مجله پرستاری و مامایی
سال:1399 | دوره:18 | شماره:3 (پی در پی 128) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: یبوست یک مشکل شایع در بیماران ارتوپدی می باشد لذا مداخلات پیشگیری کننده در مراقبت از این بیماران ضروری است. مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر جویدن آدامس بدون قند بر بروز و شدت یبوست در بیماران مرد تحت تراکشن اسکلتی اندام تحتانی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تجربی بود که به صورت آزمون ای تصادفی یک سو کور در بیمارستان بعثت سنندج در سال 1396 انجام شد. 62 بیمار مرد تحت تراکشن اسکلتی به صورت تصادفی ساده با پرتاب سکه به دو گروه مداخله و گروه کنترل اختصاص داده شد. میزان بروز و شدت یبوست بیماران بعد از هفت روز آزمون بر اساس پرسشنامه ROM III اندازه گیری شد. داده ها با آزمون کای اسکویر و من ویتنی و نرم افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بروز یبوست در گروه مداخله 2/45درصد (14 نفر) و در گروه کنترل 2/74درصد (23 نفر) بود. نتایج نشان داد بروز یبوست در گروه مداخله کم تر از گروه کنترل بود و این اختلاف آماری معنی دار بود(0/02>p). همچنین میانگین شدت یبوست در گروه مداخله 54/5 و در گروه کنترل 03/11 بود که این اختلاف ازنظر آماری معنی دار بود (0/01>p). بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که جویدن آدامس بدون قند به عنوان یک روش مکمل و غیر دارویی در کاهش بروز و شدت یبوست در بیماران مرد تحت تراکشن اسکلتی اندام تحتانی موثر بود. لذا این روش می تواند در بیماران با استراحت مطلق و یا بی حرکت مورداستفاده قرار گیرد.

این مقاله باهدف تشریح ماهیت یادگیری کوانتومی به عنوان یک رویکرد موثر آموزشی جدید و بررسی عناصر برنامه درسی با توجه به آن انجام شده است. پژوهش حاضر به روش کیفی از نوع پژوهش فلسفی و با استفاده از روش تحلیل مفهومی انجام یافته است. حوزه مطالعاتی پژوهش شامل کتاب ها، مقالات چاپی و برخط و پژوهش های مرتبط با موضوع در داخل و خارج از کشور بود. به علت وسعت و کثرت منابع، برای نمونه گیری از منابع چاپی و دیجیتالی (برخط) که مرتبط با بحث و در دسترس بوده، استفاده گردیده است. در این پژوهش از فیش برداری جهت گردآوری اطلاعات از نمونه، بهره گرفته شده است. روش تحلیل به شیوه تحلیل مفهوم، تفسیر مفهوم و استنتاج نظری بود. نتایج بررسی نشان داد از طریق تشریح و تحلیل مفهوم یادگیری کوانتومی و عناصر آن در برنامه درسی و نحوه استفاده از آن در آموزش و اجرای برنامه درسی در آموزش عالی می توان با ایجاد فضایی شاد و لذت بخش به تحقق یادگیری حداکثری با استفاده از توان یادگیرندگان و محیطی غنی امیدوار بود. اما در کنار این یافته، انجام پژوهش های عمیق در خصوص مبانی فلسفی یادگیری کوانتومی و نسبت آن با فلسفه تعلیم و تربیتی ایرانی _ اسلامی و نحوه اجرایی نمودن آن به تفکیک در برنامه های درسی پایه ها و دوره های تحصیلی مختلف ضروری به نظر می رسد.

