بلورشناسی و کانی شناسی ایران
سال:1392 | دوره:21 | شماره:2 |تعداد مقالات:18

یک روش ساده برای اصلاح کلویزیت + Naبا سورفاکتانت های مختلف کاتیونی، عدم به کارگیری فرآیند فعال سازی اسیدی به منظور حفظ ساختار بلوری رس می باشد. ویژگی های مونت موریونیت (MMT) که توسط مواد آلی اصلاح شده توسط آنالیز XRD، طیف سنجی مادون قرمز (FTIR)، آنالیزهای حرارتی (TG/DTG)، میکروسکوپ الکترونی (FE-SEM) و برآورد قابلیت پراکندگی بررسی شده است. الگوی XRD بیناگر افزایش ضخامت شبکه می باشد. آنالیزهای FTIR و TG/DTG نشان می دهند که مقدار مناسبی از ترکیبات آلی در تمام نمونه های تربیت یافته وجود دارد. اندازه گیری قابلیت پراکندگی مشخص کننده تبدیل کلویزیت +Na آبدوست به MMT تربیت شده ارگانوفیلیک و آبگریز است. مطابق نتایج حاصله عمل اصلاح با حداقل تخریب ساختار بلوری کلویزیت Na+  و آسیب محیطی کمتر صورت گرفته است. این MMT ها قابلیت حذف آلاینده های زیست محیطی را از محیط آبی دارند.

در این پژوهش، نانوذرات گارنت ایتریوم آهن با جانشانی سریوم با فرمولX=0, 0.1, 0.3, 0.4, 0.5, 0.6, 0.7, 0.8) Y3-xCexFe5O12 ) به روش سل-ژل تهیه شد، و سپس اثر جانشانی سریوم بر ساختار بلوری نانوذرات با پراش سنج پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و بیناب سنجی تبدیل فوریه فروسرخ (FT-IR) مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل الگوهای XRD نشان می دهد که بالاترین مقدار جانشانی سریوم در ساختار گارنتی نمونه 0.6=x است. مغناطش اشباعی نمونه ها در دمای اتاق نیز با مغناطیس سنج ارتعاشی (VSM) اندازه گیری شد. این اندازه گیری نشان می دهد که با افزایش جانشانی، مغناطش اشباعی تا 0.3=x افزایش یافته و سپس کاهش می یابد. تغییرات مغناطش اشباعی بر اساس بیناب سنجی موسبائر نمونه ها بحث شده است. بررسی بیناب های موسبائر نشان داد که به دلیل جانشانی سریوم به جای ایتریوم در گارنت YIG زیر شبکه های هشت و چهاروجهی هریک به دو زیرشبکه هشت و چهاروجهی آشفته و ناآشفته تبدیل می شوند، و براین اساس کاهش مغناطش برای x>0.3 توجیه شده است.

تامسونیت به همراه زئولیت هایی نظیر ناترولیت، مزولیت، آنالسیم و به ندرت استلریت در حفره ها و رگه های گدازه های مافیک قلیایی منطقه حرمک، شمال زاهدان، شرق ایران، به سه شکل بلوکی، تیغه ای و مومی تشکیل شده است. ترکیب شیمیایی متوسط تامسونیت در حرمک به ترکیب شیمیایی تامسونیت های دیگر در منابع علمی مختلف نزدیک است. نسبت Si/Al در تامسونیت منطقه ی حرمک به طور متوسط 1.16 است. میزان استرانسیم در اغلب نمونه های تامسونیت حرمک بالا بوده و به 2.94 اتم در واحد فرمولی می رسد. سدیم و کلسیم کاتیون های فراشبکه ای اصلی در این کانی هستند که به ترتیب مقادیر متوسط 4.73 و 6.01 را نشان می دهند.عنصر کلسیم به احتمال زیاد از دگرسانی ترکیب های زمینه و یا انحلال کلسیت ثانویه و عنصر سدیم، بیشتر از آب های شور و قلیایی دریاچه ای وابسته به محیط بیرون ریخته گدازه ها تامین شده است. تامسونیت حرمک در دمای پایین، در گستره 40±100 درجه سانتیگراد تشکیل شده است.

