مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1399 | دوره:27 | شماره:1 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: بی حسی منطقه ای داخل وریدی با استفاده از تورنیکت و تزریق داخل وریدی داروی بی حس کننده در نواحی دیستال محل جراحی در اندامها ایجاد میشود. این پژوهش با هدف مقایسه زمان شرو بی حسی ایجادشده با دو غلظت و حجم متفاوت لیدوکایین در بی حسی منطقه ای داخل وریدی اندام فوقانی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یکسوکور بر روی 40 بیماری که برای جراحی ساعد به بیمارستان بهلول گناباد مراجعه کرده بودند، انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده 40 میلی لیتر لیدوکایین 0/5 درصد و 20 میلی لیتر لیدوکایین 1 درصد تقسیم شدند. ابزار پژوهش چک لیست پژوهشگرساخته و مقیاس دیداری درد (VAS) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای دقیق فیشر، تی مستقل و جفتی در سطح معناداری کمتر از 0/05 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد فاصله زمانی بین تزریق داروی بی حسی تا شرو بی حسی کامل در گروه دریافتکننده 20 میلیلیتر لیدوکایین 1 درصد به طور معناداری کوتاه تر از گروه دریافت کننده 40 میلی لیتر لیدوکایین 0/5 درصد است (0/001>p). ولی فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب بعد از برش جراحی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (0/05

مقدمه: چاقی در کودکان و نوجوانان و بزرگسالان به عنوان یکی از جدی ترین نگرانی های بهداشت عمومی در قرن 21 می باشد. در این میان نوجوانی مرحله ی مهمی از نظر ایجاد رفتارهای تغذیه ای سالم می باشد که معمولا تا پایان عمر حفظ می شود. مطالعه ی حاضر به منظور بررسی ارتباط بین الگوهای غذایی با شاخص توده ی بدنی در دختران نوجوان در شهر ارومیه طراحی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه 453 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. شاخص های تن سنجی شامل قد، وزن و دور کمر افراد با روش های استاندارد و ابزارهای کالیبره شده، اندازه گیری شد. دریافت غذایی معمول افراد با استفاده از یک FFQ نیمه کمی تعیین شد. یافته ها: در این مطالعه سه الگوی غذایی غالب در بین دانش آموزان دختر شناسایی شد. الگوی غذایی "سنتی" شامل دریافت بالای میوه، مغزها، خشکبار، کمپوت و مربا، ترشی، چای و قهوه، عسل، سبزیجات و شیرینی و قندها بود. الگوی غذایی"پر پروتیین" شامل دریافت بالای حبوبات، احشا، ماهی، تخم مرغ، گوشت قرمز، لبنیات پرچرب، غلات ساده و سبزیجات بود. الگوی غذایی "غذاهای آماده و تنقلات شور" شامل دریافت بالای نوشابه، فست فود، تنقلات شور، شیرینی، قندها و آب میوه بود. الگوی غذایی پر پروتیین] (سهک دوم در مقایسه با سهک اول: (P=0. 016, 95%CI=(1. 1-3), (OR=1. 8 و سهک سوم در مقایسه با سهک اول: (P=0. 046, (95%CI=(1. 01-2. 7 [(OR=1. 6, به طور مستقیم با لاغری ارتباط داشت. این ارتباط معنی دارد در مدل رگرسیون لجستیک چندگانه نیز مشاهده گردید[Tertile 2 vs. Tertile 1 OR=1. 66, 85%CI (1. 15-2. 39), P=0. 048]. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد الگوی غذایی پر پروتیین با افزایش احتمال لاغری همراه می باشد.

