مجله دانشکده پزشکی
سال:1386 | دوره:65 | شماره:8 |تعداد مقالات:23

زمینه و هدف: ماتریکس خارج سلولی شبکه پیچیده ای از پروتئین ها و گلیکوزآمینوگلیکانها است که نقش با اهمیتی در فیزیولوژی طبیعی سلول ها و تنظیم میان کنش های سلول- سلول و سلول- ماتریکس خارج سلولی ایفا می کند. تغییر اجزای این بخش بافتی زمینه ساز ترانسفورماسیون های سلولی و متاستاز می باشد. هدف این مطالعه ردیابی تغییرات اسید هیالورونیک ماتریکس خارج سلولی در استرومای کارسینومای کولون در پاسخ به رنگ آمیزی آلسین بلو به روش تغییر بحرانی غلظت یون منیزیم بود.روش بررسی: بلوک های پارافینی 30 بیمار با تشخیص کارسینومای کولون (از هر گرید 10 بیمار) از فایل آسیب شناسی انتخاب گردید. پس از بریدن مقاطعی با ضخامت 5-6 میکرومتر برشها با روش هماتوکسیلن- ائوزین رنگ آمیزی شدند. پس از تایید تشخیص قبلی سایر برشها به روش آلسین بلو با pH=5.8 به طریقه تغییر غلظت بحرانی یون منیزیم رنگ آمیزی شدند و آنگاه بر اساس شدت رنگ آمیزی به گریدهای سه گانه (1) و (2) و (3) به ترتیب از کم به متوسط زیاد درجه بندی شدند. اطلاعات حاصله به کمک نرم افزار آماری SPSS با تست های غیرپارامتری تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین گریدینگ هیستوپاتولوژیک و شدت واکنش استرومای تومور به آلسین بلو ارتباط معنی داری وجود دارد (p<0.005). با تست Man Whitney میان گرید I هیستوپاتولوژی با گرید II آن از نظر شدت پاسخ استروما به آلسین بلو اختلاف معنی داری وجود نداشت در حالی که این اختلاف برای گرید I با III و گرید II با III به ترتیب با (p<0.002) و (p<0.005) معنی دار است.نتیجه گیری: اختلاف واکنش استرومای تومور به آلسین بلو در گریدهای مختلف سرطان کولون انعکاسی از میزان متفاوت اسید هیالورونیک استروما بوده و می تواند در توجیه پتانسیل متفاوت سلولهای سرطانی با گریدهای مختلف در ایجاد متاستاز کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: آنوفل سوپرپیکتوس یکی از ناقلین مهم مالاریا در ایران محسوب می شود. این گونه در تمام فلات ایران و نیز مناطق کوهستانی دامنه های سلسله جبال البرز و جنوب سلسله جبال زاگرس تا ارتفاع نزدیک به 2000 متر از سطح دریا و نیز در دشتهای ساحلی کناره بحر خزر و خلیج فارس یافت می شود. جمعیت های مختلف این گونه نقش های مختلفی در انتقال مالاریا در مناطق تحت اشغال خود به عهده دارند. بررسی های مورفولوژیک نشان داده که دو فرم متمایز بر اساس حلقه روی انتهای پالپ ماده ها در میان جمعیت های مختلف این گونه وجود دارد.روش بررسی: در این مطالعه سایر خصوصیات مورفولوژیک و نیز تنوع ژنتیکی دو فرم مذکور در 35 جمعیت مختلف این گونه در ایران مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات مولکولی به کمک تکنیک PCR-RFLP و PCR-direct sequencing بر روی ژن سیتوکروم اکسیداز شماره (COI) 1 ژنوم میتوکندری انجام گرفت.یافته ها: نتایج بررسی های مورفولوژیک نشان دادند که دو فرم مذکور علاوه بر وجود و یا عدم وجود لکه روی پالپ از نظر طول نوار روشن انتهایی پالپ (p<0.01)، طول بال (p<0.05) و فاصله محل انشعاب رگبال دو یا چهار تا انتهای بال (p<0.05) اختلاف معنی داری دارند. بررسی پراکندگی جغرافیایی دو فرم مورفولوژیک نشان داد که هر دو فرم در اکثر نقاط مختلف کشور به طور سیمپاتریک وجود دارند.نتیجه گیری: نتایج بررسی های تنوع ژنتیکی ژن سیتوکروم اکسیداز I به کمک 18 آنزیم مختلف و نیز تعیین توالی حدود 710 pb نشان داد که اختلافات مشخصی داخل یا بین جمعیت های هر دو گروه وجود دارد ولی این تفاوت ها ارتباطی با دو فرم مرفولوژیک مورد بررسی ندارند. برای تعیین وضعیت تاکسونومیک دقیق این هاپلوتایپهای ژنتیکی و نیز ارتباط آنها با انتقال مالاریا توصیه می شود مطالعات تکمیلی اکولوژیکی، سیتولوژیکی و ملکولی صورت پذیرد.

