مجله دانشکده پزشکی
سال:1389 | دوره:68 | شماره:3 |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: نشت امواج که از اجاق های مایکروفر صورت می گیرد ممکن است برای کاربران مخاطره آمیز باشد. گسترش اختلالات هورمونی امکان ارتباط این اختلالات را با افزایش حضور میادین مغناطیسی در زندگی مطرح نمود. کودکان به دلیل کنجکاوی و یا حضور در کنار مادران در معرض امواج نشتی از اجاق مایکروفر قرار می گیرند. لذا هدف این تحقیق بررسی تاثیر امواج نشتی از اجاق مایکروفر بر غلظت T3, T4، کورتیزول، لیپیدهای سرم و وزن بدن در یک الگوی حیوانی می باشد.روش بررسی: میزان نشت امواج از یک دستگاه مایکروفر خانگی با استفاده از دستگاه اندازه گیری RF تعیین شد. 20 سر موش نابالغ (سن  7±3روز و وزن 5±1 گرم) به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند، گروه آزمایش روزانه سه نوبت و هر بار سی دقیقه به مدت دو ماه در مجاورت دستگاه مایکروفر قرار گرفت. در پایان، همه موش ها مجددا وزن شده، میزان T3, T4 و کورتیزول در سرم با استفاده از روش رادیوایمییونواسی (RIA) و میزان لیپیدهای سرم با استفاده از کیت تعیین گردید.یافته ها: میانگین وزن گروه آزمایش در پایان دوره %29.5 کمتر از گروه کنترل بود (p<0.05). میانگین غلظت هورمون های T3, T4 و کورتیزول به طور معنی داری (p<0.05) در گروه آزمایش افزایش یافت. این مقادیر برایT4  54.60±6.20 nmol/L) در مقابل 77.80±7.67)، برای T3 0.860±0.09nmol/L) در مقابل 1.390±0.15) و در مورد غلظت کورتیزول (9.94±1.21ng/ml در مقابل (17.44±1.78 می باشد. در گروه آزمایش میزان تری گلیسرید افزایش و HDL کاهش یافت (p<0.05).نتیجه گیری: امواج میکروویو نشت یافته از اجاق های مایکروفر سبب کاهش رشد، افزایش میزان هورمون های T3, T4 کورتیزول، تری گلیسرید و کاهش HDL گردید.

زمینه و هدف: شایع ترین سن بروز آلرژی غذایی در کودکان، کمتر از یک سال و آلرژی به شیر گاو شایع ترین آلرژی غذایی در این سن می باشد. برای تعیین نوع آلرژنی که بیمار به آن حساس است از آزمون های متعدد اختصاصی تشخیص آلرژی، که یکی از مهم ترین آن ها ارزیابی IgE اختصاصی علیه آلرژن می باشد، استفاده می گردد. در این مطالعه یکی از بهترین روش های سنجش IgE اختصاصی که به روش الایزا انجام می گیرد بر علیه سه نوع پروتیین شیر گاو شامل کازیین، آلفالاکتالبومین و بتالاکتوگلبولین راه اندازی شده است.روش بررسی: ابتدا دیسک های حامل آلرژن، طی انکوباسیون کاغذ نیتروسلولزی با هر یک از آلرژن های مورد مطالعه تهیه شد. پس از انکوبه کردن سرم ها بر روی دیسک های آلرژن، کونژوگه آنزیمی آلکالن فسفاتاز برای تست استفاده گردید. پس از بهینه سازی کلیه متغیرها، همه آن ها در کنار هم به شکل یک کیت طراحی شده و نمونه های سرم مثبت و منفی با آن همزمان با کیت های تجاری استاندارد ارزیابی و مقایسه گردید.یافته ها: نتایج حاصل از ارزیابی IgE اختصاصی در نمونه ها با کیت های طراحی شده در مقایسه کیت های تجارتی نشان دادند که ویژگی کیت های طراحی شده در این طرح برای کازیین، آلفالاکتالبومین و بتالاکتوگلبولین به ترتیب %93، %89.7 و %82.8 و حساسیت آن ها به ترتیب %86.3، %81.3 و %89.6 بوده و با مقادیر به دست آمده از کیت های تجاری مشابه بودند (اختلاف معنی دار دیده نشد).نتیجه گیری: با توجه به حساسیت و ویژگی بالای کیت های طراحی شده و نتایج مشابه با کیت های تجاری می توان نتیجه گیری نمود که این کیت ها را می توان در داخل با قیمت تمام شده ارزان تر تهیه نموده و آن ها را به عنوان جایگزین کیت های تجاری گران قیمت جهت امور تشخیصی به کار برد.

