طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1398 | دوره:25 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

اهداف انجام فعالیت های بدنی معمولا با تولید رادیکال آزاد و ایجاد فشار اکسایشی همراه است و مربیان و ورزشکاران ناچارند با استفاده از مکمل های مناسب، با اثرات نامطلوب آن مقابله کنند؛ به همین دلیل هدف تحقیق بررسی تاثیر دو هفته مکمل دهی کوآنزیم Q10 بر مالون دی آلدهید (MDA) و فعالیت آنزیم کاتالاز سرم (CAT سرم) به دنبال تمرینات حاد مقاومتی متوسط و شدید در دانشجویان دختر غیرفعال بود. مواد و روش ها برای این منظور 27 دانشجوی دختر به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه (دو گروه مقاومتی و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. گروه های تجربی یک جلسه فعالیت حاد مقاومتی با شدت متوسط (70 درصد 1RM) و فعالیت حاد مقاومتی شدید (85 درصد 1RM) را در ابتدا و انتهای دو هفته پروتکل تحقیق به اجرا درآوردند و در طول این دو هفته، مکمل کوآنزیم Q10 (30 میلی گرم / روز به مدت دو هفته) دریافت کردند. خون گیری بلافاصله پس از فعالیت حاد و مکمل دهی صورت گرفت. شاخص های MDA و CAT به ترتیب با روش الایزا (رنگ سنجی) سنجیده شدند. یافته ها فعالیت حاد مقاومتی متوسط و شدید، هر دو، تغییر معنی داری در غلظت MDA و فعالیت CAT سرم ایجاد نکردند (0/05). نتیجه گیری مکمل دهی کوتاه مدت (دو هفته) کوآنزیم Q10 می تواند تاثیر کاهشی بر دو شاخص مهم استرس اکسایشی (MDA و CAT) پس از فعالیت حاد مقاومتی داشته باشد.

اهداف نانوذرات (ذرات با قطر 10 تا 500 نانومتر) در حال حاضر در صنعت آرایشی و بهداشتی همچنین برای دارو رسانی، تصویربرداری تشخیصی و مهندسی بافت استفاده می شوند. از آنجا که این نانوذرات در صنعت و دارورسانی استفاده می شود، امکان استفاده از آن ها توسط مادران باردار نیز وجود دارد. از این رو، هدف این مطالعه بررسی اثرات ناهنجاری زایی و سیتوتوکسیسیتی نانوذرات سولفید روی در سطح جنین جوجه و کشت سلول های فیبروبلاستی جنینی است. مواد و روش ها در این مطالعه نانوذرات سولفید روی سنتز شدند. سپس ترکیب حاصل در غلظت های 5، 10، 15، 30 و 40 میلی گرم در میلی لیتر / تخم مرغ، در سه تکرار و در روز سوم انکوباسیون جنین مرغ، درون کیسه هوا تزریق شد. سپس تخم مرغ های تیمارشده و شاهد، در روز 19 انکوباسیون، باز و جنین ها توزین شدند. سپس میزان مرگ و میر آن ها ثبت شد. سلول های فیبروبلاستی از جنین شاهد جداسازی، کشت و تیمار و تغییرات مورفولوژیک و درصد بقای سلول ها ثبت شدند. یافته ها نتایج نشان داد میزان درصد بقای جنین ها بستگی به غلظت نانوذارت دارد؛ به طوری که در بالاترین غلظت تنها 36/32 درصد از جنین ها زنده ماندند و میزان(LD50) دز کشنده در 50 درصد جمعیت برابر با 32/47 میلی گرم بر میلی لیتر / تخم مرغ برآورد شد. از نظر شکل ظاهری، ناهنجاری از نوع پاچنگکی و از نظر ناهنجاری های اسکلتی، حذف مهره های دمی مشاهده شد. نتایج بررسی سایتوتوکسیسیتی نانوذرات سولفید روی بر سلول های فیبروبلاستی جنین نشانگر کسر زنده مانی 88/45، 68/75 و 49/32درصد بود و میزان IC50 آن برابر با 1460 میکرومولار محاسبه شد. نتیجه گیری یافته های حاصل نشان داد در غلظت های پایین، نانوذرات سولفید روی، اثرات سمی قابل توجهی بر جنین و کشت سلول های فیبروبلاستی جوجه ندارد.