زمینه و هدف: در کارآزمایی های تصادفی متعدد قبلی، بی خطر بودن و کارآیی استنت های دارویی کرونر در بیماران دیابتی انتخابی نشان داده شده است. در این مطالعه نتایج بیماران دیابتی گزینش نشده در کشور ما به دنبال استنت گذاری با استنت های دارویی بررسی شد.روش بررسی: اطلاعات مربوط به 147 بیمار دیابتی متوالی که در فاصله زمانی خرداد 82 تا شهریور 84 در مرکز قلب تهران تحت آنژیوپلاستی با حداقل یک استنت دارویی قرار گرفته بودند جمع آوری شد. پی گیری بیماران با ویزیت های زمان بندی شده در پایان ماه اول، چهارم و نهم بعد از استنت گذاری انجام شد. پیگیری 9 ماهه در 94.5 درصد بیماران کامل شد. هدف اصلی، یافتن موارد وقوع رویدادهای نامطلوب عمده قلبی بود وقوع عوارض داخل بیمارستانی به عنوان هدف ثانوی در نظر گرفته شد.یافته ها: در فاصله زمانی فوق تعداد 158 ضایعه کرونری در 147 بیمار دیابتی با استفاده از استنت های دارویی درمان شدند (میانگین سنی 56.4 (±8.92) سال و 57.1 درصد مذکر). رویدادهای نامطلوب عمده قلبی در پایان ماه نهم پیگیری در 3.4 درصد بیماران به وقوع پیوست که در 1.4 درصد موارد به صورت انفارکتوس میوکارد و در 1.4 درصد، نیاز به رواسکولاریزاسیون رگ هدف (TVR) بود. فقط یک بیمار (0.7 درصد) به خاطر مرگ قلبی به دنبال انجام PCI فوت نمود. عوارض داخل بیمارستانی در شش بیمار (4.1 درصد) به وقوع پیوست که در پنج بیمار ناشی از انفارکتوس میوکارد بود.نتیجه گیری: آنژیوپلاستی با استنت های دارویی در بیماران دیابتی موثر و بی خطر می باشد. مطالعات بیشتر با حجم نمونه های بزرگتر و پی گیری طولانی در تایید این موضوع مورد نیاز است.