زمینه و هدف: پراکندگی های کامپتونی گاماهای نابودی بین آشکارسازهای حلقه پت، با ثبت خط پاسخ نادرست از رزلوشن فضایی تصویر پت می کاهند. این مقاله با ارایه یک روش جدید سعی در حذف این رخدادها از تصویربرداری پت دارد. در این روش آشکارسازها طوری عایق بندی می شوند که گاماهای پراکنده از یک آشکارساز نتوانند وارد آشکارسازهای دیگر حلقه پت شوند. روش: پس از شبیه سازی حلقه پت مدل BiographTM 6 ساخت شرکت Siemens به وسیله شبیه سازی مونت کارلو کد MCNPX، با جداسازی آشکارسازهای حلقه پت در هندسه مساله، اقدام به حذف این رخدادها و بررسی اثر آن بر تابع پاسخ آشکارسازهای دستگاه پت شد. یافته ها: بررسی اطلاعات بدست آمده از شبیه سازی ها نشان داد که جداسازی آشکارسازهای حلقه پت از شمارش آشکارسازها در محدوده پنجره انرژی بخصوص در نزدیکی آستانه پایینی آن (350 تا 400 کیلو الکترون ولت) می کاهد. این کاهش شمارش در حضور کره ای از بافت نرم بدن-به شعاع cm20-کمتر شد به طوری که درصد اختلاف نسبی شمارش آشکارسازها بین دو حالت اتصال و عدم اتصال بین آشکارسازها از حداکثر 70 درصد(در انرژی400 کیلوالکترون ولت) در نبود بافت نرم به حداکثر 12 درصد (در انرژی 350 کیلوالکترون ولت) در حضور بافت نرم رسید. نتیجه گیری: جداسازی آشکارسازها از یکدیگر اگر چه خطای حاصل از ثبت گاماهای نابودی پراکنده در آشکارسازهای مجاور را کاهش داد و رزلوشن فضایی را بهبود بخشید اما با حذف برخی از هم زمانی های صحیح و کاهش حساسیت دستگاه عملا اثر مطلوب چندانی بر تصویربرداری پت، نداشت. همچنین کاهش اندک شمارش ها با وجود بافت نرم، نشان دهنده تاثیر بیشتر جداسازی آشکارسازهای حلقه پت در بهبود کیفیت تصویر در تصویربرداری های ناحیه شکمی نسبت به تصویربردار های نواحی دیگر نظیر ناحیه سر و گردن بود.

زمینه و هدف: یکی از مهمترین عوامل موثر در بروز آسیبهای اسکلتی-ع ضالنی پو سچر نامطلوب بدن هنگام کار ا ست. مداخلات ارگونومی به منظور بهبود پوسچر کاری امری ضروری ا ست. رویکرد م شارکتی عر صه جدیدی در طرح ریزی و انجام مداخلات است. هدف این پژوهش مقایسه پوسچرهای کاری شاغلان شرکت صنعتی قبل و بعد از مداخله ارگونومی با رویکرد مشارکتی بود. مواد و روش ها: پژوهش شبه تجربی حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است که بر روی 30 نفر از شاغلان شرکت تولید کابل خودرو در پنج مرحله انجام شده است: 1. ارزیابی ارگونومیکی پوسچر شاغالن با روش ارزیابی REBA، 2. آموزش تمام سطوح درگیر در برنامه ارگونومی، 3. طرح ریزی مشارکتی مداخلات ارگونومیک، 4. انجام مداخلات، 5. ارزیابی مجدد پوسچر پس از انجام مداخلات. در آنالیز نتایج از روش آماری ویلکاکسون، آزمون علامت و مک نمار استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش بهبود پوسچر را در اندامهای گردن، تنه، بازو و مچ نشان داد. مقایسه امتیاز کلی و سطح خطر مربوط قبل و بعد از مداخله معنادار بود (05