منطقه مورد بررسی در روستای سوغانچی در شرق شهرستان میاندوآب-شمال غرب ایران واقع شده است. توده نفوذی سوغانچی به شکل استوک به سن الیگوسن مطابق با فاز کوهزایی پیرنه در واحدهای آهکی پرمین نفوذ کرده است از نظر سنگ نگاری، توده حاوی کانی های پلاژیوکلاز، پیروکسن، بیوتیت، الیوین، هورنبلند و فلدسپار قلیایی و از نوع گابرو-دیوریت، مونزوگابرو تا مونزونیت بوده است. ماگمای این توده سرشت آهکی-قلیایی (با پتاسیم بالا) تا شوشونیتی و ویژگی شبه تابان داشته و از نظر موقعیت زمین ساختی معادل بازالت های قوس قاره ای است. نفوذ توده بین واحدهای آهکی پرمین، تبلور مجدد و اسکارنی شدن با درجات مختلف در این زون ایجاد کرده است. اسکارن سوغانچی از نوع کلسیک بوده و در آن کانی های آهکی-سیلیکاتی بی آب و نیز آب دار حاصل از دگرسانی پسرونده و به همراه مقادیری کلسیت و کوارتز حضور دارند. کانی زائی مهم منطقه شامل مگنتیت و هماتیت است. بررسی شرایط فیزیکوشیمیایی نشان داد که مرحله پیشرونده اسکارنی شدن بین 650-450 درجه سانتی گراد و مرحله پسرونده اولیه در دمای کمتر از 450-400 درجه سانتی گراد صورت گرفته است.

منطقه مورد بررسی، در 35 کیلومتری شمال غرب رفسنجان (استان کرمان) قرار دارد و بخشی از مجموعه آتشفشانی همبافت هزار (کمربند ارومیه-دختر) بوده و شامل تناوب چین خورده ای از گدازه ها (بازالت، پیروکسن آندزیت و آمفیبول آندزیت)، و پیروکلاستیک های ائوسن است. بررسی های سنگ نگاری نشان می دهد که در این سنگ ها از درشت بلورهای پلاژیوکلاز با بافت های غیر تعادلی از قبیل غربالی، تحلیل یافتگی و منطقه بندی نوسانی تشکیل شده اند. شواهد یاد شده نشانگر وجود فرآیندهایی نظیر اختلاط ماگمایی و تغییرات فشار بخار آب و کاهش فشار، هنگام صعود ماگماست. بررسی های ژئوشیمیایی نشان می دهد که گدازه های منطقه در سری آهکی-قلیایی قرار داشته و جدایش گسترده ای در آن ها صورت نگرفته است. غنی شدگی از عناصر نادر خاکی سبک (LREE) در مقایسه با عناصر نادر خاکی سنگین (HREE)، و بالا بودن مقدار عناصر ناسازگار LIL نسبت به HFS و نیز بی هنجاری منفی شاخص Ti، Nb و P در گدازه های منطقه، از نشانه های سنگ های وابسته به محیط فرورانش است. ترکیب شیمیایی این سنگ ها و مجموعه درشت بلورها، نشان دهنده آن است که ماگماهای مادر آن ها ترکیب بازی تری داشته و احتمالا خاستگاه گوشته ای دارند و در یک محیط قوس آتشفشانی قاره ای فوران کرده اند.ماگماهای مورد نظر بخشی از تاریخ تبلور خود را در مخازن پوسته ای پشت سر گذاشته و ضمن تبلور بخشی در این شرایط، دستخوش آلودگی پوسته ای نیز شده اند.

کانسار آهن نیزار در فاصله 50 کیلومتری جنوب باختری مشهد، شمال خاوری ایران واقع شده است. این کانسار به صورت لایه ها و عدسی های جدا از هم در یک زون گسله در ماسه سنگ های کوارتز آرنایتی و ساب لیتارنایتی سازند لالون (کامبرین زیرین) گسترش یافته است. بررسی های کانی نگاری نشان می دهند که هماتیت کانه اصلی کانسنگ های آهن است که با گوتیت و پیریت در مقادیر کمتر همراهی می شود. بررسی های میکروسکوپی، حضور بافت های اسکلتال، جانشینی برجای مانده، جانشینی حاشیه ای و شبه ریخت را در کانسنگ ها مسجل می سازند. بر اساس یافته های سنگ نگاری دو دسته از کانی های دگرسان، درون زاد (سریسیت، پیریت، پیروفیلیت، باریت، کلسدونی، و کلسیت) و برون زاد (گوتیت، جاروسیت، ژیپس، لیمونیت، و هماتیت) در این کانسار تشکیل شده اند. با توجه به نتایج حاصل از کارهای صحرایی و بررسی های کانی نگاری و زمین شیمیایی، به نظر می رسد که شکل گیری کانسنگ های مورد بررسی از نظر ژنتیکی به سنگ های درونگیر وابسته اند. فرایندهای گرمابی و سیستم های گسلی (موجود در سنگ های میزبان) تواما نقش ارزنده ای در شستشوی فلزات و نهشت کانسنگهای آهن داشته اند. نتایج آنالیزهای شیمیایی نشان می دهند که مقادیر REE ها در کانسنگهای آهن از 6.97 تا 18.26 ppm تغییر می کنند. بازه بی هنجاری های Eu و Ce در کانسنگ ها به ترتیب برابرند با 0.01-1.36 و 0.28-1.89 ملاحظات زمین شیمیایی نشان می دهند که توزیع عناصر نادر خاکی در کانسنگ های آهن نیزار با pH، فراوانی یون های همبافت ساز (SO42-, PO34-, Cl-, F-, CO32-)، فرایندهای روبش و تثبیت در فازهای کانیایی نئومورف کنترل شد.

