پرستار و پزشک در رزم
سال:1398 | دوره:7 | شماره:24 |تعداد مقالات:11

مقدمه: افراد مبتلا به سرطان پستان در سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت با چالش های زیادی مواجه می شوند. بنابراین، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی معنویت درمانی بر سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت در افراد مبتلا به سرطان پستان با گیرنده های استروژن و پروژسترون انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را افراد مبتلا به سرطان پستان با گیرنده های استروژن و پروژسترون شهر بوشهر تشکیل دادند. مشارکت کنندگان به روش نمونه گیری هدفمند بر اساس معیارهای ورود و خروج از بیماران بیمارستان شهدای خلیج فارس شهر بوشهر انتخاب شده (تعداد 30 نفر)، سپس در گروه های 15 نفره به صورت تصادفی گمارش شدند. گروه آزمایش، در 12 جلسه آموزش برنامه معنویت درمانی شرکت کردند در حالی که گروه کنترل در این جلسات شرکت نکردند. ابزار این پژوهش پرسشنامه سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت والکر، اسچریست و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری وپندر بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-24 تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل نشان دادکه آموزش معنویت درمانی بر سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت درافرادمبتلابه سرطان پستان با گیرنده های استروژن و پروژسترون اثر معناداری داشته است. همچنین معنویت درمانی بر همه خرده مقیاس های تغذیه، فعالیت جسمانی، مسیولیت پذیری برای سلامت فردی، مدیریت استرس، روابط بین فردی و تعالی معنوی اثر معناداری داشت. نتیجه گیری: برنامه ریزی برای آموزش معنویت درمانی نقش مهمی در سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت زنان مبتلابه سرطان پستان با گیرنده های استروژن و پروژسترون دارد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین تفاوت نظم جویی شناختی هیجان در سربازان دارای تشخیص اختلال یا صفات شخصیت مرزی با سربازان سالم بود. روش کار: طرح پژوهش حاضر به شیوه توصیفی-مقطعی از نوع علی-مقایسه ای بود که در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری اول پژوهش شامل کلیه سربازان مراجعه کننده به بیمارستان روان پزشکی 505 ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که دارای تشخیص اختلال یا صفات شخصیت مرزی بودند و جامعه آماری دوم متشکل از سربازان فاقد تشخیص و سالم به لحاظ روان شناختی بودند. حجم نمونه نهایی در هر گروه 106 نفربود که این 212 نفر از طریق فرمول کوکران تعیین شدند. روش نمونه گیری، نمونه در دسترس بود و اطلاعات مورد نیاز توسط پرسشنامه های جمعیت شناختی محقق ساخته و نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی (CERQ) جمع آوری گردید. داده های به دست آمده از طریق شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین، فروانی، درصد و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده نسخه 25SPSS تحلیل شدند. یافته ها: دامنه سن سربازان مورد بررسی از 18 سال تا 31 سال بود (91/2 ± 38/23 و 86/3 ± 98/21). نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت در راهبردهای منفی شناختی هیجانی در گروه های بدون اختلال و با اختلال یا صفات شخصیت مرزی از نظر آماری معنادار است (01/0>P). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها: ی پژوهش حاضر سربازان مبتلا به اختلال یا صفات شخصیت مرزی در مقایسه با سربازان سالم بیشتر از راهبردهای منفی شناختی هیجان استفاده می نمایند. همچنین، سربازان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در مقایسه با سربازان سالم کمتر از راهبردهای مثبت هیجانی-شناختی استفاده می نمایند.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر پیش بینی همدلی براساس دلبستگی به والدین و همسالان و خودپنداره بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان متوسطه اول پایه های هفتم تا نهم مدارس نواحی یک و دو شهرستان همدان به تعداد 21690 بود که از میان آن ها به روش نمونه برداری تصادفی دو مرحله ای 570 نفر از میان مدارس شاهد 1، شاهد 2، مدرسه فروغ و مدرسه فاطمه الزهرا به این صورت که دو مدرسه از هر ناحیه و از هر مدرسه 4 کلاس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان ساخته آرمسدن و گرینبرگ (IPPA)، پرسشنامه خودپنداره (SCQ) ساخته ساراسوت 1984 و آزمون همدلی بریانت (1982) بود. پس از حذف 50 پرسشنامه مخدوش، داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد خودپنداره جسمانی (01/0P<، 176/0=β ) در سطح 01/0 و خودپنداره اجتماعی (05/0P<، 130/0=β ) و خودپنداره اخلاقی (05/0P<، 122/0=β ) در سطح معناداری 05/0 و به صورت مثبت همدلی را پیش بینی می کنند. دلبستگی به مادر (01/0P<، 175/0=β ) و دلبستگی به همسالان (05/0P<، 117/0=β ) به صورت مثبت و در سطح معناداری 01/0 همدلی را پیش بینی می کند. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود در کاهش رفتارهای ضد اجتماعی در مدارس و افزایش رفتارهای همدلانه بر ارتقای خودپنداره نوجوانان و ترمیم دلبستگی آن ها با والدین و همسالان تمرکز شود.

