مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
سال:1399 | دوره:8 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: علیرغم پیشرفت های صورت گرفته در زمینه ی درمان آدنوکارسینومای روده بزرگ، مبتلایان همچنان دارای میزان بقاء پایینی هستند. اسید سیتریک به عنوان یک مهارکننده ی فیزیولوژیکی آنزیم های دخیل در مسیر گلیکولیز، در راستای حذف سلول های سرطانی مورد توجه می باشد. ژن های p53 و p21 بخاطر داشتن خاصیت پروآپوپتوزی در حذف سلول دخیل هستند. در این مطالعه اثر اسید سیتریک بر میزان بیان ژن های p53 وp21 در رده سلولی آدنوکارسینومای روده بزرگ انسان (HT-29) مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: در این مطالعه سلول های رده ی HT-29 با غلظت های مختلف اسید سیتریک شامل 400، 800 و 1600 میکروگرم/ میلی لیتر برای بررسی بیان ژن های p53 و p21 ظرف مدت 24 و 48 ساعت انکوبه شدند. سپس میزان بیان از طریق آنالیز Real Time-PCR مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون ANOVA انجام شد. نتایج: طبق نتایج، تیمار با اسید سیتریک سبب افزایش معنی داری در بیان ژن های p21 (0/044= P) و p53 (0/036= P) در برخی از گروه های آزمایشی (800 و 1600 میکروگرم/ میلی لیتر برای ژن p53 و 1600 میکروگرم/ میلی لیتر برای ژن p21) نسبت به گروه کنترل گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد اسید سیتریک می تواند با القاء بیان ژن های دخیل در مسیر آپوپتوز، به عنوان یک ماده ی ضد سرطان در راستای درمان سرطان روده بزرگ بکار رود.

زمینه و هدف: شواهد نشان می دهد آپوپتوز نقش مهمی در فرآیند پیری دارد. امروزه فعالیت بدنی منظم به عنوان راهکار دفاعی در به تعویق انداختن پیری و بیماری های مرتبط با آن شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر 12 هفته تمرین مقاومتی بر مقادیر سرمی p53، کاسپاز-3 و کاسپاز-9 در مردان سالمند کم تحرک بود. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 30 مرد سالمند (سن: 3/2± 66/2) داوطلبانه بصورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب و تصادفی در دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. شرکت کنندگان گروه تجربی به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته به انجام تمرینات مقاومتی پرداختند. در ابتدا و انتهای پژوهش، نمونه خون وریدی برای اندازه گیری مقادیر بیوشیمیایی جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و با آزمون آماری تی زوج و مستقل در سطح معناداری کمتر از 05/0 انجام شد. نتایج: بعد از انجام 12 هفته تمرین مقاومتی کاهش معناداری در مقادیر سرمی p53 (0/03=p)، کاسپاز-3 (0/016=p) و کاسپاز-9 (0/025=P) مشاهده شد. علاوه بر این اختلاف معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل در مقادیر سرمی p53 (0/04=p)، کاسپاز-3 (0/02=p) و کاسپاز-9 (0/03=p) مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام تمرین مقاومتی منظم می تواند در کاهش فرآیند آپوپتوز و کند شدن سرعت فرآیند پیری نقش بسزایی داشته باشد.

زمینه و هدف: سیگار یک عامل خطر فردی مهم برای بیماری های قلبی-عروقی (CVD) است که همراه شدن آن با سایر عوامل خطر ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد. در این مطالعه اندازه اثر عوامل خطر CVD در سطوح مختلف مصرف سیگار مورد بررسی قرار گرفته است. روش ها: این مطالعه تحلیل مقطعی داده های فاز اولیه مطالعه آینده نگر بیماری های غیرواگیر روانسر است که بر روی 10063 فرد 65-35 سال انجام گرفت. الگوی سیگار کشیدن در سه گروه افراد سیگاری (فعلی، سابق و هرگز) و از نظر شدت در سه سطح سبک، متوسط و قهار طبقه بندی شد. داده ها با استفاده از رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان8/25± 48/10 سال و 4773 نفر (47/43%) مرد بودند. پرفشاری خون، دیابت و اختلال چربی های خون در افراد سیگاری، خطر ابتلا به CVD را به ترتیب %95 CI=1/28-7/67)، OR=3/14)، %95 CI=0/85-2/55)، OR=1/47) و %95 CI=0/56-2/5577)، OR=1/25) برابر افزایش داده بود. پرفشاری خون %95 CI=1/18-4/00)، OR=2/17) و اختلال چربی های خون %95 CI=1/17-3/90)، OR=2/13) در افراد سابقا سیگاری، خطر ابتلا به CVD را افزایش داده است. فعالیت بدنی شدید در افراد غیر سیگاری(OR=0/73) و سابقا سیگاری (OR=0/53)بطور معنی داری یک عامل محافظت کننده در برابر CVD بود. نتیجه گیری: سیگار علاوه بر اینکه یک عامل خطر فردی مستقل برای CVD است، همراه شدن آن با عوامل خطر دیگر مانند دیابت، پرفشاری خون، اختلال چربی های خون، چاقی، فعالیت بدنی پایین و سن بالا شانس ابتلا به CVD را افزایش می دهد.

