نوشته حاضر شامل نتایج دو مطالعه جداگانه است که با هدف برسی میزان شیوع درد مزمن مستمر و عود کننده و تأثیر این درد بر برخی از وجوه زندگی مبتلایان،انجام شده است. 1175 نفر از کارکنان یکی از واحدهای بزرگ صنعتی تهران با تکمیل پرسشنامه ای در مطالعه اول شرکت کردند؛ نتایج به دست آمده نشان داد که میزان شیوع درد در جمعیت مورد بررسی در فاصله زمانی 6 ماه قبل از شروع مطالعه،39% بوده است.میزان شیوع درد مزمن مستمر(وجود در در 6 ماه گذشته بدون دوره بهبودی)و درد مزمن عود کننده(وجود درد در 6 ماه گذشته با دست کم یک دوره بهبودی و عود مجدد) به ترتیب برابر بوده است با 14و15 درصد.همچنین نتایج طالعه اول بیانگر آن است که درد مزمن مستمر و عود کننده،احتمالاً باعث اختلال در خواب مبتلایان می شود و باعث می گردد که این بیماران در طول روز احساس خواب آلودگی کنند.علاوه بر این،نتایج مطالعه اول حاکی از آن است که رویداد درد در 6 ماه گذشته و استمرار و عود کردنش با گروه شغلی افراد مورد آزمایش،رابطه ای ندارد.در مطالعه دوم ،تأثیر درد مزمن مستمر و عود کننده بر برخی از وجوه زندگی و عملکرد اجتماعی بیماران مورد مطالعه قرار گرفت و از مجموع 338 نفری که در مطالعه اول مبتلا به درد مزمن مستمر و عود کننده تشخیص داده شده اند.229 نفر(68%) با تکمیل پرسشنامه ای که تحت تأثیر درد مزمن مستمر و عود کننده را بر وجوه گوناگون زندگی می سنجیدند ، در مطالعه دوم شرکت کردند،نتایج برزسی ها نشان داد که درد مزمن مستمر و عود کننده بر وجوه گوناگون زندگی افراد تأثیر منفی دارد.