پژوهش پرستاری ایران
سال:1398 | دوره:14 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

مقدمه: پیوند کبد یک انتخاب درمانی مهم برای بیماران مبتلا به نارسایی حاد و مزمن کبدی می باشد که در یک مجموعه بیمارستانی، با صرف منابع فراوانو هزینه های بسیار زیاد به انجام می رسد. بنابراین پیدا کردن راه هایی جهت مدیریت کارآمدتر بیماران و کاهش هزینه های مراقبتی حائز اهمیت است. هدف از انجام این مطالعه شناسایی عوامل مؤثر بر طولانی شدن مدت اقامت بیماران در بیمارستان پس از پیوند کبد می باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی_ تحلیلی از نوع گذشته نگر است. جامعه پژوهش تمام بیماران پیوند کبد شده می باشد که 161 بیمار به روش در دسترس با توجه به معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. محیط پژوهش مجتمع بیمارستانی امام خمینی بوده است. کلیه عوامل مربوط به بعد از عمل این بیماران بر اساس فرم جمع آوری اطلاعات پژوهشگر ساخته که در برگیرنده مشخصات فردی و فاکتورهای بالینی و آزمایشگاهی ثبت شده در پرونده بیماران بوده است و روایی و پایایی آن سنجیده شده گردآوری گردیدند. از نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمون های اسپیرمن و پیرسون جهت آنالیز همبستگی، آزمون های ANOVA و T-test برای مقایسه میانگین مدت اقامت و مدل رگرسیون خطی چندگانه برای ارزیابی تأثیر همزمان متغیرها روی مدت اقامت استفاده شد. یافته ها: نتایج آنالیزهای تک متغیره نشان داد کهعفونت باکتریال، افیوژن ریوی، آسیت، نارسایی کلیوی (دیالیز)، عفونت زخم، عمل مجدد، مشکلات روانپزشکی و پیوند مجدد با مدت اقامت بعد از پیوند ارتباط معنا داری دارند (05/0P value<). تحلیل گام به گام این عوامل اثر گذار از طریق رگرسیون خطی چندگانه، در نهایت منجر به ارائه مدلی از تأثیر گذارترین این عوامل بر مدت اقامت شد. نتیجه گیری: مشخص شد که برخی از عوامل با مدت اقامت پس از پیوند که بر نتایج درمانی و هزینه های مربوطه نیز اثر دارد، ارتباط معناداری دارند. بنابراین ممکن است با طراحی مداخلات لازمو تعدیل عوامل تعیین شده در این مطالعه، طول مدت اقامت بعد از عمل جراحی پیوند کبد را کوتاه تر کرد.

مقدمه: تمایز یافتگی که مهمترین مفهوم نظریه ی سیستم های خانواده است و میزان توانایی فرد در تفکیک فرایندهای عقلی و احساسی خویش از دیگران را نشان می دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود بود. روش کار: روش پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشکده پرستاری علوم پزشکی تهران سال تحصیلی 97-96 بود. با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده در پژوهش تعداد 300 دانشجو به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های خود تمایز یافتگی DSI-R، پرسشنامه سبک هویت برزونسکی، پرسشنامه ویژگی های شخصی اسپنس وسبک های دلبستگی بزرگسالان بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش معادلات رگرسیونی تحلیل گردیده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس، سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود رابطه معنی داری وجود داشت (001/0P≤ )، همچنین ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس (20/0-, β =001/0P≤ )، سبک های هویت (31/0-, β =001/0P≤ ) و دلبستگی (19/0-, β =001/0P≤ )، بر تمایزیافتگی خود اثر دارند و ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود میانجی گر مناسبی است، به طور کلی مدل پژوهش تایید گردیده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان بیان نمود که جهت کاهش تمایزیافتگی خود به عنوان یک عامل روان شناختی منفی توجه به سبک های هویت و دلبستگی به عنوان یک عامل بین فردیدر زمینه ابعاد شخصیتی دانشجویان پرستاری ضروری است.

