مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام
سال:1399 | دوره:28 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

مقدمه: تمرینات استقامتی موجب افزایش بیان ژن سایتوکاین های ضد التهابی و کاهش بیان ژن سایتوکین های پیش التهابی در افراد سالم می شوند با این وجود، تحقیقات در خصوص نقش تمرینات هم زمان بر بیان ژن این سایتوکین ها در افراد دیابتی محدود است. بنا بر این هدف از تحقیق حاضر تعیین آثار تمرین هم زمان بر بیان ژن سایتوکاین های پیش التهابی و ضد التهابی در لکوسیت زنان سالم و دیابتی نوع 2 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، 12 نفر از زنان دیابتی با محدوده سنی 38-30 سال به صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه تمرین هم زمان (سالم 6 نفر) تمرین هم زمان(دیابتی 6 نفر) و کنترل دیابتی (6 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرینی هم زمان شامل اجرای تمرین مقاومتی به روش درونگرا سه ست 8 تکراری با 80 درصد یک تکرار بیشینه و سپس تمرین استقامتی دویدن بر روی تردمیل به مدت سی دقیقه(سه ست 10 دقیقه ای) با شدت 80-70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. میزان بیان ژن mRNA (IFN-γ , IL-18 and TGF-β ) لکوسیت های خون از طریق تکنیک Real time-PCR و بیان کمی ژن ها با استفاده از روش 2-∆ ∆ CT محاسبه گردید. از آزمون آماری (permutation t-test) و آنوای یک راهه مستقل جهت تعیین تفاوت متغیرها استفاده گردید. یافته های پژوهش: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که کاهش میزان بیان ژن اینترفرون گاما و عامل رشد تراریختی بتا در زنان سالم و دیابتی نوع 2 بعد از فعالیت نسبت گروه کنترل معنادار نبود (P>0. 05). علاوه بر این، نتایج تحقیق نشان داد که ژن اینترلوکین 18 در لکوسیت زنان سالم و دیابتی نوع 2 بلافاصله بعد از تمرین بیان نشده است (P>0. 05). بحث و نتیجه گیری: نتاج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر آن است که تمرین هم زمان در یک وهله نمی تواند تغییر معناداری را در بیان ژن اینترفرون گاما، عامل رشد تراریختی بتا و اینترلوکین 18 ایجاد کند. برای ایجاد تغییرات احتمالا به مدت و شدت بالاتری از این نوع تمرین نیاز باشد.

مقدمه: پژوهشگران در سال های اخیر در حال بررسی پاتوژنز اصلی درگیر در شوک سپتیک ناشی از لیپوپلی ساکارید بوده اند و استفاده از داروهای مناسب در جهت مداخله با پاتوزنز، دغدغه اصلی آن ها بوده است. بنا بر ابن هدف از این مطالعه، بررسی اثر ال گلوتامین به عنوان القاء کننده HSP 70 در کاهش سیتوکاین های پیش التهابی و واسطه های موثر در شوک سپتیک از جمله تولید نیتریک اکساید و بیان CD 40 در موش های تحت تجویز با LPS می باشد. مواد و روش ها: 25 سر موش نر نژاد swiss albino به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند، شامل گروه A (n=5) یا گروه کنترل، گروه B (n=10) دریافت کننده LPS با دوز 75/0 میلی گرم به ازای هر حیوان به صورت داخل صفاقی و گروه C (n=10) دریافت کننده ال گلوتامین با دوز 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن حیوان(3 دز هر 24 ساعت 30 دقیقه بعد تزریق LPS) به صورت داخل صفاقی می باشد. سپس یک روز بعد از تجویز دارو به بررسی سایتوکاین های TNF-α ، IFN-γ ، IL-4، IL-10، HSP70، CD40 و نیتریک اکساید پرداخته شد. یافته های پژوهش: تجزیه و تحلیل داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه Scheffe test توسط نرم افزارSPSS vol. 19 نشان داد ال گلوتامین می تواند باعث کاهش معنی دار سطح سرمی سایتوکاین پیش التهابی، نیتریک اکساید و بیان CD 40 در گروه تحت درمان با دارو(گروه C) نسبت به گروه تحت تجویز LPS (گروه B) شود (P<0. 05). بحث و نتیجه گیری: ال گلوتامین به واسطه کاهش سطح واسطه های التهابی می تواند گزینه ای مناسب برای درمان باشد.

