طب جنوب
سال:1399 | دوره:23 | شماره:5 |تعداد مقالات:8

هنگامی که دانشجوی پزشکی بودم، دوست داشتم که در عصر پاییزان، از کار بالینی در بیمارستان، سراسیمه به مسجد جامع عتیق در جوار مزار شاهچراغ بروم و روبروی صحن این مسجد بر ستونهای پرصلابت ایوان آن تکیه زده و با خوانش نوشتارهای تاریخ پزشکی تمدن اسلامی، به ژرفای تاریخ فرو روم...

زمینه تخریب پیش رونده سیستم عصبی و اختلال حافظه و یادگیری از ویژگی های بیماری آلزایمر می باشد. یکی از جنبه های مطالعاتی در درمان بیماری ها، بهبود فرایند دارورسانی است. در این مطالعه از نانو ذرات کیتوسان جهت انتقال داروی دونپزیل و تاثیر آن بر بهبود فراموشی ناشی از اتانول استفاده شد. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، 136 موش سوری نژاد NMRI به وزن تقریبی 40-30 گرم استفاده شد. تمامی تزریق ها به صورت درون صفاقی صورت گرفت. در آزمایش اول دوز مناسب اتانول جهت القاء فراموشی، آزمایش دوم جهت اثبات عدم تخریب حافظه توسط نانوکیتوسان حاوی دونپزیل و آزمایش سوم، تاثیر نانوکیتوسان حاوی دوزهای مختلف دونپزیل بر فراموشی ناشی از اتانول انجام شد. داده ها به صورت میانگین و انحراف معیار ثبت گردید. نرم افزار گراف پد پریسم، آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و پس آزمون Tukey جهت تجزیه و تحلیل استفاده شد. 05/0 >p سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: آزمایش اول نشان داد که دوزهای (5/0، 75/0 و 1 میلی گرم) اتانول به طور معنی داری سبب ایجاد فراموشی می شوند. آزمایش دوم نشان داد که نانوکیتوسان حاوی دونپزیل باعث تخریب حافظه نمی شوند. آزمایش سوم نشان داد که برخلاف گروه های سالین و نانو ذرات کیتوسان، همه گروه های نانوکیتوسانی حاوی دوزهای مختلف دونپزیل به طور معنی داری فراموشی ناشی از اتانول را بهبود می بخشند. نتیجه گیری: نانو ذرات کیتوسان استفاده شده در این مطالعه می تواند به طور موثری در انتقال دارو استفاده شود. لیکن تحقیقات بیشتر جهت کاربرد این ترکیب در انتقال خوراکی داروها مورد نیاز است.

زمینه در دو دهه گذشته، اولین نسل از وایروزوم های آنفلوانزا گسترش پیدا کرد. وایروزوم های آنفلوانزا به دلیل کاربرد آن ها در زمینه های مختلف پزشکی به عنوان ابزاری نوین در برنامه های ساخت واکسن و ایمونوتراپی به حساب می آیند. هدف از مطالعه حاضر، ساخت وایروزوم کاتیونیک مشتق شده از ویروس آنفلوانزا با استفاده از دترجنت با قابلیت دیالیز (DCPC) و لیپید کاتیونیک (DOTAP) در شرایط آزمایشگاهی می باشد. مواد و روش ها: ویروس آنفلوانزا سویه (H1N1)A/Puerto Rico/8/34 در رده سلولی اپیتلیال کلیه سگ سانان تکثیر داده شد. پوشش ویروس آنفلوانزا با استفاده از DCPC به عنوان یک دترجنت حل گردید و با استفاده از دیالیز، این دترجنت حذف شده و با افزودن لیپید کاتیونیک DOTAP، وایروزوم کاتیونیک سنتز شد. میزان سمیت سلولی وایروزوم سنتز شده با روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت و حضور پروتیین های هماگلوتنین و نورآمینیداز با استفاده SDS-PAGE مورد بررسی قرار گرفت. مورفولوژی وایروزوم ساخته شده از طریق میکروسکوپ عبوری بررسی شد. یافته ها: غلظت نهایی وایروزوم ساخته شده، 5/1 میلی گرم در میلی لیتر بود. با استفاده از SDS-PAGE، حضور پروتیین های هماگلوتینین و نورآمینیداز تایید شد. همچنین در مقایسه با گروه کنترل، سایتوتوکسیسیته پس از 48 ساعت از تیمار با غلظت های مختلف وایروزوم کاهش معنی داری داشت (05/0

