مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
سال:1391 | دوره:16 | شماره:2 (پیاپی 63) |تعداد مقالات:17

این مطالعه مقطعی با هدف مقایسه میزان افسردگی دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی تاکستان با دانشگاه آزاد ابهر و بویین زهرا انجام شد. در این مطالعه 407 نفر از دانشجویان دختر و پسر این دانشگاه ها در سال 1388 با استفاده از پرسش نامه افسردگی بک بررسی و داده ها با آزمون های آماری کای دو، سامرزدی، من ویتنی، ضریب پیرسون و کندال تحلیل شدند. از میان 407 دانشجوی مورد مطالعه، %18.2 افسردگی شدید داشتند. این میزان در دانشگاه های آزاد تاکستان، ابهر و بویین زهرا به ترتیب %17.5، %14.7 و %21.9 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. بین وضعیت خوابگاه با درجه افسردگی دانشجویان رابطه معنی داری وجود داشت (P=0.001).

زمینه: آزمون ورزشی یک روش غیرتهاجمی در بررسی وضعیت قلبی و عروقی است. اما نتایج آن به تنهایی قادر به تشخیص یا رد بیماری عروق کرونر نیست و لازم است برای تشخیص نهایی از آنژیوگرافی عروق کرونر استفاده شود.هدف: مطالعه به منظور تعیین نتایج آنژیوگرافی عروق کرونر در افراد با آزمون ورزشی مثبت انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 200 مددجوی مراجعه کننده با درد قفسه سینه به واحد آزمون ورزشی بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر در سال 88-1387 انجام شد. نمونه گیری به روش آسان و جمع آوری اطلاعات به صورت مصاحبه و مشاهده بود و افرادی که نتایج آزمون ورزش آن ها مثبت بود، جهت انجام آنژیوگرافی پی گیری شدند. داده ها با آزمون های آماری کای دو و تی مستقل تحلیل شدند.یافته ها: از 200 مددجوی مراجعه کننده 49 نفر (%24.5) آزمون ورزشی مثبت، 122 نفر (%66) آزمون ورزشی منفی و 19نفر (%9.5) نیاز به اسکن داشتند. از تعداد 49 نفر با آزمون ورزشی مثبت، 29 نفر آنژیوگرافی مثبت داشتند، به عبارتی نتایج آزمون ورزشی مثبت واقعی %59.2 و مثبت کاذب %28.56 بود.بین نتایج مثبت آزمون ورزش با جنسیت و شاخص توده بدنی ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (به ترتیب P<0.05 و P<0.04).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان از آزمون ورزشی به عنوان یک ابزار غربال گری مناسب در افراد با درد قفسه سینه استفاده کرد. البته لازم است در زمینه احتمال مثبت واقعی یا کاذب آن توضیح کافی به بیمار داده شود.

یکی از انتخاب های مهم زندگی جوانان پس از پایان تحصیلات متوسطه، انتخاب رشته تحصیلی است که در آینده شغلی آنان نقش بسزایی دارد. مهم ترین اهداف دانشگاه ها آماده ساختن جوانان برای فعالیت های شغلی و اجتماعی آینده است. این مطالعه مقطعی به منظور ارزیابی عوامل موثر بر انتخاب رشته تحصیلی بر روی400  نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قزوین (%24.4 مرد و %75.6 زن) در سال تحصیلی  1388-89انجام شد. %71.6 شرکت کنندگان علت انتخاب رشته فعلی را نیاز جامعه می دانستند. %70.8 دانشجویان در هنگام انتخاب رشته به درآمد رشته توجه داشتند. %34.2 دانشجویان علت انتخاب رشته فعلی را علاقه به رشته اعلام کردند. بنابراین لازم است شرایطی فراهم شود که داوطلبان با آگاهی و شناخت کافی انتخاب رشته نمایند.

