مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1398 | دوره:27 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

مقدمه: براساس پژوهش ها، افزایش سطوح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و شاخص های آنتی اکسیدان در مناطقی از مغز که در اثر بیماری پارکینسون بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند، یک اثر درمانی بالقوه دارد، بنابراین هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر 6 هفته تمرینات تداومی و تناوبی هوازی بر فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز؛ رت های مبتلا به پارکینسون بود. روش بررسی: در این پژوهش که از نوع تحقیقات تجربی بود از 24 سر رت نر نژاد ویستار 12 هفته ای با میانگین وزن 250 تا 350 گرم استفاده شد. آزمودنی ها با استفاده از رزرپین به پارکینسون مبتلا شدند، سپس در 6 گروه تقسیم شدند. تمرینات هوازی به مدت 6 هفته اجرا شد. پس از گذشت 48 ساعت از آخرین جلسه تمرینی رت ها کشته شدند، سپس بافت هیپوکمپ از سایر قسمت های مغز جدا شد و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز با استفاده از کیت های مخصوص اندازه گیری سنجیده شدند. نتایج: با استفاده نرم افزار آماری SPSS Inc., Chicago, IL; version 16 و آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نتایج: تحقیق حاضر نشان داد 6 هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی باعث افزایش سطوح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در رت های مبتلا به پارکینسون می شود (01/0 =p). که بین دو گروه تمرین تناوبی در مقایسه با گروه تمرین تداومی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (87/0 =p). هم چنین این تمرینات تاثیر معنی داری در بین گروه های پژوهش بر آنزیم آنزیم سوپراکسید دیسموتاز نشان نداد (47/0 =p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، نشان داده شدکه، 6 هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی باعث افزایش فاکتور رشد اندوتلیال عروقی می شود، اما این تمرینات تغییر معنی داری را در آنزیم سوپرکسید دیسموتاز نشان نداد.

مقدمه: ضعف عضلانی که ناشی از بیماری سرطان باشد کاشکسی نامیده می شود. علت ایجاد کاشکسی، تغییر در تجزیه پروتئین می باشد و سیستم های پروتئازوم-یوبیکوتین و اتوفاژی-لیزوزم مهم ترین سیستم های تجزیه پروتئین می باشند. تمرین مقاومتی، یکی از بهترین محرک ها جهت هایپرتروفی می باشد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین مقاومتی بر عملکرد پروتئازوم عضلانی موش های مبتلا به کاشکسی ناشی از سرطان بوده است. روش بررسی: این مطالعه روی 12 سر موش BALB/c (سن 6 هفته) انجام شد و تومور CT-26 به این موش ها پیوند زده شد. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تمرینات مقاومتی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی 6 هفته تمرینات فزاینده مقاومتی انجام دادند و گروه کنترل بدون مداخله ای در قفس ها نگهداری شدند. عملکرد پروتئازوم به روش سوبسترای فلوروژنیک و پروتئین های LC3B و P62 به وسترن بلات ارزیابی شد. داده ها با استفاده از t-test مستقل (05/0=p) و توسط نرم افزار (7)Prism مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: در میزان عملکرد پروتئازوم (13/0=p)، LC3BII/LC3BI (63/0=p)، وزن عضله دوقلو (24/0=p) و حجم تومور CT-26 (13/0=p) در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما میزان p62 در گروه تمرین مقاومتی کاهش معنی دار داشته است (032/0=p). نتیجه گیری: هرچند روند اتوفاژی توسط تمرین مقاومتی در بخش تخریب محموله بهبود یافت اما احتمالا حضور تومور مانع از پاسخ عضله اسکلتی نسبت به تمرین مقاومتی شده است و یا این نوع تمرین مقاومتی مداخله مناسبی جهت درمان عضلات کاشکسی شده، نمی باشد. جهت درمان کاشکسی از طریق تمرین مقاومتی احتمالا باید با مداخلات دیگر ترکیب شود و یا از روش ها دیگر تمرین مقاومتی بهره جست.

