مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1396 | دوره:25 | شماره:6 |تعداد مقالات:10

مقدمه: هیپرلیپیدمی و افزایش کلسترول تام سرمی از مهم ترین ریسک فاکتورهای دخیل در شیوع و شدت اختلالات قلبی عروقی مانند بیماری عروق کرونر قلب محسوب می گردد. مطالعه حاضر برای مشخص کردن اثرات آنتی هاپرلیپیدمیک گیاه ترخون انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی اسانس گیری به وسیله دستگاه کلونجر به روش تقطیر با آب، انجام شد. هایپرلیپیدمی با خوراندن رژیم غذایی حاوی کلسترول بالا (2%) به مدت 21 روز در موش های صحرایی ایجاد گردید. حیوانات به صورت تصادفی به شش گروه (در هر گروه 6 موش) تقسیم شدند. موش های انتخاب شده برای مطالعه، روزانه به مدت دو هفته با لواستاتین (mg/kg10) و اسانس گیاه ترخون (mg/kg60-15) تحت درمان قرار گرفتند.نتایج: اسانس گیاه ترخون تفاوت معنی داری در کلسترول سرمی و تری گلیسرید نشان نداد در حالی که هر دو مورد اشاره شده به طور معنی داری به وسیله لواستاتین (P<0.05) کاهش پیدا کرد. بعد از درمان با اسانس گیاه ترخون افزایش معنی داری در سطح HDL (P<0.05) ایجاد گردید. در موش های دریافت کننده لواستاتین و اسانس ترخون (mg/kg60) کاهش مشخصی در غلظت LDL (P<0.05) مشاهده شد. درمان با اسانس ترخون منجر به کاهش معنی داری در نسبت TG:HDL، TC:HDL و LDL:HDL گردید. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اسانس گیاه ترخون نمی تواند از وقوع دیس لیپیدمی در موش هایی که با رژیم غذایی با کلسترول بالا تغذیه می شوند جلوگیری کند. با این حال نتایج حاضر حاکی از بهبود سطح HDL و شاخص آتروژنیک است.

سابقه: در این مطالعه شیوع واژینیت ناشی از پاتوژن های باکتریایی، کاندیدایی و تریکوموناسی در زنان مراجعه کننده برای انجام ازمایش پاپ اسمیر به آزمایشگاه سینا شهر یزد در سال های 1395-1394 مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی نمونه های پاپ اسمیر 588 خانم مراجعه کننده به آزمایشگاه سینا طی سالهای 1395-1394 انجام شده است.نمونه های سرویکس و واژن با استفاده از تست پاپاینوکوالو مورد آزمایش قرار گرفت و شیوع واژینیت باکتریایی، کاندیدایی و تریکومونایی تعیین شد.نتایج: شیوع کلی واژینیت 32 درصد (189 مورد) و سن افراد مبتلا به واژینیت 37.24±9.96 سال بوده است.شیوع واژینیت باکتریایی 29درصد (172 مورد) و کاندیدا 4.25 درصد (25 مورد) و تریکوموناس0.34 درصد (2 مورد) بوده است.بحث: این مطالعه شیوع بالای واژینیت باکتریایی و شیوع پایین واژینیت تریکومونایی را نشان می دهد.با توجه به نتایج نامطلوب این بیماری، نیاز به آموزش عمومی در رابطه با اجرای اقدامات بهداشت شخصی و پیشگیری از تماس جنسی نامناسب وجود دارد.

