مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1399 | دوره:16 | شماره:4 |تعداد مقالات:12

مقدمه: سرطان دهان، یکی از سرطان های شایع و جزء 10 علت مرگ و میر در جهان است. شیمی درمانی، اغلب باعث سرکوب مغز استخوان شده و با کاهش لکوسیت ها سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود. هدف از این مطالعه، بررسی میزان آگاهی دندان پزشکان عمومی و دانشجویان سال آخر دندان پزشکی شهر اصفهان درباره ی تدابیر دندان پزشکی قبل، حین و بعد از شیمی درمانی بود. مواد و روش ها: این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی و از نوع مقطعی است و تا آن جایی که به نوع تحقیقات مربوط است یک پژوهش کاربردی می باشد. در این مطالعه، 140 نفر از دندان پزشکان عمومی و دانشجویان سال آخر دندان پزشکی شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطالعه به صورت میدانی و از طریق پرسش نامه جهت سنجش میزان آگاهی دندان پزشکان و دانشجویان سال آخر دندان پزشکی انجام شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی 22 و آزمون آماری 2χ تجزیه و تحلیل آماری شدند (0/05 > α ). یافته ها: در میان دانشجویان، کم ترین نمره ی سطح آگاهی، نمره ی 7 و بیشترین نمره، 16 بود و در میان دندان پزشکان، کم ترین نمره، 6 و بیشترین نمره، 16 بود. میزان آگاهی دندان پزشکان و دانشجویان مورد مطالعه متوسط بود. میانگین نمره ی آگاهی دندان پزشکان و دانشجویان از 20 نمره به ترتیب (2/5 ± 11/53) و (1/9 ± 11/74) بود. بین متغیرهای جنس، سن، سابقه ی طبابت، مدت تاسیس مطب با میزان آگاهی از نظر آماری رابطه ی معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: میزان آگاهی دندان پزشکان و دانشجویان به اندازه ی کافی نبود. فقدان انگیزه و عدم آگاهی دندان پزشکان و دانشجویان دندان پزشکی از نقشی که در شناسایی زود هنگام ضایعات سرطانی و یا پیش سرطانی می توانند داشته باشند و همچنین عدم آگاهی از تدابیر دندان پزشکی در بیماران شیمی درمانی از جمله دلایلی هستند که کافی نبودن سطح آگاهی دندان پزشکان و دانشجویان حاضر را توجیه می کند.

مقدمه: ساختمان دندان در دهان، در معرض دمینرالیزاسیون و رمینرالیزاسیون مداوم قرار دارد. تعادل میان دمینرالیزاسیون و رمینرالیزاسیون، وابسته به غلظت کلسیم و فسفات و آلکالین فسفاتاز بزاق می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر آدامس حاوی (Casein Phosphopeptide-Amorphous Calcium Phosphate) CPP-ACP بر غلظت کلسیم، فسفات و آلکالین فسفاتاز بزاق کودکان 7-11 ساله ی مبتلا به پوسیدگی شدید بود. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی و آزمایشگاهی، تعداد 64 کودک به روش تصادفی در 2 گروه بدون پوسیدگی و پوسیدگی شدید تقسیم شدند. از شرکت کنندگان، 3 نمونه ی بزاقی، 2 ساعت پس از صرف صبحانه، 5 و 20 دقیقه پس از جویدن آدامس حاوی CPP-ACP جمع آوری گردید. نمونه ها به آزمایشگاه فرستاده شد تا سطح کلسیم و فسفات و آلکالین فسفاتاز اندازه گیری شود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل در سطح معنی داری (0/05 = p value) و نرم افزار SPSS نسخه ی 22 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین غلظت کلسیم بزاق در هر دو گروه بدون پوسیدگی و با پوسیدگی شدید، 5 و 20 دقیقه پس از جویدن آدامس به طور معنی داری افزایش داشت (0/05 < p value). میانگین غلظت فسفات و آلکالین فسفاتاز در هر دو گروه 5 و 20 دقیقه پس از جویدن آدامس به طور معنی داری کاهش یافت (0/05 p value <). نتیجه گیری: آدامس حاوی CPP-ACP می تواند با افزایش کلسیم و کاهش فسفات و آلکالین فسفاتاز به رمینرالیزاسیون دندان کمک کند.