مقدمه: اختلالات خلقی با شیوع 20. 8 درصدی به عنوان یکی از اختلالات شایع، پرهزینه و تضعیف کننده کیفیت و کارکردهای سالم زندگی، میلیون ها نفر را در دنیا دچار مشکل می سازند. پژهش حاضر با هدف برررسی رابطه عوامل فراتشخیصی (نگرانی و نشخوار فکری) با علایم خلقی افسردگی و اضطرابی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع طرح های توصیفی بود که به روش همبستگی و رگرسیون انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بود که تعداد 380 نفر از آنها مطابق با فرمول کوکران انتخاب شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه نگرانی (PSWQ)، نشخوارفکری (RRS)، سیاهه اضطراب بک (BAI) و سیاهه افسردگی بک (BDI-II) استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و روش های آماری استنباطی شامل همبستگی و تحلیل رگرسیون چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که عوامل فراتشخیصی نگرانی و نشخوار فکری رابطه معنا داری با علایم خلقی افسردگی و اضطراب دارد و همچنین علایم خلقی افسردگی و اضطراب از طریق عوامل فراتشخیصی قابل پیش بینی است، که این تغییرات در سطح P<0/01 معنا دار هستند. نتیجه گیری: می توان گفت با شکل گیری عوامل فراتشخیصی، راهبردهای مقابله ای ناسازگارانه وارد عمل شده و علایم خلقی افسردگی و اضطراب به وجود می آیند.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله گروهی مبتنی بر درمان شناختی-رفتاری بر استرس شغلی کارکنان شاغل در قوه قضاییه بود. روش کار: تعداد30 نفر از کارکنان قوه قضاییه در شهر تهران به صورت نمونه گیری در دسترس برای شرکت در پژوهش نام نویسی کردند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد اختصاص یافتند. گروه آزمایش در هشت جلسه 5/1 ساعته مداخله شناختی-رفتاری گروهی را دریافت کرد. برای گروه شاهد، هشت جلسه یک و نیم ساعته با موضوعات بی ربط به مداخله مانند صحبت درباره سیگار، الکل و تصادفات برگزار گردید. مشارکت کنندگان پیش و پس از مداخله و در مرحله پیگیری به پرسشنامه استرس شغلی اسپیو (OOSI) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از اندازه گیری مکرر ترکیبی استفاده شد. یافته ها: مداخله گروهی مبتنی بر درمان شناختی-رفتاری، منجر به کاهش معنا دار نمره استرس شغلی شد. نتیجه گیری: مداخله گروهی مبتنی بر درمان شناختی-رفتاری به کاهش استرس شغلی منجر می شود.

