سابقه و هدف: مصرف آب های بطری شده در دنیا رو به افزایش است و نگرانی های زیادی در زمینه مهاجرت استرهای فتالات به درون آب های بطری شده وجود دارد. این ترکیبات برای مصرف کنندگان مخاطره آمیز است. در این مطالعه غلظت استرهای فتالات در آب های بطری شده در ظروف پلی اتیلن ترفتالات تحت شرایط مختلف نگهداری تعیین و بررسی شد. مواد و روش ها: نمونه های آب بطری شده در شرایط مختلف، نگهداری و سپس استرهای فتالات پس از استخراج با روش میکرو استخراج مایع-مایع کمک شده با هوا (ALLME) توسط کروماتوگرافی گازی-طیف سنج جرمی(GC-MS) آنالیز و اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام گرفت. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان می دهد که میانگین 5 استر فتالات (DEHP, DBP, DIBP, DEP, DMP) مورد بررسی در شرایط مختلف نسبت به سطح اولیه آن در نمونه های شاهد به طور متوسط 84/392 درصد افزایش داشته است. دی اتیل هگزیل فتالات (DEHP)، در بطری های آب آشامیدنی که در معرض 15 روز نگهداری در دمای انکوباتور (° C42) و 75 روز نگهداری در دمای انکوباتور (° C25)، قرار گرفته بودند به ترتیب 33/10 و 62/9 ppb و بالاتر از حد مجاز بود. استنتاج: غلظت استرهای فتالات اندازه گیری شده در آب تحت تاثیر شرایط نگهداری مختلف افزایش یافت. دمای بالا و افزایش مدت زمان نگهداری تاثیر بیش تری در مهاجرت استرهای فتالات داشته اند. بنابراین استفاده از ظروف PET برای بسته بندی آب های بطری شده جهت نگهداری در دمای بالا و زمان نگهداری طولانی مدت مناسب نیست.