارزیابی اثرات عصاره آبی و آبی-الکلی برگ کلم پیچ سفید بر روی فعالیت حرکتی شاخ رحم جداشده خرگوش می باشد. به این منظور عصاره ها به طریق سوکسله تهیه و با دوزهای  مختلف از 0002/0تا 2 میلی گرم دریک سیستم حمام بافتی حاوی محلول تیرود (که به آن اکسیژن داده می شد) با دمای 37 درجه سانتیگراد روی شاخ رحم جدا شده خرگوش سفید نیوزیلندی آزمایش شد. محدوده سنی و وزنی خرگوشها، بترتیب 8-5 ماه و2300-1300گرم بوده است.تونوسیته ایجاد شده با استفاده از یک ترانسدیوسر ایزومتریک اندازه گیری شد. به کمک برنامه کامپیوتری Pctab ،آنالیزآماری ومقایسه اثرعصاره ها ( روش آماریt-test ) انجام شد. نتایج بررسی نشان می دهد که عصاره آبی وآبی - الکلی برگ کلم پیچ سفید بطور وابسته به دوز سبب انقباض شاخ رحم خرگوش می شود (P<0.05 ).این انقباض با دوز 02/0 میلی گرم درمیلی لیتر عصاره آبی- الکلی برابر04/0±13/0گرم به ازای گرم بافت بوده است ( 7=  (nو با غلظت 2 میلی گرم درمیلی لیتر آن میانگین تونوس ایجاد شده برابر 7/7±7/10گرم به ازای گرم بافت بوده است( 4= n  ) با افزودن 02/0 میلی گرم در میلی لیتر عصاره آ بی، به محلول اطراف بافت در حمام عضله میانگین تونوس ایجاد شده برابر 17/0±25/0 گرم به ازای گرم بافت بوده است(4 n =) و با کاربرد 2 میلی گرم در میلی لیتر آن، میانگین تونوس ایجاد شده برابر9/3±5/6 گرم به ازای گرم بافت بوده است(8=n  ). نصف غلظت ماکزیمم اثر (ED50) در مورد هر دو عصاره آبی وآبی -الکلی ، 1 میلی گرم در میلی لیتر بوده است که تونوس ایجاد شده بترتیب 27/0±1(7 = n) و 85/0±4/3 گرم به ازای گرم بافت بوده است (10=n) اثر تحریکی عصاره در حضور2/0میلی گرم در میلی لیترفنتولامین (10= n) بطور معنی دار کاهش پیدا کرده است که احتمال مکانیسم اثر ترکیب موثره از طریق رسپتور های آلفا رامطرح می کند.

بیمار مرد 28 ساله ای است که به دلیل بالا بودن فشار خون از یکسال قبل تحت پیگیری و درمان بوده است. در بررسی های آزمایشگاهی انجام شده وانیل مندلیک اسید (VMA) و متانفرین ادرار 24 ساعته افزایش یافته بود. بیمار با تشخیص احتمالی فئوکروموسیتوما به بخش جراحی ارجاع شد. در بررسی های تکمیلی هر دو آدرنال سالم بودند ولی تومور بزرگی به قطر10 سانتی متر در داخل لگن و در ناحیه قدامی ساکروم و زیر محل دوشاخگی آئورت و در حد فاصل عروق ایلیاک راست و چپ، گزارش شد به همین دلیل بیمار کاندید عمل جراحی گردید. به منظور آماده سازی بیمار و برای کنترل فشار خون طی یک هفته قبل از عمل جراحی از فنوکسی بنزامین استفاده شد و سپس عمل جراحی برداشتن تومور لگنی انجام گرفت . بیمار از اواخر عمل جراحی و تا 24 ساعت بعد از عمل جراحی دچار کاهش شدید فشار خون شد. بطوری که فقط با داروی نورآدرنالین فشار خون بیمار اصلاح می گردید. 24 ساعت بعد از عمل جراحی مقدار داروی نورآدرنالین بتدریج کاهش داده شد و سپس قطع گردید. یک هفته بعد از عمل جراحی بیمار با حال عمومی خوب مرخص شد. آزمایشات الکترولیتی و وانیل مندلیک اسید (VMA) و متانفرین ادرار 24 ساعته طی یکماه و سه ماه بعد از عمل جراحی طبیعی بودند و موردی از افزایش فشار خون در طی این مدت ملاحظه نشد.

انجام جراحی موثر ترین شکل درمان در کانسر مری محسوب می شود. از آنجا که انتشار کانسر با سرعت قابل توجهی در شبکه ساب موکوزال مری رخ می دهد درمان جراحی مؤثر زمانی است که حتی المقدور تمامی مری بیمار برداشته شود و چنانچه غدد لنفاوی در گیر در شبکه ی لنفاتیک مشاهده شد رزکسیون شود.  نیل به این هدف منوط به دید کافی می باشد که به خصوص در کانسر های قسمت میانی و فوقانی مری توراسیک توصیه به توراکوتومی و انجام عمل ازوفاژکتومی در سه مرحله می شود که این عمل با توجه به وسعت زیاد انسیزیون های ایجاد شده و وسعت دیسکسیون با موربیدیتی قابل توجهی همراه است به خصوص محل توراکوتومی که تا مدت ها برای بیمار آزار دهنده است.  آلترناتیو قابل قبول این روش انجام توراکوسکوپی و آزاد سازی مری به کمک آن می باشد که این روش برای اولین بار در ایران در بیمار مورد نظر به طور موفق مورد استفاده قرار گرفت (تکنیک آزاد سازی مری به روش لاپاروسکوپی در مراکز محدودی از دنیا قابل انجام است ). بدین صورت که در مرحله ی اول با انجام توراکوسکوپی تومور مری شناسایی شد . سپس مری در تمام طولش آزاد گردید و چسبندگی های محل تومور آزاد شده و بعد از رسیدن به دیافراگم در قسمت تحتانی و ناحیه ی ورودی توراکس در قسمت فوقانی این مرحله پایان یافته و با انجام لاپاروتومی و برش گردن مراحل بعدی عمل طبق معمول انجام گرفت. هدف از این مقاله بررسی روش های جراحی کانسر مری و معرفی روش توراکوسکوپی از لحاظ تکنیکی و ملاحظات قبل و بعد از عمل می باشد . همچنین نکات مهم بیهوشی حین توراکوسکوپی مورد بررسی قرار گرفته است.

تروما شایع ترین علت مرگ در چهار دهه اول زندگی است و یکی از چهار علت اصلی مرگ در تمام سنین می باشد . ضربه مغزی علت اصلی مرگ فوری در تروما است . تقریباً هر سال در آمریکا 150000 مرگ ناشی از تروما اتفاق می افتد و در ایران در سالهای اخیر 19000 مرگ دراثر تصادفات جاده ای سالیانه اتفاق افتاده است . ....