مقدمه: سرطان کولون در کشورهای توسعه یافته شیوع یافته است. باکتری های پروبیوتیک، نقش مهمی در کاهش ابتلا به سرطان کولون و درمان سرطان کولون را می توانند ایفا کنند هدف از این مطالعه بررسی تاثیر کشت هم جوار باکتری لاکتوباسیلوس رامنوز بر میزان بیان ژن های casp3 و bax در سلول های سرطانی است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی پس از کشت باکتری ها، مایع رویی و عصاره باکتریایی تهیه شده و سلول ها توسط این مواد تیمار شدند. اثرات سمیت سلولی عصاره سلول باکتری روی رده سلولی HT29با استفاده از روشMTT بررسی شد. پس از استخراج RNA و تهیه cDNA، میزان بیان ژن های bax، casp3 در رده سلولی HT29 با استفاده از روش Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج آزمایشMTT نشان داد که لاکتوباسیلوس رامنوز در غلظت 10 میکروگرم بر میلی لیتر باعث کاهش بقای سلول HT-29 به میزان 32/8± 49/51 درصد شد و نتایج رنگ آمیزی دپی نشان داد تیمار سلول های HT29با باکتری لاکتوباسیلوس رامنوز باعث تغییرات کیفی آپوپتوز سلولی می شود. نتایج Real time PCR نشان داد که باکتری های لاکتوباسیلوس رامنوز سبب افزایش معنی دار بیان ژن های bax (22/0± 2/4) و casp3 (12/0± 88/6 (در مقایسه با ژن کنترل در سلول های سرطانی کولون HT29 شد (P<0. 05). بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که باکتری های لاکتوباسیلوس رامنوز میزان بیان ژن bax, cas3 را افزایش داده و سبب القای آپوپتوز در رده سلولی HT29 می شود. بنا بر این با انجام مطالعه های بیشتر می توان از این باکتری به عنوان یک محصول پروبیوتیک ضد سرطان در درمان و پیشگیری از سرطان کولون استفاده نمود.

مقدمه: سنتز زیستی نانوذرات به عنوان یک فرآیند مقرون به صرفه، دوستدار محیط زیست و جایگزین روش های فیزیکی و شیمیایی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، سنتز نانوذرات اکسیدروی توسط مواد درون سلولی مخمر ساکارومایسس سرویزیه و بررسی اثرات ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی آن است. مواد و روش ها: در این مطالعه پس از تهیه نانوذرات و تعیین خصوصیات فیزیکی آن ها، اثر آنتی اکسیدانی نانوذرات توسط روش های مهار رادیکال آزاد DPPH (-diphenyl-1-picrylhydrazyl 2, 2) و توانایی کاهندگی آهن سنجیده شد. فعالیت ضدباکتریایی نانوذرات با استفده از روش انتشار دیسک علیه باکتری های گرم مثبت از جمله استافیلوکوس اوریوس و لیستریا مونوسیتوژنز و باکتری گرم منفی اشیریشیاکلی بررسی شد. یافته های پژوهش: نانوذرات سنتز شده دارای مورفولوژی کروی و به طور میانگین، اندازه قطر آن ها کمتر از 30 نانومتر بود. پیک جذبی برجسته در 370 نانومتر بیانگر تشکیل نانوذرات اکسیدروی است. این نانوذرات دارای فعالیت ضدباکتریایی خوبی علیه باکتری استافیلوکوس اوریوس بوده و نیز فعالیت آنتی اکسیدانی وابسته به غلظت در هر دو روش نشان دادند. بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نانوذرات اکسیدروی سنتز شده دارای فعالیت ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی بوده و امکان کاربرد آن ها در بسته بندی مواد غذایی، لوازم آرایشی و نیز به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک ها وجود داشته، لذا به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.

مقدمه: تب مالت معضلی بهداشتی است که سالانه صدمات اقتصادی-بهداشتی زیادی را برای جامعه در بر دارد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر برنامه آموزشی بر دانش، نگرش و رفتارهای پیشگیری کننده از ابتلاء به تب مالت در جمعیت بخش هلیلان از توابع شهرستان چرداول، به منظور کاهش ابتلا به این بیماری است. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی است که به صورت قبل و بعد از آزمون انجام شد. جمعیت مورد مطالعه 209 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی-درمانی منطقه هلیلان بود. نمونه ها به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بود که دانش، نگرش و رفتارهای پیشگیری کننده از تب مالت مورد سنجش قرار می گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS vol. 16، و با انجام آزمون تی زوجی و کای اسکویر در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: میانگین سنی شرکت کنندگان 3/7± 5/28 بود که 5/66 درصد از آن ها زن بودند. میانگین نمره دانش (P=0. 001)، نگرش (P=0. 025) و رفتارهای پیشگیری کننده (P=0. 001) پس از مداخله آموزشی تفاوت معناداری با پیش آزمون داشتند. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که برنامه آموزشی تدوین شده بر دانش، نگرش و رفتارهای پیشگیری کننده از ابتلاء به تب مالت در بین شرکت کننده گان تاثیرگذار بوده است.