زمینه و هدف: مطالعات اخیر ارتباط بین نفوذپذیری روده و چاقی را نشان داده اند. زنولین به عنوان نشانگر افزایش نفوذپذیری روده شناخته شده است. هدف مطالعه ما بررسی تاثیر فعالیت ورزشی هوازی با شدت متوسط بر سطوح زنولین و اینترلوکین-6 در نوجوانان پسر چاق غیرفعال بود. روش ها: این مطالعه در قالب طرح نیمه تجربی انجام گرفت. 26 نفر از نوجوانان پسر چاق (سن 0/71± 13/40 سال؛ وزن 8/37± 86/04کیلوگرم)، در این پژوهش انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه فعالیت ورزشی هوازی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، فعالیت دویدن با شدت 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب، سه جلسه در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند. قبل و پس از مداخله، خونگیری به منظور اندازگیری زنولین و اینترلوکین-6 انجام شد. داده ها به وسیله آزمون تی زوجی و تی مستقل در سطح 0/05≤ P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد که وزن (0/001=P)، درصد چربی بدن (0/033=P)، سطوح زنولین (0/001=P) و اینترلوکین-6 (0/003=P) در گروه فعالیت هوازی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون و نیز نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت. بین تغییرات زنولین با تغییرات اینترلوکین-6، وزن و درصد چربی بدن همبستگی معناداری مشاهده گردید (0/05≤ P). نتیجه گیری: با توجه به رابطه زنولین با ترکیب بدنی و اینترلوکین-6 و تاثیرپذیری آن از تمرین هوازی، زنولین ممکن است نقش ویژه ای در کنترل وزن و چاقی ایفا نماید.

زمینه و هدف: درمان گرمایی سلول های سرطانی با امواج فراصوت و نانوذرات جهت مرگ جایگزیده سلول ها با عوارض جانبی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی اثر حرارتی دمای آب توسط امواج فراصوت در مجاورت نانوذرات اکسیدگرافن به منظور کاربرد در نابودی حرارتی سلول های سرطانی انجام شد. روش ها: ابتدا تاثیر گرمای هیتر و سونیکیت حمامی بر تغییرات دمای آب دیونیزه و اکسید گرافن پگیله در زمان 30 دقیقه بررسی شد. اثر امواج فراصوت حاصل از سونیکیت پروبی در توان های مختلف در زمان 10 دقیقه بر تغییرات دمای آب دیونیزه و اکسید گرافن پگیله در غلظت های 0/2 و 0/4 میلی گرم بر میلی لیتر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در گرمایش با هیتر افزایش دمای محلول حاوی اکسید گرافن با آب تقریبا نزدیک بهم و از لحاظ آماری تفاوتی نداشت (0/01>P)، اما در سونیکیت حمامی افزایش دمایی اکسید گرافن پگیله نسبت به آب تا 4 درجه سانتی گراد بیشتر بود. هنگام استفاده از سونیکیت پروبی با افزایش زمان و غلظت اکسید گرافن دما افزایش یافت، اما این افزایش در مقایسه با آب تفاوت معنی داری نداشت و حضور اکسید گرافن بصورت مطلوبی موجب افزایش دما نشد. نتیجه گیری: بنظر میرسد نانو ذره اکسید گرافن با شرایط آزمایشگاهی در این پژوهش نمی تواند بصورت مطلوبی نقش مبدل حرارتی را برای امواج فراصوت بازی کند. ممکن است مطالعه برروی اکسید گرافن کاهیده یا عاملدار شده با شرایط آزمایشگاهی متفاوت نتایج متفاوتی داشته باشد که انجام آن پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: کفایت اجتماعی یکی از معیارهای تعیین کننده در برقراری تعاملات می باشد. مولفه های سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت با عملکرد تحصیلی و کیفیت زندگی دانشجویان ارتباط دارد. از طرفی توانایی سازگاری تحصیلی می تواند کارآیی و کفایت تحصیلی دانشجویان را افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کفایت اجتماعی با نقش میانجی سازگاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 320 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 99-98 انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر و سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک استفاده شد. روش های آماری تحلیل مسیر و ضرایب همبستگی برای تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و همچنین نرم افزار لیزرل انجام گردید. نتایج: . نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت با سازگاری تحصیلی (0/34= ß و 4/24= t)، و نیز سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کفایت اجتماعی (0/41= ß و 5/60= t) و سازگاری تحصیلی با کفایت اجتماعی (0/28= ß و 4/38= t) رابطه آماری معنی داری وجود داشت (0/01>P). نتیجه گیری: با توجه به نقش سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در افزایش سازگاری تحصیلی و کفایت اجتماعی، ایجاد باورهای مثبت در زمینه سلامت و نیز آگاه سازی افراد از آثار آن اهمیت می یابد.

