کلسترول لیپوپروتیین کم چگال[1] (LDL) شاخص عمده و اصلی برای تقسیم بندی و هدف اولیه در درمان بیماری عروق کرونر محسوب می شود. 1 استفاده از β-quantification به عنوان روش مرجع برای اندازه گیری LDL، در آزمایشگاه های بالینی کاربرد ندارد. 2 اگر چه اندازه گیری مستقیم LDL امکان پذیر است اما برای استفاده روتین در آزمایشگاه های بالینی پر هزینه و دارای محدودیت می باشد. 3، 2 فرمول فریدوالد متداول ترین رابطه برای محاسبه غلظت LDL در آزمایشگاه های بالینی به ویژه در کشورهای در حال توسعه است. 2، 4 LDL محاسبه شده توسط فرمول فریدوالد با نتایج اندازه گیری مستقیم همخوانی کامل ندارد و می تواند سبب تقسیم بندی نادرست افراد در گروه های غلظتی LDL گردد. 5 ضرایب متفاوتی برای تری گلیسیرید [2](TG) در فرمول فریدوالد به منظور تخمین بهتر LDL در جمعیت های مختلف گزارش شده که از 4 تا 85/6 متغیر است. 10-5، 3 هدف این مطالعه اصلاح فرمول فریدوالد برای محاسبه غلظت LDL در جمعیت ایرانی می باشد. از مجموع 4750 نمونه سرمی اندازه گیری شده با TG کمتر از 400 میلی گرم در دسی لیتر، پس از حذف داده های دورافتاده[3] 3287 نمونه برای استخراج فرمول های جدید فریدوالد و 1411 نمونه برای اعتبارسنجی فرمول ها استفاده شد. پارامترهای لیپیدی شامل TG، کلسترول تام[4] (TC)، لیپوپروتیین پر چگال[5] (HDL) و LDL به صورت مستقیم با روش آنزیماتیک اندازه گیری شدند. LDL علاوه بر اندازه گیری مستقیم[6] (D-LDL)، از فرمول فریدوالد هم محاسبه گردید...