مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان
سال:1391 | دوره:19 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

مقدمه: امروزه آدیپونکتین با اهمیت ترین و امیدبخش ترین آدیپوسایتوکین، برای درک بهتر ارتباط بین بیماری های چاقی، متابولیک و قلبی- عروقی می باشد که دارای خواص ضد دیابتی، ضدالتهابی و ضدگرفتگی عروق نیز هست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر بازتوانی قلبی از طریق یک دوره تمرینات ورزشی هوازی تخصصی بر سطح سرمی هورمون آدیپونکتین و لیپوپروتئین های پلاسما در مردان دارای بیماری تنگی عروق کرونر بود. روش: 20 مرد مبتلا به تنگی عروق کرونر به وسیله نمونه گیری در دسترس انتخاب و با استفاده از تست ورزش و آزمایشات اولیه همسان سازی شدند. این افراد به مدت 8 هفته (هفته ای 3 جلسه) تحت تمرینات بازتوانی قلبی به صورت فعالیت 45-30 دقیقه ای به کمک دستگاه های تردمیل و دوچرخه کارسنج و کارسنج دست با شدت 30 تا 50 درصد ضربان قلب ذخیره قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی اختلاف معنی داری بین پیش و پس آزمون، از آزمون t همبسته در نرم افزار  SPSS17و در سطح معنی داری P≤0.05 استفاده شد. یافته ها: مقادیر آدیپونکتین و HDL به طور معنی داری افزایش یافت؛ در حالی که مقادیرLDL ، کلسترول تام و تری گلیسرید به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش اثرات سودمند بازتوانی قلبی را در بیماران میان سال دچار تنگی عروق کرونر بعد از سکته قلبی نشان می دهد.

مقدمه: بیماری دیابت قندی با افزایش رخداد بیماری های قلبی عروقی همراه می باشد. از آنجا که شواهدی مبنی بر اثر ضد دیابتی سیلی مارین وجود دارد، در این تحقیق اثر تجویز دراز مدت این ماده بر پاسخ انقباضی و رفع انقباضی آئورت سینه ای ایزوله در مدل تجربی دیابت در موش صحرائی نر مورد بررسی قرار گرفت. روش: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی نر به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیلی مارین (100 میلی گرم بر کیلوگرم)، دیابتی، و دو گروه دیابتی تحت تیمار با سیلی مارین (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. سیلی مارین 10 روز پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت 4 هفته (داخل صفاقی و روزانه) تجویز شد. در انتها، پاسخ انقباضی حلقه های آئورت سینه ای به کلرور پتاسیم و فنیل افرین و شل شدگی به استیل کولین با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: حداکثر پاسخ انقباضی آئورت سینه ای به طور معناداری در گروه دیابتی تحت تیمار با سیلی مارین به کلرور پتاسیم در دوز بالا ((P<0.05 و فنیل افرین در هر دو دوز (P<0.05 و(P<0.01  کمتر از گروه دیابتی بود. به علاوه، حداکثر پاسخ شل شدگی حلقه های آئورتی به استیل کولین فقط در گروه دیابتی تحت تیمار با دوز بالای سیلی مارین در مقایسه با گروه دیابتی بیشتر و معنی دار بود (P<0.05). در ضمن، حداکثر پاسخ شل شدگی در گروه کنترل تحت تیمار با دوز بالای سیلی مارین به طور معنی دار بیشتر از گروه کنترل بود (P<0.05).نتیجه گیری: تجویز دراز مدت سیلی مارین موجب کاهش پاسخ انقباضی و افزایش پاسخ شل شدگی در بافت آئورت موش صحرائی دیابتی می گردد که این در جلوگیری از برخی عوارض عروقی دیابت در دراز مدت می تواند سودمند باشد.

