مجله دامپزشکی ایران (دانشگاه شهید چمران اهواز)
سال:1397 | دوره:14 | شماره:4 |تعداد مقالات:12

هدف از این تحقیق، مطالعه چندشکلی در ناحیه 5-Flanking ژن Pit-1 و ارتباط آن با صفات رشد در غاز بومی ایران با روش PCR-SSCP می باشد. برای این منظور در این پژوهش از 160 قطعه غاز مرکز اصلاح نژاد آذربایجان شرقی، واقع در شهرستان ملکان خونگیری انجام شد. برای استخراجDNA از روش بایلس استفاده گردید و واکنش زنجیره ای پلی مراز جهت تکثیر قطعه 241 جفت بازی ناحیه 5-Flanking ژن Pit-1 انجام گرفت. روش تفاوت فرم فضایی رشته های منفرد(SSCP) جهت شناسایی چندشکلی در نمونه ها بکار برده شد. الکتروفورز عمودی نمونه ها روی ژل آکریلامید 8% به مدت 18 ساعت و با اختلاف پتانسیل 120 در دمای 4 درجه سانتیگراد صورت گرفت. رنگ آمیزی ژل با استفاده از نیترات نقره انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که ناحیه مورد بررسی این ژن چندشکل است. که در نتیجه آن الگوهای ژنوتیپی 4، 3، 2، 1 به ترتیب با فراوانی 312/0، 364/0، 070/0، 254/0 درصد مشاهده شد. آنالیز واریانس صفات با استفاده از نرم افزار SAS رویه GLM انجام گرفت. براساس نتایج بدست آمده، بین جنس های مختلف اختلاف معنی داری مشاهده شد. و همچنین بین الگوهای مشاهده شده با وزن بدن در 30 روزگی اختلاف معنی داری یافت شد، ولی بین این الگو ها و وزن بدن در 60، 90 و 150 روزگی اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

به منظور ارزیابی اثر سه غلظت متفاوت برگ توت سفید بر ویژگی های مورفولوژیک پرزهای روده ماکیان گوشتی، تعداد 180 قطعه جوجه گوشتی یک روزه خریداری و پس از وزن گیری، به 4 گروه 45 قطعه ای تقسیم شدند که هر گروه شامل 3 پن 15 قطعه ای بود. گروه 1 در کل دوره ی پرورش تنها جیره ی پایه را دریافت نمود و گروه های 2، 3 و 4 دریافت کننده جیره پایه باضافه به ترتیب 25/0، 5/0 و 1 درصد برگ توت در کل دوره ی پرورش بودند. جیره پایه بر اساس ذرت-سویا فرموله شد که در مورد همه گروه ها یکسان بود. برای بررسی مورفولوژی پرزهای روده در 21 و 42 روزگی دو بار نمونه برداری انجام گرفت و در هر نمونه گیری تعداد 6 قطعه جوجه از هر گروه انتخاب شد و از دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم به اندازه 3 سانتی متر نمونه گیری و به آزمایشگاه فیزیولوژی ارسال گردید و ریخت شناسی پرزهای روده با بررسی اندازه ی پرزها (ارتفاع و پهنا) و ضخامت لایه ی لامیناپروپریا بررسی شد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت برگ توت در جیره، ویژگی های مورفولوژیک پرزهای روده بهبود پیدا کرده و بخصوص در غلظت 1% افزایش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل دیده شد (05/0p<). همچنین روده باریک در گروه های دریافت کننده غلظت های 5/0 و 1% برگ توت نسبت به گروه های دیگر دارای مساحت بیشتری بود.

