مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1398 | دوره:37 | شماره:545 |تعداد مقالات:3

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رویکرد روانی-اجتماعی بر میزان افسردگی و کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و افسردگی انجام شد. روش ها: این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی شاهد دار در جامعه ی آماری متشکل از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارای پرونده در مراکز جامع خدمات سلامت شهرستان اصفهان در سال 1397 انجام شد. در هر دو گروه، پیش از انجام مداخله، میزان افسردگی با استفاده از پرسش نامه ی افسردگی Beck فرم 21 سوالی (Beck depression inventory-II یا BDI-II) مورد بررسی قرار گرفت و در صورت کسب نمره ی 14 و بالاتر و با رضایت آگاهانه، بیماران به مطالعه وارد شدند. اندازه گیری وزن، قد و آزمایش های Fasting blood sugar (FBS) و Hemoglobin A1C (HbA1C) انجام شد. پس از آن، مداخله ی رویکرد روانی-اجتماعی بر روی 38 نفر از بیماران (گروه مورد) صورت پذیرفت. افراد گروه شاهد (41 نفر از بیماران) نیز خدمات و آموزش های معمول مراکز جامع خدمات سلامت را دریافت کردند. سپس، در تمام آزمودنی ها، آزمایش های FBS و HbA1C و آزمون افسردگی Beck انجام گرفت. نتایج به دست آمده، با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری Independent t، Paired t و 2χ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مرحله ی پس آزمون، میزان HbA1c و سطح افسردگی در افراد گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، رویکرد روانی-اجتماعی، می تواند در کاهش افسردگی و کاهش سطح هموگلوبین گلیکوزیله ی خون (HbA1c) در بیماران مبتلا به دیابت افسرده موثر باشد.

مقدمه: دایسکشن آئورت، از یک پارگی در لایه ی اینتیما منشا می یرد و خون از داخل رگ وارد لایه ی مدیا می شود. با توجه به مرگ و میر بالای بیماری، شناسایی عوامل خطر ناشناخته، می تواند به افزایش طول عمر بیماران کمک نماید. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط گروه های خونی با میزان مرگ و میر بیماران مبتلا به دایسکشن آئورت توراسیک بود. روش ها: در این مطالعه ی مقطعی، 147 بیمار مبتلا به دایسکشن آئورت توراسیک که در یک بازه ی زمانی ده ساله بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران به دو گروه دارا و فاقد گروه خونی O تقسیم شدند. فقدان گروه خونی O (Non-O) شامل گروه های خونی A، B و AB بود. همچنین، از نظر محل دایسکشن، بیماران به دایسکشن پروگزیمال شامل آئورت صعودی و دیستال شامل آئورت نزولی تقسیم شدند. برای واکاوی متغیرهای کیفی، از آزمون آماری 2χ و آزمون Fisher's exact و برای واکاوی متغیرهای کمی از آزمون Independent t استفاده شد. یافته ها: از مجموع 147 بیمار، 93 بیمار گروه خونی Non-O و 54 بیمار گروه خونی O داشتند. متوسط سنی افراد گروه Non-O، 04/16 ± 77/58 سال و میانگین سنی گروه O، 32/15 ± 30/59 سال بود. گروه خونی A و O بیشترین فراوانی را در بین جمعیت مورد مطالعه (7/36 درصد) داشت. 54 بیمار (7/36 درصد) در طی بستری در بیمارستان فوت نمودند. بیشترین خطر مرگ در بیماران با گروه خونی AB مشاهده گردید (52/3 = Odds ratio یا OR) و پس از آن، بیماران با گروه خونی A قرار داشتند (67/1 = OR). بیماران با گروه خونی O در معرض کمترین احتمال مرگ داخل بیمارستانی قرار داشتند (40/0 = OR). نتیجه گیری: بیماران مبتلا به دایسکشن آئورت توراسیک که دارای گروه خونی O هستند، به احتمال زیاد مرگ بیمارستانی کمتری دارند.

مقدمه: کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک، در حال حاضر روش استاندارد طلایی برای درمان سنگ کیسه ی صفرا می باشد. این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر کلونیدین قبل از عمل بر روی درد شانه بعد از کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک با بیهوشی عمومی انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده ی دو سو کور، 64 بیمار کاندیدای کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک انتخابی مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به طور تصادفی در هر یک از دو گروه دریافت کننده ی کلونیدین (گروه مورد) و دارونما (گروه شاهد) قرار گرفتند. گروه شاهد، دارونما به طور خوراکی و گروه مورد، 150 میکروگرم کلونیدین خوراکی قبل از بیهوشی دریافت کردند. پیش دارو 90 دقیقه قبل از القای بیهوشی برای بیماران تجویز شد. میزان درد شانه بعد از عمل، بر اساس نمره دهی دیداری و میزان داروی ضد درد مصرفی در 24 ساعت اول مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: در ریکاوری بعد از عمل، میانگین نمره ی درد در گروه شاهد نسبت به گروه مورد بیشتر بود و از نظر آماری، تفاوت معنی داری داشت (03/0 = P). نمره ی درد در 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل نیز در گروه مورد کمتر بود، اما این تفاوت از نظر آماری متفاوت نبود (05/0 < P). میزان مصرف داروی ضد درد در گروه مورد در 24 ساعت بعد از عمل به طور معنی داری کمتر بود (02/0 = P). تغییرات همودینامیک ناشی از لارنگوسکوپی در گروه مورد بر گروه شاهد برتری نداشت و دو گروه یکسان بودند، اما میزان کاهش ضربان قلب در زمان قبل از عمل در گروه مورد بیشتر بود (02/0 = P). نتیجه گیری: استفاده ی دز تنهای 150 میکروگرم کلونیدین 90 دقیقه قبل ازالقای بیهوشی برای کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک به طور قابل مقایسه ای نمره ی درد شانه بعد از عمل را در ریکاوری کاهش می دهد.