یافته
سال:1399 | دوره:22 | شماره:4 (پیاپی 86) |تعداد مقالات:14

مقدمه: از آنجایی که بخش اورژانس به عنوان بخش حیاتی و مهم هر بیمارستان محسوب می شود لذا بررسی فرآیندهای ارایه خدمات در بخش اورژانس نقش بسزایی در رضایت بیماران دارد. هدف در این تحقیق شناسایی عوامل تاثیرگذار بر عملکرد بخش اورژانس، تعیین گلوگاه های موجود و ارایه راهکار های مناسب برای بهبود عملکرد و کاهش زمان انتظار بیماران با استفاده از رویکرد شبیه سازی می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری این تحقیق کلیه مراجعان به بخش اورژانس مرکز آموزشی درمانی شهدای عشایر خرم آباد در بازه زمانی سه ماهه بود که به صورت مقطعی روی 200 بیمار انجام شد. ابتدا فرآیندهای بخش اورژانس احصا و شناسایی گردید و سپس زمان ورود بیماران و زمان ارایه خدمات فرآیندهای بخش اورژانس در یک بازه سه ماهه به صورت تصادفی در سه نوبت کاری صبح، عصر و شب سنجش گردید. سپس وضعیت موجود با استفاده از نرم افزار Arena طراحی و شبیه سازی گردید. با اجرای مدل شبیه سازی شده، گلوگاه های بخش اورژانس شناسایی و 6 سناریو برای رفع گلوگاه ها، بهبود عملکرد اورژانس و کاهش زمان انتظار بیماران طراحی و اجرا شد و نتایج مقایسه و تحلیل گردید. یافته ها: بر اساس خروجی مدل شبیه سازی شده، فرآیندهای آزمایشگاه، ترخیص و سونوگرافی-رادیولوژی به طور متوسط با 174، 71 و 27 دقیقه صف انتظار به عنوان گلوگاه های اصلی شناسایی شدند. بر این اساس 6 سناریو طراحی شده، در مدل شبیه سازی اجرا شد. با توجه به نتایج شبیه سازی سناریو F با کاهش متوسط 8/1 ساعت، دارای بیشترین کاهش متوسط زمان انتظار و سناریو C با کاهش زمان انتظار 6/0 ساعت دارای کمترین کاهش متوسط زمان انتظار بیمار نسبت به سایر سناریوها بودند. هم چنین سناریو B کمترین و سناریو F بیشترین خروجی بیمار را نسبت به سایر سناریو ها داشتند و این در حالی است که سناریو C که کمترین کاهش در زمان انتظار بیماران را داشت، دارای افزایش 67/11 درصد خروجی بیمار در مقایسه با وضعیت فعلی بود. بحث و نتیجه گیری: سناریو F، E و A به ترتیب نتایج بهتری نسبت به سایر سناریو ها داشتند و با توجه به محدودیت های منابع و هزینه در سناریوهای F و E، اجرای سناریو A (اضافه کردن 2 نفر کارشناس آزمایشگاه) که منجر به کاهش متوسط زمان انتظار بیماران به مدت 43/1 ساعت نسبت به وضع موجود می شود، توصیه می گردد.

مقدمه: سل یکی از بیماری های عفونی است که از دیر باز سلامت بشر را تهدید می کند. هدف از این مطالعه بررسی چگونگی گردش مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در شهرستان دلفان برای نیل به مراقبت بهتر از بیماری است. مواد و روش ها: این مطالعه، مطالعه ای توصیفی-تحلیلی است که در شهرستان دلفان در غرب ایران انجام شد. اطلاعات مطالعه از پرونده تمام بیمارانی که از سال 1389 تا سال 1398 به مراکز بهداشت شهرستان دلفان مراجعه کرده بودند، به روش سرشماری، جمع آوری شد. پس از جمع آوری داده ها آنها را وارد نرم افزار SPSS 23 کردیم و برای تجزیه و تحلیل داده ها از جداول فراوانی وآزمون های تی مستقل و کای دو استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران 34/22 ± 56/47 بود. از مجموع 125 پرونده حاضر، 76 نفر سل ریوی اسمیر مثبت، 18 نفر اسمیر منفی و 31 نفر سل خارج ریوی داشتند. 80 درصد افراد مبتلا بی سواد و دارای تحصیلات ابتدایی بودند. به طور متوسط فاصله بین بروز علایم تا تشخیص بیماری در همه اشکال سل، تقریبا 97 روز بود. بین نوع سل و محل اقامت (006/0 p≤ )، سن(004/0 p≤ )و تاخیر در تشخیص(022/0 p≤ ) رابطه آماری مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: در مطالعه حاضر بیشترین درصد مبتلایان بی سواد بودند لذا آموزش و اقدامات پیشگیرانه برای کنترل بیماری سل به این قشر آسیب پذیر توصیه می شود. هم چنین با توجه به زیاد بودن فاصله بروز بیماری تا تشخیص ضروری است که برنامه مراقبت سل در شهرستان با جدیت بیشتری دنبال شود تا این فاصله کوتاه تر شود.

