مجله میکروب شناسی پزشکی ایران
سال:1398 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

زمینه و هدف: مایکوپلاسما پنومونیه یکی از گونه های اصلی مایکوپلاسماهای آلوده کننده کشت های سلولی محسوب می شوند. با توجه به اثرات نامطلوبی که آلودگی های مایکوپلاسمایی می توانند بر روی کشت های سلولی داشته باشند، شناسایی سریع این آلودگی ها حائز اهمیت می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه جداسازی و شناسایی مایکوپلاسما پنومونیه از 82 نمونه ی کشت سلولی ارسال شده به آزمایشگاه رفرانس مایکوپلاسما با استفاده از روش کشت وPCR انجام شد. بدین منظور از پرایمرهای M1F و M3R که قابلیت شناسائی جنس مایکوپلاسماها را از ژن 16S rRNA دارد، استفاده گردید. سپس برای راه اندازی واکنش PCR جهت ردیابی مایکوپلاسما پنومونیه، از ژن P1 Adhsein و پرایمرهای اختصاصی MPF و MPR استفاده شد. یافته ها: از مجموع تعداد 82 نمونه جمع آوری شده، در کشت تعداد (8/37٪ )31 نمونه با تشکیل پرگنه اختصاصی، مایکوپلاسما مثبت تشخیص داده شده و (2/62٪ )51 نمونه نیز منفی بودند. همچنین از مجموع تعداد مذکور، (53/58%) 48 نمونه از نظر آزمون PCR جنس مایکوپلاسما مثبت بوده و تعداد (47/41%)34 نمونه نیز منفی گزارش شد. نهایتا از 82 نمونه ی جمع آوری شده در این مطالعه، هیچ نمونه ای از نظر آزمون PCR گونه مایکوپلاسما پنومونیه مثبت گزارش نگردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، مایکوپلاسما پنومونیه عامل آلوده کننده کشت های سلولی در ایران محسوب نمی شود. همچنین آزمون PCR با توجه به سرعت و دقت بالای آن، می تواند آزمونی مناسب و مقرون به صرفه تر جهت ردیابی مایکوپلاسماهای آلوده کننده کشت سلولی باشد.

زمینه و هدف: پیلی تیپIV یک فاکتور کلونیزاسیون مهم برای پاتوژن فرصت طلب سودوموناس آئروژینوزا است، که در شکل گیری بیوفیلم و اتصال به سلولهای میزبان نقش دارد. هر تیپ پیلی با یک ژن کمکی خاص کد می شود. از این رابطه ی مشخص میتوان به عنوان یک هدف درمانی برای تشخیص سویه های سودوموناس آئروژینوزا و همچنین تیپ بندی مولکولی آن استفاده کرد. هدف این مطالعه ارزیابی فراوانی تیپهای مختلف ژنهای کمکی در نمونه های فیبروز سیستیک(CF)، سوختگی و محیطی می باشد. مواد و روش ها: نمونه های سودوموناس آئروژینوزا از بیمارانCF، سوختگی و همچنین پسماندهای محیطی در طی سال 95-94، جمع آوری گردید. نمونه ها با استفاده از روش های استاندارد میکروبی و بیوشیمیایی کشت داده و شناسایی شد. استخراجDNA توسط جوشاندن انجام شد وPCR از طریق پرایمرهای اختصاصی انجام شد. یافته ها: روی هم رفته 90 ایزوله ی سودوموناس آئروژینوزا(35 نمونه محیطی، 30 نمونه سوختگی و 25 نمونه(CF مورد بررسی قرار گرفتTfpO. وTfpZ به ترتیب در 71 و 2 ایزوله مثبت بودند. نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده ما نشان دادیم که تیپ پیلی سودوموناس آئروژینوزا بسیار متنوع است. صرف نظر از منبع نمونه ها، شایعترینTfp، TfpO بود. با در نظر گرفتن این واقعیت کهTfpZ فقط در نمونه های سوختگی دیده شد، میتوان فرض کرد این تیپ خاص ممکن است در شرایط حاد بالینی ظاهر شود. در نهایت انجام این مطالعه بر جامعه ی آماری بزرگتر و بهره گیری از روش های جامعتر تایپینگ را پیشنهاد میکنیم.