زمینه و هدف: اسکولیوز مادرزادی یک اختلال تکاملی است که به انحنای جانبی ستون مهره ها در صفحه کرونال اطلاق می شود. روش های جراحی در این بیماران فیوژن خلفی مهره ها یا Posterior Spinal Fusion (PSF) است که می تواند همراه و یا بدون وسیله گذاری باشد. خطر نقایص عصبی و نیز احتمال جابه جایی وسیله ها مورد تردید قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه نتایج کوتاه مدت و بلند مدت فیوژن خلفی مهره ها با و بدون وسیله گذاری جهت اصلاح اسکولیوز مادرزادی به انجام رسید.روش بررسی: این مطالعه در 41 بیمار دارای اسکولیوز مادرزادی که در طی سالهای 74-55 تحت عمل فیوژن خلفی مهره ها قرار گرفته بودند، انجام شد. بیماران با توجه به استفاده و یا عدم استفاده از وسیله گذاری در ستون مهره ها در دو گروه تقسیم می شدند؛ گروه A: شامل 22 فرد که بدون وسیله گذاری تحت عمل جراحی فیوژن خلفی مهره ها قرار گرفتند و گروه B: شامل 19 فرد که تحت عمل جراحی PSF قرار گرفته و وسیله گذاری نیز در مهره های آنها انجام گرفت. زاویه انحنای اسکولیوز قبل از جراحی، دو هفته و یک سال پس از عمل PSF و همچنین در انتهای زمان پی گیری ارزیابی شد.یافته ها: میانگین انحنای اصلی اولیه (قبل از جراحی) در دو گروه A و B به ترتیب 66.3o و 69.1o بود و یک سال پس از عمل PSF به 43.1o در گروه A و 38.4o در گروه B رسید. میانگین مدت زمان پی گیری در بیماران (SD=3) هشت سال بود و در انتهای پیگیری میانگین زاویه انحنا در دو گروه A و B به ترتیب به 47.3o و 39.4o رسید. بنابراین درصد اصلاح نهایی انحنا در دو گروه A و B به ترتیب %28.7 و 43% و درصد کاهش اصلاح %5.5 و %4.3 بود. نتایج مطالعه نشان دهنده مقدار اصلاح بیشتر انحنا در بیماران تحت وسیله گذاری بود (p<0.05).نتیجه گیری: در بیمارانی که علاوه بر عمل PSF تحت وسیله گذاری نیز قرار گرفتند، نتایج اصلاحی بهتر در کوتاه مدت و افزایش درصد اصلاح نهایی انحنا در بلندمدت داشتند و درصد کمتری از کاهش اصلاح در انتهای زمان پیگیری نیز مشاهده شد.

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف کلی تعیین اثر دگزامتازون در کاهش ادم و اکیموز اطراف چشم و خونریزی حین عمل در بیماران تحت عمل رینوپلاستی صورت گرفت.روش بررسی: 90 بیمار مورد مطالعه به صورت تصادفی و دو سوکور به سه گروه 30 نفره تقسیم شدند. گروه A هشت میلی گرم دگزامتازون قبل از شروع عمل و گروه B هشت میلی گرم دگزامتازون قبل از عمل و سه دوز هشت میلی گرمی هر هشت ساعت پس از عمل دریافت کردند. گروه C گروه کنترل بود.یافته ها: درجه ادم پلک فوقانی در گروه A و B با اختلاف معنی داری کمتر از گروه C بود. درجه ادم پلک تحتانی در روز اول و دوم بین گروه A و B با گروه C تفاوت معنی دار داشت اما در روزهای پنجم و هفتم بین سه گروه یکسان بود. درجه اکیموز پلک فوقانی در روز اول، دوم و پنجم در گروه C به طور معنی داری بیشتر از بیماران گروه A و B بود اما در روز هفتم در سه گروه یکسان بود. درجه اکیموز پلک فوقانی در روز اول گروه A و B با اختلاف معنی داری کمتر از گروه C بود. حجم خونریزی بین سه گروه مورد بررسی یکسان بود. بین سه گروه اختلافی از نظر طول مدت بهبودی وجود نداشت.نتیجه گیری: استفاده از دگزامتازون باعث کاهش ادم و اکیموز پلک فوقانی و کاهش ادم پلک تحتانی در 48 ساعت اول و کاهش اکیموز پلک تحتانی در 24 ساعت اول پس از عمل می شود. اما تاثیری روی کاهش حجم خونریزی حین عمل و طول دوره بهبودی ندارد.