مقدمه: : هدف از این تحقیق ارتقا خواص کارکامین جهت به کارگیری در بهداشت دندان می باشد. بدین منظور نانوسامانه های نشاسته حاوی کارکامین جهت ارتقاء خصوصیات اتصالی و برهمکنش با مینای دندان از یک سو و اثربخشی بهینه ضد استرپتوکوکوس موتانس از سوی دیگر ساخته شد. روش بررسی: نوع مطالعه پژوهش آزمایشگاهی است. روش سنتز نانوذرات با روش ترسیب و ژل سازی یونی بود. مشخصه یابی نمونه ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی، پخش نور پویا و هم چنین پتانسیل زتا بود. سپس آزمایش های MIC به منظور بررسی عملکرد نانوذرات حاوی کارکامین بر روی باکتری استرپتوکوکوس موتانس مورد مطالعه قرار گرفت. میزان جذب نانوذرات حاوی دارو بر روی هیدروکسی آپاتیت بررسی گردید و در انتها رهایش دارو از نانوسامانه نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: قطر متوسط ذرات 1/61 نانومتر و پتانسیل زتای این نانوذرات 7/14-میلی ولت بود. میزان بارگذاری در نانوذرات نیز برابر با 59/24 درصد بود که از طریق قرائت جذب نوری و از روی منحنی استاندارد کارکامین محاسبه شد. حداقل غلظت مهار کننده (MIC) علیه استرپتوکوکوس موتانس برای نانوذرات نشاسته و کارکامین خالص به ترتیب برابر با 204/0 و 438/0 میلی گرم بر میلی لیتر بود. هم چنین مشخص شد که نانوذرات نشاسته دارای اثر بازدارندگی از تولید بیوفیلم باکتری نیز می باشند. نتیجه گیری: نانوسامانه های نشاسته حاوی کارکامین باعث ارتقاء خصوصیات اتصالی و برهم کنش با مینای دندان شده و از پوسیدگی دندانی ناشی از استرپتوکوکوس موتانس جلوگیری می کنند.

مقدمه: بیماری های ایسکمیک قلبی یکی از شایع ترین بیماری هایی است که آمار مرگ ومیر بالایی را در جهان به خود اختصاص می دهد. بیماری های ایسکمیک قلب به دنبال تنگ شدن یا بسته شدن شریان های کرونر قلب به وجود می آیند که تامین کننده خون قلب هستند، این امر به آهستگی و به مرور زمان رخ می دهد. شناسایی افراد مستعد به بیماری و تغییر در الگوی زندگی آن ها می تواند سبب کاهش مرگ و میر و باعث افزایش طول عمر گردد. روش بررسی: مطالعه سلامت مردم یزد (یاس) به بررسی سلامت و بیماری های نمونه تصادفی 10000 نفر از مردم یزد در سال های 94-1393 پرداخته است. این داده ها به علت داشتن ماهیت نامتوازن ابتدا، توسط روش بوت استراپ (Bootstrap) متوازن سازی شده، آنگاه در مرحله آموزش دسته بندها به کار برده شده اند. از دسته بندهای متفاوتی از قبیل شبکه عصبی مصنوعی (Artificial Neural Network)، القای قواعد ((Rule Inducer، رگرسیون (Regression) و آدابوست (Adaboost) جهت ارزیابی روش پیشنهادی با دو سناریو استفاده شده است. نتایج: یافته ها نشان داد که عمل غربالگری افراد مستعد به بیماری های ایسکمیک قلبی با استفاده از تولید نمونه افراد بیمار به روش بوت استراپ و متوازن سازی داده ها امکان پذیر است. این روش بیشترین تاثیر را در افزایش حساسیت دسته بند کشف زیرگروه CN2 دارد. این دسته بند توانایی تشخیص %6/83 از افراد مستعد بیماری را داراست. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که روش های داده کاوی در غربالگری افراد مستعد بیماری ایسکمیک قلبی کارایی مناسبی دارد و به کمک آن می توان افراد مستعد این بیماری را نسبت به غربالگری سنتی که با مراجعه حضوری افراد به پزشک انجام می شود؛ سریع تر و با هزینه کمتر شناسایی نمود.