مقدمه: بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس در معرض خطر افزایش آنتی اکسیدان و در دراز مدت ایجاد ضایعات عروقی می باشند. از این رو هدف از این مطالعه بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی بر بیان ژن آنژیوپوییتین-1 (ANGPT-1) و وضعیت اکسیدانی (TOS) بافت قلب در موش های صحرایی دیابتی است. مواد و روش ها: 30 سر موش صحرایی نر به 3 گروه 10 تایی گروه دیابت تمرین، کنترل دیابت و سالم تقسیم شدند. حیوانات گروه های دیابتی از طریق تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. برنامه تمرینی ورزشی شامل 6 هفته تمرین روی نوار گردان بود. پس از 24 ساعت از آخرین جلسه تمرین برای بررسی اثر تمرین، نمونه های بافت قلب به منظور اندازه گیری بیان ژن ANGPT-1 و TOS استخراج گردید. برای مقایسه اختلاف معنادار بین گروه ها از تحلیل واریانس یک طرفه با سطح آماری 05/0>P استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان بیان ژن ANGPT-1 و وضعیت تام اکسیدان در گروه دیابت تمرین نسبت به گروه کنترل دیابت افزایش معنادار داشت (001/0=P) و بین میزان بیان ژن ANGPT-1 بین دو گروه کنترل دیابت و سالم کنترل تفاوت معنادار وجود نداشت (397/0=P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین استقامتی با اثر مثبت بر بیان ژن ANGPT-1 و بهبود وضعیت تام آنتی اکسیدانی بافت قلب موش های دیابتی باعث بهبود قلب دیابتی می شود.

مقدمه: شیوع بالای عفونت هلیکوباکتر پیلوری در جهان به خصوص در کشورهای جهان سوم و نقش آن در بدخیمی های معده و پیدایش مقاومت آنتی بیوتیک باعث شده است که روش های درمانی و پیشگیری مختلفی علیه عفونت پیشنهاد گردد. glmM ژن کدکننده فسفوگلوکز آمین موتاز است که می توان در شناسایی مولکولی هلیکوباکتر پیلوری استفاده نمود. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین حضور هلیکو باکتری در مدفوع و تیتر آنتی بادی های سرمی IgA و IgG می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت مورد-شاهدی انجام گرفت 42 نفر بیمار به عنوان گروه مورد و 42 از افراد سالم در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. از تمام افراد هر دو گروه سالم و بیمار، نمونه های خون و مدفوع دریافت و از سرم نمونه های خون به کمک کیت های الایزا تیتراسیون آنتی بادی های IgA و IgG اندازه گیری گردید. از نمونه های مدفوع DNA استخراج و از تکنیک PCR برای بررسی حضور ژن glmM استفاده شد و نتایج حاصله با کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 تحلیل گردید. یافته ها: در بررسی اولیه از نظر میزان آنتی بادی ها در سرم خون افراد تقریبا در خون 86% از افراد گروه مورد IgA و IgG ضد میکروبی به صورت هم زمان مشاهده شد و این در حالی بود که در گروه شاهد میزان آنتی بادی ها در سرم به 9/59% رسید. نتایج حاصل از PCR نیز نشان داد که در گروه مورد از 42 نفر 20 نفر دارای ژنglmM بودند و در گروه شاهد هیچ نمونه مثبتی از نظر این ژن وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: در این تحقیق سعی شد که ارتباط بین تیتر آنتی بادی های IgA و IgG سرمی با وجود هلیکوباکتر در مدفوع بررسی شود. اگرچه نیمی از افراد گروه مورد از نظر وجود ژن glmM هلیکوباکتر مثبت بودند ولی آنالیز آماری ارتباط بین تیتر آنتی بادی های فوق با وجود هلیکوباکتر در مدفوع را تایید نکرد. به طور کلی می توان پیشنهاد نمود که با مطالعه بیشتر و افزایش حجم نمونه، همچنین روش های تشخیصی مکمل ارتباط بین تیتر آنتی بادی های فوق و وجود هلیکوباکتر پیلوری در مدفوع مورد بررسی قرار داد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش علایم روان شناختی در بیماران سندروم افتادگی دریچه میترال انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران زن مبتلا به سندروم افتادگی دریچه میترال در شهر مشهد بود که به درمانگاه روان شناسی بالینی دانشگاه فردوسی و بیمارستان های امام رضا(ع) و قایم(عج) شهر مشهد مراجعه کرده بودند که از میان داوطلبان تعداد 16 نفر پس از مصاحبه و غربال اولیه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه های وحشت زدگی آلبانی، خستگی کراپ و اضطراب منتشر (GAD-7) بود و داده های به دست آمده به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون تحلیل کوواریانس یک طرفه تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش علایم روان شناختی موثر بود (01/0