مقدمه: ورزش و فعالیت بدنی اهمیت بسیاری برای سلامتی افراد معلول دارد و معلولان ورزشکار سلامتی بیشتر و رضایت مندی بالاتری از زندگی خود نسبت به معلولان غیر ورزشکار دارند، بنابراین هدف این پژوهش بررسی موانع مشارکت معلولین ورزشکار و غیرورزشکار در فعالیت های ورزشی بود. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-همبستگی بود که جامعه آماری این پژوهش را 380 نفر از معلولین ورزشکار و غیرورزشکار استان قزوین تشکیل می دادند. از این تعداد طبق جدول مورگان 181 نفر از آنان به صورت روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. ابراز اندازه گیری، پرسشنامه موانع مشارکت معلولین در فعالیت های ورزشی پورزندی و سلطانی است که برای پاسخ به سوالات از آزمون رتبه ای فریدمن و تی مستقل با نرم افزار spss25 و نرم افزار تحلیل عاملی lisrel15 استفاده شد. یافته ها: نتایج این آزمون نشان داد که به ترتیب موانع اماکن و امکانات، موانع خانوادگی، موانع شهری، موانع فردی و موانع اجتماعی و فرهنگی در رتبه های اول تا پنجم قرار دارند و بین اماکن و امکانات، موانع اجتماعی و فرهنگی و موانع شهری، بین معلولین ورزشی و غیر ورزشکار اختلاف معنا داری وجود نداشت (p>0. 05). بین موانع فردی و موانع خانوادگی اختلاف معنا داری بین معلولین ورزشکار و غیرورزشکار وجود داشت. (p<0. 05). با توجه به یافته ها: ی توصیفی در هر دو موانع خانوادگی و فردی میانگین معلولین غیر ورزشکار بیشتر از معلولین ورزشکار بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود به توسعه اماکن و امکانات ورزشی، از میان برداشتن موانع شهری و آگاه سازی خانواده ها از نقش ورزش در سلامت روحی و جسمی معلولین توجه شود.

مقدمه: با توجه به مواجهه دانشجویان پرستاری در دوره های کارآموزی با منابع استرس زا، بهزیستی روان شناختی پایینی دارند، هدف پژوهش حاضر ارایه الگوی ساختاری نقش میانجی خود-تنظیمی در رابطه بین ذهن آگاهی با بهزیستی روان شناختی و خود-دلسوزی می باشد. روش کار: برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ذهن آگاهی پنج وجهی، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف، خود-دلسوزی نف و خود-تنظیمی مارکوس و همکاران استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از روش معادلات ساختاری با نرم افزار آموس مورد ارزیابی قرارگرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد، مدل بعد از یک سری اصلاحات از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین ذهن آگاهی به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق خود-تنظیمی بر خود-دلسوزی و بهزیستی روان شناختی تاثیر دارد. به علاوه خود-دلسوزی بر بهزیستی روان شناختی نیز تاثیر دارد. نتیجه گیری: این پژوهش گامی جهت شناخت متغیرهای تاثیرگذار بر بهزیستی روان شناختی و خود-دلسوزی می باشد.

مقدمه: توجه به ادراک های روان شناختی جانبازان در محیط خانواده که در معرض بیماری های روانی مرتبط با جنگ و آثار آن قرار دارند ضرورت دارد. بنابراین پژوهش حاضر در رابطه با نگرش به زندگی در احساس سربار بودن و تعلق پذیری خنثی در جانبازان انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل 120 جانباز در شهر اردکان در زمستان 1396 بود. شیوه انتخاب نمونه در دسترس بود. انتخاب نمونه بدین شکل بود که از طریق اداره بنیاد شهید با جانباز دیدار به عمل آمد و پرسشنامه های تحقیق با مدت زمانی معین برای پاسخ دهی در اختیار آنها قرار گرفت. برای تحلیل داده ها، از شاخص های آمار توصیفی و ضریب، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام از طریق نرم افزار spss22 استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که همه ابعاد نگرش به زندگی به جز پذیرش مرگ با احساس سربار بودن جانبازان رابطه معناداری داشت. همچنین همه ابعاد نگرش به زندگی به جز مسیولیت پذیری با تعلق پذیری خنثی جانبازان رابطه معناداری داشت. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین، فقط خلاء وجودی، هدفمندی و جستجوی معنا می تواند 18 درصد از واریانس مربوط به احساس سربار بودن و 16 درصد از واریانس تعلق پذیری خنثی را به طور معناداری پیش بینی نمایند. نتیجه گیری: فهم تجربه معنوی و نگرش به زندگی جانبازان می تواند جهت توسعه مداخلات جامع از سوی روان شناسان و مشاوران برای ارتقاء کیفیت و رضایت از زندگی آنان کارساز باشد.