زمینه و هدف: تشخیص زودرس حاملگی خارج رحمی Ectopic Pregnancy (EP) با استفاده از اندازه گیری سریال هورمون گنادوتروپین کوریونی، انسانی (β-HCG) و سونوگرافی واژینال امکان درمان نگهدارنده را فراهم کرده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر درمان EP با متوترکسات (MTX) تک دوز عضلانی است.روش بررسی: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی (نیمه تجربی- یک گروه) انجام شد. 41 بیمار مبتلا به EP در صورت داشتن شرایط درمان طبی تحت درمان با MTX 50 mg/m2 عضلانی قرار گرفتند. دوز دوم متوترکسات در صورتی که افت هفتگی β-HCG کمتر از 15% بود، تزریق شد. درمان در صورتی موفقیت آمیز تلقی می شد، که تیتراژ β-HCG سرم به زیر 10 MIU/cc، بدون مداخله جراحی، افت می کرد. اطلاعات به روش دستی استخراج و جهت تجزیه و تحلیل آن ما از آزمون آماری فیشر استفاده شد.یافته ها: درصد موفقیت، در این مطالعه 78 درصد (0.780 بیمار) بود. 18.7 درصد (0.1875 بیمار) از بیمارانی که درمان در آنها موفقیت آمیز بود، نیاز به دوز دوم MTX پیدا کردند. هیچ ارتباطی بین سن، تعداد حاملگی، تعداد زایمان، سن حاملگی، سطح سرمی β-HCG قبل از درمان، سایز توده حاملگی و ضخامت اندومتر در سونوگرافی واژینال و پیامد درمان وجود نداشت. اکثر بیماران در گروه موفقیت درمانی (60 درصد) با شکایت اولیه خونریزی واژینال و بدون درد لگنی مراجعه کرده بودند در حالی که در گروه شکست درمان، اکثریت بیماران (88 درصد) با شکایت اولیه درد لگنی و خونریزی واژینال مراجعه کردند. وجود مایع آزاد پریتونئال در سونوگرافی واژینال، از عوامل پیشگویی شکست درمان بود (p=0.006).نتیجه گیری: MTX تک دوز عضلانی روش درمانی بی خطر و با موفقیت بالا در درمان EP است. درد شکم در مراجعه و مایع آزاد صفاقی در سونوگرافی واژینال احتمال مداخله جراحی را افزایش می دهد.

زمینه و هدف: اختلالات افسردگی کودکان و نوجوانان مزمن و پرعارضه می باشند. در درمان دارویی افسردگی خصوصا ضدافسردگی های اختصاصی دستگاه نورآدرنرژیک در این طیف سنی مطالعات کمی صورت گرفته است. ربوکستین مهارکننده اختصاصی بازجذب نوراپی نفرین بوده و در این مطالعه تاثیر ربوکستین در درمان افسردگی کودکان و نوجوانان بررسی شد.روش بررسی: بیست دختر و پسر 17-7 ساله که طبق ملاک های چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری بیماری های روانی اختلال افسردگی اساسی یا کجی خلقی داشتند به صورت کارآزمایی بالینی قبل و بعد به مدت هشت هفته ربوکستین گرفتند. نمونه گیری به روش آسان و مصاحبه بالینی بر مبنای فهرست کیدی برای اختلالات عاطفی و اسکیزوفرنی کودکان سنین مدرسه (K-SADS) انجام گرفت. ربوکستین به میزان یک (میلی گرم در روز) شروع شده و حداکثر به شش میلی گرم در روز رسید. بیماران از لحاظ تغییر در علایم افسردگی با مقیاس افسردگی کودکان و تغییر در عملکرد کلی با مقیاس ارزیابی کلی کودکان ارزیابی و پرسشنامه عوارض دارویی نیز استفاده شد. داده ها با آمار توصیفی شامل فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار و آمار تحلیلی شامل آزمون ANOVA با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: اگر چه نمره مقیاس افسردگی کودکان حدود %32.69 کاهش یافت ولی معنی دار نبود (p=0.39). زیر مقیاس عدم کارآیی کاهش معنی داری داشت (p=0.006). عملکرد کلی تغییر معنی داری نداشت (p=0.2). بیشتر عوارض خفیف تا متوسط بوده و گذرا بودند. شایع ترین عوارض، کاهش اشتها و خواب آلودگی بود.نتیجه گیری: ربوکستین در کودکان و نوجوانان افسرده نسبتا خوب تحمل شده و احساس عدم کارآیی را در آنها بهبود می بخشد ولی همه علایم افسردگی را کم نمی کند. مطالعات دوسوکور، مقایسه با دارونما و گروه شاهد فعال و با حجم نمونه بزرگتر لازم است.