مقدمه: کم کاری تیرویید، گواتر ساده، مشکلات روانی-حرکتی، اختلالات عصبی شنوایی و کرتینیسم از شایع ترین اختلالات مربوط به کمبود ید (IDD) است. این مطالعه به منظور بررسی میزان ید ادرار در دانش آموزان 8-10 ساله استان لرستان در سال 1398 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 236 دانش آموز از هر دو جنس با محدوده سنی 8-10 سال ساکن مناطق شهری و روستایی به طور تصادفی با نمونه گیری به روش خوشه ای انتخاب شدند. ید ادرار آنها به روش هضم اسیدی اندازه گیری شد. از نرم افزار SPSS نسخه20 برای تحلیل داده ها استفاده شد یافته ها: در این مطالعه متوسط دفع ید ادرار 6 میکرو گرم در دسی لیتر بود. در 2/21 درصد بیشتر از 10 میلی گرم در دسی لیتر و در 8/78 درصد کمتر از 10 میکرو گرم در دسی لیتر بود. اختلاف میانه ید دفعی ادرار در دانش آموزان شهری و روستایی معنی دار بود (021/0 =p). ارتباط معنی داری بین متغیرهای جنسیت و سن با میانه دفعی ید ادراری در دانش آموزان مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان ید دفعی ادرار در دانش آموزان مدارس لرستان در حد مطلوب سازمان بهداشت جهانی نیست؛ بنابراین ضروری است اقدامات انجام گرفته توسط کمیته استانی کنترل اختلالات ناشی از کمبود ید ارزیابی گردد.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی تنظیم هیجان بر مولفه های سرمایه روان شناختی و تکنیک های حل تعارض در مادران با فرزند دارای نارسایی جسمی-حرکتی شهر اصفهان بود. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه مادران با فرزند دارای نارسایی جسمی-حرکتی مرکز بهزیستی سپهر اصفهان در سال 1397-1398 بودند که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 30 نفر از مادران با فرزند دارای نارسایی جسمی-حرکتی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش جای گرفتند. در این پژوهش از پرسش نامه های سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007) و سبک های مدیریت تعارض رحیم (1997) استفاده شد و داده های پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس چند متغیری نرم افزار SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش تنظیم هیجان باعث افزایش سرمایه های روان شناختی و تکنیک های حل تعارض در مادران با فرزند دارای نارسایی جسمی-حرکتی می شود و این اثر در دوره پیگیری حفظ می شود. بحث و نتیجه گیری: برگزاری دوره های ویژه برای ارتقای سرمایه روان شناختی و تکنیک های حل تعارض در مادران با فرزند دارای نارسایی جسمی-حرکتی ضروری است و موجب بهبود روابط در این خانواده ها می گردد.