مقدمه: ویبریوکلره یک باکتری گرم منفی است که باعث ایجاد بیماری وبا می شود. به دنبال خوردن مواد آلوده به این باکتری، باکتری در روده باریک میزبان شروع به کلونیزاسیون و تولید انتروتوکسین می کند. یکی از مهمترین عوامل بیماری زای باکتری پیلی (TCP) است. این پیلی به عنوان اولین فاکتور در کلونیزاسیون و تداوم باکتری ها در روده کوچک مورد نیاز است. باکتری پیلی هم- تنظیم شونده با توکسین به صورت پیلی تشکیل دهنده دسته ای است که به شکل هماهنگ با توکسین کلرا (CT) تنظیم می شود. توکسین کلره به عنوان بخشی از ژنوم باکتریوفاژ رشته ای (CTXQ) است، به طوری که این باکتریوفاژ از پیلی هم- تنظیم شونده با توکسین به عنوان گیرنده خود استفاده می کند. هدف از این مطالعه تولید یک واکسن نوترکیب برای ویبریوکلره در آینده است.روش: در این مطالعه ژن tcpB با روش PCR تولید شد. سپس به داخل وکتور بیانی pET32 a وارد گردید. سلول های مستعد E.coli. BL21(DE3)plays به وسیله پلاسمید نوترکیبpET32 a – tcpB  ترانسفورم گردید. سپس در محیط های کشت متفاوت با تغییر دادن پارامترهایی مثل گلوکز به عنوان منبع کربن، عصاره مخمر به عنوان منبع نیتروژن، بیان پروتئین با استفاده از IPTG انجام شد. پروتئین نوترکیب به وسیله کروماتوگرافی تمایلی Ni-NTA تخلیص گردید. در نهایت میزان پروتئین خالص شده با استفاده از روش براد فورد اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج تعیین توالی با روش سنجر نشان داد که توالی ژن شباهت کامل باژن tcpB دارد. باکتری E.coli,BL21(DE3), plysS به وسیله pET32a-tcpB ترانسفورم شد و بیان ژن به وسیله IPTG صورت گرفت. پروتئین بیان شده توسط کروماتوگرافی تمایلی و به وسیله کیت Ni-NTA تخلیص گردید.نتیجه گیری: تولید پروتئین نو ترکیبtcpB ، ویبریوکلره در سیتوپلاسم باکتری اشریشیا کلی با استفاده از پلاسمید بیانی pET32a انجام گرفت. تولید این پروتئین در میزبان اشریشیا کلی سویه plysS با استفاده از وکتورهای بیانی مثل  pET 32aدر این مطالعه امکان پذیر است.

مقدمه: در اثر مصرف آنتی بیوتیک ها، سویه های سودوموناس آئروژینوزای بیمارستانی با مقاومت چندگانه (Multi Drug Resistance) به طور فزاینده ای در سراسر جهان افزایش یافته است. یکی از راه های مقاومت سودوموناس آئروژینوزا نسبت به بتالاکتام ها تولید آنزیم بتالاکتاماز می باشد که معضلات بسیاری را در درمان عفونت های ناشی از این باکتری ایجاد کرده است. از جمله این بتالاکتامازها، بتالاکتامازهای حاصل از ژن های PER و VEB می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی مولکولی ژن های PER و VEB در پسودوموناس های با مقاومت چندگانه جدا شده از نمونه های بالینی در اصفهان می باشد.روش: تعداد 98 ایزوله از سودوموناس ائروژینوزا از نمونه های مختلف بالینی جداسازی و با تست های بیوشیمیایی شناسایی گردید، سپس حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های شناسایی شده به روش Kirby-Bauer تعیین گردید. فرایند PCR به منظور بررسی وجود ژن های PER,VEB  بر روی نمونه ها انجام گرفت .یافته ها: از 98 سویه سودوموناس ائروژینوزا، 73 نمونه (73%) با مقاومت چندگانه بودند که همه آنها به آنتی بیوتیک های سفپیم، سفوتاکسیم و سفتازیدیم مقاوم بودند. میزان شیوع برای ژن های PER و VEB به ترتیب 5 (6.84%) و 8 (10.9%) بود. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن شیوع سودوموناس ائروژینوزاهای دارای مقاومت چندگانه در نمونه های بالینی مورد مطالعه در کشور، ضروری است اقداماتی در زمینه کاهش این پاتوژن های بیمارستانی صورت گیرد که از جمله آنها کنترل انتقال ژن های PER و VEB می باشد.