زمینه و هدف: میزان شیوع هیپرهوموسیستئینمی در بیماران همودیالیزی بالاتر از کل جمعیت است. هدف از این مطالعه بررسی اثر مکمل یاری با دوز بالای اسیدفولیک، با و بدون ویتامین B12 بر وضعیت هوموسیستئین در بیماران همودیالیزی در بیمارستان امام حسین (ع) تهران است.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 36 بیمار همودیالیزی که حداقل از سه ماه قبل مکمل اسید فولیک با دوز 5 mg/d دریافت می کردند انتخاب شدند. این بیماران به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شده و به مدت دو ماه، در گروه اول، 5 mg/d اسید فولیک همراه با دارونمای ویتامین B12، در گروه دوم، همین مقدار اسید فولیک را همراه با 1 mg/d ویتامین B12 خوراکی، در گروه سوم، 15 mg/d اسید فولیک همراه با دارونمای ویتامین B12 و در گروه چهارم، همین مقدار اسید فولیک را همراه با 1 mg/d ویتامین B12 خوراکی دریافت کردند. سطح هوموسیستئین تام پلاسما و اسید فولیک و ویتامین B12 سرم در آغاز و پایان مطالعه اندازه گیری شد. میزان دریافت های غذایی بیماران نیز در طول مطالعه، ارزیابی شد.یافته ها: از بیماران همودیالیزی مورد مطالعه که تحت مکمل یاری مداوم با اسید فولیک بوده اند، قبل از شروع مداخله، %27.8 در محدوده طبیعی tHcy و %72.2 در محدوده هیپرهوموسیستئینمی قرار داشتند. پس از پایان مداخله، سطح tHcy پلاسما در گروه اول، %1.35 افزایش و در گروه دوم، سوم و چهارم به ترتیب 14.54, 6.99 و 30.09 درصد کاهش یافت. تغییرات سطح tHcy پلاسما و ویتامین B12 سرم، فقط در گروه چهارم معنی دار بود و تغییرات سطح اسید فولیک سرم، در هیچ یک از گروه ها معنی دار نبود.نتیجه گیری: بهترین استراتژی درمانی برای مواجهه با هیپرهوموسیستئینمی در بیماران همودیالیزی، مکمل یاری با دوز 15 mg/d اسید فولیک همراه با دوز 1 mg/d ویتامین B12 خوراکی است.

زمینه و هدف: عدم باروری می تواند منجر به مشکلات روانی و تجربیات استرس زای هیجانی شود. هدف از این مطالعه تاثیر مداخلات روانپزشکی در میزان بروز حاملگی زوجین ناباروز می باشد.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بوده، از بین 638 مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولی عصر (عج)، 140 زوج نابارور داوطلبانه انتخاب شده سپس به صورت تصادفی 70 زوج در گروه مداخله و 70 زوج در گروه کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت شش ماه با داروی فلوکستین 20-60 mg روزانه و درمان های شناختی- رفتاری و روان درمانی حمایتی، تحت درمان قرار گرفتند. سپس میزان حاملگی کلینیکی در طی شش ماه پی گیری هر دو گروه با مشاهده کیسه حاملگی در سونوگرافی، شش هفته بعد از LMP مقایسه شد. ابزارهای به کار برده شده شامل آزمون افسردگی بک (BDI)، مقیاس درجه بندی سازگاری مجدد اجتماعی (هولمز- ریهی) و پرسشنامه دموگرافیک- اجتماعی بوده است.یافته ها: نتایج بررسی نشان داد که %47.1 در گروه درمان و %7.1 در گروه کنترل حاملگی داشته اند. شانس حاملگی در طبقه تحصیلی سیکل- دبیرستان (در گروه مردان)، طول مدت ازدواج و نازایی کمتر از پنج سال، استرس کمتر و ناباروری با علت نامشخص (Unexplained) بیشتر مشاهده گردید و این ارتباطات از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.001).نتیجه گیری: با توجه به موثر بودن مداخلات روانی در بروز حاملگی که در این مطالعه اثر آن معنی دار بود باید توجه جدی به درمان این گروه بیماران صورت گیرد. بدون شک این امر منجر به سلامت روان و همچنین افزایش میزان باروری خواهد شد.