زمینه پسوریازیس یک بیماری شایع مزمن و التهابی عودکننده پوستی مرتبط با سیستم ایمنی می باشد که با تسریع رشد سلول های پوست مشخص می شود. مطالعه ای در زمینه نقش شاخص زمان پروترومبین در تعیین فعالیت و پیش آگهی این بیماران صورت نگرفته است و شناخت موارد موثر در پیش آگهی این بیماری می تواند کمک کننده باشد این مطالعه با هدف تعیین زمان پروترومبین در بیماران مبتلا، ارتباط آن با شدت بیماری و مقایسه آن با افراد سالم انجام گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 20 بیمار مبتلا به پسوریازیس و20 فرد سالم که از نظر سن و جنس با هم همسان سازی شده بودند، انجام شد. برای اندازه گیری شدت بیماری از معیار PASI استفاده شد. در هر دو گروه زمان پروترومبین با استفاده از کیت استاندارد اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد زمان پروترومبین در گروه بیماران و افراد سالم به ترتیب 638/0± 213/12 و 423/0± 313/12 ثانیه بود. تفاوت های یافت شده بین بیماران و افراد سالم در مورد زمان پروترومبین ارزیابی شده با استفاده از آزمون آماری معنی دار نبود (562/0=p). نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که زمان پروترومبین با شدت بیماری پسوریازیس ارتباط نداشت و همچنین PT در دو گروه بیماران مبتلا به پسوریازیس و افراد سالم تفاوت معنی دار از لحاظ آماری نداشت و نمی تواند به عنوان یک نشانگر بیولوژیک در فعالیت بیماری ایفای نقش کند. انجام مطالعات بیش تر جهت شناسایی فاکتورهای پیش آگهی دهنده ضروری به نظر می رسد.

زمینه درد کمر (LBP) شایع ترین بیماری عضلانی اسکلتی است که در جامعه از شیوع بالایی برخوردار بوده و عامل عمده ناتوانی می باشد. مطالعات نشان می دهند درصد قابل توجهی از تصویربرداری های تشخیصی غیرضروری می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ضرورت تجویزهای MRI مهره های کمری در مرکز MRI بنت الهدی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1397 انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی-تحلیلی مقطعی انجام گرفت. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه 273 نفر بود و جمعیت مورد مطاالعه تمام بیمارانی بودند که به علت وجود دردهای ناحیه کمر برای آن ها MRI کمری تجویز شده بود و جهت دریافت خدمات MRI به بیمارستان های آموزشی بوشهر مراجعه کرده بودند. فرم گردآوری داده ها سوالات مربوط به وضعیت دموگرافیک بیمار و سوالات مرتبط با تجویز بود و تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS ویرایش 24 استفاده شد. یافته ها: از مجموع 273 بیمار مورد بررسی در این مطالعه حدود 54 درصد زن و 46 درصد مرد بودند. میانگین سنی بیماران 43 سال بود و 72 درصد کل مراجعه کنندگان بین 21 تا 50 سال سن داشتند. از مجموع جمعیت مورد بررسی در این مطالعه تجویز MRI برای حدود 44 درصد از بیماران غیرضروری ارزیابی گردید. همچنین نتیجه MRI در 30 درصد بیماران مورد مطالعه در این پژوهش کاملا نرمال گزارش شده بود. نتیجه گیری: در مجموع می توان این چنین استنباط نمود که حجم قابل توجهی از خدمات ارایه شده MRI ضرورت بالینی نداشته است و با توجه به هزینه های فراوان بیمارستانی به خصوص هزینه آزمایش ام آر آی لزوم به کارگیری اندیکاسیون های معتبر برای پیشگیری از آزمایشات غیرضروری و پیشگیری از تقاضای القایی را ایجاب می کند. استفاده از این اندیکاسیون ها هزینه های نظام سلامت و بیماران را کاهش می دهد.

زمینه ارزیابی و شناسایی چالش های موجود پیرامون برنامه طرح تحول نظام سلامت، می تواند سیاست گذاران و مجریان را در رفع این نواقص و دستیابی به اهداف طرح کمک کنند. رضایتمندی کارکنان بهداشتی درمانی نقش مهمی در موفقیت برنامه های اصلاحی نظام سلامت دارد. هدف مطالعه، سنجش رضایت کارکنان بهداشتی در شبکه های بهداشت و درمان در خصوص رضایت از طرح تحول در استان بوشهر می باشد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک تحلیل محتوای کیفی قراردادی است، که در سطح شبکه های بهداشتی درمانی در استان بوشهر در سال 1397، با روش نمونه گیری هدفمند انجام شده است. مشارکت کنندگان از تمام سطوح شبکه های بهداشتی استان وارد مطالعه شده و مصاحبه با آن ها به صورت نیمه ساختارمند و با روش بحث گروهی متمرکز تا زمان اشباع داده ها انجام شده است. بعد از پایان یافتن مرحله پیاده سازی مصاحبه ها، تمام موارد مصاحبه شده طبق روش آنالیز محتوای قراردادی کدبندی شده و مفاهیم استخراج گردید. یافته ها: نتایج مربوط به مصاحبه با 54 نفر در قالب هشت گروه متمرکز مورد تحلیل قرار گرفت. پس از انجام تحلیل و کدگذاری 1501 کد اولیه به دست آمد، درون مایه اصلی این مطالعه "رضایتمندی از اجرای طرح تحول" بود که در برگیرنده دو طبقه اصلی شامل عوامل درونی (با زیر طبقه های ماهیت کار، توانمندی شغلی، قدردانی و احترام، استقلال و آزادی عمل در کار، رشد مهارت های حرفه ای و بار جسمانی، خانوادگی و هیجانی) و بیرونی (با زیر طبقه های مدیریت و برنامه ریزی، نظارت و سرپرستی، حقوق و مزایا، ارتباطات درون بخشی و بین بخشی، زیر ساخت ها، ثبات شغلی و سازمانی و ذی نفعان) می باشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه به شناسایی عوامل درونی و بیرونی رضایتمندی کارکنان شبکه های بهداشتی از طرح تحول در نظام سلامت انجامید، که با طراحی مجدد مبتنی بر این نتایج می توان به رفع نواقص موجود در طرح تحول اقدام نموده و زمینه رضایتمندی بیشتر کارکنان فعال در این طرح و نهایتا ارایه مراقبت های بهداشتی با کیفیت تر را به خدمت گیرندگان فراهم آورد.

