هدف: این بررسی به منظور تعیین فراوانی و ویژگی های اختلال هذیانی در بیماران بستری شده در یک بخش روانپزشکی انجام شده است.
روش: در این بررسی توصیفی و گذشته نگر در 601 پرونده بستری بیماران روانپزشکی طی سالهای 75-1370 در مرکز آموزشی – درمانی فارابی کرمانشاه مورد بازنگری قرار گرفتند. میزان فراوانی اختلال هذیانی، ویژگی های جمعیت شناختی بیماران، بیماری های جسمی و روانی همراه، نوع هذیان، اختلال درک، وضعیت خلق، وضعیت بینش و سیر درمان بررسی گردید.
یافته ها: از میان 601 پرونده بیماران روانی، 59 مورد (9.8%) تشخیص قطعی اختلال هذیانی داشتند. این درصد بالاتر از ارقام یاد شده در پیشینه پژوهشی است. پژوهش حاضر شیوع آن را در مردان بیش از زنان نشان داد در حالیکه بررسیهای گذشته میزان شیوع این اختلال را در زنان تقریبا دو برابر مردان گزارش کرده اند.
نتیجه: یافته های این پژوهش نشان داد که اختلال هذیانی از نظر سن شیوع و نوع هذیان تفاوتی با یافته های پژوهشهای پیشین ندارند. اما از نظر بعضی معیارها مانند جنس و خلق تفاوت هایی دیده شد.