با توجه به اهمیت زیاد دستگاه ایمنی برای بدن و نقش بسیار مهم گره های لنفی در مقابله با عوامل بیماری زا و با توجه به این که تاکنون در خصوص آناتومی گره های لنفی در جنین گوسفند مطالعه ای صورت نگرفته بود، این مطالعه با هدف بررسی رشد تکاملی ماکروسکوپیک گره های لنفی گوسفند طی دوره جنینی صورت گرفت تا ضمن ارزیابی خصوصیات آناتومیک تعدادی از گره های لنفی مهم، زمان تقریبی شکل گیری ظاهری آن ها نیز مورد مطالعه قرار گیرد. بدین منظور 60 قطعه از جنین های گوسفند جمع آوری شده از کشتارگاه اهواز پس از تثبیت در محلول فرمالین 10 درصد و تعیین جنس، براساس طول فرق سر– ریشه دم (CRL)به چهار گروه تقسیم شدند. گره های لنفی فک پایینی، گردنی سطحی پسین (پیش کتفی)، میان سینه ای پسین، روده بندی تهی روده ای و رکبی به ترتیب از پنج مرکز لنفی سر، گردن، حفره سینه، احشای شکمی و اندام لگنی مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر نمونه، تشکیل گره از نظر ظاهری بررسی شد و در صورت تشکیل، شکل ظاهری، موقعیت قرارگیری و تعداد گره ها بررسی گردید. کم ترین و بیش ترین CRL جنین ها 5/3 تا 5/48 سانتی متر (43 تا 138 روز) تعیین گردید. در 32 جنین نر و 28 جنین ماده گوسفند مورد مطالعه، جنسیت روی هیچ یک از پارامترهای مورد مطالعه تاثیری نداشت. در موقعیت قرارگیری گره ها مشاهدات غیر معمولی ثبت نشد. مطالعه گره های لنفی در جنین های گوسفند نشان داد قبل از سن 59 روزگی، تمام گره های لنفی به صورت ماکروسکوپیک مشاهده نشده و پیش از 45 روزگی هیچ گره لنفی تکامل ماکروسکوپیک نیافته بود.

زمینه مطالعه: با توجه به سنتی بودن پرورش گوسفند و بز و وابسته بودن اقتصاد خانوارهای روستایی به تولید گوشت و پشم آنها لذا همواره یکی از مهمترین چالش ها در خصوص پرورش دام ها تامین نیازهای تغذیه ای است. هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی شیوع بالانس منفی انرژی و برخی اختلالات متابولیکی در حوالی زایش انجام شد. روش کار: به این منظور اقدام به اخذ 148 نمونه خون از گوسفندان آبستن (104 راس) و غیر آبستن (44 راس) نژاد عربی شد و سن دام ها و نمره امتیاز بدنی نیز ثبت شد. مقادیر سرمی BHB، کلسیم، گلوکز، اوره، پروتئین تام وظرفیت آنتی اکسیدانی تام به روش های معمول آزمایشگاهی سنجیده شد. نتایج: نتایج نشان داد اختلاف آماری معنی داری بین گوسفندان آبستن و غیرآبستن از نظر عیار سرمیBHB (001/0

متانوموویروس پرندگان به عنوان یکی از عوامل ایجاد کننده علایم تنفسی در پرندگان است. به منظور بررسی تیپ غالب متانوموویروس پرندگان در جوجه های گوشتی استان اصفهان از 35 فارم جوجه گوشتی با تلفات بالا نمونه گیری شد و پس از استخراج RNA و ساخت cDNA به شناسایی موارد متانوموویروس پرندگان با یک جفت پرایمر عمومی نوموویروس پرداخته شد. سپس نمونه های مثبت با چهار جفت پرایمر اختصاصی تیپ های A، B، C و D تعیین تیپ شد. نتایج نشان داد از 35 فارم جوجه گوشی با علایم تنفسی، 17 فارم (57/48%) آلوده به متانوموویروس پرندگان بودند. در این مطالعه 67 نمونه از مجموع 210 نمونه جمع آوری شده مثبت بود (90/31%) و میانگین میزان آلودگی در فارم های مثبت 90/54% گزارش می شود. تعیین تیپ نمونه های مثبت نشان داد تمامی نمونه ها متعلق به تیپ B می باشد. لذا با توجه به گستردگی تیپ B متانوموویروس پرندگان در فارم های گوشتی لازم است پس از تأیید بیماری زایی ویروس، واکسیناسیون مناسب در جهت پیش گیری و کنترل ویروس با سویه های اتوژن منطقه اجرا گردد.