هدف: استرس اکسیداتیو نقش مهمی در بروز و توسعه عوارض دیابت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف بربرین کلراید بر تغییرات شاخص های استرس اکسیداتیو بافت قلب موش های دیابتی با استرپتوزوتوسین بود. مواد و روش ها: تعداد 32 موش صحرایی نر ویستار (03/17± 09/276 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه(8=n): دیابت (DM)، (59/65± 18/277)، دیابت-بربرین(BDM)، (04/57± 14/281)، دیابت-تمرین هوازی (TDM)، (14/38± 12/262)، و دیابت-تمرین هوازی-بربرین (TBDM)، (05/78± 17/282)، تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین در موش های نر القا شد. گروه های تمرین به مدت شش هفته برنامه تمرین هوازی فزاینده (18-10 متر در دقیقه، 40-10 دقیقه در روز، پنج روز در هفته) را روی تردمیل انجام دادند. در پایان هفته ششم نمونه بافت قلب جمع آوری شده و برای بررسی آنزیم های آنتی اکسیدانی (شامل SOD، GPX و CAT) و سطح مالون دی آلدیید (MDA) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و ANOVA در سطح معنی داری P<0. 05 آزمون شدند. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که تمرین هوازی، بربرین و ترکیب تمرین-بربرین در موش های دیابتی باعث افزایش معنی دار در میزان SOD (P=0. 001)، GPX (P=0. 001) و CAT (P=0. 001) بافت قلب شد. هم چنین افزایش معنی داری در میزان این شاخص ها در گروه TBDM نسبت به BDM و TDM مشاهده شد (P=0. 05). میزان MDA در همه گروه های تجربی نسبت به گروه دیابت کاهش معنی داری داشت (P=0. 001). بحث و نتیجه گیری تمرین هوازی همراه با مصرف بربرین کلراید اثر مضاعفی بر بهبود نشانگر های استرس اکسیداتیو بافت قلب موش های دیابتی با استرپتوزوتوسین دارد.

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در زنان ایرانی است. ژنELF5 به عنوان یک فاکتور رونویسی از خانوادهETS می تواند نقش کلیدی در بدخیمی سرطان پستان خصوصاً در زیر گروهbasal-like و فرم های مقاوم آندوکرینی ایفا نماید. تغییرات متیلاسیون پروموتر ژن، هدف مناسبی جهت استراتژی های درمانی محسوب می شود. در مطالعه حاضر فراوانی این پدیده اپیژنتیک و بیان ژن ELF5 و نیز ارتباط آن ها با ویژگی های پاتولوژیکی و بالینی بیماران ایرانی مبتلا به سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر به منظور بررسی متیلاسیون پروموتر ژن ELF5، 134 نمونه بافتی با استفاده از روش Methylation Specific PCR و جهت بررسی بیان ژن، 164 نمونه بافتی توموری و 10 نمونه بافت نرمال پستانی مستخرج از جراحی زیبایی کاهش حجم پستان با استفاده از روش Real-Time RT-PCR مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های پژوهش: داده های حاصل از این پژوهش مبین این امر است که حدود 70 درصد از نمونه های بافت بیماران مبتلا به سرطان پستان در ناحیه پروموتر ژن ELF5 واجد متیلاسیون می باشند. هم چنین کاهش بیان ژن ELF5 با افزایش استیج یا مرحله بیماری، سه گانه منفی بودن و تهاجم ارتباط معناداری را نشان می دهد. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاضر مبین این است که افزایش فراوانی متیلاسیون پروموتر این ژن در بیماران نسبت به بافت های کنترل و ارتباط آن با عوامل موید پروگنوز ضعیف بیماری می تواند به عنوان یک کاندید احتمالی جهت مطالعات بیشتر در جهت تایید نقش زیست نشانگر پیش اگهی ضعیف در سرطان پستان معرفی گردد.