در این کار پژوهشی نانوذرات متاسیلیکات لیتیم به روش گرمابی که امکان کار در دماهای پایین و رسیدن به ذرات ریزرامی دهد، مورد استفاده قرار گرفت. Li2SiO3 دارای ساختار راستگوشه با گروه فضایی Cmc21 و پارامترهای سلولی c=4.67 Å, b=5.40, a=9.38 است. ساختار، اندازه و ریخت شناسی نانو ذرات سنتز شده از طریق روش های اسپکتروسکوپی  XRD, FT-IRو SEM مورد بررسی قرار گرفت. ابعاد سلولی نانوذرات متاسیلیکات لیتیم با استفاده از نرم افزار Celref (version 3) تعیین شد. ویژگی های نوری سیلیکات سنتزشده با بهره گیری از اسپکتروسکوپی جذبی UV-Vis و آنالیز فلوئوریمتری بررسی شدند.

منطقه مورد بررسی در مجموعه افیولیتی صحنه-هرسین متشکل از سه واحد سنگی گابرو، بازالت، دایک های دیابازی، دیوریت و پلاژیوگرانیت است. بررسی های ژئوشیمیایی نشان می دهند که ماگمای سازنده، یک ماگمای شبه قلیایی تولئیتی غنی از منیزیم و فقیر از پتاسیم بوده است. این داده ها همچنین از عناصر نادر خاکی سبک غنی شدگی (LREE) و از عناصر نادر خاکی سنگین (HREE) تهی شدگی نشان می دهند. نسبت Nb/Ta در بازالت های منطقه بین 16.19 تا 18.88 است، این مقادیر به شاخص ماگمایی مشتق شده از گوشته ای آلوده است. بررسی های سنگ شناسی و ژئوشیمیایی حاکی از رابطه ژنتیکی سنگ های این مجموعه، حاصل یک ماگمای مشترک، تاثیر آلایش ماگمایی و نقش فرآیند جدایش ماگمایی در شکل گیری این سنگ ها و از ذوب بالای 16% یک خاستگاه گارنت پریدوتیتی است. از دیدگاه پتروژنتیکی نمونه های گدازه های بالشی در گستره MORB قرار می گیرند بر اساس نمودارهای عنکبوتی، این مجموعه حاصل یک ماگمای تولئیتی کف اقیانوسی نوع (EMORB) است.

کانسار اسکارن خوت واقع در 50 کیلومتری شمال غرب شهرتفت در نتیجه نفوذ توده گرانودیوریتی خوت به درون سنگ های کربناتی ناخالص تریاس بالایی تشکیل شده است. مشاهدات صحرایی و بررسی های کانی شناسی نشان می دهد که اسکارن خوت از نوع کلسیمی بوده و برون اسکارن مهم ترین افق اسکارنی در منطقه بوده که همراه با کانه زایی است. آنالیز ریزپردازشی نشان داد که دو نوع گارنت در زون گارنت - پیروکسن اسکارن وجود دارد: (1) گارنت های ناهمسانگرد شامل63.17 -51.76 درصد مولی گروسولار و (2) گارنت های همسانگرد دارای28.10 -17.77 درصد مولی گروسولارند. مشاهدات سنگ نگاری نشان می دهد که گارنت های ناهمسانگرد منطقه بندی و ماکل قطاعی آشکاری را نشان می دهند. بررسی منطقه بندی گارنت در اسکارن خوت با ریزپردازش الکترونی نشان می دهد که از مرکز به حاشیه تغییرات اساسی در مقادیر عناصر تیتانیم، آلومینیم، آهن، منگنز و منیزیم دیده می شود. در زون های مختلف، تغییرات عناصر آلومینیم، تیتانیم و آهن به طور متناوب تکرار شده است. بنابراین، عامل اصلی بوجود آورنده منطقه بندی در گارنت، تغییرات تناوبی آهن، آلومینیم و تیتانیم در فاز شاری بوده است که نشان دهنده پالس های پی درپی شارش گرمابیهاست.