زمینه و هدف: الگوهای دانش در پرستاری اساسی، برای توسعه دانش و عمل پرستاری است. کارپر چهار الگوی دانش تجربی، شخصی، اخلاقی و زیبایی شناسی را شناسایی کرد. دانش رهایی بخش که توسط کارپر به الگوهای فوق افزوده شده است، در پرستاری مورد غفلت واقع شده است؛ این مطالعه به معرفی دانش رهایی بخش در پرستاری می پردازد. روش ها: این مطالعه به روش مروری انجام شد. جست و جوی منابع مرتبط با استفاده از کلید واژه هایknowing, education, research, practice, caring, nursing Emancipatory, knowledge و با استفاده از عملگرهای AND و OR در منابع اطلاعاتی Google scholar, PubMed, Scopus, ISI بدون اعمال محدودیت زمان انجام شد. نتایج شامل 7 کتاب و 17 مقاله در حوزه الگوهای دانش در پرستاری، فلسفه، کاربرد الگوهای دانش رهایی بخش در آموزش، پژوهش و عملکرد بالینی بدست آمد. نتایج: دانش رهایی بخش در پرستاری به معنای به چالش کشیدن ماهیت دانش و شیوه هایی است که دانش یا آنچه به عنوان دانش شناخته می شود در کمک به حل مشکلات اجتماعی بزرگتر است. پرستار با دید انتقادی به مسایلی که بیمار با آن مواجه است، می پردازد تا نهایتا به اصلاح ساختارهای نادرست اجتماعی منجر شود. نتیجه گیری: استفاده از دانش رهایی بخش به پرستاران این فرصت را می دهد تا اقدامات عادلانه و منصفانه برای بهبود سلامت جوامع و بیماران انجام دهند.

زمینه و هدف: بلوک سمپاتیک کمری در دردهای با منشاء سمپاتیک اندام تحتانی بکار میرود. کوزالژی یا سندرم درد پیچیده ناحیه ای نوع دو (CRPS type 2) جزو سندرم های درد وابسته به فعالیت سمپاتیک محسوب می شود. درمان درد کوزالژی بخصوص در بیماران با وابستگی به داروهای مخدری بسیار مشکل است. در بررسی مطالعات گزارشی مبنی بر کاربرد مداخلات درد در بیماران با وابستگی به داروهای مخدری پیدا نشد لذا در این مطالعه تجربه کاربرد بلوک سمپاتیک کمری روی درد مزمن و مقاوم بدرمان کوزالژی (CRPS type 2) در بیمار با وابستگی شدید به داروهای مخدری گزارش شده است. گزارش موارد: بیمار اقای 36 ساله که دچار ترومای crush injury اندام تحتانی چپ که با تشخیص کوزالژی تحت بلوک سمپاتیک کمری قرار گرفت و دردهای سوزشی مقاوم به درمان اندام تحتانی از نمره درد (NRS) 10 به 5 کاهش یافت و نیز دردهای با کیفیت برق گرفتگی (shooting) اندام مبتلا بکلی از بین رفت. و مصرف داروی مخدری بیمار 50 درصد کاهش یافت. نتیجه گیری: بلوک سمپاتیک کمری می تواند در دردهای مقاوم بدرمان کوزالژی در بیمار با وابستگی به داروهای مخدری استفاده شود هرچند مطالعات بیشتر برای تاثیر دراز مدت این بلوک مورد نیاز است.