مقدمه: با وجود تهیه ی تصاویر پانورامیک از دندان های مولر سوم نهفته و بررسی نزدیکی ریشه های آن ها به کانال مندیبل، این رادیوگرافی دارای برخی محدودیت ها نظیر ماهیت دو بعدی و داشتن بزرگ نمایی است که ضرورت استفاده از توموگرافی کامپیوتری با اشعه ی مخروطی CBCT (Cone beam computed tomography) را مورد تاکید قرار می دهد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارزش تشخیصی شاخص های تعیین موقعیت ریشه ی مولر سوم مندیبل نسبت به کانال آلویول تحتانی در رادیوگرافی پانورامیک و مقایسه ی آن با CBCT انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه با روش توصیفی-تحلیلی انجام شد و 103 رادیوگرافی از دندان های مولر سوم نهفته ی بیماران در بخش رادیولوژی دانشکده ی دندان پزشکی تهران با استفاده از دو روش پانورامیک و CBCT ارزیابی گردید. سه رادیولوژیست متخصص فک و صورت، موقعیت ریشه ها را نسبت به کانال آلویولار تحتانی در تصاویر پانورامیک بررسی و نتایج را ثبت کردند. ارزیابی ها دو هفته بعد نیز تکرار گردید. سپس ارزیابی ها روی تصاویرCBCT انجام شد. علایم رادیوگرافی پانورامیک درباره ی نزدیکی ریشه ی مولرهای سوم نهفته به کانال مندیبل، به تفکیک موقعیت های باکالی، لینگوالی و میانی ریشه های مولرهای سوم در میان مشاهده گران و 2 بار ارزیابی، تعیین و با آزمون 2χ مقایسه گردید. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: از کل 103 دندان، 56 مورد (54/4 درصد) موقعیت لینگوالی، 25 مورد (24/3 درصد) موقعیت میانی و 22 مورد (21/3 درصد) موقعیت باکالی نسبت به کانال مندیبل داشتند (0/002 > p value). فراوانی انحراف ریشه (0/003 > p value)، انحراف کانال مندیبل (0/03 < p value)، باریک شدن ریشه ها (0/005 > p value)، عدم تداوم بوردر (0/006 > p value) و باریک شدن کانال مندیبل (0/04 > p value) در برخی موارد در موقعیت های باکالی ریشه ها نسبت به کانال مندیبل بیشتر بود. در برخی موارد تفاوت ها به شکل آماری چشمگیر بوده اند. البته فراوانی موارد تیرگی ریشه ها (0/04 > p value) در موقعیت های لینگوالی ریشه های مولرهای سوم در اغلب موارد بیشتر از سایر موقعیت های ریشه ها بوده است. میزان توافق مشاهده گران در دو بار ارزیابی تصاویر درباره ی علایم و شاخص ها در حد قابل قبول بوده است. نتیجه گیری: رادیوگرافی CBCT روش ارزشمندی در تعیین موقعیت ریشه ی مولرهای سوم مندیبل نسبت به کانال آلویولار تحتانی بوده و با استفاده از این روش می توان از خطر آسیب به عصب در حین جراحی مولرهای سوم مندیبل نهفته کاست.

مقدمه: عوامل متعددی در تعویق در مراجعه به دندان پزشک نقش دارند که می توانند در میزان همکاری کودک حین درمان نقش موثری داشته باشند. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی دلایل تعویق در مراجعه به دندان پزشکی و اثر آن بر اضطراب و رفتار کودک حین کار دندان پزشکی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی، 96 کودک 5-10 ساله ی ساکن اصفهان با بیش از 12 ماه تاخیر در مراجعه وارد مطالعه شدند. ابتدا والدین پرسشنامه ی مرتبط با علل و انگیزه ی تاخیر در مراجعه به دندان پزشکی را پر کردند. سپس مقیاس ارزیابی اضطراب و رفتار کودک با پرسش نامه ی Venham توسط یک دندان پزشک پر شد. داده ها توسط آزمون های Mann-Whitney، آنالیز واریانس یک طرفه، Kruskal-Wallis و ANOVA در نرم افزار SPSS نسخه ی 22 تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: هزینه ی بالای درمان، مهم ترین عامل تاخیر در مراجعه و جلوگیری از بروز دندان درد مهم ترین عامل محرک در مراجعه بودند. بین میزان تعویق و نمره ی رفتار (0/523 = p value) و اضطراب (0/499 = p value) ارتباط معنی داری دیده نشد، ولی نتایج نشان داد که با افزایش میزان تعویق، کودکان نمره ی اضطراب بالاتر و رفتار نامطلوب تری از خود نشان می دهند. بین میزان تعویق و سن کودک (0/002 = p value) ارتباط معکوس و معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که والدین کودکان، مهم ترین عامل برای تعویق درمان دندان پزشکی را هزینه ی بالای درمان می دانند. هر چه میزان تعویق در مراجعه به دندان پزشک بیشتر باشد، اضطراب کودک حین درمان بیشتر خواهد بود و کودک رفتار نامناسب تری نشان می دهد.