زمینه: ابتلا به تنوسینویت دکورون در اثر فعالیت های تکراری و روزمره، سبب مراجعه زیاد به درمانگاه ارتوپدی و در نهایت افزایش هزینه های درمانی و اتلاف وقت بیماران می شود.هدف: مطالعه به منظور مقایسه اثربخشی تزریق موضعی متیل پردنیزولون و لیدوکائین همراه و بدون آتل با آتل گیری تنها (بدون تزریق دارو) در درمان تنوسینویت دکورون انجام شد.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی 108 بیمار مبتلا به تنوسینویت دکورون مراجعه کننده به درمانگاه ارتوپدی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1389 انتخاب و به صورت تصادفی ساده به سه گروه تقسیم شدند. مداخله درمانی در گروه اول تزریق 1 میلی لیتر لیدوکائین %1 و 40 میلی گرم پردنیزولون همراه با آتل گیری، در گروه دوم تزریق 1 میلی لیتر لیدوکائین %1 همراه با 40 میلی گرم پردنیزولون و در گروه سوم درمان با آتل گیری تنها (بدون تزریق دارو) و پی گیری به مدت سه هفته در هر گروه بود. اطلاعات با استفاده از ابزار دیداری (visual analogue scale) جمع آوری و داده ها با آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و ANOVA تحلیل شدند.یافته ها: روند تغییرات میانگین شدت درد در سه هفته مجزا در گروه های درمانی مختلف بیان گر آن بود که کاهش میانگین شدت در گروه درمان تزریقی موضعی همراه با آتل گیری مفصل نسبت به سایر درمان ها تفاوت معنی دار آماری داشت (P=0.01).نتیجه گیری: به نظر می رسد تزریق موضعی متیل پردنیزولون و لیدوکائین همراه با تثبیت مفصل، در درمان تنوسینویت دکورون نسبت به سایر روش های درمانی موثرتر است.

زمینه: در مطالعه های مختلف، شیوع نارسایی آدرنال و رابطه کورتیزول سرم با پیش آگهی بیماران دچار ناخوشی های بحرانی، متفاوت گزارش شده است.هدف: مطالعه به منظور تعیین رابطه میزان کورتیزول سرم با بدحالی و پیش آگهی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1387 بر روی 60 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی - درمانی بوعلی سینای قزوین انجام شد. کورتیزول پایه و پس از تحریک با آمپول کوزینتروپین اندازه گیری شد. رابطه کورتیزول با درجه های مختلف بدحالی، وجود یا عدم وجود پرفشاری خون، درمان با داروی افزاینده فشارخون، لوله گذاری تراشه و مرگ بررسی شد. داده ها با آزمون های آماری تی، آنالیز واریانس و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.یافته ها: از 60 بیمار مورد مطالعه، %35 کورتیزول پایه مرزی (بیش تر از 441 و کم تر از 938 نانومول در لیتر) داشتند. کورتیزول پایه سرم در هیچ یک از بیماران کم تر از 441 نانومول در لیتر نبود. کورتیزول سرم همه بیماران پس از تحریک به بالاتر از 938 نانومول در لیتر رسید. کورتیزول سرم رابطه مستقل و مستقیمی با میزان مرگ، افت فشارخون، درمان با داروی افزاینده فشارخون و لوله گذاری تراشه داشت (0.05>P).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، نارسایی آدرنال در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه شایع نیست و می توان از میزان کورتیزول سرم در تعیین پیش آگهی بیماران بهره جست.

