المپیک
سال:1382 | دوره:11 | شماره:4-3 (پیاپی 24) |تعداد مقالات:16

مدیریت کیفیت جامع در دنیای پیشرفته امروز، جایگاه برجسته ای یافته و با پذیرش چشمگیری رو به رو شده است. این نوع مدیریت، خواستار دگرگونی روش مدیریت است و می خواهد که مسئولیت، اختیار و توان تصمیم گیری را در همه رده ها و بخشها به وجود آورد. مدیریت کیفیت جامع، خواهان ایجاد انگیزه و آفرینندگی چشمگیری در کارکنان است. این مقاله به بررسی وضعیت مدیریت کیفیت جامع، در سازمان تربیت بدنی کشور می پردازد. جامعه آماری این تحقیق، تمام کارشناسان شاغل در سازمان تربیت بدنی بودند که طبق آمار، تعداد این کارشناسان 115 نفر بود. کارشناسان در نمونه تحقیق، به صورت تصادفی انتخاب شدند که با استفاده از فرمول حجم نمونه، 79 نفر کارشناس به عنوان نمونه مشخص شدند. سپس پرسشنامه مدیریت کیفیت جامع که حاوی 8 معیار شش گزینه ای بود، بین آنها توزیع شد. یافته های این تحقیق، با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. از نتایج این تحقیق، می توان به نا آشنایی و کاربرد اصول TQM در سازمان تربیت بدنی اشاره کرد. همچنین، حمایت و رهبری مدیریت عالی، از کیفیت صورت نمی گیرد و برنامه استراتژیکی مدونی هم برای حصول به کیفیت طراحی نشده است. برای دستیابی به کیفیت در خدمات، شناسایی و آموزش به کارکنان داده نمی شود و توانمند سازی کار تیمی برای دستیابی به امر کیفیت اجرا نمیشود.

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی رابطه میان اندازه اندام ها و نتایج آزمونهای خمش به جلو و خمش به پایین بود، به همین منظور 100 دانشجوی مرد با دامنه سنی 19- 25 سال بصورت داوطلب پس از تکمیل رضایت نامه در این تحقیق شرکت کردند. قد و طول اندامهای آزمودنیها در وضعیت طبیعی به وسیله متر نواری و در مقیاس سانتیمتر اندازه گیری شد، سپس آزمودنیها به مدت 5 دقیقه خود را با حرکات معمول کششی گرم کردند، در آزمون خمش به پایین از آزمودنی خواسته شد تا روی پله بایستد و با زانوان صاف تنه را به پایین خم کند، سپس با دست خود میله مدرج را به پایین فشار دهد، در آزمون دوم از آزمودنی خواسته شد تا با زانوان صاف روی زمین، روبروی جعبه مدرج بنشیند و تلاش کند تا با خم کردن تنه میله مدرج را به جلو فشار دهد، هر آزمودنی سه بار هر دو آزمون را انجام داد، نتایج نشان دادند، میان اندازه قد و میزان انعطاف پذیری در آزمونهای خمش به پایین و خمش به جلو رابطه معنی داری وجود دارند، یافته ها رابطه معنی داری را میان طول تنه، طول استخوان بازو، ساعد و میزان انعطاف پذیری نشان ندادند، هر چند میان اندازه طول پا و نتایج آزمونها رابطه معنی داری وجود داشتند، بر اساس این یافته ها باید در نظر داشت، عامل مهم در نتایج آزمونهای مذکور اندازه های قد بود، در این میان، اندازه طول پاها عاملی مهمتر از اندازه طول تنه، طول استخوان بازو و ساعد بود.