مقدمه: با توجه به اهمیت دقت قالب گیری در موفقیت درمان پروتز ایمپلنت و نقش نوع ماده و تکنیک قالب گیری در دقت قالب گرفته شده، هدف از این مطالعه، بررسی اثر اسپلینت کردن با پترن رزین در قالب گیری از ایمپلنت دندانی ITI با دو ماده ی قالب گیری اسپیدکس و پاناسیل بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی-آزمایشگاهی، 20 نمونه ی قالب در چهار گروه که پنج قالب اسپلینت شده با اسپیدکس و پنج قالب اسپلینت شده با پاناسیل، پنج قالب بدون اسپلینت با اسپیدکس و پنج قالب بدون اسپلینت با پاناسیل، تهیه گردید. کست تمام قالب ها تهیه و توسط دستگاه CMM اندازه گیری متغیرها بررسی شد. جهت آزمایش از آنالوگ ایمپلنت های رگولار ITI و با روش تری باز استفاده گردید. به منظور اسپلینت کردن از ایندکس شانک فرزهای لابراتوری برای تهیه ی میل های پترن رزین استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری two way ANOVA و نرم افزار SPSS نسخه ی 20 تجزیه و تحلیل شدند (0/05 = α ). یافته ها: در روش قالب گیری اسپلینت بین دو ماده ی قالب گیری پاناسیل و پوتی اسپیدکس، تفاوت معنی دار وجود نداشت (0/05 < p value) و در روش قالب گیری بدون اسپلینت، بین دو ماده ی قالب گیری پاناسیل و پوتی اسپیدکس تفاوت معنی دار وجود داشت (0/05 > p value) و در روش بدون اسپلینت، پاناسیل بر اسپیدکس برتری داشت و در روش اسپلینت دقت قالب های تهیه شده از پاناسیل و اسپیدکس یکسان بود. نتیجه گیری: دقت ماده ی قالب گیری پاناسیل در موارد غیر اسپلینت نسبت به اسپیدکس بیشتر بوده ولی در موارد اسپلینت، هر دو ماده ی قالب گیری از دقت یکسانی برخوردارند.

مقدمه: بیماران بی دندان، اغلب با مشکلات دنچر مندیبل مواجه هستند. اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت مندیبل، منجر به ثبات بیشتر پروتز و بهبود فانکشن و رضایت بیمار می شوند. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت و نوع اتچمنت بر رضایت مندی و کیفیت زندگی بیماران بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی گذشته نگر، 59 بیمار فراخوانده شدند که حداقل 3 سال اوردنچرشان تحت نیرو قرار گرفته بود. پس از معاینات کلینیکی، دو فرم OHIP21 و VAS جهت بررسی کیفیت زندگی بیماران و رضایت مندی آن ها از اوردنچرهای شان توسط بیماران تکمیل گردید. داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه ی 24 شد. از آزمون Kolmogorov-Smirnov جهت یافتن پراکندگی داده ها و آزمون های Kruskal-Wallis، Mann-Whitney و Post hoc LSD جهت سنجش نتایج پرسش نامه ها استفاده شد. سطح معنی داری 05/0 > p value به دست آمد. یافته ها: جنسیت، تاثیر معنی داری در رضایت و کیفیت زندگی مردم ندارد. گیر در اتچمنت بال و بار و رضایت کلی در اتچمنت بار و کلیپ به طور معنی داری بالاتر از لوکیتور بود. اتچمنت لوکیتور نسبت به سایر اتچمنت ها بیشترین مشکلات و مشکلات پروتزی را نشان دادند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه ی حاضر می توان نتیجه گرفت که جنسیت بر رضایت مندی بیماران تاثیر معنی داری ندارد و افزایش تعداد ایمپلنت هاست که کیفیت زندگی بیماران استفاده کننده از اوردنچر متکی بر ایمپلنت را بهبود می بخشد. از منظر عملکرد کلینیکی نیز، نوع اتچمنت، تاثیری بر مشکلات پروتزی و ایمپلنتی نشان نداد.