زمینه: زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد از علل مهم مرگ و میر نوزادان است.هدف: مطالعه به منظور تعیین رابطه بین عفونت واژینوز باکتریایی با وزن هنگام تولد نوزاد و زمان زایمان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی با روش نمونه گیری خوشه ای از سال 1387 تا 1389 بر روی ترشحات واژینال 751 زن باردار 23 تا 26 هفته مراجعه کننده به مراکز بهداشتی - درمانی قزوین انجام شد. نمونه ها پس از رنگ آمیزی با روش نوگت ارزیابی شدند. داده ها با آزمایش آماری کای دو تحلیل شدند.یافته ها: جواب آزمایش 734 نفر (%97.7) از نظر واژینوز باکتریایی منفی و 17 نفر (%2.3) مثبت می باشد به علت مهاجرت برخی از زنان، از 697 نفر با واژینوز منفی، 72 نفر آن ها (%10.3) پارگی زودرس کیسه آب را داشتند و در گروه مقابل، 4 نفر آنان (%23.5) پارگی زودرس را داشتندکه این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها به نظر می رسد ارتباطی بین واژینوز باکتریایی و زایمان زودرس و وزن هنگام تولد نوزاد وجود نداشت.

زمینه: ضخامت پوست در نتایج زیبایی بعد از رینوپلاستی نقش مهمی دارد و برخی جراحان از کاهش بافت زیرپوستی برای کم کردن ضخامت پوست استفاده می کنند.هدف: مطالعه به منظور مقایسه ضخامت پوست نوک بینی در بیماران رینوپلاستی در دو روش با و بدون چربی برداری (defat) انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مورد - شاهدی بر روی 111 بیمار کاندید رینوپلاستی انجام شد که طی بهمن ماه 1388 تا شهریور ماه 1389 به مرکز آموزشی درمانی امیرالمومنین رشت مراجعه کردند. تمام بیماران قبل از عمل معاینه بالینی شدند و ضخامت پوست نوک بینی و بالای نوک بینی آن ها به وسیله سونوگرافی اندازه گیری شد. بیماران دارای پوست متوسط و ضخیم به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند و افراد گروه مورد، تحت چربی برداری پوست بینی قرار گرفتند. نتایج سونوگرافی یک ماه و 12 ماه بعد از عمل در 44 بیمار با نتایج قبل از عمل در هر دو گروه مقایسه شد. داده ها با آزمون های ویلکاکسون و سنجش مکرر تحلیل شدند.یافته ها: از 111 بیمار با میانگین سنی 25.1±7.6 سال، 16 نفر (%14.4) مرد و 95 نفر (%86.6) زن بودند، بر اساس معاینه بالینی نوع ضخامت پوستی در20 بیمار (%18.9) نازک، 68 بیمار (%59.4) متوسط و 23 بیمار (%21.7) ضخیم بود. در سونوگرافی نوع ضخامت پوستی 7 نفر (%6.8) نازک، 83 نفر (%80.6) متوسط و 13 نفر (%12.6) ضخیم بود. ضخامت پوست نوک و بالای نوک بینی هیچ تفاوت آماری معنی داری قبل از جراحی و در دوره پی گیری در دو گروه نداشت.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، سونوگرافی ابزاری دقیق برای ارزیابی ضخامت پوست قبل از عمل رینوپلاستی است. روش چربی برداری در پوست های ضخیم و متوسط تاثیری در کاهش ضخامت پوست نوک بینی بعد از رینوپلاستی ندارد.

زمینه: سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در زنان است. چاقی از جمله عوامل خطر شناخته شده برای این سرطان است که با تولید آدیپوسیتوکین ها می تواند نقش مستقیمی در بروز سرطان داشته باشد. از طرفی برای شروع و پیشرفت سرطان، فعالیت آنزیم تلومراز به خصوص بیان ژن زیر واحد کاتالیتیک آن (hTERT)، ضروری به نظر می رسد.هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین درجه های مختلف چاقی و آدیپوسیتوکین ها با بیان ژن hTERT و مراحل سرطان پستان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال های 1387 و 1388 بر روی 65 بیمار مبتلا به سرطان پستان انجام شد. و نمونه خون و بافت توموری تازه از آن ها گرفته شد. در بافت توموری بیان ژن hTERT با روش کمی Real-time PCR و در پلاسمای آن ها غلظت آدیپوسیتوکین ها با روش ایمونواسی ارزیابی شد. داده ها با آزمون های آماری تی، اسپیرمن و کای دو تحلیل شدند.یافته ها: از 65 بیمار مورد مطالعه، در 53 نفر 1% بیان ژن hTERT مشاهده شد که سطح بیان آن با شاخص توده بدنی، مرحله و درجه سرطان ارتباط معنی داری داشت. همچنین ارتباط مثبت و معنی داری بین بیان ژن hTERT با لپتین (P=0.008, r=0.484) وجود داشت، اما این ارتباط با سایر آدیپوسیتوکین ها شامل اینترلوکین-6 (P=0.83, r=0.041) و  (P=0.76, r=0.059) TNF-aاز نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، می توان نتیجه گرفت که چاقی به عنوان منبع لپتین می تواند در بروز و پیشرفت سرطان پستان نقش مستقیمی داشته باشد.