پیش زمینه و هدف: اجتماعی شدن حرفه ای، جنبه حیاتی تکامل دانشجویان پرستاری می باشد. این فرایند با ورود افراد به برنامه آموزش پرستاری آغاز می شود و با اتمام آموزش پرستاری و ورود به محیط های کاری ادامه می یابد. این مطالعه باهدف تاثیر اجتماعی شدن حرفه ای بر شایستگی بالینی دانشجویان پرستاری در عرصه انجام گرفته است. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع تجربی بوده که 62 دانشجوی پرستاری در عرصه دانشگاه آزاد مهاباد به صورت سرشماری انتخاب شده و به صورت تصادفی منظم در دو گروه کنترل (31نفر) و مداخله (31نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله 15جلسه برنامه اجتماعی شدن حرفه ای را طی کردند. جهت ارزیابی و مقایسه به گروه کنترل و مداخله یک پرسشنامه دوقسمتی شامل: الف) پرسشنامه دموگرافیک و ب) پرسشنامه شایستگی بالینی داده شد. داده های جمع آوری شده تحت نرم افزار آماری SPSS25 موردبررسی و ارزیابی قرار گرفتند. برای مقایسه امتیازات حاصل از قبل و بعد مداخله از آزمون های t زوج و برای مقایسه بین گروهی از t مستقل و از آزمون اسمیرنوف کولموگروف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد برنامه آموزشی اجتماعی شدن حرفه ای که توسط گروه مداخله طی شد بر شایستگی بالینی دانشجویان پرستاری در عرصه موثر است. در مقایسه نمرات شایستگی بالینی بین دو گروه مداخله و کنترل بعد از مداخله برنامه آموزشی اجتماعی شدن حرفه ای از آزمون t مستقل در سطح اطمینان 95 صدم استفاده شد. نتایج آزمون آماری t مستقل در خصوص هدف فوق نشان داد، بعد از اجرای برنامه آموزش اجتماعی شدن حرفه ای در گروه مداخله میانگین نمرات شایستگی بالینی (35/191) نسبت به گروه کنترل (52/150) افزایش یافته است که این افزایش ازنظر آماری معنادار بود (0/0001=p). بحث و نتیجه گیری: برنامه آموزشی اجتماعی شدن حرفه ای می تواند تاثیر بسزایی در ایجاد و تقویت شایستگی بالینی دانشجویان پرستاری داشته باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که مسیولین آموزش پرستاری با الگویی سازمان یافته، مدون و منظم برنامه آموزش اجتماعی شدن حرفه ای را بر اساس راهبردهای نوین آموزشی در برنامه های درسی دانشجویان دوره کارشناسی پرستاری گنجانده تا مراتب کارایی و اثربخشی دوره های آموزش پرستاری را بهبود بخشند.

پیش زمینه و هدف: اضطراب یکی از مشکلات روان شناختی مادر باردار است که عامل قوی در پیش بینی پیامدهای منفی هنگام زایمان است. زنانی که خودکارآمدی پایینی در زایمان دارند می ترسند نتوانند به خوبی با درد زایمان مقابله کنند. ازاین رو خودکارآمدی می تواند در انتخاب نوع زایمان نقش مهمی داشته باشد. از طرف دیگر، نگرش نادرست نسبت به زایمان و سطوح بالای اضطراب در طول بارداری نیز باعث افزایش میزان سزارین انتخابی می شود. این پژوهش باهدف بررسی ارتباط خودکارامدی زایمان و نگرش نسبت به زایمان با اضطراب بارداری در زنان نخست باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهرستان شهریار در سال 1397 انجام می شود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بود. تعداد 6 مرکز بهداشتی درمانی برای مطالعه حاضر مشخص شد. تعداد نمونه آماری نیز برابر 265 مادر نخست باردار بود. جهت گرداوری اطلاعات از پرسشنامه های دموگرافیک، خودکارآمدی زایمان لویی و نگرش به زایمان هارمن و اضطراب بارداری وندنبرگ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد خودکارآمدی مورد انتظار با اضطراب و تمام ابعاد آن، همبستگی معنی دار و معکوس داشته است. نگرش به زایمان با اضطراب و تمام ابعاد آن همبستگی معنی دار و مثبت داشته است بین نگرش و خودکارآمدی مورد انتظار همبستگی معنی دار و معکوس وجود دارد. نتیجه گیری: مداخلات آموزشی مبتنی بر افزایش خودکارآمدی و نگرش مثبت به زایمان طبیعی، می تواند در کاهش اضطراب بارداری موثر واقع شود.