اهداف شیوع رفتارهای پرخطر در جوامع یکی از موارد جدی تهدید کننده سلامت است و در سال های اخیر با توجه به تغییرات سریع اجتماعی، از سوی سازمان های بهداشتی، مجریان قانون و سیاست گذاران اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رفتارهای پرخطر بر اساس نقش مولفه های حمایت اجتماعی ادراک شده، ابرازگری هیجانی و سیستم های مغزی رفتاری در معتادان انجام شد. مواد و روش ها پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معتادان در حال ترک مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل در سال 1397 بودند که به روش نمونه گیری دردسترس، 113 نفر از معتادان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسش نامه رفتارهای پرخطر رجایی و شفیعی، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی زیمت و همکاران، پرسش نامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز و پرسش نامه سیستم های مغزی رفتاری کارور و وایت بودند. داده ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان و با استفاده از نسخه 23 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد بین حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی خانواده، دوستان و دیگران با رفتارهای پرخطر معتادان همبستگی منفی معناداری وجود دارد (0/01>P). بین مولفه های ابرازگری هیجانی، ابراز هیجانی منفی با رفتارهای پرخطر معتادان همبستگی مثبت معناداری وجود دارد (0/01>P) و از بین مولفه های سیستم های مغزی رفتاری، بین سیستم فعال سازی رفتاری با رفتارهای پرخطر معتادان همبستگی مثبت معناداری وجود دارد (0/01>P). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد تقریبا 49 درصد از کل واریانس رفتارهای پرخطر معتادان بر اساس مولفه های حمایت اجتماعی ادراک شده، ابرازگری هیجانی و سیستم های مغزی رفتاری قابل پیش بینی است (0/001>P). نتیجه گیری درمجموع حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی خانواده و دوستان، ابرازگری هیجانی منفی و سیستم فعال سازی رفتاری توانایی پیش بینی رفتارهای پرخطر معتادان را دارد.

اهداف مراقبت از بیماران اسکیزوفرن، یک کار فرسوده کننده و دشوار برای اعضای خانواده این بیماران است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری، معنا در زندگی و عملکرد خانوادگی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بوده است. مواد و روش ها طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون پس آزمون پیگیری با گروه کنترل بوده است. نمونه این پژوهش شامل 30 نفر از اعضای خانواده های بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مراجعه کننده به دو مرکز توان بخشی اعصاب و روان استان اصفهان بوده است که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در هشت جلسه هفتگی دریافت کرد و گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. هر دو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه سنجیده شدند. ابزارهای سنجش در این پژوهش عبارت بودند از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون، مقیاس معنا در زندگی استگر و مقیاس عملکرد خانوادگی مک مستر. داده ها با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS و با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها یافته های پژوهش نشان داد بین نمرات پس آزمون و پیگیری مقیاس معنا در زندگی و عملکرد خانوادگی دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (P<0/05). همچنین بین نمرات تاب آوری دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری به دست آمد، ولی در مرحله پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد (P>0/05). نتیجه گیری با توجه به یافته های این پژوهش مبنی بر تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در معنا در زندگی، عملکرد خانوادگی و تاب آوری، این درمان می تواند برای بهبود این متغیرها برای مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی استفاده شود.

اهداف تمرین های مقاومتی و استقامتی به صورت ترکیبی به عنوان یک روش تمرینی بین افراد ورزشکار و غیرورزشکار استفاده می شود و می تواند باعث کاهش توده چربی بدن شود. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (هوازی مقاومتی) بر سطح آنزیم های کبدی، نیم رخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در کودکان پسر دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است که در آن، 32 پسر سالم با اضافه وزن در دامنه سنی 11 تا 13 سال به صورت داوطلبانه و با رضایت آگاهانه، در دو گروه کنترل و آزمایش وارد مطالعه شدند. گروه آزمایش به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه در روزهای غیرمتوالی، تمرینات ترکیبی را انجام دادند و گروه کنترل هیچ تمرینی در طول مدت مطالعه نداشتند. اندازه گیری ها در شرایط مشابه پیش و پس از هشت هفته تمرینات انجام شد. یافته ها تغییرات قبل و بعد از تمرین در داده های گلوکز، انسولین، ALT، AST و مقاومت به انسولین در گروه تمرین ترکیبی کاهش معناداری در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (P<0/05)، اما داده های LDL و HDL تغییرات معناداری نداشت (P>0/05). نتیجه گیری تمرینات ترکیبی (هوازی مقاومتی) با کاهش سطوح آنزیم های کبدی، گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و شاخص های ترکیب بدنی در پسران 11 تا 13ساله می تواند راهکار موثری در راستای کاهش خطرات اضافه وزن و همچنین پیشگیری از برخی بیماری ها مانند چاقی، دیابت و بیماری کبد چرب غیرالکلی باشد.

