فرسایش خاک از تهدیدکننده های اصلی منابع آب وخاک در جهان و ازجمله کشور خشک و نیمه خشک ایران است که ارتباطی قوی به ویژه با نوع پوشش و کاربری زمین دارد. این مسئله به خصوص در مناطق کارستی منجر به رخداد پدیده بیابان زایی سنگی و گرفتگی مجاری کارستی می شود. در نوشتار پیش رو با استفاده از مدل شاخص ریسک فرسایش و استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست تی. ام. و ا. ال. آی. در بازه زمانی 28 ساله، سطح حوضه کارستی رودخانه الوند در غرب استان کرمانشاه برای سه سال 1990، 2005 و 2018 به منظور ارزیابی کیفی و پهنه بندی فرسایش خاک با تاکید بر نوع پوشش و کاربری زمین بررسی شده است. نتایج نشان می دهد در بازه زمانی 28 ساله، میزان تراکم پوشش گیاهی در سطح حوضه الوند از روند نزولی برخوردار بوده و از سال 1990 تا 2018 مساحت آن بیش از 30% کاهش یافته است. تعداد طبقات کاربری اراضی و میزان مساحت آن ها در این بازه زمانی تغییرات قابل توجهی داشته است. پهنه فرسایش بسیارکم در هیچ کدام از نقشه های نهایی فرسایش خاک در سال های انتخابی در حوضه وجود نداشته است. پهنه فرسایش متوسط در هر سه نقشه نهایی فرسایش خاک، بیشترین مساحت و پهنه های فرسایش زیاد و کم، به ترتیب دومین و سومین پهنه فرسایشی وسیع در هر سه نقشه نهایی فرسایش خاک بوده اند. پهنه فرسایش بسیار زیاد منطبق بر مناطق کارستی حوضه است. شیب و بارش زیاد و خاک کم ضخامت، مهم ترین دلایل فرسایش زیاد خاک در مناطق کارستی حوضه بوده است.