مقدمه: در پژوهش حاضر فرمولاسیون های متفاوتی از لیپوزوم کاتیونی با استفاده از لیپید های کاتیونی مختلف به منظور بررسی خواص فیزیکی وشیمیایی، توانایی به دام انداختن miRNA و میزان سمیت سلولی جهت کاربرد در ژن درمانی طراحی و سنتز گردید.روش بررسی: برای انجام این مطالعه با استفاده از لیپید های کاتیونی DOTAP، DOTMA، DOAB و DDAB به همراه مقادیر مختلف فسفولیپید DPPC، Cholesterol و DSPE-mPEG فرمولاسیون های لیپوزوم کاتیونی F1-F4 سنتز شدند. سپس نانوذرات تهیه شده از جهت شارژ سطحی و سایز ذرات، شاخص پراکندگی، سمیت سلولی 48 و 72ساعته در دو رده سلولی، مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین لیپوزوم های کاتیونی سنتز شده از نظر توانایی به دام انداختن miRNA با استفاده از تست ژل الکتروفورز مقایسه شدند.نتایج: فرمولاسیون ها به صورت یکپارچه بوده و میانگین قطر ذرات در لیپوزوم های کاتیونی دارای DOTAP از سایر فرمول ها کمتر و شارژ سطحی آن ها از سایر فرمولاسیون ها بیشتر بود. در بین 4 فرمول سنتز شده لیپوزوم های حاوی DOTAP تقریبا فاقد سمیت قابل ملاحظه ای بودند. قابلیت لیپوزوم های حاوی DOTAP در به دام انداختن miRNA بیشتر بود. نتیجه گیری: لیپوزوم های کاتیونی بر پایه DOTAP می توانند به طور موثری در فرآیند ژن درمانی خصوصا جهت انتقال miRNA به عنوان یک عامل درمانی نوین به ویژه در درمان انواع سرطان مورد استفاده واقع شوند.

مقدمه: نوسانات هورمون های جنسی طی چرخه قاعدگی، آسم و عملکرد ریوی را تحت تاثیر قرار می دهد. در مورد ارتباط تغییرات هورمون های جنسی در اواسط فاز لوتئال با تغییرات حجم های ریوی ناشی از ورزش، اطلاعات دقیقی در دسترس نیست. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرینات هوازی منظم بر شاخص های عملکردی ریه و سطح سرمی هورمون های جنسی در اواسط فاز لوتئال زنان مبتلا به آسم است.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. 24 زن مبتلا به آسم خفیف تا متوسط و دوره جنسی منظم در دو گروه تمرین (13 نفر) و کنترل (11 نفر) داوطلب شرکت در پژوهش شدند. گروه تمرین سه جلسه در هفته (عصرها) برای سه ماه در برنامه تمرینی هوازی، شرکت کردند. اواسط فاز لوتئال 7 الی 8 روز بعد از تخمک گذاری به کمک کیت تخمک گذاری (Max14) تعیین شد. قبل و بعد از پروتکل و در اواسط فاز لوتئال، متغیرها اندازه گیری شدند. داده های تحقیق با آزمون ﺟﺎرک. ﺑﺮای نرمال سازی و با استفاده از آزمون های آماری t وابسته، t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.نتایج: 21 نفر (12 نفر در گروه تمرین و 9 نفر در گروه کنترل) پروتکل را کامل کردند. بعد از سه ماه برنامه تمرین، شاخص های عملکردی ریه شامل FVC، FEV1، FEV1% و PEF در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافتند (p<0.05). ارتباط معنی داری بین تغییرات هورمون های جنسی و افزایش شاخص های عملکردی ریه مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تمرینات هوازی منظم مستقل از تغییرات هورمون های جنسی موجب بهبود عملکرد ریوی زنان آسمی می شود.