مقدمه: استفاده از دودهای طبی در بیش از 50 کشور دنیا رایج است و مصرف آن در طب سنتی و بین عموم مردم پذیرفته شده است. در فرهنگ بومی ایران، طبق نظر پزشکان قدیم چون ابن سینا و زکریای رازی استفاده از دود موادی چون اسپند و سرگین الاغ ماده به عنوان ترکیبی دارویی برای رفع عفونت زخم ها به ویژه زخم های حاصل از سوختگی، عفونت سینوس ها و چشم، عفونت مقعد و عفونت های اندام تناسلی زنان مرسوم است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات آنتی باکتریال دود حاصل از سوختن سرگین الاغ ماده (عنبرنسارا) بر تعدادی از باکتری های جدا شده از عفونت های زخم و ادرار بیماران است. مواد و روش ها: دود حاصل از سوزاندن سرگین الاغ ماده در متانول 50% جمع آوری شد. اثرات آنتی باکتریال غلظت های mg/ml 100-2/3 دوده جمع آوری شده، با روش انتشار در دیسک بر 6 باکتری استاندارد و 8 باکتری جدا شده از عفونت بیماران بررسی شد. یافته ها: بزرگ ترین هاله مهاری در غلظت mg/ml 100 با قطر هاله 12 میلی متردر سویه استاندارد Micrococcus luteus و قطر 18 میلی متر در سویه استاندارد Klebsiella pneumoniae بود. در همین غلظت در میان باکتری های گرم مثبت جدا شده از بیماران، بیشترین قطر مهاری با 21 میلی متردر S. epidermidis و در بین باکتری های گرم منفی جدا شده از بیماران بزرگ ترین هاله مهاری با قطر 17 میلی متر در سویه Proteus mirabilis مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثرات آنتی باکتریال مشاهده شده از دود حاصل از سوختن سرگین الاغ ماده در سویه های مورد مطالعه که جدا شده از عفونت های زخم و ادرار بیماران هستند و اغلب در ایجاد عفونت های چشم و سینوس نیز دخالت دارند، می توان بر طبق نظرات پزشکان قدیمی از این ترکیب برای رفع این عفونت ها استفاده کرد.

مقدمه: با توجه به شیوع فزاینده سندرم پره اکلامپسی و اکلامپسی و چند عاملی بودن آن و ارتباط عنصر روی با این سندرم این مطالعه به منظور مقایسه سطح سرمی روی در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی یا اکلامپسی و سالم در بیمارستان علی بن ابیطالب (ع) شهر زاهدان طراحی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی 50 خانم باردار پره اکلامپسی یا اکلامپسی بستری شده و 50 خانم باردار سالم در بخش زنان و زایمان بیمارستان علی بن ابیطالب (ع) بر اساس معیارهای ورود و خروج مطالعه به شکل در دسترس آسان در سال 1398 انتخاب شدند. پس از ثبت مشخصات دموگرافیکی و بالینی در پرسش نامه هر فرد در دو گروه 3 میلی لیتر خون از هر فرد اخذ و روی سرم به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی تعیین گردید. با استفاده از نرم افزار SPSS: 16 داده های کمی و کیفی توصیف و با آزمون تی مستقل تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد اگرچه میانگین سطح روی سرم بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری نداشت اما فراوانی کمبود روی سرم در گروه مورد بیشتر از گروه سالم بود (01/0>(P. در خانم های باردار با سن بارداری 34 هفته و بیشتر میانگین روی سرم در گروه مورد کمتر از خانم های باردار گروه شاهد بود (04/0p=). به علاوه پرفشاری خون در گروه خانم های باردار سالم با مقدار روی سرم ارتباط داشت. علایمی مانند پرفشاری خون، پروتیین در ادرار و سقط جنین در خانم های باردار گروه مورد بیشتر شایع بود (05/0>. (P بحث و نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است اگرچه میانگین روی سرم در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت اما فراوانی کمبود روی سرم در گروه مورد بیشتر بود. لذا غربالگری درخصوص شناسایی کمبود روی سرم خون و درمان آن به موازات سایر روش های تشخیصی و بالینی می تواند در تامین سلامتی و پیشگیری از پره اکلامپسی یا اکلامپسی در بارداری موثر باشد.