زمینه و هدف: آنزیم های پروتئولیتیک، خصوصا کلاژنازها برای هضم ماتریکس خارج سلولی، جداسازی سلول ها و کشت اولیه مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به مشکلات تخلیص و مقدار کم کلاژنازها در منابع باکتریایی یا جانوری، یافتن منابع جدید و کم هزینه این آنزیم ها اهمیت دارد. به همین جهت در این مطالعه اکتینیدین که فراوان ترین پروتیین میوه کیوی است، تخلیص شد و مخلوط مناسبی از آن و تریپسین برای جداسازی سلول های اندوتلیال آئورت موش صحرایی به کار رفت.روش بررسی: سلول های اندوتلیال آئورت با استفاده از محلول هضمی شامل غلظت های متفاوت اکتینیدین (دو تا 16 میلی گرم در میلی لیتر) و تریپسین (0.3، 0.6، 1.2 و 2.4 میلی گرم در میلی لیتر) در زمان های مختلف (15 تا 90 دقیقه) جدا شدند و در محیط کشت DMEM کشت داده شدند. سلول های جداشده به واسطه خصوصیات مورفولوژیک و رنگ آمیزی ایمونوسیتوشیمی شناسایی شدند و درصد بقا به کمک آزمون تریپان بلو تخمین زده شد.یافته ها: اکتینیدین در غلظت 10 میلی گرم در میلی لیتر به همراه تریپسین با غلظت 1.2 میلی گرم در میلی لیتر به مدت 60 دقیقه توانست سلول های اندوتلیال آئورت موش صحرایی را جدا کند. درصد بقای سلول های ذکر شده در این شرایط %90 تخمین زده شد. خصوصیات مورفولوژیک و ایمونوسیتوشیمی ماهیت سلول های جدا شده به عنوان سلول های اندوتلیال را تایید نمود.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که مخلوط بهینه اکتینیدین و تریپسین اثرات سمی محسوسی بر سلول های جدا شده نداشته و گزینه ای مناسب و جدید برای جداسازی سلول های اندوتلیال آئورت موش صحرایی است.

زمینه و هدف: مننژیوم های قاعده جمجمه درصد عمده ای از مننژیوم های مغز را تشکیل می دهند. درمان مننژیوم های قاعده جمجمه دشوار بوده و امکانات مفصلی را نیاز دارد زیرا این تومورها در مجاورت عناصر متعدد حیاتی مغز قرار دارند. رادیوسرجری در حال حاضر به عنوان یک راه درمانی موثر در این تومورها مطرح می باشد. در این مطالعه به اثربخشی این روش در درمان این تومورها می پردازیم.روش بررسی: برای نخستین بار 230 مورد مننژیوما را در یک مطالعه بررسی موارد، گزارش می کنیم که در ایران با استفاده از گامانایف مدل C تحت رادیوسرجری قرار گرفته اند. گامانایف رادیوسرجری با متوسط دوز 15 گری و ایزودوز %50 صورت گرفت.یافته ها: از 230 مورد مننژیوم قاعده جمجمه ارجاعی به مرکز گامانایف ایران،(%35) 80  بیمار موارد جدید بودند و بقیه یک یا چند مرتبه تحت درمان با روش جراحی قرار گرفته بودند. هیچ کدام از بیماران بعد از این درمان دچار مرگ و میر نشدند. شایع ترین عوارض، سردرد شدید (30 بیمار) و ادم دور تومور (12 بیمار) بود.نتیجه گیری: بر طبق تعریف انجام گرفته از کنترل تومور، که به صورت حجم ثابت و یا کاهش یافته تومور بود در 219 (%95) بیمار تومور کنترل شد. در بیمارانی که قبلا تحت درمان با روش جراحی قرار نگرفته بودند، بهبود بالینی بیشتری مشاهده گردید. در صورت حضور شرایط لازم از نظر حجم تومور و عدم وجود نقص پیشرونده عصبی بیمار می تواند به صورت اولیه تحت درمان با گامانایف قرار گیرد، و در غیر این موارد رادیوسرجری به عنوان درمان تکمیلی مفید خواهد بود.