در مطالعه حاضر اثر تزریق گلوکز و انسولین، در انرژی مصرفی و اکسیداسیون مواد در یک دوره ورزش شدید استقامتی مورد بررسی قرار گرفت. هشت ورزشکار مرد دوچرخه سوار، بطور تصادفی در دو نوبت جداگانه تحت شرایط کلمپ گلوکز (G) یا کلمپ گلوکز به همراه تزریق انسولین (GI)، به مدت 120 دقیقه روی دوچرخه ارگومتر با شدت تقریبا 70 % از حداکثر اکسیژن مصرفی خود رکاب زدند. نمونه های خون در حالت استراحت (قبل از کلمپ و 30 دقیقه پس از کلمپ)، زمان ورزش برای تعیین مقدار گلوکز، انسولین و NEFA گرفته و مورد تجزیه قرار گرفتند. همچنین هوای بازدمی، برای تعیین مقدار O2 مصرفی و CO2 تولید شده برای هر دقیقه جمع آوری و انرژی مصرفی و اکسیداسیون مواد گوناگون محاسبه شد. غلظت گلوکز خون در هر دو آزمایش، بطور معنی داری افزایش یافت (P<0.001) و در حدود 10 میلی مول در لیتر حفظ شد. غلظت انسولین در پلاسما بر اثر تزریق اولیه، بطور معنی داری افزایش یافت (P<0.001). غلظت انسولین در طول ورزش و در شرایط GI نسبت به شرایط G، بطور معنی داری بالاتر بود (P<0.005). غلظت NEFA در پلاسما، بین 67% تا 76% نسبت به مقدار آن در زمان استراحت کاهش یافت (P<0.01). مقدار انرژی مصرفی در هر دو آزمون در زمان ورزش، بطور معنی داری افزایش یافته بود (P<0.001)، اما تزریق انسولین، تفاوتی در مقدار انرژی مصرفی در زمان ورزش ایجاد نموده بود. نسبت مشارکت (%) کربوهیدرات در 15 دقیقه اول ورزش بطور معنی داری افزایش یافت (P<0.001) و پس از آن، تنها در شرایط GI تا دقیقه 120 ورزش به تدریج افزایش یافت (P<0.05). تزریق انسولین تفاوت معنی داری را در اکسیداسیون مواد (متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتئین) بین آزمونها ایجاد نکرد. نتایج در تحقیق حاضر، این مطلب را مورد تأیید قرار می دهد که غلظت پایین NEFA ، همراه با غلظت بالای گلوکز و انسولین در جریان خون، شرایط را برای مصرف گلوکز در عضلات فعال و مشارکت بیشتر کربوهیدرات در انرژی مصرفی تسهیل می کند. بنابراین، چنین نتیجه گیری میشود که گلوکز، انسولین و شدت ورزش بطور مشترک، در افزایش انرژی مصرفی و بالا نگه داشتن اکسیداسیون کربوهیدرات در طول ورزش با یکدیگر همکاری می کنند.

هدف کلی از تحقیق حاضر، بررسی عاملهای بازدارنده مشارکت فعالیتهای ورزشی دختران دانشجو در دانشگاه آزاد خوراسگان بود. به همین منظور، 498 نفر از دانشجویان دختر انتخاب شدند تا به سوالاتی پاسخ دهند که در این زمینه مطرح شده بود. از این تعداد، 300 نفر بیان کرده اند که در فعالیتهای ورزشی شرکت می کنند (102 نفر یک بار در هفته یا بیشتر، 129 نفر یک بار در ماه یا بیشتر و 69 نفر یک بار در سال یا بیشتر) 198 نفر دیگر نیز گفته اند که در فعالیتهای ورزشی شرکت نمی کنند. عاملهای بازدارنده بررسی شده در این تحقیق، شامل این 9 عامل بود: وقت، پول، علاقه، وسیله نقلیه، امکانات، روابط اجتماعی، ناآگاهی، توانایی و مهارت، آمادگی و سلامتی. نتایج تحقیق بر اساس اطلاعات جمع آوری شده، بر اساس آزمونهای تحلیل واریانس تک متغیره و توکی مستقل، تحلیل واریانس چند متغیره و فریدمن، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مهمترین عاملهای بازدارنده از نظر دانشجویان شرکت کننده و غیر شرکت کننده در فعالیتهای ورزشی، دو عامل امکانات و روابط اجتماعی در سطح P<0.05 معنی دار بود. دانشجویانی که در فعالیتهای ورزشی شرکت نمی کنند، تأثیر عاملهای بازدارنده، مثل : وسیله نقلیه، روابط اجتماعی، ناآگاهی، مهارت و سلامتی را از سایر عاملها دانسته اند. بر اساس آزمون فریدمن در این تحقیق، عاملهای بازدارنده به ترتیب عبارتند از : امکانات، روابط اجتماعی، وسایل نقلیه، ناآگاهی، وقت، پول، توانایی و مهارت، علاقه، آمادگی و سلامتی.

