سابقه و هدف: بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور با توجه به شرایط خاص سلامتی به مراقبت های دندانپزشکی بیش تری نیاز دارند. هدف از این مطالعه بررسی سطح سلامت دندانی و سپس ارزیابی نیازهای درمانی این بیماران در شهر ساری در سال 97 بود. مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی مقطعی و جمع آوری اطلاعات با استفاده از یک فرم محقق ساخته و مشاهده مستقیم بر روی 144 نفر مراجعه کننده به مرکز تالاسمی ساری صورت گرفت. 75 نفر از کل بیماران تالاسمی ماژور به عنوان گروه مطالعه و 69 نفر گروه کنترل در نظر گرفته شدند. داده های مطالعه جهت دستیابی به میزان شاخص Decay, Missing, Filled Teeth) DMFT (ثبت شد. سپس داده ها از طریق SPSS 24 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: بین دو گروه از نظر میانگین DMFT (001/0>P)، DT (Decay Teeth) (004/0P=) و MT (Missing Teeth) (001/0 P=) اختلاف معنی داری مشاهده شد و بیماران تالاسمی میانگین DMFT، DT و MT بالاتری نسبت به گروه کنترل داشتند. اما بین دو گروه از نظر میانگین FT (Filled Teeth) اختلاف معنی داری مشاهده نشد (150/0P=). همچنین در بیماران مبتلا به تالاسمی، بیش ترین نیاز درمانی مربوط به درمان پالپ و در گروه کنترل، مربوط به ترمیم دندان بود. استنتاج: با توجه به شیوع بالاتر پوسیدگی دندان در مبتلایان به تالاسمی ماژور، اقدامات پیشگیری، آموزش بهداشت و درمان های دندانپزشکی جهت این افراد مورد نیاز است.