پیش زمینه و هدف: سرطان پس از بیماری های قلبی عروقی دومین عامل شایع مرگ ومیر در کشورهای توسعه یافته و سومین عامل مرگ ومیر در کشورهای کمتر توسعه یافته است که مشکلات عدیده جسمی و روحی را به دنبال دارد. تاب آوری یکی از راهبردهای مناسب برای مقابله با بیماری در افراد مبتلا است. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر گروه درمانی مبتنی بر تاب آوری بر درک مادران از وضعیت سلامتی فرزند مبتلا به سرطان خود در مرکز آموزشی درمانی مطهری ارومیه در سال 1396 انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده می باشد که روی 48 نفر از مادران دارای کودک سرطانی در مرکز آموزشی درمانی شهید مطهری ارومیه در سال 1396 با روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. ابزار مورداستفاده برای جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی گلدبرگ (GHQ-28) General Health Questionnaire و پرسشنامه مقابله با بیماری فرزند توسط والدین (Coping Health Inventory for Parents (CHIP بود. جهت بررسی فرضیات پژوهش از آزمون های تی مستقل و اندازه گیری مکرر با نرم افزار SPSSV20 در بازه زمانی 6 جلسه درمانی استفاده شد. یافته ها: میانگین درک وضعیت سلامتی، قبل، بعد و سه ماه بعد از مداخله در گروه مداخله آموزشی، به ترتیب برابر با (46/5 ± 80/14)، (63/2 ± 44/19) و (91/5 ± 72/22) و در گروه کنترل (88/3 ± 41/9)، (63/1 ± 37/8) و (01/2 ± 95/10) می باشد. برای بررسی نمره میانگین درک وضعیت سلامتی در 3مقطع زمانی بین دو گروه مداخله و کنترل از آنالیز اندازه گیری مکرر استفاده شد با توجه به نتایج به دست آمده میانگین نمرات درک وضعیت سلامت در گروه مداخله در طول زمان تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مداخله گروه درمانی مبتنی بر تاب آوری می تواند به عنوان حمایت موثر برای مادران دارای کودک سرطانی در جهت درک وضعیت سلامتی فرزندشان کمک کننده باشد.

پیش زمینه و هدف: حمایت از مراقبین خانوادگی بیماران روانی، علاوه بر احساس آرامش و امنیت، تاثیر کمی و کیفی بسیاری بر نوع مراقبت ارایه شده به بیماران آن ها خواهد داشت. هدف از این مطالعه تبیین درک از ایمنی و امنیت مراقبین خانوادگی بیماران روانی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیل محتوای کیفی 20 نفر از مراقبین خانوادگی مبتلایان به اختلالات روان و 29 نفر از ارایه دهندگان خدمات به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند و مورد مصاحبه نیمه ساختار یافته قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی نوع عرفی (قراردادی) به شیوه استقرایی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 675 کد به دست آمده در 7 زیر طبقه دسته بندی گردید و زیر طبقات در 3 طبقه اصلی قرار گرفتند. طبقات اصلی شامل " احساس امنیت جسمی "، " احساس امنیت قانونی "، و " احساس امنیت اجتماعی" بودند. نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر حوزه های پر چالش و مهم مولفه های درک از ایمنی و امنیت مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اختلالات روان را نشان می دهد که مستلزم توجه و لحاظ نمودن آن ها در بررسی ها و سیاست های مبتنی بر توسعه حمایت های اجتماعی از این مراقبین خانوادگی می باشد.