مقدمه: پژوهش های بالینی و هم چنین تجربی نشان داده اند برنامه ورزشی یکی از موثرترین راهبردهای کاهش پیشرفت کاردیومیوپاتی و کاهش دهنده بروز عوارض قلبی عروقی و مرگ و میرهای ناشی از ایسکمی میوکارد است. این مطالعه با هدف بررسی نقش تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن hand2و فسفاتیدیل اینوزیتول-3-کیناز پلاسما در رت های ایسکمی قلبی شده صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار(250-200 گرم) به صورت تصادفی در 4 گروه شم، ایسکمی، تمرین و تمرین-ایسکمی قرار گرفتند. انفارکتوس میوکارد با بستن شریان کرونری نزولی چپ به مدت 30 دقیقه انجام شد. برنامه تمرینی اینتروال شدید(هر تناوب شامل 4 دقیقه دویدن با شدت خیلی بالا، تقریبا 85 تا 90 درصد VO2max و 2 دقیقه ریکاوری فعال، تقریبا با شدت 50 تا 60 درصد VO2max) روی تردمیل به مدت 8 هفته هر هفته 3 روز و هر روز به مدت 40 دقیقه اجرا شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که سطح بیان ژن Hand2 در گروه تمرین-ایسکمی افزایش معناداری به نسبت گروه شم(P=0. 001) و ایسکمی(P=0. 001) داشت. هم چنین میزان غلظت فسفاتیدیل اینوزیتول-3-کیناز(PI3K) در گروه های تمرین، تمرین-ایسکمی افزایش معناداری به نسبت گروه های شم(P=0. 001) و ایسکمی(P=0. 001) داشت، اما در گروه ایسکمی به نسبت سایر گروه ها کاهش معناداری یافت(P<0. 05). بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر به طور کلی نشان داد که تمرین تناوبی شدید منجر به افزایش بیان ژن hand2 و pi3k می شود و در واقع تمرین تناوبی شدید منجر به هایپرتروفی فیزیولوژیک می شود و از طرفی دیگر در هایپرتروفی پاتولوژیک این متغیرها کاهش می یابند.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش انعطاف پذیری روان شناختی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر فرسودگی عاطفی و کار هیجانی در پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اهواز بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اهواز در سال 1397 تشکیل می دهند. نمونه پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد؛ تعداد 40 نفر از پرستاران با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. آزمودنی های هر دو گروه قبل از شروع مداخله و پس از آن به پرسش نامه فرسودگی شغلی مسلش و مقیاس کار هیجانی دیفندورف و همکاران پاسخ دادند. در مورد گروه آزمایش مداخله درمانی شامل 3 جلسه آموزش انعطاف پذیری روان شناختی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد اجرا گردید، آزمودنی های گروه کنترل نیز در انتظار مداخله قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین دو گروه از لحاظ فرسودگی عاطفی(P=0. 001, F=223. 014) و کار هیجانی(P=0. 001, F=273. 731) تفاوت معنی داری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: بر مبنای یافته ها، می توان بیان داشت که آموزش انعطاف پذیری روان شناختی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد می تواند برای کاهش فرسودگی عاطفی و کار هیجانی در پرستاران مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: امروزه با پیش رفت تکنولوژی و با استفاده از نانوذرات نقره(AgNPs) در محصولات مختلف نگرانی هایی جدی در مورد استفاده از این ماده مطرح شده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر آلفا لیپوئیک اسید(ALA) به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی در برابر سمیت ناشی از(AgNPs) بر بافت کلیه موش هایNMRI انجام شد. مواد و روش ها: در این تحقیق 24 سر موش نر بالغ NMRI با میانگین وزنی 2± 36 گرم به طور تصادفی به 4 گروه: کنترل، (AgNPs) (Kg/day/ mg500)، (ALA)(Kg/day/ mg100) و (AgNPs) به همراه(ALA) تقسیم و از طریق دهانی به مدت 35 روز تیمار شدند. در پایان، با تشریح موش ها، کلیه چپ آن ها خارج، فیکس، قالب گیری، برش گیری و پاساژ بافتی انجام شد و با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی گردید. سپس پارامترهای بیوشیمیایی و استریولوژیک کلیه مانند محاسبه حجم اجزای مختلف آن اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار SPSSبررسی و تحلیل شدند. یافته های پژوهش: در این پژوهش افزایش معنی داری در میزان میانگین حجم جسمک کلیوی P<0. 005، گلومرول P<0. 001، تافت P<0. 001، غشای کپسول بومن P<0. 001 و کاهش معنی داری در میانگین حجم کل فضای کپسول بومن P<0. 001، حجم لومن پروکسیمال توبول P<0. 05 در گروه(AgNPs) نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. میزان اوره و مالون دی آلدئید در گروه(AgNPs) نسبت به کنترل افزایش P<0. 001 و میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام کاهش معنی دار P<0. 001 از خود نشان داد. بحث و نتیجه گیری: ALA در بهبود آسیب کلیوی ناشی از نانوذرات نقره نقش حفاظتی دارد.