در این مطالعه به منظور ارزیابی دی کلسیم فسفاتهای تولید داخل به 26 کارخانه که در زمان انجام تحقیق فعال بودند مراجعه و نمونه برداری بر اساس روش تصادفی از محصول نهایی انجام گردید. پس از انجام آزمایش براساس شاخص های استاندارد، فقط 7 نمونه دی کلسیم فسفات در محدوده استاندارد قرار داشتند. برای تعیین ارزش بیولوژیک آنها تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی نر نژاد راس خریداری و به طور تصادفی در 8 گروه مساوی با 6 تکرار تقسیم و به مدت 21 روز در سیستم قفس نگهداری شدند. میزان فسفر قابل دسترس در تمام جیره های مصرفی در گروه های مختلف آزمایشی و شاهد معادل 48/0 درصد تنظیم گردید. در 10 و 21 روزگی میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. همچنین میزان خاکستر، کلسیم و فسفر استخوان درشت نی در آخر دوره اندازه گیری شد. در 21 روزگی از نظر شاخص های تولید تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی و شاهد مشاهده نگردید(05/0 P >) اما شاخص میزان افزایش وزن در 10 روزگی تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی و شاهد نشان داد(05/0 >P ). از نظر میزان خاکستر استخوان نیز تفاوت معنی داری بین نمونه های آزمایشی و شاهد مشاهده نشد (05/0 P >)، ولی میزان کلسیم استخوان درشت نی در دو گروه F و G نسبت به شاهد به صورت معنی داری پائین تر بود ( 05/0 P <). همچنین میزان فسفر استخوان در گروه های آزمایشی B، C، F و G، نسبت به شاهد کمتر و دارای اختلاف معنی داری بود (001/0 P <). ارزش بیولوژیک نسبی نمونه های آزمایشی با توجه به میانگین دو معیار افزایش وزن وخاکستر استخوان برای دی کلسیم فسفات های A، B، C، D، E، F و G به ترتیب 1/98، 3/103، 9/96، 2/100، 9/97، 0/94، 2/100 براورد گردید.

مسئله: عفونت در تلیسه های شیری می تواند باعث ایجاد آسیب به بلوغ بافت های ترشحی و در نهایت کاهش تولید شیر در آن ها گردد. کارایی آنتی بیوتیک برای درمان عفونت های داخل پستانی در تلیسه های غیر آبستن و تلیسه ها در اولین آبستنی، توسط تعداد کمی از محققین مورد بررسی قرار گرفته است. هدف: از مطالعه حاضر مقایسه ی زمان درمان دوره خشکی در کنترل عفونت های داخل پستانی بعد از زایش و میزان تولید شیر در تلیسه های شکم اول بود. روش کار: بدین منظور، 75 راس تلیسه شکم اول در 3 گروه، 60 روز قبل از زایش (گروه A) و 30 روز قبل از زایش (گروه B) و 60-30 روز قبل از زایش به عنوان گروه C قرار داده شدند. ترشحات غدد پستانی هر تلیسه قبل از زایش جهت بررسی آلودگی باکتریایی جمع آوری گردید. سپس درمان داخل پستانی با پماد کلوکساسیلین در 50 تلیسه گروه های A و B صورت گرفت. در روز سوم پس از زایش، 10 میلی لیتر شیر از 75 تلیسه در هر 3 گروه در یک لوله 12 میلی لیتری استریل، جهت بررسی آلودگی باکتریایی جمع آوری گردید. میزان تولید شیر تلیسه ها در هر 3 گروه در روز های 30، 60 و 90 پس از زایش ثبت گردید. نتایج: بر اساس نتایج کشت باکتریایی ترشحات غدد پستانی و شیر، حداقل آلودگی باکتریایی در تلیسه های گروه B و بیش ترین آلودگی در تلیسه های گروه کنترل مشاهده گردید. بین تلیسه های گروه A و C نیز تفاوت معنی دار مشاهده شد. با بررسی میزان تولید شیرتلیسه ها در هر 3 گروه مشخص شد که اختلاف معنی داری بین تولید شیر در روز 30 و 90 بعد از زایش در 3 گروه وجود دارد و حداکثر میزان تولید در گروه B و سپس گروه A مشاهده گردید. نتیجه گیری-کلی: در نهایت به دلیل احتمال باقی ماندن آنتی بیوتیک در شیر توصیه می گردد که درمان خشکی تلیسه ها در روز 30 قبل از زایش انجام شود.