زمینه: نیکوتین و دوپامین در اضطراب دخیل هستند. از سوی دیگر، بر همکنش بین گیرنده های دوپامینی D1 و نیکوتین در زمینه تعدیل برخی رفتارها اثبات شده است.هدف: مطالعه به منظور تعیین نقش گیرنده های دوپامینی هیپوکامپ پشتی بر روی اثرات نیکوتین بر رفتار اضطرابی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1388 در پژوهشکده علوم شناختی تهران انجام شد. تعداد 190 موش سوری در گروه های ده تایی در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شده و دو کانول در ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی آن ها قرار داده شد. سپس اثر آگونیست (SKF38393) و آنتاگونیست (SCH23390) گیرنده دوپامینی D1 بر روی اثرات اضطراب زای نیکوتین (0.5 میلی گرم بر کیلوگرم) در این موش ها با استفاده از آزمون اضطراب صفحه سوراخ دار اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های آماری دونت و واریانس یک طرفه تحلیل شدند.یافته ها: نیکوتین اثر اضطراب زا داشت (0.001>P). تزریق دوز غیرموثر SCH23390 به داخل هیپوکامپ پشتی اثر اضطرابی القاء شده با نیکوتین را برمی گرداند (0.001>P). به کار بردن دوز های غیرموثر SKF38393 با دوز غیرموثر نیکوتین، اثر اضطراب زای نیکوتین را افزایش داد (0.001>P). هیچ کدام از داروهای به کار رفته بر روی فعالیت حرکتی اثری نگذاشتند.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، به نظر می رسد گیرنده های دوپامینی D1 هیپوکامپ پشتی، بر روی پاسخ اضطرابی القاء شده با نیکوتین نقش تعدیل کننده دارند.

زمینه: گونه های آسینتوباکتر مقاوم به ایمی پنم تولیدکننده متالوبتالاکتاماز به عنوان یکی از با اهمیت ترین عوامل عفونت های بیمارستانی گزارش شده اند و یک مشکل درمانی مهم در سراسر جهان هستند.هدف: مطالعه به منظور تعیین شیوع متالوبتالاکتاماز در میان گونه های آسینتوباکتر مقاوم به ایمی پنم جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان های منتخب شهر کرج انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی  140ایزوله آسینتوباکتر در  6ماهه اول سال 1389 از نمونه های بالینی که به آزمایشگاه های بیمارستان های کرج ارسال شده بودند، انتخاب و از نظر مقاومت به ایمی پنم بررسی شدند. تولید آنزیم متالوبتالاکتاماز با استفاده از روش های فنوتیپی انتشار دیسک ترکیبی، سینرژی دابل دیسک و آزمون Hodge مطالعه شد. سپس الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های متالوبتالاکتاماز مثبت توسط روش انتشار دیسک با دیسک های آنتی بیوتیکی مختلف طبق دستور کار موسسه استانداردهای آزمایشگاهی و بالینی (CLSI) انجام شد.یافته ها: از 140 ایزوله آسینتوباکتر 29 نمونه (%20.7) به ایمی پنم مقاوم بودند که از بین آن ها 24 نمونه (%17.45) از نظر متالوبتالاکتاماز با روش های فنوتیپی مثبت بودند.نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاکی از رشد گسترده عفونت های بیمارستانی توسط آسینتوباکترهای مقاوم به چند دارو در این منطقه است که می تواند مشکل بزرگی در درمان آنتی بیوتیکی بیماران باشد.