مقدمه: انوکساپارین در بیماران قلبی جهت جلوگیری از پیشرفت انسداد عروق کرونری استفاده می شود. درد محل تزریق، نتیجه نامطلوب ناشی از تزریق زیر جلدی انوکساپارین است که موجب ناراحتی بیمارمی گردد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر ماساژ موضعی روغن اسطوخودوس بر میزان درد و راحتی در بیماران قلبی بعد از تزریق داروی انوکساپارین انجام شد. روش کار: این پژوهش کارآزمایی بالینی بوده که بر روی 50 بیمار قلبی بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام گرفت. جهت گردآوری اطلاعات از چک لیست محقق ساخته شامل دو بخش دموگرافیک و مقیاس اندازه گیری درد و میزان راحتی استفاده گردید. بیماران به دو گروه مداخله وکنترل تخصیص داده شدند، شدت درد و میزان راحتی بلافاصله و 5 دقیقه بعد از دو نوبت تزریق با مقیاس دیداری (VAS: Visual Analog Scale) سنجیده شد. نحوه تزریق در دو گروه همسان سازی شد. مداخله شامل ماساژ موضعی روغن اسطوخودوس قبل از تزریق انوکساپارین بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های آماری تی تست و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک تفاوت معنی داری (سن 45/0P=، وزن 74/0P=، قد 33/0 P=، شاخص توده بدنی 13/0P=) نداشتند. در گروه مداخله در تزریق دوم میزان درد بیمار بلافاصله (001/0 P<) و 5 دقیقه (001/0 P <) بعد از تزریق اول کاهش معنی داری داشت، میزان راحتی بیماران گروه مداخله نیز نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (001/0 P <). نتیجه گیری: براساس یافته ها پیشنهاد می شود از آن در جهت تسکین درد بیمار و افزایش راحتی بیماران دریافت کننده انوکساپارین استفاده شود.

مقدمه: کادر درمان در بیمارستانها با مسائل متعدد شغلی مواجه اند و در نتیجه در معرض آسیب پذیری روان شناختی بیشتری نسبت به کارکنان سایر مشاغل هستند. لذا به حمایت بیشتری نیاز دارند. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه فاکتورهای اضافه بارکاری بر پیامدهای شغلی با میانجی گری حمایت سازمانی در میان کادر درمان بیمارستان امام رضا (ع) ارومیه به اجرا در آمد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش، از 540 نفر اعضای کادر درمان زن و مرد بیمارستان امام رضا (ع) 200 نفر به عنوان نمونه و به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد اضافه بار نقش ریلی (1982)، حمایت اجتماعی مورگسون و هامفری (2006)، استرس شغلی اویانگ (2009)، انگیزش شغلی رایت (2004)، رضایت شغلی نتیسا (2015)، عملکرد شغلی لی، آن ونوه (2014)، اشتیاق شغلی اوترخت (2003)، تمایل به ترک کار نتیسا (2015) استفاده شد که روایی آنها از طریق روایی سازه و پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیرها و ارائه مدل ساختاری از روشهای تحلیل عاملی تائیدی و مدل معادلات ساختاری بر پایه نرم افزارهای SPSS 22 و LISREL 8. 5 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که متغیرهای فاکتورهای اضافه بار کاری بر پیامدهای شغلی مثبت با میانجی گری حمایت اجتماعی (85/45 = β ) تأثیر مثبت می گذارد. هم چنین متغیرهای فاکتورهای اضافه بار کاری بر پیامدهای شغلی منفی با میانجی گری حمایت اجتماعی (85/45 = β ) تأثیر مثبت می گذارد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه حمایت اجتماعی تأثیر اجتناب ناپذیر بر کاهش استرس شغلی و همچنین افزایش رضایت، عملکرد، انگیزش و اشتیاق شغلی دارد، لذا پیشنهاد می گردد مسئولین بیمارستان با ایجاد سیستم های حمایتی قوی در محیط های شغلی و خارج از آن به عنوان روش موثری در جهت کاهش استرس و افزایش رضایت، عملکرد، انگیزش و اشتیاق شغلی کادر درمانی گام بردارند.