کاهش حرکات شیردان نقش مهمی در بیماری زایی برخی اختلالات شیردانی همچون نفخ شیردان ایفاء می کند که درمان آن با داروهای سنتتیک عوارضی مانند اسهال و مقاومت آنتی بیوتیکی دارد و تجویز داروهای گیاهی راهکار مناسبی برای کاهش این عوارض جانبی است. هدف این پژوهش بررسی اثر عصاره آبی بذر زیره سیاه بر تخلیه شیردان بره می باشد. این مطالعه بر روی 12 بره ماده پنج روزه نژاد سنگسری انجام گرفت (میانگین وزن 4 کیلوگرم). بره ها به ترتیب تحت پنج درمان خوراکی شامل سالین (30میلی لیتر)، اریترومایسین ( 100میلی گرم برکیلوگرم)، زیره 4/0گرم برکیلوگرم، زیره 6/0گرم برکیلوگرم، زیره 8/0گرم برکیلوگرم قرار گرفتند. از تست جذب استامینوفن برای ارزیابی سرعت تخلیه شیردان استفاده گردید. پس از ترسیم مدل رابطه ی غلظت استامینوفن پلاسما با زمان به روش رگرسیون مشخص گردید که درمان با اریترومایسین وغلظت های مختلف عصاره آبی بذر زیره سیاه نسبت به درمان کنترل منفی سبب افزایش معنادار سرعت تخلیه شیردان گردید (05/0>P). اثر تحریکی اریترومایسین در تخلیه شیردان به صورت معناداری از عصاره آبی بذر زیره سیاه بیشتر بود (05/0>P). هیچ گونه عارضه جانبی بالینی به دنبال تجویز اریترومایسین و زیره سیاه در بره ها مشاهده نشد. این پژوهش نشان داد که عصاره ی آبی بذر زیره سیاه دارای اثر تحریکی بر تخلیه شیردان بره است اما به مطالعات بیشتری درزمینه ی اثر اجزاء این بذر بر تخلیه شیردان نیاز است.

هدف از این مطالعه، ارزیابی کارایی مکمل کروم در برابر آسیب های ناشی از تنش فیزیولوژیک و بررسی روند آپوپتوز در بافت لنفاوی بورس فابریسیوس جوجه های گوشتی به واسطه ارزیابی ایمونوهیستوشیمی پروتئین های p53 و کاسپاز 3 بود. به همین منظور از 320 قطعه جوجه نر سویه تجاری راس، در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو سطح تنش (بدون تنش و تنش) و چهار سطح کروم از منبع کروم-متیونین(صفر، 1000، 2000 و 3000 میکروگرم در کیلوگرم جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تنش فیزیولوژیک با افزودن دگزامتازون به جیره در دوره سنی 24-17 روزگی القاء گردید. در انتهای دوره پرورش، پرنده های گروه های مختلف آسان کشی شدند و از بورس فابریسیوس نمونه برداری گردید و نمونه ها مورد ارزیابی هیستوموفومتری و ایمونوهیستوشیمی قرار گرفت. القائ تنش فیزیولوژیک، موجب تغییر در قطر کورتکس و مدولای فولیکول های لنفاوی بورس فابریسیوس در گروه های آزمایشی گردید. بر اساس نتایج حاصل، افزایش سطح کروم جیره با استفاده از مکمل کروم-متیونین، اثرات منفی تنش بر بافت لنفاوی بورس فابریسیوس جوجه های گوشتی را کاهش می دهد. همچنین تنش فیزیولوژیک میزان بیان پروتئینp53 و کاسپاز3 را در بافت لنفاوی بورس فابریسیوس افزایش داد(05/0P<). با افزایش سطح کروم در جیره، میزان بروز این پروتئین ها کاهش یافت(05/0P<).

این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از گلوتامین محافظت شده روی مصرف خوراک، متابولیت های پلاسمایی، تغییرات نمره وضعیت بدنی و عملکرد تولید مثلی گاوهای تازه زا انجام شد. چهل رأس گاو هلشتاین چند شکم زا (با میانگین وزن پیش از زایش 58± 796 کیلوگرم و میانگین نمره وضعیت بدنی 35/0± 25/3) در روز زایش (صفر) به چهار گروه (ده رأسی) تقسیم شدند. تیمارها شامل: گروه شاهد با جیره پایه بصورت TMR دارای 49% علوفه و 51% مخلوط کنسانتره بر پایه ماده خشک بود. سایر تیمارها شامل جیره پایه به اضافه 150، 250 و 350 گرم گلوتامین محافظت شده به ازای هر رأس گاو در روز بود. مصرف ماده خشک تیمارهای آزمایشی در روز 21 پس از زایش به ترتیب 09/12، 39/14، 40/15 و 97/15 کیلوگرم در روز بود (02/0=P). غلظت گلوکز پلاسمای تیمارهای فوق در روز 21 پس از زایش به ترتیب 8/48، 0/55، 2/59 و 5/60 میلی گرم در دسی لیتر بود (01/0>P). غلظت پروتئین تام جیره های آزمایشی در روز 21 پس از زایش به ترتیب 02/5، 98/5، 10/7 و 20/7 گرم در دسی لیتر بود (01/0>P). غلظت آسپارتات آمینوترانسفراز تیمارهای آزمایشی در روز 21 پس از زایش به ترتیب 5/132، 1/82، 3/73 و 3/71 واحد در لیتر بود (01/0>P). استفاده از گلوتامین در جیره اثر معنی داری روی نیتروژن اوره ی خون نداشت (05/0