سازند میشان با ترکیب مارن خاکستری و آهک ماسه ای یکی از کاملترین مواد خام برای تولید سیمان محسوب می شود. بررسی های دورسنجی روشی کم هزینه ای در پی جویی منابع معدنی است که به سرعت در حال گسترش است. پردازش های زیرپیکسلی پالایش تطبیقی تنظیم شده آمیخته و تمام پیکسلی نقشه بردار زاویه طیفی داده های 9 باندی و 6 باندی سنجنده استر در برش نمونه سازند میشان و بخشی از رخنمون های سطحی آن در روستای جمیله در استان بوشهر با هدف تعیین فراوانی رس (ایلیت) و کربنات (کلسیت و دولومیت) مارن مورد استفاده قرار گرفته اند. با استفاده از روش های الگوریتم طیفی مخروط محدب بیشترین زاویه متوالی و ناآمیختگی طیفی تکراری، عضوهای انتهایی تصویر استخراج و با استفاده از آنها فراوانی رس و کربنات مارن آشکارسازی شدند. هر چند خروجی های هر دو الگوریتم پهنه های تقریبا یکسانی را برای کانی های اصلی مارن ها آشکار کرده اند، خروجی رده بندی زیر پیکسلی گستره های بیشتری را با فراوانی بالای کربنات نسبت به ایلیت نشان داده اند. نتایج حاصل از پردازش زیرپیکسلی دسته داده های 6 باندی با مشاهدات میدانی، نتایج طیف سنجی و XRD نمونه ها تائید شده و این روش را به عنوان رهیافتی کارا برای برنامه های پی جویی معرفی می کند.

یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی شهر کرمان، مساله غبار آلودگی آن است. با توجه به اهمیت کانی شناسی در زمینه بررسی های زیست محیطی، غبار مناطق مختلف شهر کرمان از نظر کانی شناسی با استفاده از مقاطع نازک میکروسکوپی و پراش پرتوx  (XRD) و نیز از نظر شیمیایی به روش جذب اتمی (ICP-MS) مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس بررسی های کانی شناسی در تمام نواحی شهر، کانی های کوارتز، کلسیت، فلدسپار، پیروکسن، میکا، زئولیت، سیلیکات های کلسیم آبدار و کانی های رسی بیشترین میزان ذرات غبار را به خود اختصاص می دهند. کاهش اندازه و گرد شدگی کانی های کوارتز و کلسیت از غرب به شرق، نشان دهنده خاستگاه این ذرات از ناحیه غرب است. حضور کانی جافئیت در غبار ناحیه مرکزی شهر می تواند ناشی از راه یافتن غبار کارخانه سیمان به آسمان شهر و فراوانی گیسموندین (نوعی زئولیت) در غبار ناحیه شمالی، ناشی از سطوح پلایایی شمال شهر است. بررسی های ژئوشیمیایی نیز بیانگر بالا بودن غلظت عناصر As, Cr, Sn, Zn, Cd در غبار ناحیه غربی شهر بدلیل وجود فعالیت های انسانی و صنعتی به ویژه حضور کارخانه سیمان و ترافیک وسایل نقلیه در این مناطق است.