مقدمه: نانوحامل های لیپیدی با رهایش آهسته و تحویل نیمه هدفمند دارو، می توانند برخی از چالش های رسانش دارو را به سلول های سرطانی کاهش دهند. هدف از این مطالعه، تهیه و ارزیابی فیزیوشیمیایی فرمولاسیون های مختلفی از سامانه ی لیپونیوزومی حاوی دوکسوروبیسین به منظور دستیابی به فرمولاسیونی هدفمند، جهت مبارزه بهتر با سلولهای سرطانی است. روش کار: نانوحامل ها با استفاده از نسبت های مولی مختلف از پالمیتویل فسفاتیدیل کولین، کلسترول و سوربیتان مونو استیارات سنتز و از میان 5 فرمولاسیون سنتزی، 3 فرمولاسیون با استناد به بازده درون گیری انتخاب شدند. سپس بمنظور انتخاب فرمول نهایی، پروفایل های رهایش با استفاده از روش های دیالیز و اسپکتروفتومتری تعیین و فرمولاسیون نهایی به منظور بررسی اثر پلی اتیلن گلیکول بر راندمان درون گیری و الگوی رهایش در محیط شبه سلول های سالم و سرطانی پگیله گردید. شاخصه های فیزیوشیمیایی از قبیل اندازه، بار سطحی، شاخص پراکندگی، طیف IR و مورفولوژی شناسایی گردیدند. نتایج: فرمولاسیون نهایی پگیله شده ی حاوی دوکسوروبیسین دارای اندازه ی 102/9nm، بازده درون گیری 3/21 ± 94/17درصد، پتانسیل زتا 6/67mV-و شاخص پراکندگی 0/128 می باشد. حداکثر رهایش دارو برای این نانوسامانه در شرایط سلول-های سالم و سرطانی طی 48 ساعت، به ترتیب، 24/43 و 26/81درصد بوده است. بررسی طیف IR و تصاویر میکروسکوپ الکترونی، نشان می دهد که دارو و نانوسامانه برهمکنش شیمیایی نداشته و ذرات شکل کروی دارند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سامانه ی لیپونیوزومی پگیله شده ضمن برخورداری از ویژگی های فیزیوشیمیایی مناسب، تغییری در ماهیت شیمیایی دارو ایجاد نکرده و می تواند حاملی مناسب و نیمه هدفمند برای دوکسوروبیسین باشد.

زمینه و هدف: امروزه کلبسیلا پنومونیه یک پاتوژن فرصت طلب در عفونتهای بیمارستانی شناخته می شود. طیف و سیعی از بتالاکتامازها در سراسر جهان درحال افزایش است. آنتی بیوتیکهای بتالاکتام جزو مرسوم ترین عوامل ضدمیکروبی در کنترل و درمان عفونتهای باکتریایی محسوب می شود. هدف از این مطالعه، تعیین نقش ژنهای 2-M-CTX، 8-M-CTX و 2-CMY و جلوگیری از مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های کلبسیلا پنومونیه مولد بتالاکتامازهای وسیع طیف است که در بیمارستانهای تهران وجود دارد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 60 نمونه بالینی از بیمارستانهای مختلف تهران جمع آوری و با آزمون های بیوشیمیایی شناسایی شد. تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن با توجه به استاندارد CLSI 2016 1 1 انجام شد. جهت شناسایی ژنهای بتالاکتاماز از آزمون واکنش زنجیرهای پلیمراز چندگانه استفاده شد. یافته: در این تحقیق، بیشترین مقاومت به آنتی بیوتیک آمپی سیلین و بیشترین حساسیت به آنتی بیوتیک آمیکاسین تعیین شد. از60 ایزوله مورد بررسی، 33 ایزوله حاوی ژن 2-CMY، 8 ایزوله حاوی ژن 2-M-CTX و 25 ایزوله حاوی ژن 8-M-CTX است. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نشان داد ارتباط بین ژنهای مورد مطالعه و مقاومت آنتی بیوتیکی معنادار است (0/05

