طب جنوب
سال:1398 | دوره:22 | شماره:2 |تعداد مقالات:5

زمینه آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی/ پرفیوژن مجدد، پدیده کلینیکی شایعی است که می تواند سبب شروع بیماری های کلیوی پیشرونده شده و نهایتا منجر به آسیب مزمن کلیوی گردد. هدف این مطالعه ارزیابی نتایج حاصل از تصویربرداری غیرتهاجمی به وسیله ی دستگاه اسپکت، جهت بررسی روند ترمیم در مدل حیوانی ایسکمی/ پرفیوژن مجدد کلیوی می باشد. مواد و روش ها موش های صحرایی نر جهت ایجاد مدل آسیب ایسکمی/ پرفیوژن مجدد یک طرفه کلیوی استفاده شد. پدیکل کلیوی چپ به مدت 120 دقیقه مسدود شد و به دنبال آن حیوانات در سه زمان 24 ساعت، یک هفته و 3 هفته پرفیوژن مجدد بررسی شدند. در هر کدام از این زمان ها، رادیوداروی 99mTc-DMSA به صورت وریدی تزریق و با استفاده از دستگاه اسپکت، اسکن انجام شد. همچنین نمونه خون و بافت کلیوی برداشته شد. یافته ها پس از 24 ساعت، میزان اکتیویته تجمع یافته در کلیه ایسکمیک نسبت به کلیه سالم مقابل بسیار پایین بود؛ همچنین، تغییرات شدید بافتی کلیوی نیز مشهود بود. پس از یک و سه هفته، نسبت جذب رادیودارو کلیه ایسکمیک به کلیه سالم در مقایسه با 24 ساعت افزایش یافته و اکتیویته جذب شده به صورت متعادل تری میان دو کلیه تقسیم شده بود که با نتایج هیستولوژیک نیز همخوانی قابل ملاحظه ای داشت. در تمامی زمان ها، میزان اوره و کراتینین تغییر معنی داری نسبت به حالت پایه نشان نمی داد. نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می دهد که در ارزیابی پیگیرانه طولانی مدت ترمیم کلیه در مدل های آسیب ایسکمیک کلیوی جوندگان، تصویربرداری غیر تهاجمی با استفاده از رادیوداروی 99mTc-DMSA توسط دستگاه اسپکت حیوانات کوچک، ابزار مناسبی را در اختیار محققین قرار می دهد و نتایج آن با مطالعات تهاجمی بافت شناسی هم خوانی قابل توجهی نشان می دهد.

زمینه گیاه پونه البرزی (Nepeta racemosa)، یکی از مهم ترین گیاهان متعلق به جنس پونه سا است که در طب سنتی استفاده های فراوانی از آن گزارش شده است. در این مطالعه، محتوای فیتوشیمیایی و پتانسیل های آنتی اکسیدانتی و ضد دیابتی جوشانده، دم کرده و عصاره هیدروالکلی این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها محتوای فنلی تام نمونه ها، از روش فولین-سیوکالتو، با اندکی تغییرات تعیین گردید. برای فعالیتهای آنتی اکسیدانی و محتوای ساپونینی عصاره ها، به ترتیب از روش های قدرت مهاری رادیکال های آزاد (DPPH) و وانیلین-سولفوریک اسید استفاده گردیدند. همچنین، میزان فعالیت مهارکنندگی آن ها بر روی دو آنزیم آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز)، بر اساس روش استاندارد انجام گرفتند. یافته ها بررسی محتواهای فنلی و فلاونوئیدی نمونه ها نشان داد که جوشانده آن، به ترتیب با دارا بودن 8/222 میلی گرم معادل گالیک اسید بر گرم خشک عصاره و 8/87 میلی گرم معادل کوئرستین بر گرم خشک عصاره می باشد. در مورد محتوای ساپونینی، عصاره هیدروالکلی با مقدار 9/41 میلی گرم معادل ساپونین کوئیلاجا بر گرم خشک عصاره، دارای بالاترین محتوا بود. بررسی خواص آنتی اکسیدانتی گیاه با روش های DPPH و FRAP، پتانسیل بالای جوشانده را در مقایسه با نمونه های دیگر نشان داد. بررسی اثرات مهاری آن ها بر فعالیت دو آنزیم آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز، نشان دهنده قدرت بالاتر جوشانده گیاه و به ترتیب برابر 45/9 و 57/33 میکرومول معادل آکاربوز بر گرم خشک عصاره بود. نتیجه گیری با توجه به این نتایج مشخص گردید که گیاه پونه البرزی دارای قدرت آنتی اکسیدانتی و ضد دیابتی بالایی است و میزان این خواص نسبت مستقیمی با مقدار محتوای فنلی و فلاونوئیدی آن دارد.