زمینه و هدف: فتق ناحیه کشاله ران (اینگوینال) یک بیماری شایع در حوزه جراحی عمومی می باشد. روش های مختلف در ترمیم این فتق ها توصیف شده اند. در روش های نوین از مش صناعی جهت پوشاندن نقص موجود در دیواره استفاده می شود که شناخته شده ترین آن ها روش جراحی لیختن اشتاین می باشد. روش ترمیم لاپاروسکوپیک خارج صفاقی(TEP)  Totally Extraperitoneal Procedure روش جدیدتر در اصلاح فتق می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه ترمیم باز فتق به روش لیختن اشتاین با روش ترمیم لاپاروسکوپیک TEP و بررسی نتایج و عوارض این دو روش است.روش بررسی: از 50 بیمار مورد مطالعه، 25 بیمار جراحی لیختن اشتاین و 25 بیمار ترمیم لاپاروسکوپیک خارج صفاقی در فتق یک طرفه اولیه کشاله ران شدند. یافته های حین عمل ثبت و از طریق پرسشنامه پی گیری 12 ماهه بیماران از لحاظ مختلف انجام و مقایسه شدند.یافته ها: مدت زمان عمل جراحی و میزان عوارض ایجاد شده و فراوانی عود در دو گروه یکسان بوده اند، اما مدت بستری در بیمارستان و میزان درد پس از عمل و درد مزمن کشاله ران و زمان لازم جهت بازگشت به فعالیت روزمره به صورت معنی داری در بیماران عمل شده به روش ترمیم لاپاروسکوپیک خارج صفاقی کمتر از بیماران عمل شده به روش لیختن اشتاین بوده است.نتیجه گیری: می توان روش ترمیم لاپاروسکوپیک خارج صفاقی را یک روش مطمئن با نتایج مناسب و قابل قبول برای مبتلایان فتق دانست که اثرات قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی بیماران پس از عمل جراحی ترمیم فتق می گذارد. نتایج قابل قبول این روش جراحی مستلزم گذراندن منحنی یادگیری جراحی می باشد.

زمینه و هدف: سرویکس مطلوب و انقباضات رحمی دو عامل اساسی در زایمان هستند و برای موفقیت القای لیبر حایز اهمیت هستند. درمان های مختلفی برای القای زایمان استفاده می شود که از آن جمله می توان به میزوپروستول اشاره نمود. این مطالعه با توجه به اهمیت موضوع و نیز عدم وجود مطالعه مشابهی در ایران به منظور مقایسه اثر میزوپروستول زیرزبانی و واژینال در القای لیبر در بیماران ترم انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور است. 250 خانم باردار مراجعه کننده به بیمارستان آرش در طی سال های 88-87 با استفاده از جدول اعداد تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه 25mg میزوپروستول واژینال همراه با پلاسبوی خوراکی و یک گروه 25mg میزوپروستول خوراکی همراه با پلاسبوی واژینال دریافت نمودند و در ادامه عوارض جنینی و مادری و امتیاز بیشاپ و زمان آغاز درد و فاصله آن تا زایمان در دو گروه بررسی شدند.یافته ها: میانگین امتیاز بیشاپ قبل و بعد از تجویز میزوپروستول و نیز زمان شروع درد و فاصله آن تا زایمان و تعداد دوزهای مصرفی میزوپروستول در دو گروه تفاوتی نداشت (p>0.05). در روش زیرزبانی 43 نفر (%34.4) و در روش واژینال 54 نفر (%43.2) زایمان طبیعی داشتند که اختلاف آماری معنی داری را نشان نمی داد (p>0.05). همچنین میزان فراوانی عوارض مادری و جنینی در دو گروه یکسان بود (p>0.05).نتیجه گیری تفاوتی بین دو روش زیرزبانی و واژینال تجویز میزوپروستول از نظر نتایج بارداری و عوارض مادری و جنینی وجود ندارد و لذا هر یک از آن ها را می توان با توجه به شرایط بیمار و پزشک استفاده نمود.