زمینه و هدف: بیماریهای تحلیل برنده سیستم عصبی به دلیل عواملی چون افزایش جمعیت سالمندان، افزایش طول عمر و فقدان داروهای موثر یک معضل جهانی می باشد. به نظر می رسد مولکولهای دارای حلقه های آروماتیک بوسیله مهار یا تغییر تجمع آمیلوییدی و مانع شدن از ایجاد الیگومرها و فیبریلها که عامل بوجود آورنده این بیماریهاست نقش محافظت کننده از نورونها ایفا می کنند. در مطالعه حاضر اثرات مهاری 1و3و5 تری فنیل بنزن به عنوان یک مولکول آروماتیک روی تجمع و سمیت لیزوزیم مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: لیزوزیم با غلظت 2 میلی گرم بر میلی لیتر در بافر گلایسین 50 میلی مولار و شرایط اسیدی حل شدو سپس در دمای 57 درجه برای مدت مشخصی در حضور یا غیاب تری فنیل بنزن قرار داده شد. اثر مهاری این ترکیب روی لیزوزیم با استفاده از تکنیکهایی مثل میکروسکوپ نیروی اتمی، تیوفلاوین T، قرمز کنگو و سنجش MTT مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: داده های ما نشان داد که این ترکیب قادر به مهار تجمع لیزوزیم بصورت وابسته به غلظت و با IC50 برابر 1/0 میکرو مولار می باشد. مطالعه سینتیکی این ترکیب باعث طولانی شدن فاز تاخیر و کاهش فاز تعادل گردیدو همچنین سمیت تجمعات لیزوزیم در حضور این ترکیب کاهش معنی داری(0/025 =p) یافت. نتیجه گیری: این مشاهدات نشان داد که تری فنیل بنزن قادر به وارد شدن به بخش مستعد تولید آمیلویید در مراحل اولیه تشکیل تجمع بوده و باعث مهار تشکیل آن می شود.

زمینه و هدف: مواجهه کارگران با ذرات هوابرد سیمان که حاوی ذرات سیلیس آزاد کریستالی است می تواند منجر به بیماریهای جدی از جمله سیلیکوزیس شود. این مطالعه با هدف ارزیابی غلظت سیلیس موجود در گردوغبار قابل استنشاق در منطقه تنفسی کارگران شاغل در یک کارخانه سیمان در استان خراسان رضوی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه غلظت سیلیس موجود در ذرات قابل استنشاق سیمان هوای منطقه تنفسی 42 نفر از کارگران بخش های مختلف یک کارخانه سیمان در استان خراسان رضوی در سال 1396 ارزیابی شد. نمونه برداری از ذرات قابل استنشاق بر اساس روش استاندارد MDHS101/2 توصیه شده توسط NIOSH و با استفاده از پمپ نمونه بردار فردی، سیکلون و فیلتر انجام شد. فیلترها توسط یک ترازو با دقت یک میکرون وزن و برای تعیین مقدار سیلیس موجود در آن با روش پراش سنج پودری پرتو ایکس(XRD) مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: میانگین مواجهه کارگران با ذرات قابل استنشاق سیمان mg/m309/4± 75/3 و متوسط غلظت سیلیس موجود در ذرات قابل استنشاق درهمه بخش های نمونه برداری شده mg/m3 30/0± 12/0 بود. بطور متوسط در 69 درصد از کارگران، مواجهه با گردوغبار سیلیس بیش از حد مواجهه شغلی بود. بیشترین متوسط غلظت ذرات سیلیس در بخش سنگ شکن mg/m3 54/0 و کمترین میانگین در بخش آسیاب موادmg/m3 03/0 مشاهده شد. نتیجه گیری: مواجهه اکثر کارگران کارخانه سیمان خراسان رضوی با ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس موجود در ذرات قابل استنشاق سیمان از حدود مجاز توصیه شده ملی و بین المللی بالاتر است. افزایش دمای هوا بر غلظت سیلیس موجود در ذرات قابل استنشاق تاثیر گذار است.

زمینه و هدف: بتاآلانین از مکمل های اثرگذار بر میزان لاکتات است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف بتا آلانین بر لاکتات در فعالیت ارگومتر رویینگ بود. مواد و روش ها: 24 پاروزن مرد نخبه (سن 3/3 ± 4/23 سال، قد 9/7 ± 7/186 سانتی متر و درصد چربی 1/2 ± 9/8) بطور تصادفی در سه گروه بتا آلانین، دارونما (دکستروز) یا بدون مکمل قرار گرفتند (8n=). میزان مصرف مکمل 40 میلی گرم بر هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 3 هفته بود. پس از تعیین توان هوازی بیشینه (VO2max) و کمترین سرعت رسیدن به توان هوازی (vVO2max) با تردمیل، آزمون ارگومتر جهت تعیین توان میانگین و میزان میانگین سرعت در شش دقیقه ارگومتر (vRmax)انجام گرفت و سپس زمان فعالیت تا رسیدن به واماندگی با سرعت vRmax (TvRmax) به ثبت رسید. آزمون 6 دقیقه ارگومتر با 90% vRmax انجام شد و لاکتات و ضربان قلب ثبت گردید. در انتهای دوره، همین آزمون ها تکرار شد. جهت تحلیل داده ها، روش آنالیز واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: لاکتات در گروه بتا آلانین در پس آزمون پس از 6 دقیقه فعالیت در 90% vRmax کاهش معنادار داشت (00/0 =p). همچنین TvRmax و توان میانگین در گروه بتا آلانین نسبت به دو گروه دیگر بهبود معناداری یافته بود (به ترتیب 00/0 =p و 04/0 =p). vRmax نیز در گروه بتا آلانین افزایش معناداری نشان داد (00/0 =p). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که مصرف بتا آلانین ممکن است با تاخیر در تجمع لاکتات، منجر به افزایش زمان رسیدن به خستگی در اجرای فعالیت استقامت عضلانی و بهبود توان هوازی پاروزنان نخبه شود.