افیولیت بیاضه با سن پالئوزوئیک در حاشیه شرقی بلوک یزد (ایران مرکزی) واقع شده است. این افیولیت شامل پریدوتیت های سرپانتینی شده، متاگابرو، دایک های اولترابازیک دگرگون شده، متاپیکریت، سرپانتینیت و متالیستونیت است. کانی های تشکیل دهنده متاپیکریت های افیولیت بیاضه شامل الیوین (کاملا سرپانتینی شده)، کلینوپیروکسن (دیوپسید، اوژیت)، فلوگوپیت، آپاتیت کدر (مگنتیت، ایلمنیت)، آمفیبول (ترمولیت، اکتینولیت، هورنبلند ترمولیتی)، کلریت (کلینوکلر، پنینیت) و پرهنیت است. بافت های اصلی در این سنگ ها گرانولار و پوئی کیلوبلاستیک می باشد. ترکیب شیمیایی کلینوپیروکسن های موجود نشان دهنده تبلور کلینوپیروکسن ها حین صعود ماگماست. بررسی ژئوشیمیایی متاپیکریت های بیاضه نشان دهنده مقادیر بالای MgO (25.8 تا 28.0) و مقادیر پایینSiO2  (37.5 تا 39.4) (درصد وزنی) است که تاییدکننده ماهیت اولترامافیک آن هاست. حضور فلوگوپیت به عنوان یک کانی آبدار در این سنگ ها همراه با ویژگی های ژئوشیمیایی سنگ های بررسی شده، وجود آمفیبول را در خاستگاه متاپیکریت های بیاضه آشکار می کند. مقادیر REEs، غنی شدگی از HFSEs و LREEs همراه با مقادیر بالای Mg# و Ni در این متاپیکریت ها حاکی از غنی شدگی متاسوماتیکی خاستگاه گوشته ای آن ها است. غنی شدگی متاسوماتیکی این خاستگاه گوشته ای می تواند به وسیله شاره های وابسته به فرورانش پالئوتتیس ایجاد شده باشد. مشخصات ژئوشیمیایی متاپیکریت های افیولیت بیاضه نشان می دهد که این سنگ ها از 40% ذوب بخشی یک لرزولیت اسپینل دار متاسوماتیک شده گوشته آستنوسفری ایجاد شده اند.

در سازندهای ابرسج و قلی شمال و جنوب غربی شاهرود، رخنمون هایی از سنگ های آذرین به سن اردوویسین فوقانی به صورت گدازه بازالتی، دایک و سیل میکروگابرویی دیده می شوند. این سنگ ها دارای ترکیب بازالت، تراکی بازالت و تراکی آندزیت بازالتی با ماهیت قلیایی هستند. الگوهای قرارگیری موازی آن ها در نمودارهای بهنجار شده نسبت به گوشته اولیه و کندریت نشان دهنده خاستگاه مشترک این سنگ ها و نقش تبلور جدایشی در تشکیل آن هاست. در نمودارهای مختلف، تمایز محیط زمین ساختی، این سنگ ها در گستره بازالت های قلیایی وابسته به کافت درون قاره ای قرار می گیرند. این جایگاه با جغرافیای دیرین پالئوزوئیک زیرین البرز (وجود کافت درون قاره ای پالئوتتیس توران) در زمان اردوویسین - سیلورین همخوانی دارد. بررسی های ژئوشیمیایی نشان می دهند که ماگمای تشکیل دهنده این سنگ های بازالتی از ذوب بخشی 14 تا 16 درصدی یک خاستگاه گوشته استنوسفری غنی شده گارنت پریدوتیتی (شبیه منابع OIB)، در اعماق 100 تا 110 کیلومتری حاصل شده است. این ماگما در خلال صعود به سطح زمین با پوسته قاره ای آلایش نیافته است.

مجموعه افیولیت کرمانشاه در پهنه ساختاری - زمین ساختی غرب ایران در بخش شمالی رانش اصلی زاگرس قرار دارد و جزئی از کمربند افیولیتی به شدت گسیخته کرمانشاه - پنجوین است. بهترین برونزد دایک های صفحه ای و دایک های منفرد با ترکیب بازی در جنوب صحنه دیده می شوند. بررسی های ژئوشیمیایی نشان می دهد ماگمای مادر گدازه اولیه ای است با علائمی از غنی شدگی عناصر LIL. همچنین این ماگما به سری های ماگمایی نیمه قلیایی تولئیتی غنی از منیزیم و فقیر از پتاسیم تعلق دارد. برای این دایک ها، الگوهای عناصر کمیاب ناسازگار سرشت جزیره کمانی را ثابت می کند. الگوهای پراکندگی چند عنصری بهنجارشده با بازالت های عادی پشته های میان اقیانوسی برای عناصر HFSE بر الگوهای تقریبا یکنواختی دلالت دارد. نمودارهای زمین ساختی برای آنها مشخصات انتقالی، بین بازالت های پشته های میان اقیانوسی و تولئیت های جزایر کمانی را نشان می دهد. بنابراین دایک های مجموعه افیولیتی کرمانشاه ممکن است در یک خاستگاه زمین ساختی حوضه پشت کمانی به وجود آمده باشند.