مقدمه: توجه به حل معضل پنومونی وابسته به ونتیلاتور به عنوان شایع ترین عفونت بیمارستانی به کمک روش های نوین آموزشی امری ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف تأثیر آموزش پرستاران بر اساس گایدلاین های بالینی در اقدامات پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بخش مراقبت های ویژه انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1397 در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهر تبریز انجام شد. یکصد پرستار شاغل با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. مداخله شامل برگزاری کلاس، ارائه پمفلت و جزوه آموزشیبود. قبل و بعد از مداخله با استفاده از چک لیست مشاهده عملکرد پرستاران مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون کای اسکوئر و آزمون تی تست و همچنین نسخه 19 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میزان p کمتر از 0. 05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین± انحراف معیار سن کل شرکت کنندگان برابر 15/5 ± 66/37 بود. بررسی های انجام شده قبل از مداخله حاکی از آن بود که میانگین ± انحراف معیار عملکرد پرستاران دو گروه قبل از مداخله از نظر آماری بدون اختلاف معنادار بود (721/0=P) پس از مداخله نیز نتایج نشان دهنده قرار گیری هر دو گروه در سطح " نسبتاً مطلوب" بود به نحوی که گروه کنترل در این سطح، کمترین نمره و گروه مداخله بیشترین نمره را کسب نمده اند؛ همچنین تأثیر مثبت و معنی دار آموزش در تمامی ابعاد پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور به جز بعد پیشگیری از آسپیراسیون (480/0=P) مشاهده شد. نتیجه گیری: آموزش مهارت های بالینی بر اساس دستورالعمل های اصولی و مرتبط تا حد زیادی بر حل مشکلات ناشی از سطح پایین آگاهی پرستاران مؤثر می باشد و محققین، دوره های آموزشی ضمن خدمت جهت پیشگیری از این عفونت را پیشنهاد می کنند.

مقدمه: از آنجایی که خانواده ها نقش با اهمیتی در سلامت روان نوجوانان ایفا می کنند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استرس، اضطراب و افسردگی نوجوانان بر اساس بخشودگی زناشویی و انسجام خانواده انجام گرفت. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان (دختروپسر) دبیرستانی مدارس دولتی شهرکرمانشاه در سال تحصیلی 95-96 بود. نمونه ای به حجم 360 نفر انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های افسردگی، اضطراب و استرس (DASS)، انسجام خانواده و بخشودگی زناشویی بود و به منظورتحلیل داده ها از شاخصهای آماری، همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره به شیوه همزمان استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان دهنده ای این است. متغیرهای بخشودگی زناشویی و انسجام خانواد باهم می توانند 51 درصد تغییرات بهداشت روان را پیش بینی کنند. همچنین بخشودگی زناشویی و انسجام خانواده باهم می توانند، استرس، اضطراب و افسردگی را به ترتیب با ضریب تأثیر 40/0، 26/0 و 39/0 پیش بینی کنند و رابطه منفی معناداری در سطح (001/0P<) در بین آنها وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نقش انسجام خانواده و بخشودگی زناشویی در پیش بینی بهداشت روان (استرس، اضطراب و افسردگی) فرزندان پیشنهاد می شود خانواده ها به این مهم توجه داشته باشند که نقش بارزی در آینده فرزندانشان دارند و نیز متخصصین سلامت روان برای ارتقا و کیفیت سلامت روان نوجوانان این مؤلفه ها را مورد توجه قرار دهند.