زمینه دیابت یکی از شایع ترین بیماری های متابولیکی در جهان است که عوارض متعددی دارد، یکی از شایع ترین عوارض آن درگیری چشمی و یکی از عوارض چشمی آن آسیب شبکیه یا رتینوپاتی دیابتی می باشد. مکانیزم ایجاد کننده این عارضه با تولید عروق جدید در شبکیه و التهاب ناشی از آن اتفاق می افتد که عواملی مانند فاکتور رشد عروق جدید (VEGF) نقش بسیار مهمی در پیشروی و شروع این فرآیند دارند. در سال های اخیر در مطالعات متعددی نقش سایر عوامل خصوصا اثرات سیستم ایمنی در ایجاد این بیماری مورد مطالعه قرار گرفته و از آنجایی که اینترفرون ها در تنظیم فعالیت های سیستم ایمنی نقش دارند. در این مطالعه ارتباط بین سطح سرمی اینترفرون گاما و رتینوپاتی دیابتی مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها در این مطالعه 42 بیمار دیابتی نوع 2 مبتلا به رتینوپاتی دیابتی و 41 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 فاقد رتینوپاتی که از نظر جنسی و سنی همسان بودند به عنوان گروه های مورد و شاهد انتخاب شدند. این افراد در 3 ماه گذشته سابقه ابتلا به عفونت های شدید باکتریایی، ویروسی و یا انگلی، انجام عمل جراحی چشمی و غیرچشمی و استفاده از داروهای سرکوب کننده ایمنی را نداشتند. پس از گرفتن فشارخون سیستولی و دیاستولی از بیماران نمونه خون و ادرار از آنان تهیه شد و آزمایشات برای شمارش کامل سلول های خونی، LDL، HDL، تری گلیسیرید، کلسترول توتال، پروتئین ادراری، قندخون ناشتا، هموگلوبین A1c، ESR، CRP، BUN، کراتینین و اینترفرون گاما انجام شد و داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 18 مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها از 83 بیمار با دیابت نوع 2، 42 بیمار در گروه مورد و 41 نفر در گروه شاهد یا کنترل بودند و بازه سنی بیماران بین 78-41 سال بود. میانگین سنی در گروه مورد 866/6± 69/59 و در گروه کنترل410/7± 71/58 سال به دست آمد. هر دو گروه از نظر سن و جنس طبق روش های آماری همگن بودند. سطح سرمی اینترفرون گاما با وجود اینکه در گروه مورد بیشتر از گروه کنترل بود اما از نظر آماری معنادار نبود (05/0P>). تعداد گلبول های سفید خون، LDL، کلسترول توتال، قندخون ناشتا، CRP، کراتینین، HDL و فشارخون دیاستولی، هیچ کدام اختلاف معناداری میان دو گروه نداشتند (05/0P>). بر اساس مدل رگرسیون لجستیک، شانس ابتلا به رتینوپاتی در مصرف کنندگان انسولین حدودا 8 برابر بیشتر از مصرف کنندگان داروهای خوراکی بود. نتیجه گیری تحلیل آماری به طور کلی ارتباطی معنادار میان سطح سرمی اینترفرون گاما و رتینوپاتی دیابتی حتی در مدل رگرسیونی نشان نداد. یکی از فاکتورهایی که بین دو گروه تفاوت معناداری داشت مصرف انسولین بود. البته مطالعات بیشتری جهت یافتن نقش عوامل ایمیونولوژیک در ایجاد رتینوپاتی دیابتی لازم است.