اهداف درمان مبتنی برذهنی سازی و شناختی تحلیلی از رویکردهای معدود روان درمانی هستند که روش های خاصی برای درمان اختلال شخصیت مرزی ارائه می دهند. از این رو هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی برذهنی سازی و درمان شناختی تحلیلی بر بهبود قدرت ایگو و مکانیسم های دفاعی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود. مواد و روش ها این پژوهش از نوع شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری استفاده شد. 40 مرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به صورت نمونه گیری هدفمند از میان مردان بستری شده در بیمارستان روان پزشکی ایثار و بخش روان پزشکی بیمارستان فاطمی اردبیل در سال 1396 انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی اول، 20 جلسه درمان مبتنی برذهنی سازی و گروه آزمایشی دوم، 16 جلسه درمان شناختی تحلیلی را دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های قدرت ایگو و سبک های دفاعی استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته و آزمون شفه تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد هر دو روش مداخله در بهبود قدرت ایگو و مکانیسم های دفاعی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی تاثیر گذار بودند (0/001>P). با این حال تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر نمره کلی قدرت ایگو و دفاع های رشدنایافته بیشتر از مداخله دیگر بود (0/05>P) و در دفاع های نوروتیک بین این دو مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت (0/05

اهداف دیابت نوع اول از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز است و باعث استرس های اکسیداتیو در بافت بیضه می شود. امروزه در درمان دیابت گرایش به سوی داروهای گیاهی روز به روز گسترش می یابد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات کروسین بر شاخص های آنتی اکسیدانت و میزان Bax و Bcl2 در موش های صحرایی انجام شد. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی که در دانشگاه پیام نور انجام شد، 24 سر موش صحرایی به چهار گروه کنترل، کنترل دیابتی، دیابتی تحت تیمار با کروسین (50 و 100میلی گرم بر میلی لیتر، 25روز تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند. گروه های دیابتی با یک بار تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. در روز 25 آزمایش، بیضه موش ها به منظور ارزیابی آنزیم های آنتی اکسیدانی و شاخص های Bax و Bcl2 خارج شد. نتایج توسط نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD تحلیل شدند. یافته ها سطح بافتی شاخص Bax و مقدار مالون دی آلدئید در گروه تحت تیمار با غلظت100 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین در مقایسه با گروه تحت تیمار با غلظت50 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین و گروه کنترل دیابتی کاهش معنی داری داشت؛ همچنین در مقدار سطح بافتی شاخص Bcl2 و آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز در گروه تحت تیمار با غلظت 100 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین نسبت به گروه تحت تیمار با غلظت50 میلی گرم بر میلی لیتر کروسین و گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری مشاهده شد (0/05>P) که نشان دهنده اثر وابسته به غلظت کروسین است. همچنین کروسین سبب کاهش معنی داری در میزان قند خون موش های دیابتی شد. نتیجه گیری کروسین موجب بهبود شاخص های آنتی اکسیدانی و همچنین آسیب های ایجاد شده توسط دیابت در بافت بیضه موش های صحرایی دیابتی می شود.

اهداف تجویز داروهای مخدر روی بروز فرایندهای اضطرابی اثرات متناقضی دارند، ولی تاثیر حاد و مزمن آن روی تفاوت رفتاری در فرایند وابستگی و ترک در شرایط انزوای اجتماعی کاملا آشکار نیست. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر قطع حاد و مزمن درون بطنی مغزی مرفین سولفات بر رفتار ترس و اضطراب در رت های نر پرورش یافته در شرایط انزوای اجتماعی می پردازد. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی از 32 سر موش صحرایی نر ویستار 21روزه گرفته شده از شیر استفاده شد که به دو گروه دریافت کننده سالین (کنترل) و مرفین تقسیم شدند، سپس این گروه ها به دو زیرگروه حاد و مزمن تقسیم شدند که در شرایط انزوای اجتماعی پرورش یافتند. موش های مصرف حاد، روزانه 10 میکروگرم بر کیلوگرم محلول سولفات مرفین را به صورت درون بطنی مغزی به مدت 10 روز دریافت کردند و در موش های مزمن دوره تزریق 60روزه بود. موش ها پس از پایان دوره وابستگی با قطع مصرف به مدت پنج روز ترک داده شدند و میزان اضطراب آن ها توسط پلاس ماز اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار آماری SPSS، آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج این بررسی نشان می دهد درصد، زمان و تعداد ورود به بازوی باز در موش های پرورش یافته در شرایط انزوای اجتماعی در زمان وابستگی و پنج روز پس از ترک، در گروه های حاد و مزمن به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافته است (P<0/001) و میزان اضطراب افزایش یافته است. همچنین یافته ها نشان می دهد به طور کلی میزان بروز اضطراب در گروه های مصرف مزمن نسبت به گروه های مصرف حاد پس از ترک بیشتر بوده است. نتیجه گیری یافته های این پژوهش نشان می دهد قطع مصرف مرفین در شرایط انزوای اجتماعی می تواند موجب افزایش بروز رفتار اضطرابی در موش های صحرایی شود. بنابراین حالات عاطفی منفی همراه با ترک حاد و مزمن مرفین به رفتارهای شبه اضطرابی منجر می شود.