کریزای عفونی بیماری حاد تنفسی در ماکیان است که توسط باکتری اوی باکتریوم پاراگالینارم ایجاد می شود. در این مطالعه محافظت کنندگی یک واکسن روغنی تجاری کشته کریزای عفونی در مقابل عفونت با یک جدایه بومی باکتری اوی باکتریوم پاراگالینارم سروگروه (سروتیپ) A ایران، در قالب یک مطالعه واکسیناسیون-چالش مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 36 قطعه نیمچه ی SPF با سن 14 هفته به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول با واکسن کشته تجاری کریزای عفونی (سه ظرفیتی) در دو مرحله با فاصله دو هفته واکسینه شدند. دو هفته بعد میزان 108 ×1 باکتری از طریق سینوس زیر چشمی به این گروه و گروه دوم (غیر واکسینه) تلقیح گردید. گروه سوم سرم فیزیولوژی استریل دریافت کردند. سه نمونه سرمی در روز های 2، 4، 6، 8 پس از چالش از پرنده های هر گروه اخذ گردید. گروه اول علائم بسیار خفیف تنها به صورت تورم محل تزریق در روز دوم آزمایش مشاهده شدکه در روزهای بعد تدریجا محو گردید. در گروه دوم بروز ترشحات بینی، تورم سینوس همراه با صدای تنفسی از روز دوم شروع شده و تا پایان دوره آزمایش (روز 8) ادامه داشت. ضمن عدم مشاهده تغییرات سرمی و علائم درمانگاهی در گروه کنترل، واکنش مثبت سرمی درگروه اول با آزمایش SPA و AGP با استفاده از آنتی ژن تهیه شده از کشت 24 ساعته این جدایه دیده شد. در گروه دوم اولین واکنش سرمی از روز 6 تنها در آزمایش SPA مشاهده شد. در نتیجه، این جدایه بومی با سویه های موجود در واکسن تجاری ارتباط آنتی ژنی داشته و استفاده از واکسن توان پیشگیری از بروز عمده علائم بالینی در پرنده های آلوده را دارد. اگرچه مطالعه ی بیشتری برای تعیین واریته سرمی این جدایه و تایید نهایی کارایی واکسن های مصرفی کریزای عفونی مورد نیاز است.

اشریشیاکلی (E. coli ) جزء فلور طبیعی روده های انسان، پستانداران و پرندگان است اما برخی از سویه های اشریشیاکلی به واسطه داشتن برخی از عوامل حدت، بیماریزا می باشند. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان فراوانی ژن های iucD، tsh، و iss در گله های مرغ گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز استان آذربایجان شرقی بود. روش کار: جهت اجرای مطالعه تعداد 117 جدایه اشریشیاکلی از طیور گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز که دارای علائم پری کاردیت، پری هپاتیت و عفونت کیسه های هوایی بودند مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام آزمایش های استاندارد و انجام کشت، به منظور بررسی ژنوتیپی جدایه ها سه ژن iucD، tsh، و iss با استفاده از پرایمرهای استاندارد معرفی شده و آزمایش واکنش زنجیره پلیمراز مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد 29 نمونه (78/24 درصد) از نظر وجود هر سه ژن (tsh، iss، iucD) مثبت بودند، و تعداد 29 (78/24 درصد)، 39 (33/33 درصد)، و 44 (60/37 درصد) نمونه به ترتیب از نظر ترکیب دوگانه ژنهای tsh/iss، tsh/iucD، و iss/iucD مثبت بودند. همچنین 18/34 درصد، 60/37 درصد و 45/91 درصد جدایه ها به ترتیب واجد ژن tsh، iss، و iucD بودند. نتایج مطالعه نشان داد که درصد بالایی از جدایه های مورد بررسی توانایی تولید آئروباکتین را دارند، همچنین در موارد بررسی ترکیب های مختلف ژن های مورد بررسی در 78/24 تا 60/37 درصد جدایه ها مشاهده شد. چنین به نظر می رسد که بررسی های بیشتری جهت ارزیابی عوامل حدت ای کلی در مرغداری های استان آذربایجان شرقی نیاز است.