مقدمه: دیابت نوع اول یکی از شایع ترین بیماریهای مزمن کودکان است. تصویری مبهم از وضعیت جسمانی، اجتماعی، تحصیلی، اخلاقی، عقلانی و خلق و خو این کودکان بعنوان دغدغه اصلی والدینشان ضرورت شناسایی سطوح شش گانه خودپنداره را مطرح می سازد. بنابراین هدف این پژوهش تعیین میزان سطوح شش گانه (جسمانی، اجتماعی، تحصیلی، اخلاقی، عقلانی و خلق و خو) خودپنداره کودکان مبتلا به دیابت نوع یک از دید گاه مادرانشان است. روش کار: این مطالعه باروش توصیفی-تحلیلی در سال 1395 انجام گردید. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 مراجعه کنندگان به درمانگاه صدیقه طاهره (س) استان اصفهان بودند. یکصد کودک باروش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق تکمیل پرسشنامه محقق ساخته سطوح شش گانه خودپنداره با 36 گویه توسط والدین کودکان جمع آوری شد. روایی محتوا بااستفاده از نظرخبرگان و پایایی ابزار با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 84% تأیید گردید. داده ها به کمک نرم افزار 18SPSS و با آزمون t مستقل تحلیل شد. یافته ها: یافته ها بیانگر این است که 63% از نمونه مورد بررسی حداقل به مدت سه سال درگیربیماری دیابت نوع یک می باشند. بین میزان خودپنداره های شش گانه بر اساس جنسیت کودکان هیچ تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0 نتیجه گیری: ضرورت برگزاری دوره های آموزشی و جلسات مشاوره والدین و کودکان مبتلا به دیابت در درمانگاه ها در ارتقای خودپنداره صحیح کودکان و کاهش دغدغه و تصورات ذهنی والدین آنها نقش بسزایی دارد.

مقدمه: برنامه خودمدیریتی که یکی از روشهای توانبخشی است، که بر تمام فعالیت های مراقبتی تاکید دارد و مددجو نقش اصلی و محوری دارد، هدف آن دستیابی به حداکثر استقلال، خود تصمیم گیری و بهبود سلامت فرد مبتنی بر توانایی ها و شیوه زندگی فرد و افزایش کیفیت زندگی است لذا هدف این مطالعه، تعیین تأثیر آموزش توانمند سازی خود مدیریتی بر ارتقا رفتارهای سلامت روان در زنان سالمند می باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی، از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و تصادفی شده می باشد که در آن 76 زن سالمند مراجعه کننده به سراهای تصادفی سازی شده محله منطقه دوغرب تهران، در دو گروه مداخله (39 زن سالمند) و کنترل (37 زن سالمند) وارد مطالعه شدند. ابتدا بعد از امضای رضایت نامه، . پرسشنامه دموگرافیک و مقیاس کوتاه شده رفتارهای بهداشتی (SRAHPS) توسط دو گروه مورد مالعه تکمیل گردید. سپس گروه مداخله در برنامه خودمدیریتی، هشت جلسه آموزشی دو ساعته شرکت نمودند. پس از اتمام مداخله، پیگیری تلفنی به مدت دوازده هفته انجام گردید. این مطالعه در سه مقطع زمانی مورد بررسی (قبل از مداخله، یک ماه و سه ماه بعد از مداخله) قرار گرفت که یک و سه ماه بعد از اتمام مداخله، پرسشنامه مقیاس کوتاه شده رفتارهای بهداشتی، مجدداً توسط دو گروه تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کای دو، دقیق فیشر، تی مستقل با استفاده ازنرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: نتایج مربوط به مشخصات فردی نشان می دهد دو گروه (مداخله و کنترل) مورد مطالعه از نظر این ویژگی ها قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشته و به عبارتی دو گروه از این نظر قبل از مداخله با هم همگن بودند همچنین از نظر هدف پژوهش (رفتارهای سلامت روان) دو گروه قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشته (81/0 = P-value) و به عبارتی دو گروه از این نظر قبل از مداخله با هم همگن بودند، ولی یک ماه و سه ماه بعد از مداخله از نظر هدف مطالعه معنی دار شد (001/0 = P-value). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، برنامه خود مدیریتی بر ارتقا رفتارهای سلامت روان در زنان سالمند مؤثر بوده است و هدف اصلی مورد تائید می باشد لذا پیشنهاد می شود آموزش به سالمندان توسط پرستاران در خانه های سلامت در نظر گرفته شود.