مقدمه: مدل های تنظیم هیجان نقش ویژه ای برای عوامل شخصیتی، هیجانی، شناختی و مقابله ای در تحمل پریشانی در نظر گرفته اند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش ویژگی های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان در پیش بینی تحمل پریشانی با درنظر گرفتن نقش میانجی راهبردهای مقابله ای بود. روش کار: پژوهش به صورت توصیفی-همبستگی بر روی 382 مادر دارای کودک مبتلا به سرطان در بیمارستان محک انجام شد که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس تحمل پریشانی، پرسشنامه ویژگی های شخصیت 5 عاملی نیو، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن بود. داده ها با روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با کمک نرم افزار SPSS. 21 و Lisrel 8/7 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد مدل با داده ها برازش دارد بطوریکه ویژگی های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان به طور مستقیم و غیرمستقیم با تحمل پریشانی رابطه دارند. راهبردهای مقابله ای هیجان مدار نیز به طور مستقیم بر تحمل پریشانی اثر می گذارند. نتیجه گیری: ترکیب برخی ویژگی های شخصیتی، تنظیم شناختی هیجان و راهبردهای مقابله هیجان مدار می تواند باعث کاهش تحمل پریشانی در بعضی افراد شود.

مقدمه: هدف پژوهش پیش رو تعیین اثربخشی درمان فراتشخیصی پروتکل یکپارچه (Unified Protocol) بر نشانه های اضطرابی و افسردگی همایند در مادران خانه دار بود. روش کار: تعداد 30 نفر از زنان خانه دار مدارس استان البرزکه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، پس از ارزیابی بالینی اولیه و احراز شرایط پژوهش، با نشانه های افسردگی و اضطراب همبود، در دو گروه درمان فراتشخیصی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گماشته شدند. گروه آزمایشی، 12 جلسه درمان هفتگی فراتشخیصی را دریافت کرد و با استفاده از مقیاس اضطراب بک (BAI) و افسردگی بک (BDI-II)، در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پیگیری 3 ماهه شدند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس یک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. یافته ها: مقایسه میانگین های دو گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون نشان داد که اجرای پروتکل یکپارچه بر نشانه های اضطراب و نشانه های افسردگی در گروه آزمایش موثر واقع شده است. نتیجه گیری: نتایج نهایی نشان داد که اجرای پروتکل یکپارچه، نشانه های افسردگی و اضطراب را به صورت معناداری به ترتیب در سطح 01/0>p و 05/0>p در مادران خانه دار شرکت کننده در این پژوهش کاهش داده است.

مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های جنسی برطرحواره جنسی و رضایت مندی زناشویی زنان متاهل انجام شد. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را زنان متاهل شهر تهران تشکیل دادند که 40 نفر نمونه با توجه به ملاک های ورود این پژوهش انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارده شدند و با ابزارهای این پژوهش که شامل: پرسشنامه طرحواره جنسی زنان (سیروانوسکی و اندرسون) و پرسشنامه رضایت مندی زناشویی انریچ بود، داده ها جمع آوری شد و ابتدا روی دو گروه پیش آزمون اجرا گردید و سپس مداخله آموزشی طی 6 جلسه 90 دقیقه ای به صورت یک جلسه در هفته برای گروه آزمایش اجرا شد و پس از اتمام برنامه آموزشی، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. یافته ها: نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش تحلیل ضریب همبستگی و تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش مهارت های جنسی بر رضایت مندی زناشویی اثربخش است و آموزش جنسی بر طرح واره جنسی اثربخش است و بین طرح واره جنسی با رضایت زناشویی در بین زنان متاهل رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش مهارت های جنسی بر بهبود طرح واره جنسی و رضایت زناشویی زنان متاهل اثربخش است.