مقدمه: درد نوروپاتیکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به دیابت قندی است و ورزش های منظم احتمالا در کاهش درد ناشی از دیابت می تواند نقش داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرین هوازی بر میزان درد نوروپاتی محیطی و بیان ژن های مسیر سیگنالیNOTCH1 در شاخه خلفی نخاع موش های نر صحرایی دیابتی می باشد. روش بررسی: 40 سر موش نر ویستار 8 هفته ای با وزن 220-250 گرم به روش تصادفی به 4 گروه شامل گروه نوروپاتی دیابتی تمرین (10سر)، گروه نوروپاتی دیابتی کنترل (10سر)، گروه سالم تمرین (10سر)، گروه سالم کنترل (10سر) تقسیم وگروه های دیابتی دو هفته پس از القاء دیابت، پس از اطمینان یافتن از وقوع درد نوروپاتی با اجرای آزمون رفتاری درد، پروتکل تمرین هوازی به مدت 6 هفته و هر هفته 5 جلسه انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 19 و از تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معنی داری (05/0 P<) استفاده شد. نتایج: پس از 6 هفته تمرین هوازی، بیان ژن های NOTCH1 HES1, وil6، در بخش خلفی نخاع گروه نوروپاتی دیابتی تمرین به طور معنی داری نسبت به گروه نوروپاتی دیابتی کنترل کمتر بود (05/0≥ p) میانگین وزن گروه نوروپاتی دیابتی نسبت به گروه نوروپاتی دیابتی کنترل بیشتر بود)001/0 (p= و تمرین کاهش معنی داری در سطوح گلوکز خون در گروه تمرین به همراه داشت) 237/0 (p=. نتیجه گیری: به نظر می رسد که فعالیت هوازی بر روی موش های دچار نوروپاتی دیابتی بتواند بر کاهش حس درد و میزان فاکتورهای NOTCH1 HES1, وil6 تاثیر گذار باشد و تمرینات هوازی روش مناسبی برای پیشگیری، کنترل و درمان درد ناشی از دیابت باشند.