ویروس آنفلوانزا H9N2 با توجه به دامنه میزبانی بسیار وسیع و به علت بازآرایی ژن اهمیت بالایی دارد که احتمال رد شدن از سد بین گونه ای را تسهیل می کند. این مطالعه اطلاعات مفیدی را در رابطه با همگن بودن ژن H9N2 ویروس آنفلوانزای پرندگان ایران با دیگر ویروس های آنفلوآنزا پرندگان کشورهای پاکستان و اسراییل در سال های متوالی نشان می دهد که تاکید کننده ضرورت نظارت مستمر بر ژن های ویروس آنفلوانزا و بررسی تکامل سویه های آن در منطقه می باشد. مطالعه حاضر روی سکانس ژن NS 10 جدایه ویروس آنفلوآنزا تحت تیپ H9N2 از سال 2016-2007 انجام شد و پس از تکثیر با روش RT-PCR و استخراج ژنوم، ژن ها بطور کامل توالی یابی (با همان پرایمری که برای تکثیر ژن ها استفاده شده بود، انجام شد) و پس ازآن مورد آنالیز فیلوژنیک قرار گرفت. تمامی این10 جدایه در الل A و در تحت دودمان Korean با موتیف اسید آمینه در لیگاند PDZ KSEI قرار گرفتند که این مساله قرابت ژن های ویروس های پاکستانی را به جدایه های ایران نشان می دهد. ویروس های H9N2 از نظر ایجاد بیماری زایی فوق حاد نیستند اما با انتقال به گونه های پستاندار مثل انسان بیماری خفیفی را ایجاد می کنند. این ویروس ها علاوه بر اتصال به گیرنده های اختصاصی طیور، این توانایی را دارند که با تغییراتی در اسیدآمینه، به گیرنده هایی شبیه به استرین نوع انسانی اتصال یابند.