مقدمه: با توجه به مطالعات محدود مربوط به اثرات کراتین بر پاسخ های التهابی ناشی از فعالیت ورزشی، مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر بارگیری کراتین مونوهیدرات بر پاسخ پروتئین واکنشگرC-، اینترکولین - شش (IL-6) و لکوسیت های خون محیطی مردان کوهنورد متعاقب دویدن در سرازیری انجام شد. روش: 20 مرد کوهنورد داوطلب (میانگین سن 1.82±24.5 سال، درصد چربی 1.96±10.42 درصد و اکسیژن مصرفی بیشینه 2.36±53.56 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) در قالب یک طرح نیمه تجربی دوسویه کور به طور تصادفی در دو گروه همگن مکمل و شبه دارو تقسیم شدند. افراد تحت مطالعه پس از دوره پنج روزه مکمل سازی (روزانه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 0.3 گرم کراتین مونوهیدرات یا دکستروز) روی یک نوار گردان با شیب منفی 15 درصد به مدت نیم ساعت و شدت 65% ضربان قلب ذخیره دویدند. تغییرات شاخص های التهابی سرمی طی چهار مرحله (حالت پایه، بعد از دوره مکمل سازی، بلافاصله و 24 ساعت پس از آزمون ورزشی) اندازه گیری شد. داده ها به وسیله آزمون های تحلیل واریانس مکرر، پس تعقیبی بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی داری 0.05 بررسی شد. یافته ها: اثر بارگیری کراتین بر  IL-6سرمی پایه معنی دار بود (.(P<0.05 به علاوه، پروتئین واکنشگر C-و IL-6 و لکوسیت های خون محیطی هر دو گروه متعاقب نیم ساعت دویدن در سرازیری به طور معنی دار افزایش پیدا کرد ( (P<0.05و تا 24 ساعت همچنان بالاتر از سطوح پایه بود. با این حال، دامنه تغییرات شاخص های التهابی گروه دریافت کننده مکمل به طور معنی دار کمتر از گروه شبه دارو بود ((P<0.05.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاضر می توان نتیجه گرفت که بارگیری پنج روزه کراتین منوهیدرات احتمالا باعث کاهش پاسخ التهابی ناشی از نیم ساعت دویدن در سرازیری در مردان کوهنورد نخبه شود.

مقدمه: اثر اعتیاد به تریاک روی ایجاد انواع مختلف آریتمی ها بعد از سکته حاد قلبی مورد سوال بوده است. این مطالعه با هدف بررسی وقوع انواع آریتمی های ایجاد شده بعد از سکته حاد قلبی در بیماران معتاد به تریاک انجام شد .روش: جمعیت مورد مطالعه شامل 200 بیمار با اولین سکته حاد قلبی بود که در عرض 6 ساعت از شروع علائم به بیمارستان مراجعه کرده و در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شفا و افضلی پور شهر کرمان بستری شده بودند. این افراد به دو گروه دارای آریتمی بعد از سکته حاد قلبی و گروه بدون آریتمی بعد از سکته حاد قلبی تقسیم شدند و اعتیاد به تریاک در افراد هر گروه مشخص گردید.یافته ها: در گروه با آریتمی بعد از سکته حاد قلبی شایع ترین آریتمی شامل تاکیکاردی سینوسی (15.2%)، کمپلکس زودرس بطنی (12.5%) و تاکیکاردی بطنی (12%) بود. بیماران با آریتمی به طور واضح بیشتر معتاد به تریاک بودند به طوری که شیوع اعتیاد به تریاک در گروه با و بدون آریتمی 76% در مقابل 18% بود (P<0.001). بنابراین اعتیاد به تریاک یک پیش بینی کننده قوی برای وقوع آریتمی به دنبال سکته حاد قلبی محسوب می شود (P<0.001 و OR:14.60). شایع ترین نوع آریتمی بعد از سکته قلبی در گروه معتاد به تریاک کمپلکس زودرس بطنی (21.3%) و بعد تاکی کاردی بطنی (20%) بود که شیوع این دو مورد در افراد معتاد به ترتیب 21.3% و 20% و در افراد غیر معتاد به ترتیب 4.7% و 5.6% بود ((P<0.001.نتیجه گیری: هر چند همه بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی در معرض خطر آریتمی های قلبی و مرگ و میر ناشی از آن در ساعات اولیه بیماری می باشند، ولی این خطر در بیماران معتاد بیشتر بوده و اهمیت مراجعه سریع تر آنها به مراکز درمانی را در صورت بروز علائم حملات قلبی مورد تاکید قرار می دهد.