مقدمه: ریمودلینگ استخوان، یک فرایند مداوم و پیچیده است و به نظر می رسد تغییرات مورفولوژیک مندیبل تحت تاثیر سن فرد و وضعیت بی دندانی بیمار قرار دارد. زاویه ی گونیال ناحیه ای از مندیبل است که تحت تاثیر این تغییرات مورفولوژیک قرار می گیرد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اندازه ی زاویه ی گونیال از طریق رادیوگرافی پانورامیک بوده تا ارتباط آن با ضخامت کورتیکال و ارتفاع ریج باقی مانده ی مندیبل در وضعیت های دندانی مختلف مشخص شود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی موردی-مقطعی، 252 کلیشه ی پانورامیک از بیماران مراجعه کننده به کلینیک دانشکده ی دندان پزشکی ساری در سال 94-1393 مورد بررسی قرار گرفت. وضعیت دندانی بیمار در فرم تحقیقاتی ثبت شد و بیماران به سه گروه با دندان، نسبتا با دندان و کاملا بی دندان تقیسم شدند. اندازه گیری های کلیشه های پانورامیک توسط نرم افزار DFW v2. 8 انجام شد. تمامی داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 16 و روش های آمار توصیفی و روش های آمار استنباطی با سطح معنی داری (0/001 > p value) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار زاویه ی گونیال در وضعیت با دندانی، با دندانی نسبی و بی دندانی به ترتیب 3/79 ± 119/92، 3/43 ± 123/48، 5/20 ± 127/14 درجه می باشد. میانگین و انحراف معیار ضخامت کورتیکال در وضعیت با دندانی، با دندانی نسبی و بی دندانی به ترتیب 0/73 ± 3/52، 0/54 ± 3/12، 0/71 ± 0/86 میلی متر می باشد. میانگین و انحراف معیار ارتفاع ریج مندیبل در وضعیت با دندانی، با دندانی نسبی و بی دندانی به ترتیب 2/50 ± 25/62، 3/07 ± 19/95، 4/67 ± 14/75 میلی متر می باشد. نتیجه گیری: زاویه ی گونیال، ضخامت کورتیکال و ارتفاع ریج باقی مانده ی مندیبل هر سه در وضعیت بی دندانی تغییر می کنند و زاویه ی گونیال، ارتباط معکوسی با ضخامت کورتیکال و ارتفاع ریج باقی مانده ی مندیبل دارد.

مقدمه: یکی از نگرانی های بیماران و دندان پزشکان، دردهای دهانی-صورتی و علایم سینوزیت می باشد که در مواقعی می توان آن را به وجود هالرسل ارتباط داد. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع هالرسل و ارتباط آن با بیماری های التهابی سینوس در تصاویر CBCT (Cone beam computed tomogram) در یک جمعیت ایرانی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی، در سال 1397 نمونه ها به صورت تمام شماری از بین CBCTهای موجود افراد مراجعه کننده به دانشکده ی دندان پزشکی تبریز از فروردین ماه 1391 تا شهریور 1396 انتخاب شدند. موارد دارای هالرسل از نظر وجود یا عدم وجود بیماری های التهابی سینوس ماگزیلاری در مقاطع کرونال و آگزیال بررسی گردیدند. داده ها در نرم افزار NNT Viewer version 2. 17 وارد شده و تصاویر به دست آمده توسط دو متخصص رادیولوژی دهان، فک و صورت مطالعه شدند. توافق بین نتایج دو مشاهده گر توسط ضریب توافقی کاپا اندازه گیری شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 20 و با استفاده از آزمون Chi-Square بررسی و سطح معنی داری 0/05 > p value در نظر گرفته شد. یافته ها: شیوع هالرسل در کل سینوس های مورد بررسی، 44/5 درصد و شیوع سینوزیت مزمن، 70/3 درصد بود. 48/4 درصد از هالرسل ها، یک طرفه و 51/6 درصد، دو طرفه بودند. اختلاف معنی داری در فراوانی هالرسل و سینوزیت بین زنان و مردان وجود نداشت. آنالیز آماری نشان داد، ارتباط معنی دارای بین وجود هالرسل و سینوزیت وجود دارد (0/05 > p value). نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، شانس ابتلا به بیماری های التهابی سینوس در افراد دارای هالرسل بیشتر بود.