زمینه و هدف: اسپور باسیلوس سرئوس به صورت گسترده ای در طبیعت پراکنده بوده و می توان آن را از مواد غذایی گوناگونی جدا نمود. این باکتری تولید کننده انتروتوکسینهای مولد اسهال و تهوع بوده و قادر به ایجاد سندرم اسهال و تهوع می باشد. بررسی وجود این باکتری در شیرخشک نوزادان به لحاظ سن کم مصرف کنندگان و احتمال بیماری زایی آن از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد.روش بررسی: 60 نمونه شیرخشک نوزاد از نظر وجود باسیلوس سرئوس مورد آزمایش قرار گرفت. یک میلی لیتر از رقت 0.1 بر روی چهار پلیت فنل رد آگار دارای مانیتول، زرده تخم مرغ و سولفات پلی میکسین B کشت داده شد و پلیت ها در دمای 30 درجه سلسیوس به مدت 24 ساعت در گرمخانه گذاشته شدند. سپس بر روی کلنی های مشکوک آزمون های تاییدی انجام پذیرفت.یافته ها: از میان 60 نمونه شیرخشک نوزاد، 11 نمونه دارای بیش از 10 cfu/g باسیلوس سرئوس و از این میان چهار نمونه حاوی بیش از 102 cfu/g باسیلوس سرئوس بود. 49 نمونه دیگر دارای کمتر از 10 cfu/g باسیلوس سرئوس بودند.نتیجه گیری: لازم است حد مجاز باسیلوس سرئوس در شیرخشک به کمتر از 10 cfu/g کاهش یابد. بدین منظور پیشنهاد می گردد از روش ارایه شده در این مقاله و انجام آزمون های حساسیت به پنی سیلین، همولیز بتا و چگونگی رشد در 45oc جهت تایید استفاده گردد.

زمینه و هدف: علی رغم امکان تزریق خون به عنوان تنها راه نجات برخی از بیماران، بیماری های منتقله از راه خون از جمله HCV یکی از معضلات انتقال خون می باشند که منجر به عوارض برای بیمار و صرف بودجه های سنگین می گردند. هپاتیت C یک معضل بهداشتی در دنیا بوده و در حال حاضر 200 میلیون نفر به آن مبتلا می باشند. کشور ما از نظر شیوع هپاتیت C جزو مناطق با شیوع کم می باشد ولی میزان بروز موارد جدید این عفونت رو به افزایش است. تعداد زیادی از مبتلایان هپاتیت C دچار هپاتیت مزمن می شوند که به نظر می رسد بسیاری از این افراد در نهایت به سیروز و یا کارسیونوم هپاتوسلولار مبتلا می شوند.روش بررسی: با توجه به شیوع 2-1 درصدی عفونت هپاتیت C در اهداکنندگان خون در این تحقیق نیز به منظور تعیین میزان شیوع سرولوژیک HCV Ab در اهداکنندگان خون شهرستان شهرکرد و تعیین میزان نقش هر یک از فاکتورهای خطرساز نمونه های فوق با آزمایش ELISA مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: پس از انجام آزمون الیزا با استفاده از کیت HCV Ab بر روی 11472 نمونه سرم اهداکنندگان خون شهرستان شهرکرد در 69 مورد (%0.6) جواب مثبت گزارش شد. آلودگی به HCV در مردان و زنان و افراد متاهل، افراد مجرد، افرادی که سابقه خال کوبی، حجامت، تماس جنسی مشکوک و سابقه مسافرت به خارج از کشور داشتند به ترتیب: %5, 0.8, %1.5, %0.1.21, %0.41, %0.05, %0.61 و 14% برآورد گردید.نتیجه گیری: ارتباط آماری معنی دار بین آلودگی به HCV با وضعیت تاهل، سابقه خال کوبی و سابقه داشتن تماس جنسی مشکوک مشاهده گردید. همچنین بین آلودگی به HCV و جنسیت، سابقه داشتن حجامت، سابقه بیماری کبدی و سابقه داشتن مسافرت به خارج کشور مشاهده نگردید.