بیشتر محققان پاتوفیزیولوژی، بیماری کمر درد را به سیستم عضلانی، بافتهای همبند و نیز سیستم عصبی نسبت می دهند. بیماری کمر درد با نارسایی های تعادلی همراه است. در این بیماری، بیشتر مطالعات پیشین درباره توضیح مکانیزم آسیب سیستم عصبی - عضلانی، در سیستم استاتیک خلاصه شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آسیبهای تعادلی بیماران کمر درد در یک سیستم دینامیکی، با دستکاری سیستم های بینایی، پروپریوسینو و دهلیزی است. تعداد 21 زن مبتلا به کمر درد مزمن با دامنه سنی 20 تا 40 ساله و 19 زن سالم همگن، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. از دستگاه تعادل سنج دینامیکی "Biodex" برای ارزیابی تعادل دینامیکی افراد استفاده شد. آزمودنیها با وضعیت بدنی تعریف شده، روی صفحه استقرار دستگاه می ایستادند. سپس به مدت 20 ثانیه، متغیرهای انحراف کلی (total)، قدامی - خلفی (AP) و میانی - جانبی (ML) مرکز ثقل از مرکز سطح اتکای افراد ثبت می شد. آزمونهای تعادل در شرایط متفاوت ایستاده با چشم باز، ایستاده با چشم بسته، ایستاده با چرخش سر و نیز در دو وضعیت پایدار و ناپایدار سطح اتکا اجرا شدند. نتایج نشان دادند. در تمام وضعیتها و در هر سه متغیر مورد نظر، انحرافات مرکز گرانش بیماران کمر درد بطور معنی داری بیشتر از افراد سالم بودند (P=0.001) . با دستکاری سیستمهای درگیر در تعادل، یعنی بسته شدن چشمها، تغییر ثبات سطح اتکا و چرخش سر، انحرافات مرکز گرانش در هر دو گروه نسبت به وضعیت مرجع افزایش یافتند. ولی این افزایش در بیماران با کمر درد بسیار چشمگیرتر بود. تعادل دینامیکی بیماران کمر درد با نارسایی همراه بود. بین عاملهای پایداری، بینایی، وضعیت سر و بیماری کمر درد تعامل وجود داشت. تعادل دینامیکی به مفهوم انحرافات مرکز ثقل از مرکز سطح اتکا از ارزش کلینیکی برخوردار بود و می توانست در تشخیص و توانبخشی سودمند باشد.

آگاهی از آثار آزمونهای ایفرد به عنوان بخشی از ارزشیابی درس تربیت بدنی بر قابلیتهای جسمانی دانش آموزان دختر و پسر در سالهای اخیر، بررسی مقایسه ای بین نورمهای قابلیتهای جسمانی دختران و پسران ایرانی موجود با سالهای گذشته و نورمهای استاندارد مؤسسه ایفرد، هدفهای این تحقیق هستند. تحقیق از نوع "علی" یا "پس از وقوع" است که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، در مجموع سی هزار دانش آموزان دختر و پسر سنین 9 تا 17 ساله تعیین شدند. با اجرای آزمونهای ایفرد، نورمهای استاندارد در سطح استانها تهیه و تدوین شدند. سپس با مقایسه نورمهای موجود، نورمهای سال 1364 و نورم مؤسسه ایفرد، میزان پیشرفت یا افت قابلیتها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهند که امروزه، قابلیتهای جسمی پسران ایرانی نسبت به سال 64 دارای روند صعودی بوده اند. بطوری که پسران ایرانی امروز، قوی تر و با آمادگی جسمانی و حرکتی بالاتری نسبت به پسران سال 64 و بعد از آن هستند. نتایج نشان میدهد که دختران در حال حاضر، نسبت به سال 64 در بعضی از قابلیتها در سطوح بالاتری قرار دارند و در بعضی از آنها دچار افت شده اند. چابکی، نیروی عضلانی و آمادگی قلبی - تنفسی در دختران سال 64، نسبت به امروزه از سیر صعودی برخوردار بوده، در صورتی که استقامت عضلانی و سرعت آنان از سال 64 به بعد کاهش یافته است. بنابراین، می توان گفت که با توجه به نبودن امکانات مناسب برای دختران وجود محدودیتها ی اجتماعی، آنها مجال و مکانی برای تمرین در خارج از مدرسه نداشته اند و آمادگی جسمانی آنها دچار افت شده است. نتایج نشان می دهند که دختران و پسران ایرانی در مقایسه با دختران و پسران آمریکایی شرکت کننده در نورمهای مؤسسه ایفرد، قابلیتهای جسمانی و حرکتی پایین تری دارند و با توجه به عاملهای مؤثر و متعدد در ایجاد قابلیتها، نباید انتظار داشت که قابلیتهای دختران و پسران کشورهای گوناگون در سطوح یکسان قرار گیرند.