زمینه: پوکی استخوان یکی از مشکلات مهم سلامت عمومی در دنیا و در حال شیوع فزاینده است. شواهد نشان می دهند که با برخی تغییرات در سبک زندگی می توان از بروز پوکی استخوان پیشگیری کرد یا وقوع آن را به تاخیر انداخت.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر آموزش بهداشت بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در ارتقای رفتارهای پیشگیری کننده از پوکی استخوان در زنان روستایی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه „ مداخله ای در سال 1388 بر روی دو گروه آزمون (55 نفر) و شاهد (55 نفر) انجام شد که از دو خانه بهداشت شهرستان ملایر به روش دو مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمون در 4 جلسه آموزشی شرکت کردند که بر مبنای اجزای الگوی اعتقاد بهداشتی بود. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه „ ای شامل 37 سوال بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی، اطلاعات جمعیتی و رفتارهای پیشگیری کننده از پوکی استخوان بود که قبل و دو ماه بعد از مداخله تکمیل شد. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو تحلیل شدند.یافته ها: قبل از مداخله هیچ تفاوت معنی داری از نظر اجزای الگوی اعتقاد بهداشتی بین دو گروه وجود نداشت. بعد از مداخله آزمون آماری تی مستقل تفاوت معنی داری را بین دو گروه در اجزای مدل شامل حساسیت و شدت درک شده، موانع و منافع درک شده، راهنمای عمل و خودکارآمدی نشان داد (P£0.05). با افزایش میانگین نمره اجزای مدل اعتقاد بهداشتی، اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از پوکی استخوان نیز افزایش می یافت.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق، تاثیر و کارآیی مدل اعتقاد بهداشتی را در اتخاذ عملکردهای پیشگیری کننده از پوکی استخوان تایید کرد.  

زمینه: ارتقای کیفیت آموزش یکی از چالش های مهم نظام سلامت است. مدل تعالی بالدریج الگویی است که سازمان ها را به وسیله خود ارزیابی تعالی می بخشد. این مدل اصول مدیریت کیفیت فراگیر (TQM) را برای سازمان های آموزشی - درمانی بهینه نموده و «رهبری» اولین معیار آن است.هدف: مطالعه به منظور ارزیابی کیفیت رهبری آموزشی بیمارستان بقیه اله (عج) تهران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطی در سال 1389 در بیمارستان بقیه اله (عج) انجام شد. جمع آوری اطلاعات با سه روش، مصاحبه با مدیران و کارکنان، مطالعه مستندات و مشاهده فرایندها با استفاده از فهرست ارزیابی استاندارد مدل تعالی بالدریج (نسخه 2010-2009) انجام شد. داده ها بر اساس ماتریس امتیازدهی بالدریج تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: این بیمارستان از مجموع 120 امتیاز معیار «رهبری»، 53.96 امتیاز (%44.96) به دست آورد. امتیازهای کسب شده شامل زیر معیار «رهبری ارشد» با 30.63 امتیاز و «اداره سازمان و پاسخ گویی اجتماعی» با 23.33 بود. نتیجه گیری: این بیمارستان رویکرد مناسبی جهت تعالی سازمانی داشت، ولی در سطوح یادگیری سازمانی و انسجام همچنان نیازمند ارتقا است. لذا توصیه می شود استانداردهای موجود با استفاده از شاخص های مدل بالدریج تقویت شود.