مقدمه: رضایت زناشویی یکی از شاخص های سلامتی و رفاه در همه گروه های سنی است؛ با این وجود عوامل تعیین کننده رضایت زناشویی در سالمندان مشخص نیست. هدف مطالعه حاضر پیش بینی رضایت زناشوئی بر اساس تاب آوری و سلامت روانی در سالمندان شهر کاشان بود. روش بررسی: این مطالعه به شیوه توصیفی-هم بستگی روی 400 نمونه سالمند تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان کاشان در سال 1394 انجام گرفت. نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای انجام شد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس رضایت زناشویی انریچ، مقیاس تاب آوری کونور دیویدسون و پرسش نامه سلامت عمومی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و رگرسیون خطی مدل گام به گام در نرم افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 16 انجام شد. نتایج: نتایج: تحلیلی نشان داد تاب آوری (80/0=β ، 001/>p) و سلامت روان (14/0-=β ، 001/>p) پیش بینی کننده رضایت زناشویی بودند. این متغیرها مشترکا تبیین کننده 78 درصد واریانس رضایی زناشویی سالمندان بودند (001/0>P). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد تاب آوری و سلامت روان ارتباط تنگاتنگی با رضایت زناشویی در سالمندان دارد. از این رو می توان با انجام مداخلات آموزشی در زمینه افزایش تاب آوری و ارتقاء سلامت روان سالمند به بهبود وضعیت رضایت زناشویی و داشتن یک سالمندی موفق کمک نمود.

مقدمه: دیابت شایع ترین اختلال اندوکرینی است که مشخصه آن هیپرگلیسمی است. افزایش استرس اکسیداتیو و تغییر میزان آنتی اکسیدان ها نقش مهمی در پاتوژنز دیابت ایفا می کند. بیشتر داروهای پائین آورنده قند خون که برای درمان دیابت، مورد استفاده قرار می گیرند در دراز مدت عوارض جانبی دارند. بنابراین، امروزه برای کنترل دیابت و عوارض آن، استفاده از داروهای گیاهی به طور گسترده مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه تاثیر اوائوروپین بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بافت قلب وفاکتورهای التهابی سرم را در موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی کردیم. روش بررسی: در این مطالعه تعداد 30 سر رت نر نژاد ویستار با وزن30 ± 190 گرم به صورت تصادفی انتخاب و به 3 گروه (10= n) تقسیم شدند. گروه کنترل: رت های سالم دست نخورده، گروه دیابتی: رت های دیابتی شده با استرپتوروتوسین وگروه تیمار: رت های دیابتی شده که عصاره اولئوروپین با دوز60 میلی گرم به ازاءکیلوگرم وزن در هر روز بدن از طریق گاواژ به مدت 30 روز دریافت کردند. در پایان دوره مطالعه، غلظت سرمی گلوکز و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بافت قلب اندازه گیری شد. داده های به دست آمده با استفاده ازنرم افزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version 18 و روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون های تعقیبی Duncan-post hoc مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج: نشان داد که غلظت سرمی گلوکز در گروه تیمار نسبت به گروه دیابتی به طور معنی داری کاهش یافته است (0001/0 >p). هم چنین، فعالیت آنزیم های TAC, SOD و GPX در گروه تیمار در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی داری افزایش یافت (0001/0> p). نتیجه گیری: نتایج: مطالعه حاضر نشان داد که اولئوروپین قادر است از افزایش قند خون در موش های صحرایی دیابتی شده جلوگیری نماید و سیستم آنتی اکسیدانی بافت قلب را تقویت کند.

