پژوهش های مدیریت در ایران
سال:1393 | دوره:18 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

یکی از روش های کاربردی برای مدلسازی و حل مسائل بهینه سازی، روش شناسایی سطح پاسخ است. روش سطح رویه پاسخ مجموعه ای از ابزارها برای برازاندن یک سطح برای مجموعه ای از داده ها و تعیین سطوح بهینه می باشد، این روش از یک مدل رگرسیونی برای بهینه سازی مسائل استغاده می کند. گروهی از مسائل دنیای واقعی شامل تعیین مقادیر بهینه برای دسته ای از متغییرهای ورودی جهت دستیابی به سطوح دلخواه از متغییر خروجی (متغیرها یا متغییر سطح پاسخ) می باشند. در این مقاله با توجه به اهمیت بسزای چهار عامل زمان خنک شدن، فشار تزریق، سرعت تزریق و دمای هیتر به عنوان متغییرهای ورودی مستقل قابل کنترل بر سطوح پاسخ کیفی و کمی مورد نظر (بصورت توام و همزمان)، بر رابطه بین متغییرهای ورودی و متغییرهای سطح پاسخ با استفاده از مدل رگرسیون غیرخطی تعیین شدند. متغییرهای پاسخ بصورت قطعی و فازی بودن و به همین دلیل برای ایجاد مدل رگرسیون از مدل های ریاضی چند سطحی و روش شناسی رویه پاسخ دوگان فازی استفاده شده است. سپس مقدار بهینه هر یک از عوامل با استفاده از الگوریتم متاهیورستیک تغییر یافته به منظور حل این نوع مدل ها به دست آمده است.

سند راهبردی توسعه فناوری نانوی ایران که سیاست گذاری این حوزه را در افق 10 ساله (84- 1393) در بردارد با تلاش های ستاد توسعه فناوری نانو در سال 1384 تصویب شد. این سند شامل 53 برنامه اجرایی است که سازمان های مختلف به عنوان متولی، مسوولیت اجرای هر برنامه را بر عهده دارند. این مقاله قصد دارد تا با تمرکز بر سند توسعه فناوری نانو و با استفاده از رویکرد تحلیل شبکه ای، ضمن بررسی ارتباطات میان سازمانی و میان برنامه ای، مراکز قدرت را در شبکه ارتباطی سند شناسایی کرده و مورد تحلیل قرار دهد. بنابراین مرحله تصمیم گیری یا طراحی سیاست ها در فرایند سیاست گذاری نانو تکنولوژی کشور با محوریت سند مذکور مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد وزارتخانه های بهداشت، صنایع و علوم بازیگران اصلی شبکه بوده و بیشترین ارتباطات نیز میان این 3 نهاد برقرار است. از طرف دیگر توجه نامناسب به ملاحظات زیست محیطی نانوتکنولوژی و جایگاه نامطلوب سازمان محیط زیست در این زمینه از نقاط ضعف سند مذکور می باشد.

دلایل متعددی برای شکست پروژه های مختلف درون سازمانی وجود دارد که برخی از مهم ترین آن ها عدم حمایت مدیریت ارشد، مقاومت های شدید درون سازمانی، تغییر شرایط اجرا و مقتضیات سازمانی هستند. پروژه های سیستم های اطلاعاتی نیز در همین قالب، قابل برررسی می باشند. به دلیل اهمیت ویژه این پروژه ها و با توجه به تاثیر خاص آن ها بر کیفیت و کمیت خروجی سازمان، در این مقاله به دنبال یافتن راه حل هایی هستیم تا احتمال چنین رخدادهایی را در سازمان های ایرانی به حداقل برسانیم. در همین راستا، شرکت خدمات انفورماتیک به عنوان بزرگ ترین شرکت فعال در زمینه بانکداری الکترونیکی در ایران برای مطالعه انتخاب شده است.در این پژوهش با استفاده از مدلسازی دینامیکی در قالب روش تحلیل پویایی سیستم، مساله برون سپاری پروژه های سیستم های اطلاعاتی مدل شده و با استفاده از شبیه سازی رفتاری در محیط نرم افزار ونسیم، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. با آزمون راهکارهای مختلف در محیط شبیه سازی، سیاست ها و راهکارهایی نیز برای بهبود وضعیت پروژه های برون سپاری شده سیستم های اطلاعاتی ارائه شده است که مهم ترین آن ها عبارتند از آموزش مستمر، طراحی و استقرار نظام های گوناگون مدیریتی از طریق تصویب و اجرای آیین نامه ها و دستورالعمل ها، کمک به بهبود وضعیت مالی پیمانکاران، رسیدن به زبان و فهم مشترک از پروژه میان کارفرما و پیمانکار و دقت در انتخاب پیمانکار. نقطه افتراق این مقاله با مقاله های قبلی این حوزه، تمرکز بر شکاف عملکردی و برنامه ریزی برای رفع آن است.