زمینه در این مطالعه، اثرات ضد میکروبی 5 گونه اسفنج دریایی با نام های علمی: Fascaplysinopsis reticulata، Callyspongia clavatus، Callyspongia siphonella، Niphates furcata و Pseudosuberites clavatus جمع آوری شده از سواحل جزیره کیش بر علیه باکتری های گرم مثبت و گرم منفی و همچنین گونه های قارچ و مخمر مطالعه شده است. مواد و روش ها: از هر اسفنج با دو نوع حلال دی کلرومتان و متانول به روش خیساندن در 3 مرحله عصاره گیری شد و سپس عصاره ها با روش براث میکرودیلوشن مورد آزمایش قرار گرفتند. یافته ها: میکروارگانیسم ها از نظر مقاومت نسبت به عصاره ها متفاوت بودند و قارچ ها نسبت به باکتری های گرم مثبت و گرم منفی مقاوم تر بودند. استرپتوکوکوس پیوجنز و استرپتوکوکوس موتانز از سایر باکتری ها نسبت به عصاره ها حساس تر بودند. همه عصاره ها حداقل بر یک باکتری موثر بودند. اسفنج دریایی با نام Fascaplysinopsis reticulata، فعالیت موثری بر همه باکتری های گرم مثبت حتی گونه های مقاوم نشان داد (MIC عصاره دی کلرومتانی و متانولی به ترتیب در محدوده 25/0 تا 8 میکروگرم بر میلی لیتر و 16 تا 32 میکروگرم بر میلی لیتر). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اسفنج Fascaplysinopsis reticulata دارای اثرات ضدباکتریایی قابل ملاحظه ای می باشد و این اسفنج کاندیدای مناسبی در مطالعات آینده برای جداسازی ترکیبات موثر ضد باکتری است.

زمینه سموم ارگانوفسفره از جمله دیازینون، سبب تولید رادیکال های آزاد، کاهش توان آنتی اکسیدانی سلولی و ناباروری در جنس نر می شوند. تیموکینون یک ترکیب فعال موجود در سیاه دانه است که اثرات آنتی اکسیدانتی آن به اثبات رسیده است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تیموکینون بر استرس القاء شده توسط دیازینون و کیفیت سمن موش صحرایی نر است. مواد و روش ها: در این مطالعه 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم به صورت تصادفی در 4 گروه هفت تایی قرار گرفتند. در گروه اول، تک دوز روغن زیتون خالص، درگروه دوم، تک دوز دیازینون (20 میلی گرم بر کیلوگرم) و در گروه سوم، تیموکینون با دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی به مدت 5 روز تجویز شد. در گروه چهارم، ابتدا تیموکینون با دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم تجویز و 3 روز بعد دیازینون با دوز 20 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. 36 ساعت بعد از تزریق داروها، بررسی کیفیت سمن شامل ارزیابی تعداد، تحرک، مورفولوژی و زنده مانی اسپرم ها مورد بررسی قرار گرفت و میزان مالون دی آلدیید (MDA) در بافت بیضه نیز سنجیده شد. یافته ها: در این مطالعه کاهش معنی دار حرکت اسپرم و افزایش معنی دار میزان MDA در بافت بیضه، متعاقب تجویز دیازینون نسبت به گروه کنترل (0001>p) مشاهده گردید. همچنین تیموکینون موجب افزایش حرکت اسپرم و کاهش میزان MDA در بافت بیضه (0001>p) در حضور دیازینون نسبت به گروه دیازینون شد. نتیجه گیری: از آنجا که دیازینون با تولید رادیکال های آزاد سبب افزایش پراکسیداسیون لیپیدی در بافت بیضه می شود، می توان چنین نتیجه گرفت که تجویز تیموکینون به عنوان آنتی اکسیدان، باعث کاهش سمیت دیازینون در بافت بیضه موش صحرایی و افزایش کیفیت سمن گردید.