مقدمه: خواب بر روی سلامت جسمی و روانی تاثیر می گذارد. با افزایش سن، تغییرات عمده در الگو و ساختار خواب ایجاد می شود که موجب اختلالات خواب و شکایات مکرر ناشی از آن می شود. هدف از این مطالعه تعیین کیفیت خواب و روش های مقابله با اختلالات خواب در سالمندان شهر یزد است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی تعداد 200 سالمند 60 سال و بالاتر به صورت تصادفی خوشه ای از مراکز بهداشتی شهر یزد وارد این مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه روش مقابله با اختلالات خواب بودند که با مصاحبه با سالمند تکمیل شدند. اطلاعات پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و آزمون کای دو، تی مستقل و آنوا تجزیه و تحلیل شد.نتایج: میانگین سنی سالمندان مورد مطالعه 67.9±6.6 سال بود. 50.5 درصد سالمندان زن، 23.5 درصد بی سواد و 69 درصد متاهل بودند. میانگین نمره کیفیت خواب سالمندان 7.76±3.16 بود. کیفیت خواب با تاهل (P=0.006)، تحصیلات (P=0.001)، بیماری های مزمن (P=0.043)، اشتغال (P=0.029) و وضعیت اقتصادی (P=0.001) رابطه معنی داری داشت. بیشترین روش های مقابله با اختلالات خواب، بهداشت خواب (70.5 درصد) و روش های شناختی (63.4 درصد) بودند. 28.6 درصد نیز از روش هایی دارویی استفاده می کردند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، کیفیت خواب سالمندان شهر یزد نامطلوب است. کیفیت خواب با وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و بیماری های مزمن در ارتباط بود. بیشترین روش مقابله با اختلالات خواب مورد استفاده در سالمندان مورد مطالعه، بهداشت خواب بود.

مقدمه: سرطان پستان به عنوان دلیل اصلی مرگ در زنان است. چندین بیومارکر برای ارزیابی پاسخ به درمان و هدف گیری درمانی استفاده می شوند. ژن مهارکننده توموری کاندید 1 (TUSC1) به تازگی به عنوان یک مهارکننده تومور در سرطان های انسانی شناسایی شده است. با این وجود بیان و عملکرد بالقوه TUSC1 در سرطان پستان هنوز مشخص نشده است، بنابراین، هدف این مطالعه بررسی بیان ژنی TUSC1 در نمونه های توموری پستان بوده است. روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی، 40 بافت پارافینه سرطان پستان و 40 بافت سالم مجاور آن وارد شدند. بعد از تکمیل رضایت نامه، اطلاعات بالینی مربوط به تمام نمونه ها گرفته شد. RNA تام و DNA مکمل (cDNA) سنتز شد. بیان نسبی ژن با استفاده از روش کمی real-time RT PCR (qRT-PCR) به دست آمد و به وسیله روش 2 -DDct ارزیابی شد. نتایج: بیان ژن TUSC1 در بافت توموری در مقایسه با بافت سالم مجاور آن کمتر بود و این کاهش بیان از نظر آماری معنی دار بود (P=0.0003). همچنین بیان این ژن در حالت متاستاز کاهش قابل ملاحظه ای نشان داد (P=0.027).نتیجه گیری: مطالعه ما آشکار کرد که بیان TUSC1 در سرطان پستان پایین تر است. پس از آن، با توجه به اطلاعات در مورد بیان ژن TUSC1 از بعضی سرطان ها (ریه، هپاتوسلولار و معده) حدس زده می شود که ژن TUSC1 احتمالا به عنوان یک مهارکننده توموری در سرطان پستان عمل می کند و بر روی متاستاز اثر می گذارد، بنابراین مطالعات تکمیلی برای مشخص شدن مکانیسم دقیق عملکرد ژن در تومورزایی باید انجام شود.