مقدمه: باکتری های رشد یافته در پلاک دندانی مقاومت افزایش یافته ای به عوامل ضدمیکروبی پیدا کرده اند. این مطالعه با هدف بررسی کاهش بیوفیلم تشکیل شده توسط استرپتوکوکوس موتانسجداسازی شده از پلاک دندانی در اثر آنزیم پروتیاز انجام شد. مواد و روش ها: باکتری استرپتوکوکوس موتانس از پلاک دندانی در محیط Blood agar جداسازی و با آزمون های بیوشیمیایی و توالی یابی ژن کد کننده ی S rRNA16 شناسایی گردید. بیوفیلم های باکتریایی در چاهک های میکروتیترپلیت در محیط Triptic soy broth غنی شده با 1 درصد سوکروز پس از 48 ساعت انکوباسیون در دمای 37 درجه ی سانتی گراد ایجاد شد. سپس حجم معادل 1/12، 2/24 و 4/4 واحد آنزیم پروتیاز در چاهک بر اساس پروتکل شرکت سازنده به طور جداگانه بر روی بیوفیلم های تازه تشکیل شده در چاهک های مختلف اضافه شد و تاثیر آن ها بر ماندگاری بیوفیلم در مدت زمان های 60، 90، 120، 150 و 210 دقیقه با روش اسپکتروفتومتری بررسی گردید. تجزیه و تحلیل نتایج با نرم افزار SPSS نسخه ی 25، بررسی اختلاف میانگین بین گروه های مستقل با آزمون Kruskal-Wallis و مقایسه ی میانگین های جفتی با آزمون Mann-Whitney با سطح معنی داری 95 درصد انجام شد. یافته ها: باکتری استرپتوکوکوس موتانس جداسازی شده از پلاک دندانی، دارای 99/8 درصد شباهت با سویه ی 0225LPB بود و بیوفیلم آن در غلظت قند 1 درصد چسبندگی متوسط داشت. کاهش درصد بیوفیلم حاصل از استرپتوکوکوس موتانس 0225LPB در هر یک از واحدهای آنزیم دریافتی و در هر یک از بازه های زمانی مشاهده شد. بیشترین درصد کاهش بیوفیلم استرپتوکوکس موتانس 0225LPB در 1/12 واحد از آنزیم پروتیاز در مدت زمان 90 دقیقه با 97 درصد کاهش، در میان واحدهای مختلف آنزیم مشاهده شد که درصد کاهش بیوفیلم در این مقدار از آنزیم در مدت زمان 60، 150 و 210 با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند (0/0008 = p value). نتیجه گیری: آنزیم پروتیاز قادر به کاهش پلاک دندانی استرپتوکوکوس موتانس 0225LPB بود. بررسی اثر واحدهای مختلف این آنزیم بر پلاک دندانی مخلوط به منظور کنترل پوسیدگی دندان های طبیعی و پیشگیری از بیماری های پریودنتال ناشی از پلاک دندانی پیشنهاد می شود.

مقدمه: از آن جایی که تعیین رنگ، نقش بسزایی در موفقیت درمان های زیبایی دارد، تصمیم گرفته شد که فراوانی رنگ دندان لترال ماگزیلا در سیستم های مختلف تعیین و نتایج با فرض بر این که هیچ گونه تفاوتی در دقت تعیین رنگ متخصص پروتز، دانشجوی دندان پزشکی و تکنسین پروتز با تجارب متفاوت وجود ندارد، باهم مقایسه گردند. مواد و روش ها: این مطالعه ی مقطعی در سال 1395، بر روی دندان لترال ماگزیلای 120 بیمار 20 تا 30 ساله ی مراجعه کننده به دانشکده ی دندان پزشکی کرمانشاه صورت گرفت. رنگ دندان هر بیمار توسط سه مشاهده گر با نمونه رنگ های Vita classic و 3D-master و در نهایت اسپکتروفتومتر تعیین شد. سپس پارامترهای L، a، b و مقدار ∆ E در هر بیمار محاسبه گردید. داده ها با آزمون های آماری Friedman (0/05 = α ) و Wilcoxon (0/017 = α ) توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 16 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در نمونه ی رنگ Vita classic، A2 (25/83 درصد) و در نمونه ی رنگ 3D-master، 2R2. 5 (21/67 درصد) شایع ترین رنگ مشاهده شده بود. ∆ E متخصص پروتز در Vita classic کمتر از دو مشاهده گر دیگر بود (0/001 > p value). در 3D-master، ∆ E تکنسین کمتر از دانشجوی دندان پزشکی بود (0/016 = p value) و در سایر موارد تفاوت معنی دار نبود. نتیجه گیری: در این مطالعه، شایع ترین رنگ دندان در جامعه ی مورد بررسی با نمونه ی رنگ Vita classic، A2 و با سیستم 3D-master، 2R2. 5 می باشد. همچنین دقت تعیین رنگ متخصص پروتز در سیستم Vita classic نسبت به کلینیسین پروتز و دانشجو بیشتر بود. در 3D-master، دقت تکنسین بیش از دانشجو بود.