پیش زمینه و هدف: پیشگیری یا کاهش درد، بخصوص در نوزادان نارس که تحت پروسیجرهای دردناک تکراری بیشتری که برای حیاتشان ضروری است، قرار می گیرند، از اهمیت بیشتری برخوردار است و درد کنترل نشده در این نوع نوزادان منجر به آسیب های دایمی در اجزاء رشد و تکامل شناختی و تغییر در پاسخ به محرکات دردناک بعدی می شود. مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر محلول خوراکی ساکاروز(20 درصد) بر شدت درد هنگام رگ گیری در نوزادان نارس بستری در مرکز آموزشی درمانی مطهری ارومیه در سال 1399-1398 طراحی و انجام شده است. مواد و روش کار: در کارآزمایی بالینی دو سو کور حاضر، 100 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی مطهری ارومیه در نیمه دوم سال 1398 بعد از اعمال معیارهای ورود و کسب رضایت آگاهانه از والدینشان، به طور تصادفی به دو گروه مداخله ساکاروز 20 درصد(50 نوزاد) و گروه کنترل (50 نوزاد) اختصاص داده شدند. سپس پاسخ رفتاری نوزادان با ابزار NIPS قبل، 2 و 7 دقیقه بعد از فرایند رگ گیری به عنوان پروسیجر از طریق مشاهده مستقیم نوزاد توسط محقق مورد ارزیابی و ثبت قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات درد قبل و 2 و 7 دقیقه بعد از مداخله در گروه مداخله، به ترتیب برابر با (91/0 ± 78/4)، (15/1 ± 18/3) و (02/1 ± 02/3) و در گروه کنترل (79/0 ± 84/4)، (79/0 ± 94/4) و (96/0 ± 72/4) می باشد. روند متغیر پاسخ (نمرات درد) در طول زمان بین دو گروه ساکاروز و کنترل یکسان نبود و تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمرات درد در زمان های مختلف مشاهده می شود (001/0P <). قبل از مداخله، میانگین هر دو گروه تحت بررسی تقریبا یکسان بود و در گروه کنترل در طی زمان های بعدی تقریبا میانگین ها شبیه به هم بودند و تغییر معنی داری با یکدیگر نداشتند؛ ولی میانگین نمرات درد در گروه های ساکاروز با اثرات تا حدی یکسان، بعد از دو دقیقه به صورت نزولی کاهش معنی داری داشت(001/0

پیش زمینه و هدف: مطالعات نشان می دهد که عملکرد جنسی در افرادی که به طور مزمن درگیر بیماری های کلیوی هستند و تحت درمان با روش هایی مانند دیالیز یا همودیالیز می باشند، دچار اختلال بوده و این افراد از مشکلات متعدد جنسی رنج می برند. عملکرد جنسی بخشی از زندگی و رفتار انسانی است که تحت تاثیر بسیاری از عوامل زیستی، روانی و اجتماعی قرار می گیرد. با توجه به رابطه عملکرد جنسی با سلامت روان و مشکلات متعددی که بیماران دیالیزی با آن درگیر هستند، پژوهش حاضر باهدف پیش بینی عملکرد جنسی بیماران دیالیزی بر اساس تبعیت از رژیم درمانی و تاب آوری انجام شد. مواد و روش کار: طرح پژوهش رابطه ای از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران دیالیزی بیمارستان های شهر خرم آباد بود. حجم نمونه 101 نفر به صورت در دسترس از بین بیماران دیالیزی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های عملکرد جنسی، تبعیت از رژیم درمانی و تاب آوری که روایی و پایایی آن ها تایید شده است، جمع آوری گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (همبستگی و رگرسیون) و از نرم افزار SPSS24 استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که تبعیت از رژیم درمانی و تاب آوری بیماران دیالیزی قادر به پیش بینی 46 درصد عملکرد جنسی می باشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که تبعیت از رژیم درمانی و تاب آوری از موارد اثرگذار بر عملکرد جنسی بیماران دیالیزی می باشد و نقش نسبتا تعیین کننده ای در افزایش عملکرد جنسی بیماران دیالیزی دارد. ازاین رو جهت بهبود عملکرد جنسی بیماران می توان تبعیت از رژیم درمانی و تاب آوری را در این بیماران تقویت کرد.