کانی ها در زمانی که میزان تبخیر بیش از نزولات جوی باشد ته نشست می کنند. سولفات های کلسیم یکی از مهمترین کانی های تبخیری هستند که در ادوار گذشته دارای گسترش فراوانی می باشند. در تشکیل این کانی ها فرآیندهای مختلف رسوبی و دیاژنتیکی، از حواشی کم عمق تا آبهای عمیق نقش دارند. با توجه به حضور کانی انیدریت به عنوان یک سیمان، و پراکندگی آن در رخساره های رسوبی سازند آسماری در میدان منصوری می تواند نقش اساسی در کیفیت مخزنی داشته باشد. در این پژوهش به بررسی انواع بافت کانی تبخیری (انیدریت) در بخش تولیدی سازند آسماری به عنوان یکی از فراوانترین سیمان ها پرداخته شده است. بررسی مقاطع نازک سازند آسماری در چاه های مورد بررسی منجر به شناسائی 11 ریزرخساره شد که تنوع در رخساره های رسوبی در دنباله بررسی شده نشان دهنده تشکیل سازند آسماری در محیط های متفاوتی از سبخایی تا دریای باز است. باید توجه داشت که بافت بلورهای انیدریت می تواند موید این باشد که بخشی در محیط سبخایی تا لاگون تشکیل شده اند (بلورهای توفالی و بافت نمدی). و بخشی بر اثر فرایندهای دیاژنتیکی در محیط دفنی کم عمق تا عمیق (درشت بلور با ماکل و رخ) در رخساره های دانه غالب تشکیل شده است. بافت های شناسایی شده در دنباله مورد بررسی شامل لایه ای، پویکیلوتوپیک، پرکننده تخلخل و فراگیر، ندولی، ندولی-دفنی، بلورهای انیدریت پراکنده، انیدریت پرکننده شکستگی و انیدریت رگچه ای است.

منطقه مورد بررسی در شمال غربی بیرجند، بخش شمالی زون جوش خورده سیستان، در شرق ایران واقع شده است. رخنمون هایی وابسته به یک مجموعه ی افیولیت ملانژ در این منطقه وجود دارد. اجزای سازنده این مجموعه شامل هارزبورژیت، گابرو و بازالت اسپیلیتی به همراه سنگ های نوع فلیش اند. نتایج بررسی های ریز پردازش الکترونی در هارزبورژیت ها بیانگر این است که الیوین از نوع فورستریت (Fo90.15-Fo90.75)، ارتوپیروکسن از نوع انستاتیت (Mg#=91.58)، کلینوپیروکسن از نوع اوژیت دیوپسیدی (Mg#=95.8) و اسپینل (با عدد کروم 41) از نوع آلومینیوم کروم دارند. ترموبارومتری کانی های کلینوپیروکسن و اورتوپیروکسن، دمای تبلور پریدوتیت ها را 100±1016 درجه سانتی گراد در فشار 25 کیلوبار نشان می دهد.

توده نفوذی بغم در 23 کیلومتری جنوب شرقی اردستان قرار دارد و در سنگ های آتشفشانی ائوسن نفوذ کرده است. منطقه مورد بررسی بخشی از پهنه ی ایران مرکزی و نوار ماگمایی ارومیه دختر است. از نظر سنگ شناسی ترکیب اصلی توده ی هورنبلند گابرو بوده و دارای ترکیب کانی شناسی پلاژیوکلاز، پیروکسن، هورنبلند و کانی کدر است. بر مبنای ویژگی های ژئوشیمیایی سنگ های مورد بررسی با SiO2 از 44.75 تا 47.08 در گستره گابرو قرار می گیرند و ماهیت تولئیتی دارند. الگوی REE بهنجار شده به کندریت غنی شدگی اندک LREE را نسبت به HREE نشان می دهد. تهی شدگی از عناصر Nb و Ti در نمودارهای عنکبوتی بهنجار شده این سنگ ها به گوشته اولیه و مورب مشاهده می شود که از ویژگیهای ماگماهای جزایر قوسی است. همچنین غنی شدگی از عناصر LILE و تهی شدگی از عناصر HFSE نیز نشاهنده ماگمای مناطق قوس فرورانش اند، بر اساس مقادیر برخی نسبت های عناصر (نظیر بالا بودن مقادیر CaO/TiO2 و Al2O3/TiO2 و پایین بودن Ti/V و (Ti/Sc، خاستگاه این گابروها را می توان ماگمای تهی شده دانست و از طرف دیگر سنگ های مورد بررسی مشابه سنگ های تولئیتی با تمایل اندک به بونینیت ها هستند.