مقدمه: یکی از شایع ترین علل مقاومت باکتری ها نسبت به آنتیبیوتیک های بتالاکتام تولید آنزیم های بتالاکتاماز است. هدف این تحقیق، مقایسه مقاومت آنتیبیوتیکی جدایه های ادراری اشریشیاکلی مولد بتالاکتاماز تیپ CTX-M و TEM و تعیین سویه های دارای مقاومت همزمان به چند آنتیبیوتیک بود.روش: در این تحقیق، باکتری های اشریشیاکلی از نمونه های ادراری بیماران بستری در دو بیمارستان دانشگاهی مشهد، در سال 1389 جدا و با استفاده از آزمایشات بیوشیمیایی افتراقی شناسایی و با کیت میکروژن تایید شدند. پس از انجام آنتی بیوگرام با روش انتشار در آگار، جدایه های مولد بتالاکتاماز با آزمایشات احتمالی و تاییدی شناسایی گردیدند. برای شناسایی باکتری های مولد بتالاکتاماز تیپ CTX-M وTEM ، پس از استخراج پلاسمید از واکنش زنجیره پلیمراز استفاده شد.یافته ها: درصد باکتری های دارای ژن blaCTX-M بیشتر از blaTEM بود (97.2 درصد در مقابل 58.3 درصد). از میان 36 باکتری مولد ESBL (Extended-spectrum beta-lactamase)، 20 جدایه دارای هر دو ژن بودند. در بین جدایه ها، مقاومت نسبت به سفوتاکسیم بیشتر از سفتازیدیم بود. درصد بیشتری از جدایه های دارای blaCTX-M در مقایسه با جدایه های کدکننده هر دو ژن blaTEM, CTX به آنتیبیوتیک های غیر بتالاکتام، نالیدیکسیک اسید، سیپروفلوکساسین، جنتامایسین و نیتروفورانتویین، مقاوم یا بینابینی بودند که اختلاف برای جنتامایسین معنی دار بود (P<0.05). 16 جدایه از 36 (44.4 درصد) باکتری مولد ESBL در این تحقیق مقاومت همزمان نسبت به سه آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین، اسید نالیدیکسیک و کوتریموکسازول داشتند که از میان آنها 9 سویه تنها ژن blaCTX و 8 سویه هر دو ژن blaTEM, CTX را کد می کردند. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که شیوع ژن blaCTX-M نسبت به blaTEM در جامعه مورد مطالعه بیشتر بود و باکتری های دارای ژن blaCTX مقاومت بیشتری نسبت به جنتامایسین داشتند (P<0.05) که احتمال دارد ژن مقاومت به این آنتی بیوتیک همراه ژن blaCTX منتقل می شود.

مقدمه: چاقی دوران کودکی می تواند با بیماری هایی نظیر دیابت نوع 2 و بالا رفتن فشار خون در مراحل بعدی زندگی مرتبط باشد. این تحقیق به منظور بررسی شیوع چاقی و برخی عوامل مرتبط با آن در کودکان زیر 5 سال شهرستان بندر ترکمن انجام گردید. روش: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و مقطعی، با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب با حجم، تعداد 616 کودک زیر 5 سال تحت پوشش مراکز بهداشتی شهرستان بندر ترکمن انتخاب و به مطالعه وارد شدند. چاقی (افزایش وزن برای قد) بر مبنای انحراف معیار استاندارد بیشتر از 2+، تعریف گردید. داده ها از طریق مصاحبه حضوری با مادران، مراجعه به پرونده های بهداشتی خانوار و اندازه گیری قد و وزن مادر و کودک در پرسش نامه ثبت و با استفاده از آزمون های آماری در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در مجموع 6 درصد کودکان مورد بررسی چاق بودند. وزن هنگام تولد کمتر از 2500 و بیشتر از 4000 گرم (P=0.031)، دریافت شیر خشک یا شیر گاو تا 6 ماهگی (P=0.011)، طول دوره شیردهی کمتر از 18 ماه (P=0.017)، سن بیشتر از 30 سال مادر در هنگام زایمان (P=0.043) و سن فعلی بیشتر از 37 سال مادر (P=0.039) با چاقی رابطه معنی داری داشت. در نهایت، آنالیز رگرسیون لوجستیک نشان داد که تغذیه انحصاری با شیر مادر در کاهش خطر چاقی اثر معنی داری دارد (P=0.019).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از نقش تغذیه انحصاری با شیر مادر تا 6 ماهگی، دوره شیردهی بیش از 18 ماه و عدم حاملگی مادر در سنین بالاتر از 30 سالگی در کاهش خطر چاقی کودکان است.