امروزه در بسیاری از سازمان ها از جمله سازمان های پروژه محور، طرح های برون سپاری و واگذاری فعالیت ها با اهداف تمرکز بر قابلیت های مرکزی، کوچک سازی، دستیابی به بهترین عملکرد و کنترل و شفاف سازی هزینه ها دنبال می شود. از آن جایی که هر طرح برون سپاری انجام بخشی از فعالیت های پروژه را برای مدت زمان معینی با هزینه مشخصی، به یک پیمانکار واگذار می کند، خود یک پروژه محسوب می شود. از این رو با وجود مزایای بسیاری که دارد، در برخی شرایط با شکست مواجه می شود که از مهم ترین دلایل شکست طرح های برون سپاری، عدم به کارگیری فنون و روش های مدیریت و ارزیابی خطرپذیری است. از این رو هدف این تحقیق، ارائه مدلی برای ارزیابی خطرپذیری در فرایند برون سپاری طرح ها با بهره گیری از روش های تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی و PROMETHEE در محیط فازی می باشد.

در بازارهای پویا و رقابتی امروز صنایع و خدمات نیازمند روش هایی هستند که بتوانند به کمک آن بر چالش های محیطی فایق آمده و محصولات و خدمات بدون اتلاف به مشتریان ارائه دهند. چنین ابزاری با شیوه تولید ناب حاصل می شود. از این رو با مطالعه ادبیات و پیشینه مدل های تولید ناب در زنجیره تامین 14 عامل اصلی شناسایی در قالب پرسشنامه ای در اختیار خبرگان و مدیران زنجیره تامین صنعت خودرو قرار گرفت تا ارتباط و توالی این عوامل با روش ISM مشخص شده و سپس با روش تحلیل مسیر تایید شود. در این راستا، این عوامل درپنج سطح قرار گرفتند. سطح اول شامل اتلافات و رضایت مشتری، سطح دوم شامل کنترل منابع و بهبود مستمر، سطح سوم شامل ساختار جریان مواد، توسعه تامین کننده و انتخاب تامین کننده، سطح چهارم شامل آموزش و توانمندساز، ارتباط با مشتری، ارتباط با تامین کننده و ساختار جریان اطلاعات، سطح پنجم شامل رفتار مدیریت، روش های مدیریت و مهارت کارکنان می باشد. این ترتیب عوامل به مدیران کمک کرده تا در صورت پیاده سازی این عوامل برای بهبود روش های تولید و نزدیک شدن به تولیدی ناب از کدام عوامل شروع کنند.

هدف این مقاله بررسی رابطه تسهیم دانش در سازمان بر موفقیت سیستم مدیریت استعداد با در نظر گرفتن سرمایه اجتماعی در صنعت نفت می باشد. سوال اصلی مقاله این است که چگونه می توان تسهیم دانش و مدیریت استعداد را با استفاده از این رابطه ها در سازمان پیاده سازی کرد. نتایج نشان داده است که این امر از طریق فعالیت هایی است که سرمایه اجتماعی را افزایش می دهند، به این منظور سه پرسشنامه برای سنجش مدیریت استعداد، تسهیم دانش و سرمایه اجتماعی در جامعه ای شامل 174 نفر از مدیران و کارشناسان منابع انسانی در حوزه های ستادی شرکت ملی نفت ایران و شرکت های تابعه مستقر در تهران با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده، توزیع شد. 62 نفر از آن ها بر اساس فرمول نمونه گیری به عنوان نمونه انتخاب شدند. از میان آن ها 57 پرسشنامه بازگردانده شد که 35 درصد کل جامعه را تشکیل داده است. پردازش حاصل از داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری نشان می دهد که نقش تعدیل گری متغیر مطالعه شده بر رابطه بین ابعاد دو متغیر تسهیم دانش و مدیریت استعداد مورد تایید است. این یافته به آن معناست که تاکید بر سرمایه اجتماعی و رعایت آن از سوی سازمان ها می تواند منجر به تاثیر هر کدام از متغیرهای تسهیم دانش و مدیریت استعداد در پیاده سازی موفق دیگری در سازمان باشد.

سازمان های فعال در حوزه تولید و توسعه نرم افزار در اثر میزان بالای رقابت، نیاز مشتریان مبنی بر شخصی سازی محصولات، فشار برای کاهش زمان تولید و سرعت بالای رشد فناوری های نوظهور؛ با تغییرات محیطی بالایی رو به رو هستند. شرط بقای این سازمان ها در فضای پویا، استفاده از متدولوژی تولید و توسعه چابک نرم افزار جهت انطباق سریع تر فرایندها و فعالیت های کسب و کار با محیط می باشد. به کارگیری موفقیت آمیز این متدولوژی به خصوص در مرحله تحلیل- که در آن تحلیلگران به شناخت نیازمندی های مشتری و تعیین معماری سیستم می پردازند، سازمان را در ارائه محصولات در زمان مناسب توانمند می سازد، به این ترتیب از منظر ایجاد ارزش نقش مهمی برای سازمان دارد. بر این اساس در پژوهش حاضر پس از مطالعه ادبیات تحقیق، عوامل موثر در موفقیت این متدولوژی شناسایی شد. در ادامه با توجه به اهمیت نقش تحلیل در مرحله بلوغ محصول که نرم افزار در سازمان مشتری استقرار یافته و به وسیله کاربران استفاده می شود، نسبت به یافتن آن دسته از عواملی که در موفقیت تحلیل این متدولوژی و در مرحله نگهداشت محصول اثرگذار هستند، اقدام شد. بر اساس تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، پیشنهاد می شود که عوامل موثر بر موفقیت فاز تحلیل متدولوژی چابک در مرحله بلوغ نرم افزار در هفت طبقه فردی- مشتری، فردی- تحلیلگر، میان فردی، سازمانی، مدیریتی، فرایندی و تکنولوژیک قابل دسته بندی هستند.