زمینه و هدف: بیماری سل همه ساله بیشتر از یک میلیون نفر را در میان کشورهای با درآمد کم و یا متوسط می کشد. درک روند وقوع، شیوع و مرگ ومیر توبرکلوز (سل) برای پیگیری موفقیت در برنامه های کنترل آن بسیار مهم است. تشخیص میکروبیولوژیکی بیماری های ناشی از مایکوباکتری ها باید سریع و موثر باشد تا از ابتلا به بیماری جلوگیری و مدیریت عفونت را بهینه کند. مواد و روش کار: درمجموع، 1412 نمونه بالینی سل ریوی و خارج ریوی از ژانویه تا دسامبر 2017 در انستیتوی علوم پزشکی نظام، حیدرآباد، پاکستان، مطالعه شد. تمام نمونه ها مطابق رویه های عملیاتی استاندارد پردازش شدند. تمام نمونه ها با میکروسکوپ، کشت، و با کمک دستگاه تشخیص مولکولی GeneXpert بررسی شدند. یافته ها: از 1412 نمونه دریافت شده 813 نفر مرد (57/6%) و 599 زن (42/4%) بودند. از بین این نمونه ها، 818 مورد (57/9%) نمونه سل ریوی و 594 نمونه خارج ریوی وجود داشت. شیوع مایکوباکتریوم 6/21% بود که از این تعداد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در 3/18% و مایکوباکتریوم های غیر توبرکولوز (25/3%) مشاهده شد. میزان آلودگی 2/6% (37 مورد از 1412) بود. در میان موارد مثبت، شایع ترین گروه سنی مبتلا 30-21 سال (22/2%) بود. حدود 64 نفر (4/43 درصد) اسمیر مثبت داشتند. در مجموع 200 ایزوله (16/14%) باحداقل یک سیستم کشت LJ یا سیستمBacT Alert 3D بازیابی شدند. MTB در 216 (15/29) توسط GeneXpert بازیابی شد. MDRTB در 8 (3/7%) توسط GeneXpert تشخیص داده شد. نتیجه گیری: کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مسئول عوارض و مرگ و میر عظیمی در سراسر جهان است. تاخیر در تشخیص ممکن است استفاده از درمان مناسب را به تعویق اندازد و برای بیمار مضر باشد. به دلیل طولانی بودن زمان کشت سنتی، تکنیک های جدید مولکولی امکان تشخیص سریع آزمایشگاهی و حساستر توبرکلوزیس را فراهم می کند.

زمینه و هدف: امروزه با توجه به مضرات استفاده از نگه دارنده های شیمیایی مواد غذایی، استفاده از نگه دارنده های طبیعی افزایش یافته است. باکتریوفاژها (فاژها) انگل های اجباری باکتریایی هستند که برای انسان و حیوان بی خطر می باشند، لذا می توانند به عنوان عوامل ضدمیکروبی طبیعی مناسب در مواد غذایی به کار روند. هدف این تحقیق، جداسازی فاژ لیتیک اشریشیاکلی از فاضلاب، شناسایی و ارزیابی کارایی آن در کنترل اشریشیاکلی درگوشت مرغ بود. مواد و روش کار: باکتری اشریشیاکلی کاستلانی (1330: PTCC) از سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران تهیه شد. فاژ مورد نظر از فاضلاب کارخانه لبنی ملایر جداسازی و اثر ضدمیکروبی آن از طریق ایجاد پلاک بررسی شد. مورفولوژی و تشخیص خانواده احتمالی آن با میکروسکوپ الکترونی گذاره (TEM) مشاهده و بررسی شد. طیف میزبانی علیه 5 سویه اشریشیاکلی و اثر آن علیه باکتری های سالمونلا انتریکا، استافیلوکوکوس اورئوس و یرسسینیا انترکولیتیکا نیز ارزیابی شد. تاثیر فاژ لیتیک اختصاصی اشریشیاکلی بر میزان آلودگی اشریشیاکلی تلقیح شده در گوشت مرغ نیز بررسی شد. یافته ها: فاژ جداسازی شده فاقد دم، دارای کپسید کروی، و به احتمال زیاد متعلق به خانواده تکتی ویریده بود. فاژ مورد نظر برخلاف سایر جنس های مورد آزمون، بر 5 سویه اشریشیاکلی انتخابی اثر ضدمیکروبی داشت. نتایج تاثیر فاژ بر میزان آلودگی اشریشیاکلی در گوشت مرغ نشان داد که میزان باکتری از 10log 3 پس از 24 ساعت به 10log 8/1 رسید و پس از 4 روز به کمتر از 1 سیکل لگاریتمی رسید. نتیجه گیری: فاژ جداسازی شده اثر ضدمیکروبی قوی بر اشریشیاکلی داشت؛ بنابراین می تواند کاندیدای مناسبی به عنوان نگهدارنده جهت کاربرد در مواد غذایی باشد.