مقدمه: پیش بینی می شود تا سال 2020 دو سوم بیماری ها به بیماری های غیرواگیر مزمن که اغلب با تغذیه و شیوه زندگی ارتباط دارند اختصاص یابد. این مطالعه با هدف ارزیابی الگوی غذایی و شاخص های تن سنجی گروهی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. روش: این مطالعه مقطعی-توصیفی بر روی 375 دانشجو (225 دختر و 150 پسر) با میانگین سنی 2.5±20 سال با روش نمونه گیری چند مرحله ای از چهار دانشکده صورت گرفت. الگوی غذایی با پرسشنامه استاندارد 24 ساعته یادآمد خوراک و مقدار دریافت روزانه انرژی، درشت مغذی ها، فیبروکلسترول با نرم افزار تخصصی تغذیه ای (N4) استخراج و با مقادیر توصیه شده RDA, DRI مقایسه گردیدند. وزن، قد، دورکمر و باسن با وسایل و روش های استاندارد اندازه گیری و بر اساس آنها شاخص توده بدن و توزیع چربی تعیین گردیدند. مقایسه میانگین شاخص های مورد نظر در دو جنس با آزمون student t-test و ارتباط بین شاخص ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تعیین گردید. یافته ها: میانگین دریافت روزانه انرژی (کیلوکالری)، چربی، کربوئیدرات، روتئین (گرم) و نیز کلسترول (میلی گرم) و فیبر غذایی (گرم) در دختران به ترتیب 584±2071، 29±84، 80±268، 22±69، 126±245، 16.8±16 و در پسران به ترتیب 638±2774، 27±108، 95.5±361، 25.5±97، 185±367 و 6.3±19 بود. میانگین دریافت روزانه کلسترول پسران بیش از مقدار توصیه شده و میانگین دریافت فیبر دو گروه کمتر از دامنه دریافت کافی بود. درصد دریافت انرژی از منابع چربی دو گروه بیش از حد مطلوب بود. میانگین  BMIو WHR دختران به ترتیب 3.1± 21.6 و 0.05±0.76 و در پسران 4.3±22.1 و 0.05±0.82 بود. دریافت روزانه انرژی در افراد مورد بررسی با WHR ارتباط معنی دار نشان داد (r=0.25 و P=0.000).نتیجه گیری: یافته ها حاکی از نامتعادل بودن ترکیب الگوی غذایی مصرفی دانشجویان مورد بررسی است. برای متعادل کردن رژیم غذایی، کاهش دریافت چربی و افزایش دریافت فیبر در دو گروه و نیزکاهش دریافت کلسترول در پسران توصیه می شود.

مقدمه: اسینه توباکترها، کوکوباسیل های گرم منفی غیر تخمیر کننده ای هستند که در طی سه دهه اخیر به عنوان یکی از مهم ترین علل بروز عفونت های بیمارستانی مطرح شده اند. بومانئی شایع ترین گونه بیماریزای جنس اسینه توباکتر بوده و طیف گسترده ای از عفونت ها را ایجاد می کند. عفونت های ناشی از اسینه توباکتر به علت مقاومت ذاتی و توانایی دست یابی به مکانیسم های مقاومتی جدید، باعث ایجاد مشکلات درمانی می شوند.روش: تعداد 84 ایزوله اسینه توباکتر از نمونه های کلینیکی جدا شده و پس از بررسی بیوشیمیایی و تعیین گونه، حساسیت آنها نسبت به 23 آنتی بیوتیک به روش انتشار از دیسک، تعیین شد و سینرژیسم بین برخی از آنتی بیوتیک ها بررسی گردید. نتایج آنتی بیوگرام با استفاده از جداول استاندارد CLSI تفسیر شد.یافته ها: بیشترین میزان مقاومت دارویی نسبت به آمپی سیلین، سفپودوکسیم، سفوتاکسیم و سفتریاکسون (92-98 درصد) مشاهده شد. تی جی سایکلین، کلی ستین و پلی میکسین B با کمترین مقاومت (14-3 درصد) به عنوان موثرترین آنتی بیوتیک ها شناخته شدند.نتیجه گیری: باکتری های غیر تخمیر کننده همانند اسینه توباکتر همواره به عنوان نمونه هایی از باکتری های مقاوم به دارو شناخته می شوند. نتایج این مطالعه نیز گویای بالا بودن میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف بود. تفاوت در میزان مقاومت به آنتی بیوتیک ها بر اساس مناطق جغرافیایی مختلف در اسینه توباکترها مشاهده شد.