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه بازده های شتاب و وضعیت نقدشوندگی بازار سهام در دوره های کوتاه مدت (6 و 12 ماهه)، میان مدت (24 ماهه) و بلندمدت (60 ماهه) است. نمونه آماری 270 شرکتی هستند که در سال های 82- 85 در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده و تا پایان سال 91 بدون وقفه معاملاتی سالیانه، فعالیت داشته اند. نتایج آزمون فرضیه ها نشان دادند که در نظر گرفتن معیار نقدشوندگی برای تقسیم بازار با در نظر گرفتن دوره زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت، بر نتیجه مثبت یا منفی بودن بازده شتاب تاثیرگذار است؛ به طوری که در مجموعه شرکت های دارای نقدشوندگی بالا بازده های اضافه شتاب در دوره تشکیل 6 ماهه و دوره نگهداری کوتاه مدت 6 ماهه و دوازده ماهه مثبت و در مجموعه شرکت های دارای نقدشوندگی پایین بازده های شتاب در دوره میان مدت 24 ماهه و دوره بلندمدت 60 ماهه منفی ظاهر شده اند. در مقایسه دو مجموعه با یکدیگر، نتایج مشاهده شده این نکته را بیان می کند که در دوره تشکیل 6 ماهه و دوره های نگهداری 6، 12، 24 و 60 ماهه میان بازده مجموعه شرکت های دارای نقدشوندگی بالا و مجموعه شرکت های دارای نقدشوندگی پایین تفاوت معنی داری وجود ندارد.

نیاز به انعطاف پذیری در بحث تولید و افزایش رقابت و نیاز به پاسخگویی به تقاضای مشتریان در زمان مناسب، موضوعی ضروری در بحث تولید می باشد. دلایل متعددی بر روی سیستم تولید انعطاف پذیر اثرگذار می باشد. یکی از دلایل مهم و تاثیرگذار خطی مشی، زمان بندی است که ارتباط مستقیم با قانون توزیع امکانات دارد. انتخاب این قانون می تواند بر اساس معیارهای متعدد صورت گیرد، که هر یک از این معیارها بر یکدیگر اثرگذاری متقابل دارند. از این رو یک مدل فرآیند تحلیل شبکه ای جهت یافتن یک قانون توزیع امکانات مناسب لازم می باشد. همچنین به دلیل ماهیت مساله و قطعیت نداشتن در فرایند مقایسه زوجی و اثرگذاری معیارها بر هم و بر انتخاب قوانین توزیع امکانات نمی توان از روش قطعی برای حل این مدل استفاده کرد. از این رو مدل فرایند تحلیل شبکه ای با مجموعه فازی بازه ای شهودی به دلیل ویژگی های موجود در تصمیم گیری چند معیاره تحت شرایط عدم قطعیت حل می شود. سپس انتخاب قانون توزیع امکانات با توجه به نظرات خبرگان صنعت ارائه شده و در خاتمه رتبه بندی مناسب برای این انتخاب پیشنهاد می شود.

تاکنون پژوهش های متعددی در زمینه مدیریت کیفیت جامع در سازمان های ایران انجام شده است، در حالی که آن ها کمتر بر یافته ها و نتایج پژوهش های پیشین استوار بوده اند. عدم توجه به نتایج پژوهش های پیشین باعث شده است که جمع بندی موانع و چالش های موجود در پیاده سازی سیستم های نوین مدیریتی در سازمان ها، به درستی صورت نگیرد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی سطح پیاده سازی رویه های مدیریت کیفیت جامع در سازمان های دولتی ایران می باشد که برای دستیابی به آن از رویکرد فراتحلیل استفاده شده است. به این منظور، نتایج حاصل از 19 پژوهش انجام شده در سازمان های دولتی ایران طی سال های 81- 1388 مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها نشان دهنده روند نزولی کندی در امتیاز رویه های مدیریت ارشد و رهبری، مدیریت منابع انسانی، برنامه ریزی استراتژیک، ساختار و فرهنگ سازمانی و مدیریت فرایندها در سال های 81- 1388 در سازمان های دولتی می باشد. این در حالی است که رویه مدیریت مشتری طی این سال ها روندی رو به بهبود را نشان می دهد. پژوهش حاضر لزوم توجه و تاکید بیشتر در اجرای رویه های مدیریت کیفیت جامع در سازمان های دولتی ایران را نشان می دهد تا بتوان از این راه بسترهای مورد نیاز برای پیاده سازی رویکردهای نوین مدیریتی را فراهم کرد.