زمینه و هدف: با توجه به تقاضای مردم برای آب سالم، گوارا و بهداشتی، مصرف آب های بطری شده در نقاط مختلف دنیا رشد قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. هدف این پژوهش تعیین کیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب های بطری شده در شهر همدان طی سال 1395 بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که بر روی 5 نشان تجاری پر مصرف و 40 نمونه به صورت تصادفی انجام شد که در آن 20 نوع مشخصه فیزیکی، شیمیایی و میکروبی مورد بررسی قرار گرفت. داده های بدست آمده با نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد هیچ کدام از نمونه ها دارای آلودگی میکروبی نبوده و با استاندارد مطابقت دارد. میزان کل جامدات محلول (TDS) آنها کمتر از حداقل میزان مورد نیاز تعیین شده توسط سازمان غذا و دارو (mg/L500) است. اختلاف بین مقادیر اندازه گیری شده و مقادیر ذکر شده در برچسب با استفاده از آزمون paired t-test مورد بررسی قرار گرفت که بر اساس نتایج بدست آمده بین این دو برای همه پارامترها اختلاف وجود داشت که برای پارامترهای نیتریت، TDS و کلراید این اختلاف معنی دار بوده در حالیکه برای بقیه پارامترها این اختلاف معنی دار نبود. میانگین پارامترهای بررسی شده نیز با استفاده از آزمون one sample t-test با مقادیر استاندارد مقایسه شد که نتایج نشان داد میانگین مقادیر اندازه گیری شده تمام پارامترها کمتر از حدود استاندارد می باشد. نتیجه گیری: اگر چه در بیشتر موارد پارامترهای مورد بررسی در نمونه ها با استاندارد مطابقت داشت، اما حتی تعداد معدود عدم مطابقت ها نیز از لحاظ میزان تاثیر بر سلامتی حایز اهمیت است که باید مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: غاسول صابونی دارای ایزوفرم های مختلف پروتیین ساپورین می باشد. ساپورین جزء پروتیین های غیر فعال کننده ریبوزومی (RIPs) است. ایزوفرم SO9 ساپورین ها، آدنین 4324 موجود در توالی حفاظت شده GAGA را دپورینه کرده و باعث اختلال در پروتیین سازی می گردد. در این مطالعه بیان ایزوفرم SO9 در باکتری E. coli و بررسی تیتر آنتی بادی آن در موش سوری انجام شد. روش بررسی: ژن SO9 سنتز شده، از پلاسمید pUC57-SO9 نوترکیب توسط آنزیم های محدود کننده BamH1 و Sal1 جدا و در وکتور بیانی pET28a(+) زیر همسانه سازی شد. بیان پروتیین نوترکیب با IPTG القا گردید. پروتیین SO9 نوترکیب به وسیله کروماتوگرافی تمایلی نیکل خالص سازی شد. برای تایید پروتیین نوترکیب از تکنیک Western blotting استفاده شد. واکسیناسیون موش های سوری با پروتیین تخلیص شده به صورت صفاقی انجام و تیتر IgG سرم به وسیله ELISA بررسی شد. نتایج: زیر همسانه سازی ژن SO9 در وکتور بیانی pET28a(+) به وسیله واکنش PCR و هضم آنزیمی تایید شد. حضور باند پروتیینی 29 کیلودالتون در SDS-PAGE، بیان بالای پروتیین نوترکیب را نشان داد. پروتیین نوترکیب SO9 به وسیله آنتی بادی پلی کلونال شناسایی شد. بعد از تزریق پروتیین در گروه های تست نسبت به گروه های کنترل، میزان تیتر آنتی بادی تولید شده به وسیله تست ELISA اندازه گیری شد. نتیجه گیری: خاصیت ادجوانتی و ایمنوژنی آنتی ژن SO9 نوترکیب تخلیص شده سبب می شود که از این آنتی بادی برای شناسایی میزان حضور SO9 در گیاه غاسول صابونی، به عنوان کاندید واکسن، تهیه کیت تشخیصی و در مطالعات ضد سرطانی سلول های انسانی استفاده گردد.

مقدمه: سرمایه اجتماعی یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و سلامتی جامعه است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی سرمایه اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 97-1396 می باشد که تعداد 367 نفر به صورت تصادفی و با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه سرمایه اجتماعی دلاویز (1384) به همراه تعدادی از متغیرهای زمینه ای استفاده شد. برای بررسی اعتبار و پایایی پرسشنامه به ترتیب از اعتبار صوری و آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. همچنین برای تحلیل داده ها از نرم افزار 17 spss و نیز از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: سرمایه اجتماعی در این پژوهش با میانگین 91/54 در سطح متوسطی قرار داشت. نتایج نشان داد که دانشجویان در بعد اعتماد با میانگین(97/10) کمترین میزان و در بعد مشارکت گروهی با میانگین(47/17) دارای بیشترین میزان سرمایه اجتماعی بودند. همچنین بین متغیرهای سن، دانشکده، جنسیت و وضعیت تاهل با سرمایه اجتماعی رابطه معنی داری یافت نشد. اما متغیرهای وضعیت اشتغال، مقطع تحصیلی و وضعیت سکونت دارای رابطه معنی داری با سرمایه اجتماعی بودند. نتیجه گیری: ارتقای سرمایه اجتماعی دانشجویان باید در بعد اعتماد از اهداف اصلی مسئولان دانشگاه قرار بگیرد و همچنین وضع سکونت و اشتغال دانشجویان بهبود یابد.