مقدمه: نیدل استیک شدن یکی از مشکلاتی است که کارکنان مراکز بهداشتی-درمانی به ویژه پرستاران با آن مواجه هستند. با توجه به اهمیت این موضوع هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان فراوانی و علل آسیب نیدل استیک در بین پرستاران می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه مقطعی-تحلیلی بود و جامعه پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر خرم آباد در سال 1399 تشکیل دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ای شامل دو بخش اصلی بود. بخش نخست در زمینه مشخصات دموگرافیک و بخش دوم شامل سوالات تخصصی درباره نیدل استیک بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 15 وآزمون رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: دراین مطالعه بصورت تصادفی ساده 380پرستار از کل بیمارستان های آموزشی شهر خرم آباد انتخاب شدند. از کل 380 نمونه، 204 پرستار (7/53%) نیدل استیک شده بودند و 176 نفر (3/46%) نیدل استیک نداشتند، 301 نفر (2/79%) زن و 79 نفر (8/20%) مرد بودند. 194 نفر (52%) بین 20-30 سال، 142 نفر (1/38%) بین 30-40 سال و 37 نفر (9/9%) بالای 40 سال سن داشتند. به لحاظ آماری نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین نوبت کاری و نیدل استیک شدن (003/0=P)، سابقه کار و نیدل استیک شدن (027/0= P) و بخش محل خدمت و نیدل استیک شدن (015/0=P) وجود دارد. نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین جنسیت، سن، بیمارستان محل خدمت، تحصیلات و نیدل استیک شدن وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که در کشور ما به دلایل مختلف استفاده از ابزار و روش های جدید تزریق رایج نیست لذا کوشش برای تغییر رفتار شغلی پرستاران باید با تاکید بیشتری انجام گیرد.

مقدمه: امروزه شرکت در برنامه های ورزشی منظم یک ضرورت انکارناپذیر برای پیشگیری از بروز بیماری ها و بهبود کیفیت زندگی سالمندان به شمار می رود. از اینرو هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ترکیبی منتخب بر غلظت ایمونوگلوبین G و شاخص آسیب کبدی مردان سالمند بود. موارد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی20 مرد سالمند در رده سنی 65-55 سال به صورت تصادفی در 2 گروه تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات تمرینات ترکیبی، شامل فعایت هوازی با شدت 60 تا 74 درصد ضربان قلب ذخیره و تمرینات قدرتی با 50 تا 75 درصد 1RM طی 8 هفته و هفته ای سه جلسه اجرا شد. نمونه های خونی 24 ساعت قبل شروع و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جهت اندازگیری سطوح سرمی AST، ALTوIgG جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنکوا و برای مقایسه تفات درون گروهی از آزمون Tزوجی درسطح معناداری 0. 05 < P تحلیل صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه ترکیبی و کنترل در غلظت سرمی AST (0. 003P=)، ALT (0. 004P=) و IgG (0. 041P=) تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج آزمون T زوجی حاکی از کاهش معنی دار پس آزمون نسبت به پیش آزمون مقادیر ALT (0. 048P=)، AST(0. 007=P) و IgG(0. 02(P = را پس از مداخله مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد فعالیت های ترکیبی عامل موثری در جلوگیری از آسیب کبدی می باشد. تمرین ترکیبی می تواند به عنوان پروتکل تمرینی مناسب برای حفظ سلامتی در این افراد باشد.