زمینه: رفتار شهروندی رفتار ارزشمند و مفید است که افراد به صورت داوطلبانه از خود بروز می دهند. بنابراین در دنیای پرچالش کنونی، سازمان ها به منظور رقابت در صحنه جهانی، در تلاش هستند تا کارکنانی را به کار گیرند که فراتر از نقش تعیین شده در شغلشان عمل کنند.هدف: مطالعه به منظور تعیین روابط ساختاری بین رضایت شغلی با رفتار شهروندی سازمانی پرستاران بیمارستان های آموزشی استان قزوین و اصفهان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در زمستان سال 1389 بر روی تعداد 481 نفر از پرستاران دو استان قزوین و اصفهان انجام شد که به شکل تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه های سنجش رضایت شغلی تدوین شده توسط اسمیت، کندال و هالین و پرسش نامه رفتار شهروندی سازمانی به کار رفته در تحقیق گونزالس و گارسیاکارازو گردآوری شدند و با روش همبستگی و به کارگیری معادله ساختاری تحلیل شدند.یافته ها: رضایت پرستاران از بعد ماهیت شغل و همکاران در حد بالا (P<0.001) و از نظر ابعاد پرداخت، ارتقای شغلی و سرپرستان در حد پایین (P<0.05) و هر سه بعد رفتار شهروندی سازمانی مشتمل بر مشارکت سازمانی، تحویل خدمات و وفاداری سازمانی در حد بالا بود (P<0.001). رضایت شغلی بر هر یک از ابعاد رفتار شهروندی سازمانی تاثیر مستقیم و معنی داری داشت (R2=0.32).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، به نظر می رسد با افزایش رضایت شغلی می توان رفتار شهروندی سازمانی پرستاران را افزایش داد.

ناهنجاری های عروقی از بدو تولد وجود دارند. حدود %35 از ناهنجاری های عروقی داخل استخوانی هستند. همانژیوماهای داخل استخوانی احتمالا نشان گر ناهنجاری های وریدی یا وریدی - شریانی هستند. هدف از این گزارش معرفی بیماری با ناهنجاری عروقی داخل استخوانی است که تحت درمان جراحی و بازسازی فک به روش جدید قرار گرفت.بیمار آقای  20ساله ای که با یک ضایعه رادیولوسنت مولتی لاکولر وسیع در نیمه راست فک پایین با تخریب استخوان و اتساع کورتکس با کال و لینگوال، به هم خوردن اکلوژن، جا به جایی دندان ها و عدم قرینگی صورت بود که به علت خون ریزی شدید ضمن بیوپسی و معاینه رادیوگرافیک (پانورامیک، سی تی اسکن و آنژیوگرافی) با تشخیص ضایعه عروقی تحت درمان جراحی قرار گرفت. پس از در دسترس قرار دادن شریان کاروتید خارجی توسط متخصص عروق، کل فک با حدود یک سانتی متر از استخوان سالم (از دندان سانترال سمت چپ فک پایین تا قسمت میانی شاخه صعودی سمت راست) از طریق روش داخل دهانی، پس از کنار زدن کامل نسج نرم لینگوال و باکال با استفاده از اره gigli، بریده و به خارج دهان منتقل شد. پس از کورتاژ کامل ضایعه و انجام فیکساسیون بین فکی، استخوان فک خود بیمار با حفظ شکل و انحنا و قالب کلی بدون نیاز به برداشتن استخوان پیوندی از منطقه دیگر بدن (لگن - دنده و کالواریوم) با استفاده از 3 عدد پلاک و 10 عدد پیچ در محل ثابت شد و به مدت 6 هفته فیکساسیون بین فکی باقی ماند. مزایای این روش عبارت بود از: جراحی از طریق دهان جهت ممانعت از ایجاد اسکار علی رغم محدودیت دسترسی از طریق دهان، استفاده از استخوان بریده شده جهت بازسازی فک و عدم نیاز به برداشتن استخوان از سایر نواحی و کاهش زمان جراحی و بی هوشی و به حداقل رساندن عوارض ناشی از آن ها.