مقدمه: سبک زندگی و استفاده مداوم از تکنولوژی های ارتباطی سبب شیوع سندرم متقاطع فوقانی شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر هشت هفته تمرینات اصلاحی در آب بر درد، استقامت عضلانی و دامنه حرکتی اندام فوقانی مردان مبتلا بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، پس از غربالگری، 30 دانشجوی دارای سندرم، به صورت هدفمند انتخاب و تصادفا در گروه تجربی (14 نفر) و کنترل (16 نفر) قرار گرفتند. قبل و پس از مداخله، درد با مقیاس VAS، دامنه حرکتی گردن و شانه، با زاویه سنج و استقامت عضلات گردن با تست استقامت عضلانی، اندازه گیری شدند. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 18 در سطح معناداری 05/0 انجام شد. جهت مقایسه درون گروهی از آزمون t-وابسته و جهت مقایسه اختلاف میانگین های بین گروهی از آزمون t-مستقل استفاده گردید. نتایج: نتایج: نشان داد، گروه تجربی در استقامت عضلات فلکسور گردنی (0001/ >P)، دامنه حرکتی گردن (0001/ >P)، و دامنه حرکتی شانه (0001/ >P)، بهبودی معناداری داشته اند. هم چنین، مقایسه اختلاف میانگین های بین گروهی، در فاکتورهای استقامت عضلات فلکسور (0001/0P<)، و دامنه حرکتی گردن (0001/ >P)، کمربند شانه (0001/ >P)، و درد گردن (0001/ >P)، تفاوت معناداری را نشان داد. نتیجه گیری: بنابر نتایج: مطالعه، احتمالا استفاده از محیط آب به همراه پروتکل اصلاحی، می تواند در افزایش استقامت عضلانی، دامنه حرکتی وکاهش درد افراد مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی، تاثیر مضاعفی بر جای بگذارد و به عنوان روشی موثر آن را به متخصصین توصیه نمود.

مقدمه: سل یکی از اصلی ترین عوامل مرگ و میر در بیماری های عفونی است. با توجه به اهمیت رعایت رژیم دارویی، جهت کنترل و پیشگیری از مقاومت دارویی، تصمیم گرفته شد، میزان رعایت رژیم دارویی توسط بیماران مسلول شهر کرمان بررسی شود. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و سرشماری انجام گرفت که نهایتا 80 بیمار مطالعه را کامل نمودند. اطلاعاتی دموگرافی از طریق پرسش نامه ی خاص بیماران، جمع آوری گردید. پس از گرفتن نمونه ادراری، چند قطره ادرار به معرف خاص ایزونیازید، ریفامپین و پیرازینامید اضافه می شد و تغییر رنگ اختصاصی ایجاد شده، معرف مصرف یکی از این داروها بود. اطلاعات گردآوری شده به کمک نرم افزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون کای اسکور برای بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده گردید. نتایج: نتایج: این مطالعه نشان داد که در مجموع میزان همکاری بیماران در مصرف ایزونیازید 70 درصد، ریفامپین 70 درصد و پیرازینامید 1/68 درصد بوده است. کیفیت پیروی از دستورات دارویی با سن، اطلاع از عوارض ناخواسته دارویی، اعتیاد به تریاک و مدت مصرف دارو ارتباط معنی دار داشت (05/0P<) ولی با عوامل جنسیت، مدت بیماری، مصرف داروی دیگر، و حضور فرد مسلول دیگر در خانواده، ارتباط معنی داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: این مطالعه مشخص کرد که عواملی هم چون سن، اعتیاد به تریاک، مدت درمان وآگاهی از عوارض ناخواسته داروها از جمله عوامل تاثیر گذار بر همکاری بیماران در مصرف مناسب داروها بوده است، به طوری که افراد بالای 35 سال، معتاد به تریاک، با دوره درمان طولانی و با عدم آگاهی از عوارض ناخواسته داروها به میزان کمتری مبادرت به رعایت رژیم دارویی خود نموده بودند.