زمینه و هدف: فلوسایتومتری روشی سریع است که می تواند هزاران سلول را در هر ثانیه تحلیل کند و برای تعیین زنده مانی جمعیت های میکروبی و حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری ها استفاده شود. در این مطالعه، الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های اسینتوباکتربومانی با روش فلوسایتومتری بررسی شد. مواد و روش کار: 55 جدایه اسینتوباکتر بومانی از 230 نمونه بالینی بیماران جداسازی و با تست های بیوشیمایی شناسایی شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با روش انتشار در دیسک تعیین و جدایه های MDRانتخاب شدند. حداقل غلظت مهار کننده رشد (MIC) آنتی بیوتیک های مروپنم و پیپراسیلین تازوباکتام برای جدایه های MDR تعیین شد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها نسبت به این دو آنتی بیوتیک با رنگ آمیزی رودامین 123 و روش فلوسایتومتری تعیین گردید و نتایج مقایسه شد. برای محاسبه انحراف معیار مقاومت های آنتی بیوتیکی و نتایج MIC آنتی بیوتیک ها از تست STDEV در برنامه اکسل استفاده شد. ابه منظور ارزیابی توافق بین نتایج تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش های انتشار در دیسک، MIC و فلوسایتومتری از روش معیار توافق یا Category Agreement (CA) استفاده شد. یافته ها: 98درصد جدایه ها MDR بودند. میزان MIC مروپنم از μ g/mL 256-8 و پیپراسیلین μ g/mL1024-128 بود. با فلوسایتومتری نشان داده شد که در غلظت های μ g/mL 2، 4 و 8 مروپنم، به ترتیب فقط 96/1 درصد، 44/1 درصد و 59/0 درصد سلول ها کشته شدند. در غلظت های μ g/mL 16، 64 و 128 پیپراسیلین تازوباکتام به ترتیب 13/8 درصد، 11/3درصد و 5/9 درصد سلول ها کشته شدند. کاهش تعداد باکتری های زنده با افزایش غلظت های هر دو آنتی بیوتیک مشاهده شد. نتیجه گیری: تطابق میان نتایج روش فلوسایتومتری و هر دو روش تعیین حساسیت ضدمیکروبی آگار و میکرودایلوشن براث نشان داد که فلوسایتومتری می تواند به عنوان روشی سریع و قابل دسترس می تواند برای این منظور استفاده شود.

زمینه وهدف: افزایش مقاومت دارویی علیه آنتی بیوتیک ها در اکثر باکتری ها منجر به توسعه ترکیب های ضدمیکروبی طبیعی شده است. نعناع فلفلی با نام علمیL. Mentha piperita یکی از گیاهان دارویی پرمصرف است که اثرهای درمانی بسیاری دارد. هدف از این مطالعه، بررسی فعالیت ضدمیکروبی و ضداکسیدانی اسانس این گیاه است. مواد و روش کار: در این بررسی پس از جمع آوری و خشک کردن برگ های گیاه، با دستگاه مایکروویو (Free microwave extraction solvent) و بدون استفاده از حلال، اسانس گیاه استخراج شده و شناسایی ترکیب های اسانس به کمک دستگاه GC-MS (Gas chromatography-mass spectrometry) انجام شد. بررسی اثر ضداکسیدانی با روش بتاکاروتن و سنجش اثرهای ضدمیکروبی روی سویه های باکتری، قارچ ها و مخمر به روش انتشار در آگار و کمترین غلظت مهارکننده رشد روی اسانس انجام شد. یافته ها و بحث: منتول، نئومنتیل استات و منتوفوران به ترتیب عمده ترین ترکیب های نمونه ی اسانس نعناع فلفلی جمع آوری شده از شهر مریوان بودند؛ منتول عمده ترین ترکیب تشکیل دهنده ی اسانس بود. اسانس این گیاه روی باکتری های گرم مثبت استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس و گرم منفی شیگلا دیسانتریه و کلبسیلا پنومونیه موثر بود. همچنین اسانس این گیاه، فعالیت ضداکسیدانی خوبی در مقایسه با استاندارد BHT (Butylated Hydroxyl Toluene) داشت. به دلیل خواص ضدمیکروبی و ضداکسیدانی نسبتا خوب این گیاه، می توان از آن در صنایع دارویی و غذایی استفاده کرد.

زمینه و هدف کار: سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به بسیاری از آنتی بیوتیک ها مقاوم اند که درمان عفونت های ناشی از این سویه ها را با مشکل مواجه نموده است. یکی از علل اصلی مقاومت دارویی پمپ های تراوشی است. بابونه گیاهانی است که در درمان بیماری های پوستی نقش موثر دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره الکلی بابونه بر بروز فنوتیپی پمپ های تراوشی سویه های MRSA جدا شده از ضایعات پوستی است. مواد و روش کار: مطالعه روی 30 سویه استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های عفونت های پوستی انجام شد. سویه های مقاوم به متی سیلین با استفاده از دیسک آنتی بیوتیک سفوکسیتین شناسایی شدند. عصاره الکلی بابونه استخراج شد و MIC آن برعلیه سویه های MRSA، به روش میکروبراث دایلوشن براث تعیین شد. روش کارت ویل برای بررسی فعالیت فنوتیپی پمپ تراوشی به کار برده شد. اثر عصاره بابونه روی سویه های دارای پمپ های تراوشی فعال انجام شد. یافته ها و بحث: از بین سویه استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی، 33/3% سویه ها مقاوم به متی سیلین بودند. سه سویه (10%) دارای پمپ تراوشی فعال بودند که از این میان یک سویه MRSA بود. MIC عصاره بابونه روی سویه های MRSA بین µ g /ml 128-64 بود. با تاثیر غلظت MIC 1/2 عصاره روی سویه های دارای پمپ افلاکس قوی، پمپ تراوشی 2 سویه غیرفعال گزارش شد. عصاره بابونه روی پمپ تراوشی سویه MRSA بی تاثیر بود. براساس نتایج این مطالعه اثر ضدمیکروبی عصاره بابونه سویه های MRSA جدا شده از ضایعات پوستی تایید شد.