زمینه در این مطالعه سطح تبعیت دارویی و عوامل تعیین کننده آن در بیماران گلوکوم مراجعه کننده به کلینیک شهید مطهری دانشگاه علوم پزشکی شیراز بررسی گردید و همچنین همبستگی بین کیفیت زندگی این بیماران و سطح تبعیت دارویی مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها پژوهش حاضر مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. جمعیت تحت مطالعه بیماران مبتلا به گلوکوم می باشند که جهت پیگیری روتین به کلینیک گلوکوم درمانگاه شهید مطهری شیراز مراجعه نموده اند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران شامل: سن، جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت زندگی (تنها/ با خانواده)، وجود یا عدم وجود بیماری های مزمن، نوع گلوکوم، مدت زمان بیماری، نوع داروی مصرفی، تعداد دارو، حدت بینایی، شدت بیماری گلوکوم (بر اساس معاینه سر عصب بینایی) در فرم گردآوری اطلاعات ثبت می گردید. کیفیت زندگی و سطح تبعیت دارویی بیماران با استفاده از پرسشنامه های استاندارد کیفیت زندگی بیماران گلوکوم (15 سوالی) و موریسکی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها در نرم افزار SPSS ویرایش 19 وارد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معناداری 05/0 برای تمامی آنالیزها در نظر گرفته شد. یافته ها از 94 بیمار گلوکوم شرکت کننده در مطالعه، 54 نفر از بیماران (57 درصد) تبعیت دارویی کامل و 40 نفر (43 درصد) نفر عدم تبعیت دارویی داشتند. بین متغیرهای سن، جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت زندگی، بیماری های مزمن همراه، مدت زمان بیماری گلوکوم، تعداد دارو، دسته دارویی، حدت بینایی و شاخص کیفیت زندگی با تبعیت دارویی رابطه معنی داری از نظر آماری وجود نداشت. نتیجه گیری سطح تبعیت دارویی در بیماران گلوکوم مراجعه کننده به مراکز دانشگاهی شیراز در حد مطلوب نمی باشد. آموزش صحیح و موثر در خصوص مصرف صحیح داروها و شناسایی عوامل مرتبط با بیمار، رژیم دارویی و محیطی تاثیرگذار در افزایش سطح تبعیت دارویی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

زمینه حرفه دندانپزشکی یکی از مشاغل پرخطر جهت بروز مشکلات اسکلتی عضلانی می باشد، که آموزش در این زمینه در چارچوب علم ارگونومی می تواند در پیشگیری از این مشکلات موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش ارگونومی در وضعیت کاری دانشجویان دندانپزشکی انجام گرفت. مواد و روش ها این مطالعه نیمه مداخله ای بر روی 57 نفر از دانشجویان کلینیک دانشکده دندانپزشکی بوشهر در سال 1396 انجام گرفت. وضعیت های کاری دانشجویان با مشاهده مستقیم توسط دو نفر از مجریان طرح و با استفاده از از روش ارزیابی سریع بدن (REBA) Rapid Entire Body Assessment قبل و بعد از یک دوره آموزش یک روزه در زمینه "آشنایی با انواع اختلالات اسکلتی-عضلانی و اصول ارگونومیکی در دندانپزشکی" مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت توصیف داده ها از آمار توصیفی (فراوانی و فراوانی نسبی) و به منظور تحلیل داده ها از آزمون ویلکاکسون، و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 25 استفاده شد (05/0α =). یافته ها وضعیت کاری 86 درصد از دانشجویان قبل و 70 درصد بعد از آموزش در سطح خطر متوسط و بالاتر قرار داشت. قبل و بعد از آموزش افراد بدترین وضعیت کاری را به ترتیب در بخش های کودکان و پروتز داشتند. نمرات REBA قبل و بعد از آموزش تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0>P). نتیجه گیری وضعیت کاری درصد زیادی از دانشجویان دندانپزشکی در محدوده خطر متوسط و بالاتر بود، با توجه به تاثیر معنی دار برنامه آموزشی در این زمینه پیشنهاد می شود، که انجام این گونه دوره ها به شکل مستمر و از شروع کار دانشجویان در کلینیک مورد توجه قرار گیرد.