به منظور بررسی تأثیر تمرینات هوازی متوسط و شدید بر فعالیت آنزیم پارا اکسوناز 1 (PON) و نیمرخ لیپیدی و لیپوپروتئینی سرم، 44 نفر از مردان سالم غیر ورزشکار بطور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. این افراد بطور تصادفی در سه گروه تمرینات هوازی شدید 15 نفره، گروه تمرینات هوازی متوسط 17 نفره و گروه گواه 12 نفره دسته بندی شدند. مدت دوره تمرینات هشت هفته بوده شرکت کنندگان سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 - 45 دقیقه به اجرای تمرینات هوازی طراحی شده پرداختند. فعالیت PON1، تراکم HDL-C، LDL-C، کلسترول تام (TC)، تری گلیسیرید (TG) و شاخصهای ترکیب بدنی (BFW، WC، WHR، BF%، BMI) و آمادگی قلبی - تنفسی (RHR،VO2max) به عنوان متغیرهای وابسته در سه مرحله پیش آزمون، میان آزمون و پس آزمون اندازه گیری شدند. نتایج بدست آمده، تفاوت معنی داری در تراکم HDL-C، نسبت HDL-C/LDL-C ، نسبت HDL-C/TC فشار خون دیاستولی،VO2max، ضربان قلب استراحت (RHR) و شاخصهای ترکیب بدنی را بین شرکت کنندگان در تمرینات هوازی شدید با گروه گواه و تغییراتی در زمانهای متفاوت اندازه گیری نشان دادند (P<0.05) . با این حال در فعالیت PON1، تراکم TC-LDL-C و TG تفاوت معنی داری بین گروهها و زمانهای متفاوت اندازه گیری مشاهده نشد. بر پایه یافته های به دست آمده می توان اظهار داشت، هر چند تمرینات هوازی به اجرا در آمده تأثیر معنی داری بر فعالیت PON1-192 Arg ندارند. اما از طریق اصلاح نیمرخ لیپیدی، کنترل عاملهای خطر زای قلبی - عروقی و توسعه آمادگی قلبی - تنفسی می توانند، محدودیت ناشی از پلی مورفیزم PON1 را جبران کنند و خطر بیماری آتروسکلروز را کاهش دهند.

هدف این تحقیق، بررسی سه جنبه از مشکلات مربوط به مدیریت کلاس تربیت بدنی است. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که از مقاله ای مشابه عنوان تحقیق (مک کرمک) با اعتبار 70 درصد، استخراج و ترجمه شد. ابتدا پرسشنامه برای اظهار نظر تخصصی، در اختیار هشت نفر از استادان گروه علوم تربیتی، مدیریت و تربیت بدنی قرار گرفت. پرسشنامه سه بعد مدیریت کلاس، شامل: مشکلات رفتاری شاگردان و روشهای کلاسداری بود و تأثیر سایر عاملهای آموزشی بر آن دو را اندازه گیری می کرد که پس از اصلاح و تنظیم در یک مطالعه راهنما، 30 نفر از معلمان تربیت بدنی، دانشجویان و معلمان سایر شهرستانها به آن پاسخ دادند. اعتبار آن با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ 87 درصد، برآورد شد. این پرسشنامه در اختیار کل جامعه آماری، 150 نفرمعلم تربیت بدنی مدرسه های راهنمایی و دبیرستان شهر رشت قرار گرفت که 128 پرسشنامه (85.33) باز گردانده شد، برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از برنامه کامپیوتری "SPSS" و از آزمون "خی دو" برای آزمون فرضیه های تحقیق در سطح P≤0.05 استفاده شد. نتایج نشان دادند که مشکلات مربوط به سایر عاملهای آموزشی، شایع از مشکلات مربوط به رفتار شاگردان است. از بین مشکلات مربوط به سایر عاملهای آموزشی نیز، کمبود آموزش، مطالعه دبیران و سپس امکانات رفاهی و آموزشی مدرسه، بالاترین اولویت را داشت. همچنین از دیدگاه دبیران تربیت بدنی، پرخاشگری و بی نظمی، دو مشکل رفتاری شایع در اداره کلاس تربیت بدنی است. از بین روشهای گوناگون کلاسداری. روش رابط مثبت عاطفی - اجتماعی، نظارت و کنترل بر کلاس، توسط معلمان بیشتر استفاده می شد.