مقدمه: اولین گروه مراقبین سلامت که مراقبت پزشکی نوزادان را بر عهده دارند، پزشکان متخصص کودکان می باشند. از طرفی داروهای تجویزی آن ها به ویژه فرم مایع، می تواند منجر به افزایش پوسیدگی گردد. در صورتی که پزشکان متخصص کودکان، بهداشت دهان را به والدین توصیه کنند و به طور مناسب کودکان را به دندان پزشک ارجاع دهند، پوسیدگی به طرز بارزی کنترل خواهد شد. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان متخصص کودکان شهر اصفهان درباره ی تاثیر مصرف دارو بر سلامت دهان کودک می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی می باشد که بر اساس یک پرسش نامه ی ساختار یافته ی خودایفا با سوالات بسته بر روی 94 پزشک متخصص کودکان شهر اصفهان صورت گرفت. داده های به دست آمده با آزمون های one-way ANOVA، t-test، Spearman، Pearson و آلفای کرونباخ در نرم افزار SPSS نسخه ی 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری 0/05 > α در نظر گرفته شد. یافته ها: از کل نمونه، تعداد 48/9 درصد، زن و 51/1 درصد، مرد بودند. میانگین سن در کل نمونه برابر با 10/75 ± 48 سال بود. میانگین نمره ی آگاهی 1/4 ± 7/9 بر مبنای 0-10، نگرش 3/3 ± 8 بر مبنای 28-0 و عملکرد 2/1 ± 11/6 بر مبنای 15-0 بود. محاسبه ی ضریب همبستگی پیرسون نشان داد، بین میانگین نمره ی آگاهی و نگرش، ارتباط نسبی و مستقیم وجود دارد (0/001 > p value، 0/520 = r). نتیجه گیری: یافته های به دست آمده از مطالعه ی حاضر نشان داد که پزشکان متخصص کودکان اصفهان، آگاهی کافی، نگرش مثبت نسبتا بالا و عملکرد خوب درباره ی تاثیر مصرف دارو بر سلامت دهان کودک دارند.

مقدمه: به رویش دندان، علایم مختلفی نسبت داده شده است. والدین از راهکارهای مختلفی برای کاهش یا حذف علایم بهره می برند. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی اطلاعات والدین در مورد رویش دندان های شیری در شهر اصفهان بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی و از نوع مقطعی می باشد. جامعه ی مورد مطالعه شامل 100 نفر از والدین دارای کودک شش ماهه تا سه ساله بود. از پرسش نامه ی محقق ساخته با پرسش هایی در زمینه ی مشخصات دموگرافیک، زمان رویش اولین دندان شیری و نوع اولین دندان شیری رویشی، علایم رویش و نحوه ی کنترل علایم استفاده گردید. داده های به دست آمده با استفاده از توزیع فراوانی، فراوانی نسبی و شاخص های توصیفی و آزمون Chi-Square تحت آنالیز آماری با نرم افزار SPSS نسخه ی 22 قرار گرفت. p value کمتر از 0/05 به عنوان معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بیشترین علایمی که والدین با آن ها موافق بودند، تمایل به گاز گرفتن و جویدن و جریان زیاد بزاق دهان بود. تب، بیشترین علامتی است که اکثر والدین با آن مخالف بودند. بیشترین روش تسکینی که توسط والدین استفاده می شد، در آغوش گرفتن و سرگرم کردن کودک بود. بیشترین مخالفت هم با استفاده از داروهای خواب آور بود. ارتباط معنی داری بین نمره ی آگاهی در مورد رویش دندان با وضعیت اقتصادی، تحصیلات، سن والدین و تعداد فرزندان یافت نشد (0/05 > p value). میانگین نمره ی آگاهی افراد مورد مطالعه 0/97 ± 2/37 و درجه ی پاسخ دهی، 96 درصد بود. نتیجه گیری: آگاهی والدین در شهر اصفهان در مورد رویش دندان ها متوسط بود و در مورد علایم رویش و روش های تسکینی قابل قبول می باشد.