مقدمه: برآورد نیاز واقعی و انتخاب بهترین ملزومات مصرفی پزشکی امری بسیار مهم است زیرا کوچک ترین اشتباه، صدمه ای بسیار سنگین از لحاظ اقتصادی و اجتماعی برای جامعه دربرخواهد داشت. بنابراین در همه کشورها درک و بهبود مدیریت خرید ملزومات مصرفی در بیمارستان ها، کلید ارائه خدمات سلامت با کیفیت بالا در این مراکز می باشد. این پژوهش با هدف تعیین عوامل مؤثر بعد کنترل در مدیریت خرید ملزومات مصرفی پزشکی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. روش کار: این پژوهش توصیفی-تحلیلی و کاربردی در سال 97 در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش را مدیران، مدیران پرستاری، سرپرستان بخش های تشخیصی و درمانی و واحد تجهیزات پزشکی و مدیران و کارشناسان تجهیزات پزشکی ستاد دانشگاه که 631 نفر بودند تشکیل دادند. نمونه پژوهش 431 نفر بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخت بود. داده ها با استفاده از نرم افزار 18 SPSS و آمار توصیفی جهت تحلیل متغیرهای زمینه ای و آمار تحلیلی جهت تحلیل داده ها تحلیل شدند. یافته ها: مؤثرترین متغیر استفاده از فناوری اطلاعات و برنامه های نرم افزاری انبار و ملزومات مصرفی با ضریب رگرسیون 305/0 و کم اثرترین متغیر مؤثر در این زمینه رعایت الزامات قوانین و مقررات اجرایی در راستای خرید از تولیدات داخلی با ضریب رگرسیون 215/0 می باشد. نتیجه گیری: بر اساس مطالعه فوق، متغیرهای مؤثر در بعد کنترل مدیریت خرید ملزومات مصرفی پزشکی استخراج شده است. از نتایج این مطالعه در طراحی الگوی مدیریت خرید ملزومات مصرفی پزشکی استفاده گردید.

مقدمه: مقطع دکتری پرستاری در جهان در حال گسترش است. با این حال تفاوت هایی در ارائه برنامه ها وجود دارد که با تحلیل آن می توان در راه پیشرفت رشته گام برداشت. هدف از این مقاله مقایسه تطبیقی مقطع دکتری پرستاری دانشکده پرستاری اینگرام دانشگاه مک گیل و دانشکده پرستاری و مامایی علوم پزشکی تهران بود. روش کار: این یک مطالعه توصیفی-تطبیقی بوده که بر اساس الگوی بردی در سال 1397 انجام شده است. در این مطالعه به بررسی و مقایسه اجزا و نحوه اجرای برنامه درسی دوره دکتری پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه مک گیل کانادا پرداخته شده است. شواهد لازم از طریق جستجوی دستی و اینترنتی، کتابچه های راهنما، مستندات ملی و منطقه ای جمع آوری، توصیف، تفسیر و مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد دو دانشگاه در عین داشتن شباهت ها، از حیث اهداف، کوریکولوم و نحوه اجرای برنامه تفاوت هایی با هم دارند. نکته های قابل تأمل نحوه پذیرش دانشجو، شناور بودن دوره های ارائه شده، مبتنی بر صلاحیت بودن دوره ها و تفاوت در نقش های مورد انتظار از دانش آموخته دوره دکتری پرستاری در دانشگاه مک گیل بود. نتیجه گیری: می توان با تقویت نقاط قوت ورفع نقاط ضعف با الگو گرفتن از دانشکده های پیشرو در سطح جهان و تغییر نگرش کوریکولوم های پرستاری، کیفیت آموزش و به تبع آن کیفیت دانش آموختگان دکتری پرستاری را افزایش داد.