زمینه و هدف: یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در مورتالیته و موربیدیته بیماری قلبی عروقی، محل درگیری عروق کرونر می باشد. تعیین این محل می تواند در تصمیم گیری تشخیصی و درمانی به پزشک کمک کند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین محل درگیری عروق کرونر با ریسک فاکتورهای قلبی عروقی (دیابت، هیپرتانسیون، هیپرلیپیدمی و مصرف سیگار) انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه که به صورت مورد- شاهدی انجام شده است، از بیمارانی که مورد آنژیوگرافی انتخابی قرار گرفتند، 125 بیمار که در آنژیوگرافی، حداقل یک تنگی بیش از %50 در قسمت پروگزیمال یکی از عروق کرونر داشتند به عنوان مورد و 125 بیمار با درگیری منحصر به قسمت های میانی یا انتهایی کرونر پس از تطبیق از نظر سن و جنس به عنوان شاهد انتخاب شدند و وجود یا عدم وجود ریسک فاکتورهای قلبی عروقی در دو گروه مقایسه شد. یافته ها: فراوانی نسبی دیابت در گروه مورد %33.6 و گروه شاهد %10.4 بود که تفاوت مشاهده  شده از نظر آماری معنی دار بود (p<0.0001) ولی در فراوانی هیپرتانسیون، هیپرکلسترولمی، هیپرتری گلیسریدمی و مصرف سیگار در دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نشد. درگیری چند رگی با ابتلا به دیابت ارتباط داشت(p<0.0001) اما با هیپرتانسیون p=0.41، هیپرکلسترولمی p=0.052، هیپرتری گلیسریدمی p=0.38 و مصرف سیگار p=0.375 ارتباط نداشت.نتیجه گیری: دیابت با درگیری پروگزیمال عروق کرونر و درگیری چند رگی ارتباط دارد اما بین سابقه هیپرتانسیون، هیپرکلسترولمی، هیپرتری گلیسریدمی و مصرف سیگار با محل درگیری و تعداد عروق کرونر درگیر ارتباطی دیده نشد.

زمینه و هدف: کیست هیداتید ریه بیماری انگلی شایع در کشورهای در حال توسعه است. این مطالعه برای بررسی نتایج درمان کیست های هیداتید ریه در بیماران منطقه شمال شرق ایران، انجام شده است.روش بررسی: کلیه بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های مهر، قائم و امید مشهد در سال های 86-1360 با تشخیص کیست هیداتید ریه وارد مطالعه شدند. از نظر اطلاعات دموگرافیک، محل و تعداد، روش های تشخیص، نوع عمل جراحی و نتایج حاصل آن، آنالیز آماری شدند.یافته ها: 1024 بیمار وارد مطالعه شدند. متوسط سن افراد  30.6±16.1سال، نسبت مرد به زن 1.2 بود. شایع ترین علامت سرفه (%55.1) و درد قفسه سینه (%33.8) بود. %53.8 درگیری سمت راست ریه، %40 سمت چپ و %6.2 دو طرفه دیده شد. لوب تحتانی شایع ترین لوب درگیر بود.  %52.6موارد کیست سالم و بقیه موارد کیست دچار عارضه و یا پاره شده بود. شایع ترین تکنیک جراحی شامل حذف غشاء (ممبران) کیست بدون نیاز به حذف پری کیست و ترمیم سوراخ هوایی بود (%67.2)، در %21.2 فقط کیست انوکلئه شد و رزکسیون پارانشیم ریه در %10.3 انجام شد. مورتالیته در دو بیمار (%0.2) و موربیدیتی در %8.4 داشتیم. شایع ترین عارضه ها، فضای باقیمانده در ریه در %3.4 بیماران  و عفونت زخم در %1.5 بیماران بوده است.نتیجه گیری: بهترین درمان کیست هیداتید ریه، درمان های جراحی با میزان موربیدیتی و مورتالیتی پایین است و بهترین روش خروج ممبران کیست بدون نیاز به حذف پری کیست و ترمیم سوراخ هوایی می باشد و رزکسیون پارانشیم ریوی باید برای موارد عارضه دار به کار رود.