زمینه و هدف: مسمومیت با سرب یکی از مهمترین مشکلات زیستی شهرهای بزرگ جهان است و آثار زیان آور سرب روی اکثر بافتها مطالعه شده ولی روی رشد و وزن جنین در دوران حاملگی کمتر بررسی شده است. هدف این طرح بررسی وجود همبستگی بین غلظت سرب خون مادر، بندناف جنین و شیرمادر و اثر آن بر وزن نوزاد هنگام تولد می باشد.روش بررسی: مطالعه از نوع بررسی مقطعی (Cross sectional) بود. پس از تکمیل پرسشنامه، پنج میلی لیتر خون از 86 مادر و نوزاد و سه میلی لیتر شیر از مادران منطقه غیرآلوده و 85 نمونه خون مادر و نوزاد و شیرمادر منطقه آلوده جمع آوری و با روش اسپکترومتری جذب اتمی مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: میانگین غلظت سرب خون مادران، نوزادان و شیرمادران در منطقه غیرآلوده به ترتیب: 5.9±3.2, 7.6±4.1 و 4.2±2.5 و در منطقه آلوده به ترتیب 6.6±5.18, 9.07±8.41 و 5.8±5.5 میکروگرم در میلی لیتر و میانگین وزن نوزادان در منطقه غیرآلوده 3.2±0.5 و در منطقه آلوده 3.2±0.4 کیلوگرم بود.نتیجه گیری: بین میانگین غلظت سرب شیر مادران در دو منطقه غیرآلوده و آلوده تفاوت معنی داری وجود داشت (p=0.012). با استفاده از آزمون Correlation و t-test، بین میانگین غلظت سرب خون مادران و نوزادان و میانگین سرب شیرمادران و خون نوزادان در هر دو منطقه ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0.001). وزن نوزادان در هنگام تولد بین پنج تا دو کیلوگرم و به طور متوسط 3.5 کیلوگرم بود و با مقایسه آن با میانگین وزن نوزادان در منطقه آلوده و غیرآلوده احتمالا آلودگی سرب بر روی وزن نوزادان اثر چندانی ندارد (p=0.89).

زمینه و هدف: این مطالعه برای تعیین آمادگی جسمانی و ارتباط آن با نمایه توده بدنی دانشجویان انجام شد تا بتوان با استفاده از اطلاعات به دست آمده و شناخت وضعیت موجود در جهت افزایش سطح فعالیت های بدنی و تقویت این شاخص ها برای دانش آموختگان دانشگاه های علوم پزشکی برنامه ریزی کرد.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی در سال 1383 کلیه دانشجویان گروه پزشکی (مجموعا 513 نفر) در بدو ورود به دانشگاه مورد مطالعه قرار گرفتند. نمایه توده بدنی و چربی زیر پوستی در چهار نقطه (عضله سه سر بازو، دوسر بازو، سوپرا ایلیاک و زیر استخوان کتف) و همچنین میزان آلودگی جسمانی با استفاده از تست یوروفیت ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ویراست 11 و آزمون آماری Pearson Correlation استفاده گردید.یافته ها: میانگین وزن دانشجویان مورد مطالعه 60.1 کیلوگرم و میانگین قد آنان 163.9 سانتی متر و میانگین توده بدنی 22.3 کیلوگرم بر مترمربع بود. میزان لاغری (نمایه توده بدنی کمتر از 20) در افراد مورد مطالعه %27.1 و میزان وزن بیش از حد طبیعی (نمایه توده بدنی بین 25 تا %16.1 (30 و میزان چاقی (نمایه توده بدنی بیش از %3.7 (30 بود. میزان وزن بالا و چاقی در دانشجویان پسر بیشتر بود. نمره کل محاسبه شده برای تست های آمادگی جسمانی در هر گروه خانم ها و آقایان همبستگی معنی دار معکوس با وزن، نمایه توده بدنی، درصد چربی بدن و نسبت دور کمر به دور هیپ داشت. دور هیپ نیز همبستگی مستقیم معنی داری با آمادگی جسمانی در دو جنس داشت.نتیجه گیری: با توجه به رقابت کنکور به نظر می رسد شرکت دانشجویان گروه پزشکی در فعالیت فیزیکی موثر در قبل از ورود به دانشگاه کم باشد. لذا به جهت اهمیت نقش دانشجویان در سلامت جامعه، ایشان باید برای شرکت در فعالیت های ورزشی منظم در دوره دانشگاهی تشویق شوند.