مقدمه: تیوتروپیوم آنتی کولینرژیک طولانی اثر است که در درمان افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه بکار می رود. آمار موجود از مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریوی در کشور و روند رو به افزایش قدرت شناسایی این بیماران بیانگر ضرورت اعمال روش های درمانی مطلوب در جهت بهبود کیفیت زندگی این دسته از بیماران است لذا پژوهش حاضر از نوع مرور نظام مند به بررسی مطالعات مرتبط با اثربخشی و ایمنی درمان دارویی تیوتروپیوم و b2 آگونیست در افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه می پردازد.روش بررسی: در این مطالعه مقالات (RCT (randomized control trial و (CCT (Controlled Clinical Trial جستجو شده از پایگاه های Pubmed، SCOPUS، Ovid medline و Cochran (در مجموع 8 مقاله) بدون در نظر گرفتن محدودیت زمانی و صرفا محدود به دو زبان انگلیسی و فارسی مورد بررسی قرار گرفت. متاآنالیز با استفاده از نرم افزار STATA انجام گرفت و برخی پیامدها به دلیل محدودیت های موجود آنالیز کیفی شد.نتایج: در بین پیامدهای اثربخشی، ((FEV1 (Forced expiratory volume in 1 second (FEV1 و FEV1/FVC، اثربخشی کمتری نشان داده است و در مورد (FVC (Forced vital capacity اثربخشی در حد، کمی بالاتر بوده است. دربین پیامدهای اثربخشی، مصرف تیوتروپیوم موجب بهبود در FVC شده، حال آنکه این دارو بر روی پیامدهای (Forced expiratory volume in 1 second (FEV1 و FEV1/FVC اثر کمتری نشان داده است. علاوه بر این استفاده از تیوتروپیوم در مقابل سالمترول، منجر به پیشگیری از تشدید حملات در بیماران بیماری مزمن انسدادی ریوی می گردد. به لحاظ ایمنی شیوع کلی عوارض جانبی در طول هر دو درمان، یکسان بوده و اغلب عوارض جانبی جدی، بیشتر تحت عنوان تشدید حملات بوده است. در هر دو روش درمانی تعداد محدودی مرگ مشاهده شد که غالب موارد، مرتبط با درمان های اعمال شده نبود.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که روش درمان تیوتروپیوم در مقایسه با b2 آگونیست ها از نظر ایمنی برتری دارد، از طرف دیگر در بین پیامدهای اثربخشی مورد بررسی در این مطالعه دو مورد از آن (FEV1 و FEV1/FVC) اثربخشی کمتری نشان داده است و در مورد دیگر نیز (FVC) اثربخشی در حد کمی بالاتر بوده است.

مقدمه: شایع ترین علت ایسکمی میوکارد، بیماری های عروق کرونری است. هدف از این پژوهش بررسی اثر توام و مجزای مکمل یاری رزوراترول و تمرین هوازی بر برخی ریسک فاکتورهای قلبی عروقی در رت های مبتلا به نارسایی قلبی حاد ناشی از ایزوپروترنول می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 46 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به پنج گروه شاهد، ایزوپروترنول، ایزوپروترنول+تمرین، ایزوپروترنول+رزوراترول و ایزوپروترنول+رزوراترول+تمرین تقسیم شدند. تمرین هوازی شامل هشت هفته دویدن روی نوارگردان بود و گروه رزوراترول نیز هشت هفته و هر روز mg/kg/bw 25 رزوراترول دریافت نمودند. در پایان، غیر از گروه شاهد تمامی گروه ها با تزریق ایزوپروترنول به انفارکتوس قلبی حاد القا شدند. سپس حیوانات بی هوش و نمونه خونی جهت آنالیز اخذ گردید.نتایج: نتایج نشان داد پیش درمانی با ترکیبی از رزوراترول و تمرین منجر به کاهش معنی دار شاخص تروپونین- I در حیوانات گردید. تمرین ورزشی، رزوراترول و ترکیبی از آن ها نیز با اینکه مانع از افزایش شاخص پروتئین واکنشی C شد، اما تاثیر معنی داری در گروه ها نداشت (P=0.061). همچنین پیش درمانی با تمرین و ترکیبی از رزوراترول و تمرین باعث کاهش معنی دار سطوح سرمی تری گلیسیرید و کلسترول نسبت به گروه ایزوپروترنول شد (P=0.001). پیش درمانی با رزوراترول، تمرین ورزشی و ترکیبی از هر دو باعث افزایش معنی دار لیپوپروتئین با چگالی بالا و پیش درمانی فقط در گروه ترکیبی منجر به کاهش معنی دار لیپوپروتئین با چگالی پایین نسبت به گروه ایزوپروترنول شد (P=0.001).نتیجه گیری: احتمال می رود تمرین منظم ورزشی و مکمل یاری رزوراترول بر ریسک فاکتورهای قلبی عروقی اثرگذار بوده و ترکیب شدن این دو متغیر در پیشگیری از التهاب و آسیب قلبی ناشی از ایسکمی میوکارد، نقش چشمگیری داشته باشد.