مقدمه: این پژوهش با هدف مقایسهاثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با درمان مبتنی بر شفقت بر احساس تنهایی رمانتیک، خانوادگی و اجتماعی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز انجام شد. مواد و روش ها: در یک طرح نیمه آزمایشی، با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل، تعداد 45 بیمار با تشخیص مولتیپل اسکلروز از میان بیماران مراجعه کننده به درمانگاه ام اس در استان تهران در سال 1398 به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی: گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه درمان متمرکز بر شفقت و یک گروه کنترل جایگزین شدند. هر سه گروه پرسش نامه احساس تنهایی اجتماعی عاطفی بزرگسالان (SELSA-S) را در دو مرحله قبل و بعد از مداخله تکمیل کردند. گروه های آزمایش به ترتیب گروه اول، در هشت جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه دوم، در ده جلسه درمان متمرکز بر شفقت شرکت کردند و گروه آزمایش هیج مداخله ای دریافت نکردند و در انتهای جلسات پس آزمون اجرا شد. به منظور آزمون فرضیه پژوهش نتایج حاصل با تحلیل واریانس چند متغیره (MANCOVA) و با SPSS 21 بررسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس تنهایی بیماران مولتیپل اسکلروز اثربخش است و با 95% اطمینان می توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اثربخش تر است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان از این مداخله ها در کنار درمان دارویی برای بیماران مولتیپل اسکلروز به عنوان روش های درمانی مفید و مکمل استفاده نمود.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر پیش آماده سازی قلبی با تمرین تناوبی شدید بر آنزیم های MDA، SOD و GPX به دنبال سکته قلبی حاد در موش های صحرایی نر است. مواد و روش ها: بر اساس این هدف، 20 سر موش 8 هفته ای نر با نژاد ویستار (با میانگین وزنی 1/5 ± 41/224 گرم) به 4 گروه کنترل، تمرین، سکته و سکته-تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرینی به دو هفته تمرین تناوبی شدید در چهار بخش پرداختند. بخش اول، سه روز تمرین هر روز دو جلسه و هر جلسه شامل 4 تناوب شدید دو دقیقه ای با سرعت 35 تا 40 متر بر دقیقه که بین هر تناوب، یک وهله استراحت فعال 2 دقیقه ای در نظر گرفته شد. در بخش دوم، دو روز تمرین، هر روز دو جلسه تمرینی حاوی 4 تناوب فعالیت شدید 2 دقیقه ای و 3 تناوب استراحت فعال 2 دقیقه ای بود. بخش سوم، در سه روز تمرینی شامل 5 تناوب شدید و 4 تناوب استراحت فعال بود. بخش چهارم، شامل دو روز تمرینی با شدتی مشابه بخش سوم، اما با افزایش یک تناوب فعالیت و استراحت فعال در هر جلسه همراه بود. یافته ها: آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که دو هفته تمرین تناوبی شدید اگرچه موجب کاهش ناحیه انفارکته قلب موش ها می شود، اما تغییرات معنی داری در MDA، SOD و GPx به دنبال انفارکتوس میوکارد حاد بین گروه های سکته-تمرین و سکته ایجاد نمی کند. بحث و نتیجه گیری: تمرینات ورزشی تناوبی شدید موجب کاهش آسیب بافتی قلب در انفارکتوس می شود و این کاهش مستقل از تغییرات عوامل اکسایشی و ضد اکسایشی اتفاق می افتد.

مقدمه: موکوپلی ساکاریدوز تیپ (MPSI) I بیماری شایع ذخیره ای لیزوزومی است که به واسطه کمبود آنزیم آلفا-ال-ایدورونیداز (IDUA) بر روی کروموزوم 4 (4p16. 3) ایجاد می گردد. این آنزیم در تجزیه گلیکوزآمینوگلیکانها یا موکوپلی ساکاریدهای درماتان سولفات و هپاران سولفات دخالت دارد و نقص در آنزیم مذکور منجر به افزایش سطح گلیکوز آمینو گلیکان ها (GAG) در خون و تجمع آن در اعضای مختلف بدن می شود. این ترکیبات پروتیوگلیکانی زیربنای ساختاری ماتریکس خارج سلولی و ساختار غضروفی نقاطی مثل مفاصل، دریچه های قلبی را فراهم می نماید؛ بعلاوه در تنظیم ارتباطات سلولی نقش دارد. در این مطالعه ما سیستم CRISPR/Cas را طراحی کردیم که ژن کد کننده انزیم IDUA را مورد هدف قرار داده است و ما توانستیم سلوهای ناک اوت این ژن را تولید کنیم. مواد و روش ها: ابتدا sgRNA هدف IUDA در پلاسمید px335 کلون شد، با استفاده از نقشه برداری محدودکننده، پلاسمید نوترکیب تایید شد. سپس پلاسمید نوترکیب به رده سلولی اپیتلیال انسانی، HEK-293 ترانسفکت شد. کلون های جهش یافته توسط آنالیز melting غربالگری شدند و جهش آنها با تعیین توالی سنگر مشخص شد. یافته ها: هضم آنزیمی و تعیین توالی سنگر، القای جهش ایندل را در دو کلون هتروزیگوت و یک کلون هموزیگوت تایید کرد. بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه، ما با استفاده از سیستم CRISPR-Cas9 یک مدل سلولی سندرم هورلر تولید کردیم که این مدل می تواند جهت استفاده در رویکرد های درمانی این بیماری استفاده شود.