هدف از این تحقیق، تعیین ارتباط بین آزمونهای آمادگی بدنی و حرکتی با آزمونهای آمادگی مهارتی و آموزش پذیری در داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی بوده است. آزمودنی های این تحقیق، 127 داوطلب پسر شرکت کننده در آزمون ورودی این رشته بودند. آزمونهایی که مورد استفاده قرار گرفتند، شامل: کشش از میله بارفیکس، دراز و نشست، پرش طول جفتی، دو رفت و برگشت 9×4 متر، دو 600 متر، آزمونهای مهارتی ضربه سر فوتبال، در یبل بستکبال و سرویس کوتاه بدمینتون بودند. از روشهای آماری "رگرسیون چند متغیره"، "تحلیل ممیز" و "یومان- ویتنی" برای تحلیل داده استفاده شدند. نتایج تحقیق نشان دادند که تنها پیشگوی معنی دار آموزش پذیری، آمادگی مهارتی (P<0.02 ، r=0.19) است. همچنین آمادگی حرکتی، پیشگوی معنی دار (P<0.000 ، r=0.34) آمادگی مهارتی است. به علاوه، آمادگی بدنی (P<0.000 ، F=0.97) و آمادگی مهارتی (P<0.000 ، F=0.97)، پیشگوی معنی دار قبولی یا ردی داوطلبان بوده اند. نتایج یومان - ویتنی نشان دادند که آمادگی بدنی (P<0.000 ، Z=-4.64) ، آمادگی حرکتی (P<0.000 ، z=-3.39) و آمادگی مهارتی (P<0.003 ، z=-2.95) داوطلبان پذیرفته شده، بطور معنی داری بالاتر از داوطلبان پذیرفته نشده بود.، ولی بین آموزش پذیری آنها (P>0.001 ، z=-1.57) تفاوتی وجود نداشت. نتیجه این است که، آزمونهای مورد استفاده برای گزینش داوطلبان ادامه تحصیل در رشته ترتیب بدنی، از شیوه های مناسبی برای تفکیک داوطلبان شایسته از مجموع داوطلبان بر اساس قابلیت آموزش پذیری و توانایی اجرای مهارتها نیستند و نیاز به تغییراتی چون اضافه کردن آزمونهای مهارتهای ورزشی دارند.

"پیشینه علمی" به آمادگی فرد برای یادگیری هدفهای آموزشی گفته میشود. دستاوردهای پژوهشی نشان می دهند، تجربه های حرکتی و برخی از مولفه های پیشینه علمی در موفقیتهای تحصیلی نقش مهمی دارند. این پژوهش به منظور بررسی نقش تجربه های حرکتی و برخی مولفه های پیشینه علمی شامل: نمره نظری آزمون ورود به دانشگاه، معدل دیپلم متوسطه و نوع دیپلم است که روی موفقیت تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاههای دولتی کشور در سال 79 تا 80 انجام شده است. نتایج پژوهش نشان میدهند که همبستگی مثبت و معنی دار آماری، بین نمره آزمون ورود به دانشگاه و نمره آزمون آمادگی جسمانی با موفقیت تحصیلی وجود دارد. به علاوه، همبستگی مثبت و معنی دار آماری بین نمره معدل دیپلم متوسطه با موفقیت تحصیلی دیده شده است. یافته های پژوهش، بالا بودن موفقیت تحصیلی دانشجویان با دیپلم ریاضی فنی را نسبت به سایر دیپلمه ها تأیید میکند. به علاوه، نتایج تحقیق، حاکی از همبستگی آماری معنی داری بین متغیرهای معدل دیپلم و نمره آزمون ورودی با نمرات دوره های دانشگاهی است. روش تحقیق این پژوهش همبستگی و علی - مقایسه ای (پس رویداد) بوده است. نمونه آماری آن، 460 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی از دانشگاههای دولتی هستند که به شیوه خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند. از آمارهای تحلیل رگرسیون استودنت و ضریب همبستگی برای تحلیل داده ها استفاده شده است.

