از جمله مناطق اصلی درگیرِ جنگ جهانی دوم در ایران، استان های شمالی کشور بودند. در سال های اشغال ایران در جنگ جهانی دوم، شهرها و روستاهای شمالی کشور از پیامدهای مستقیم و غیرمستقیم این اشغالگری مصون نبودند. نوع پیامدهای مورد نظر پژوهشگران در این پژوهش، پیامدهای امنیتی انتظامی است. ظلم و ستم اشغالگران، ناتوانی و ناکارآمدی دستگاه های حکومتی جهت احقاق حق هم میهنان در برابر تعدی اشغالگران، از جمله مصائبی است که بر مردم شمال کشورمان وارد شد. این مقاله با روش تحقیق توصیفی و تاریخی و استفاده از اسناد و مدارک مربوطه و همچنین گفتگو با معمرین شمالی، در پی پاسخگویی به این سؤال است که پیامدهای امنیتی-انتظامی اشغال نظامی شمال ایران در جنگ جهانی دوم چه بوده است؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که نقضِ امنیت فرهنگی، آسیب به امنیت اقتصادی و گرانی، تورم، وقفه در صادرات دولتی از شمال کشور، توقف طرح های ویژه حکومتی، تضعیف نظارت و اعمال قوانین حاکمیتی، زورگیری و غارت اموال مردم، ناامنی در حوزه سلامت و شیوعِ بیماری، افزایشِ درگیری های ملکی، قانون شکنیِ آشکارِ اشغالگران، تخلیه موقت اماکن انتظامی و امنیتی شمال کشور، نارضایتی اجتماعی بر اثر بروز عوارض اشغال، مشکلات امنیتی ناشی از حضور آوارگان جنگی، افزایش فعالیت های جاسوسی و ستون پنجم از جمله پیامدهای امنیتی و انتظامی جنگ جهانی دوم در شهرهای شمال کشور بوده است.