ایجاد نشست های ناگهانی در سطح زمین و شکل گیری فروچاله ها در نقاط مختلفی از جهان از جمله ایران گزارش شده است. بطوریکه در سال های اخیر وقوع اینگونه از فروچاله ها در نواحی شمالی همدان حد فاصل همدان - فامنین از جمله مشکلات ژئوتکنیکی منطقه فوق می باشد. در این راستا نتایج مطالعات گمانه زنی صورت گرفته در حوالی فروچاله های منطقه مورد مطالعه بیانگر حضور یک سری نواحی ماسه ای مستعد رمبندگی و همچنین زون های انحلالی و آهکی در اعماق مختلف زمین است. بنحوی که به نظر می رسد شدت و بزرگی فروچاله های ایجاد شده ناشی از رفتار توام مصالح خاص موجود در منطقه (شامل عملکرد فیزیکی رمبندگی و تاثیر شیمیایی نواحی انحلالی) بوده که این موضوع در مطالعات گذشته تا به حال کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس در پژوهش حاضر با هدف در نظر گرفتن همزمان دو عملکرد رمبندگی و انحلال، با انجام تعداد قابل توجهی آزمایش ادومتری در نمونه های با شرایط کنترل شده، مشخص گردید خاک ماسه ای منطقه مورد مطالعه دارای درصد بالایی از پتانسیل رمبندگی بوده که با حضور نمک های انحلال پذیر مانند سولفات سدیم و کربنات سدیم این پتانسیل به شدت افزایش می یابد. علاوه بر این مشاهده گردید قابلیت رمبندگی خصوصا در حالت وجود کربنات در خاک، به شدت تابع pH آب حفره ای می باشد. لذا بر اساس نتایج بدست آمده انتظار می رود در مناطق مستعد رمبندگی و با حضور پیوند دهنده های شیمیایی، در صورت ایجاد شرایط مناسب جهت حل شدن پیوند دهنده ها، تاثیر توام عملکرد فیزیکی رمبندگی و اثر انحلال نمک های سولفاتی و کربناتی، سبب افزایش شدت و بزرگی فرونشست ها گردد.