در بین فعالیتهای گوناگون ورزشی که در سراسر دنیا انجام میشوند، بی تردید ورزش فوتبال پر طرفدارترین، پر مشارکت ترین و پر بیننده ترین فعالیت و رشته ورزشی است. گسترش روز افزون ورزش سبب شده است که مرزهای جغرافیایی، نژادی، قومی، سیاسی و عقیدتی را در نورد. تحلیلگران اجتماعی و فرهنگی در دهه های اخیر به پژوهش درباره انواع آداب، مناسک، ارزشها و الگوهای اجتماعی رایج در ورزش فوتبال مبادرت ورزیده اند. از جمله مسائل مهمی که به ویژه در دو دهه اخیر مورد توجه اندیشمندان اجتماعی و جامعه شناسان قرار گرفته اند، بررسی و تبیین رویدادها و حوادث خشونت بار مربوط به فوتبال است. خشونت ورزشی چیست؟ و چه عاملهایی در بروز آن مؤثر هستند؟ بسیاری از اندیشمندان با استفاده از چارچوبهای نظری متفاوت برای پاسخ دادن به این پرسش تلاش کرده اند. مقاله حاضر، به واکاوی نمونه ای از فراگردهای اجتماعی حائز اهمیت در ورزش فوتبال یعنی خشونت و پرخاشگری تأکید دارد. در این پژوهش، رفتارهای پرخاشجویانه و بعضا خشونت آمیز تماشاگران مسابقات فوتبال جام قهرمانی باشگاههای ایران در شهر تهران، سال 1379 - 1380، مورد مطالعه جامعه شناختی قرار گرفته اند. هدف این مطالعه، سبب شناسی خشونت و پرخاشگری بین تماشاگران ورزش فوتبال در ورزشگاههاست تا با تحلیل کارکرد اجزای متغیرها در تماشاگران طرفدار فوتبال مشخص شود، اختلال کدامیک از آنها سبب بروز سوء کارکرد میشوند. نتیجه پژوهش حاضر در مورد 404 نمونه تصادفی تماشاگران و طرفداران پرسپولیس و استقلال است که ضمن اذعان به بحرانی نبودن رفتار طرفداران فوتبال شهر تهران نشان میدهد، متغیرهای اهمیت و حساسیت نتیجه بازی از نظر کسب امتیاز و تعیین جایگاه تیمهای مورد علاقه در رده بندی مسابقات قهرمانی، حرکات خشونت آمیز و پرخاشجویانه بازیکنان هنگام بازی و کیفیت داوری، عمدتا بر بروز پرخاشگری کلامی طرفداران فوتبال تأثیر می گذارند. متغیرهای سن، میزان کنترل و نظارت خانواده، پایگاه اقتصادی و اجتماعی، تأثیر منفی بر گرایش طرفداران تیمهای فوتبال مورد مطالعه به رفتارهای پرخاشجویانه و خشونت آمیز دارند. متغیرهای سابقه دعوا و نزاع، سابقه تنش و ناکامی در فعالیتهای تحصیلی و آموزشی، مصرف سیگار، سابقه تنش در محیط خانواده، سابقه رفتار مجرمانه، داشتن دوستان و همالان دارای سابقه جنایی، ارتباط با خویشاوندان دارای سابقه جنایی، عزیمت جمعی و گروهی به ورزشگاه و ناسازگاری انتظارات ورزشی و راههای تحقق آنها، دارای تأثیر مستقیمی بر گرایش به ارتکاب رفتارهای پرخاشجویانه و خشونت آمیز ورزشی طرفداران تیمهای پرسپولیس و استقلال دارند.