سابقه و هدف: مطالعات اخیرنشان داده اند که افزایش پاسخ دهی راه های هوایی در بسیاری از مبتلایان به بیماری های التهابی روده دیده می شود. آسم شایع ترین شکل درگیری ریوی در مبتلایان به بیماری های التهابی روده است. این بررسی جهت بررسی وضعیت آسم و افزایش پاسخ دهی راه های هوائی در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو طراحی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، برای 40 بیمار مبتلا به کولیت اولسرو و 40 فرد فاقد این بیماری که به بیمارستان امام خمینی ساری مراجعه نموده بودند اسپیرومتری انجام شد. در افرادی که اسپیرومتری اولیه نرمال بود تست متاکولین انجام شد. در افراد با نمای انسداد راه های هوایی یا اسپیرومتری بعد از دریافت برونکودیلاتور تکرار شد. یافته ها: پنجاه و پنج درصد از بیماران کولیت اولسرو درگیری ریوی را در تست های عملکردی ریه نشان دادند در حالی که در گروه شاهد 22.5 درصد تست های ریوی مختل داشتند (p<0.05). در گروه بیماران کولیت اولسرو یک نفر (2.5 درصد) مبتلا به آسم بود. در حالی که در گروه شاهد هیچ موردی از ابتلای به آسم مشاهده نشد (p>0.05). در 37.5 درصد از بیماران کولیت اولسرو و 17.5 درصد از گروه شاهد، افزایش پاسخ دهی راه های هوایی از طریق دریافت متاکولین به اثبات رسید. که از نظر آماری نیز این تفاوت معنی دار بود (p<0.05). بیماری راه های هوایی کوچک در 5 درصد از گروه مورد و 5 درصد از گروه شاهد مشاهده شد (p>0.05). نمای تحدیدی ریه در 10 درصد از گروه مورد مشاهده شد، اما در گروه شاهد هیچ موردی از نمای تحدیدی ریه مشاهده نشد (p<0.05). آزمون آماری پیرسون نشان داد که بین طول مدت ابتلا به کولیت اولسرو با FEV1؛(r=0.935, p=0.012) و FVC؛(r=0.367, p=0.02) همبستگی وجود دا رد بطوری که با افزایش طول مدت ابتلا FEV1 و FVC کاهش می یافت. استنتاج: این بررسی نشان دادکه افزایش پاسخ دهی راه های هوایی یکی از تظاهرات شایع کولیت اولسرو در بیماران است که یافته ای مبنی بردرگیری راه های هوایی ندارند.