زمینه و هدف: در سال های اخیر تعداد گزارشات مربوط به واکنش های ازدیاد حساسیت فوری به کنجد رو به افزایش بوده است. لذا با توجه به مصرف زیاد این ماده غذایی در کشور ما، این مطالعه برای شناخت تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی و آلرژی به کنجد و تعیین شیوع آن در بین سایر آلرژن ها انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی 250 بیمار با علایم بالینی آلرژی، انجام گرفت. بررسی بیماران شامل اطلاعات پرسشنامه مخصوص این مطالعه، انجام تست پوستی به روش پریک و اندازه گیری IgE اختصاصی به روش ELISA بود. تست پوستی با آلرژن کنجد و آلرژن های غذایی دارای واکنش متقاطع با آن (سویا، بادام زمینی و گردو) و بر حسب سن و شرح حال با آلرژن های استنشاقی و غذایی شایع انجام گردید. تست IgE اختصاصی فقط با آلرژن کنجد انجام شد.یافته ها: از 250 بیمار با متوسط سنی 11.74 سال، 35 بیمار (%14.1) پریک مثبت به عصاره کنجد و 27 بیمار IgE (%18.4) اختصاصی مثبت با آلرژن کنجد داشتند. در مجموع با توجه به شرح حال بیماران، نتایج تست پریک و نیز IgE اختصاصی علیه کنجد، میزان شیوع آلرژی به کنجد پنج نفر (2%) محاسبه گردید. از نظر علایم بالینی، در بیماران حساس به کنجد به طور معنی داری، کهیر و درماتیت شایع ترین علایم بیماری بوده و نسبت به افراد غیرحساس به این ماده، بیشتر مشاهده شد (p=0.008). در بیماران حساس به کنجد، به طور معنی داری فراوانی تست پوستی مثبت با آلرژن های غذایی دارای واکنش متقاطع با کنجد، نسبت به بیماران غیرحساس بیشتر بود (p=0.00).نتیجه گیری: در این بررسی برای اولین بار در ایران کنجد را به عنوان یکی از علل شایع آلرژی غذایی (وابسته به IgE) و به ویژه از علل بروز آنافیلاکسی شناسایی کردیم. توجه به شرح حال بروز علایم با مصرف کنجد، استفاده از تست پریک می تواند در شناسایی این نوع آلرژی بخصوص در بیماران با علایم درماتیت- اگزما و کهیر کمک کننده باشد. همچنین مشاهده یک مورد آنافیلاکسی در بین پنج بیمار دچار آلرژی به کنجد نشانگر اهمیت این آلرژن در بین سایر آلرژن ها می باشد.

زمینه و هدف: اجسام خارجی بلع شده در مری به علت بروز عوارض مربوط به تاخیر در درمان باید در سریع ترین زمان ممکن خارج گردند این امر به خوبی با آندوسکوپی قابل انجام است، زیرا تاخیر می تواند منجر به بروز عوارضی مثل خونریزی، پرفوراسیون یا بروز فیستول گردد.معرفی بیمار: خانمی 34 ساله بعلت بلع پروتز دندانی از یک هفته قبل از مراجعه با تابلوی خونریزی حاد گوارشی مراجعه نمود که جسم خارجی با جراحی از مری خارج گردید. بیمار مجددا دچار علایم خونریزی گوارشی شد که پس از انجام آندوسکپی تشخیصی و آنژیوگرافی، در نهایت تحت اکسپلوراسیون مجدد گردن قرار گرفت و عامل خونریزی، تشکیل فیستول بین عروق تیروییدال و مری بود که اقدام مناسب درمانی انجام گردید و بیمار با حال عمومی خوب ترخیص شد و تا زمان حال (شش ماه بعد از جراحی) مشکل خاصی نداشته است.نتیجه گیری: با توجه به بروز عوارض تاخیری اجسام خارجی در مری این اجسام باید سریعا از مری خارج گردند.