زمینه و هدف: ویروس سینسیشیال تنفسی انسان (HRSV) مهم ترین عامل ویروسی عفونت های حاد دستگاه تنفسی تحتانی در نوزادان و کودکان در سرتاسر دنیا محسوب می شود. این ویروس مسوول %50 از برونشیولیت و %25 از پنومونی ایجاد شده در نوزادان می باشد. با این وجود اطلاعات کمی در رابطه با اپیدمیولوژی مولکولی این ویروس در کشورهای در حال توسعه وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی مولکولی HRSV در ایران می باشد.روش بررسی: در این مطالعه بر روی 72 نمونه تنفسی به دست آمده از کودکان زیر پنج سال مبتلا به علایم حاد تنفسی در سال 1386، RT-PCR برای شناسایی ویروس HRSV براساس دومین ناحیه متغیر گلیکوپروتیین G صورت گرفته است.یافته ها: از 72 نمونه تنفسی آزمایش شده 14 نمونه (%19.44) از لحاظ HRSV مثبت بودند. بررسی های فیلوژنیک نشان داد نمونه های مثبت در سه ژنوتیپ از زیر گروه A قرار داشتند: 12 سویه (%85.71) در ژنوتیپ GA2، یک سویه (%7.1) در ژنوتیپ GA1 و یک سویه (%7.1) در ژنوتیپ GA5. لازم به ذکر است که در طی این زمان هیچ ژنوتیپی از زیرگروه B یافت نشده است.نتیجه گیری: این مطالعه حضور هم زمان چندین ژنوتیپ از زیر گروه A در کودکان ایرانی زیر پنج سال را نشان می دهد. با توجه به این که ژنوتیپ GA2 به عنوان ژنوتیپ غالب از چندین شهر از جمله تهران، اصفهان، کرج، قزوین، بندرعباس و شهرضا به دست آمده، ممکن است GA2، ژنوتیپ غالب HRSV در سال 1386 در ایران باشد. این مطالعه تعیین ژنوتیپ HRSV به روش RT-PCR بر اساس ناحیه متغیر دوم ژن G را به عنوان یک روش موثر در مطالعات بعدی اپیدمیولوژی مولکولی HRSV در ایران معرفی می نماید.

زمینه و هدف: تب و نوتروپنی یکی از اورژانس های پزشکی است که در بیماران با زمینه نقص ایمنی و به دنبال مصرف داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی اتفاق می افتد. نوتروپنی به کاهش تعداد نوتروفیل های خون محیطی به کمتر از 500 یا کمتر از 1000 با احتمال پیشرفت به  سمت کمتر از 500 اطلاق می شود. علل عمده تب در بیماران نوتروپنیک عفونت های باکتریایی و قارچی هستند. ویروس ها به ویژه هرپس سیمپلکس و سیتومگالو ویروس از علل کمتر شایع تب و نوتروپنی هستند.معرفی بیمار: در این مقاله خانم 40 ساله مبتلا به سرطان پستان که به دنبال شیمی درمانی دچار تب و نوتروپنی ناشی از عفونت سیتومگالوویروس شده است معرفی می گردد.نتیجه گیری: اگر چه تب و نوتروپنی ناشی از عفونت سیتومگالوویروس خیلی شایع نیست اما تشخیص و درمان به موقع موربیدیتی و مورتالیتی را کاهش می دهد. به  همین دلیل انجام تست های تشخیصی CMV در بیماران در معرض خطر، در صورت بروز تب بدون علت مشخص، یا درگیری ارگان هایی از قبیل چشم و کبد، ضروری است.