Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مشخصات نشــریه/اطلاعات دوره

نتایج جستجو

2558

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

27

انتقال به صفحه

آرشیو

سال

دوره(شماره)

مشاهده شمارگان

مرکز اطلاعات علمی SID1
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    757
  • دانلود: 

    200
چکیده: 

زمینه و هدف: سندرم درد مایوفیشیال و سندرم فیبرومیالژی دو اختلال بالینی دردناک ناشی از بافت های نرم هستند که هر متخصص درد در زمینه کاری خود باید با آن آشنایی داشته باشد. از میان روش های درمانی غیردارویی، لیزردرمانی یکی از راه کارهایی است که استفاده از آن بسیار بحث برانگیز است. از این رو، این مقاله مروری، به هدف بررسی نتایج پژوهش های انجام شده در مورد اثر بخشی لیزر در دو بیماری فوق، مورد مطالعه قرار گرفته است.روش بررسی: چون روش مطالعه مرور بر مقالات بود. در این مطالعه، تعداد 34 مقاله که بین سال های 2000 تا 2010 به چاپ رسیده بود، انتخاب شد. برای آنکه در طی بررسی مقالات دچار تورش بررسی نشویم، از انتخاب مطالعاتی که فقط از مجلات مربوط به انجمن های لیزردرمانی بود پرهیز کردیم و از ژورنال های معتبر رشته های گوناگون پزشکی بهره بردیم. در طی مطالعه، روش کار، نتایج، بحث و نتیجه گیری های مقالات را بررسی و سرانجام مجموعه گردآوری شده را مورد بحث قرار دادیم.یافته ها: در جمع بندی نتایج حاصل از بررسی 34 مقاله، در مورد معیار درد، 13 مقاله اثرات مفید ضد درد لیزر را در سندرم درد مایوفیشیال و فیبرومیالژی پشتیبانی می کند، در 12 مقاله تفاوتی بین لیزردرمانی و پلاسبو گزارش نشده است و در 9 مقاله نیز معیارهایی به جز درد بررسی شدند. در مورد اثر لیزردرمانی کم توان روی تعداد نقاط ماشه ای، در 17 مطالعه انجام شده تمرکز ویژه ای روی این نقاط نداشته اند. در 2 مطالعه اثرات لیزر نسبت به پلاسبو برتری داشته است و در 5 مطالعه تفاوت عمده ای گزارش نشده بود. در مورد اثر لیزر روی افزایش آستانه درد در این نقاط در 6 مطالعه لیزر نسبت به پلاسبو برتری داشته است، در 4 مطالعه تفاوت بارزی بین لیزر و پلاسبو گزارش نشده بود و در 14 مطالعه صرفا روی این معیار بحث نشده بود. در مورد اثرات لیزر روی کیفیت زندگی، 10 مطالعه اثرات سودمند لیزر را گزارش کرده بودند، در 7 مطالعه تفاوتی در عملکرد وجود داشت و در 7 مطالعه پارامتر یادشده اندازه گیری نشده بود. در یک مطالعه نیز اثر لیزر روی سطوح میانجی های شیمیایی مربوط به درد مانند سروتونین، 5- هیدروکسی تریپتوفان و 5- هیدروکسی ایندول استیک اسید مطالعه شده بود که افزایش مواد فوق را گزارش کرده بود، که به نفع اثرات سودمند لیزر بود.نتیجه گیری: از بین 34 مقاله بررسی شده، 15 مقاله اثرات مفید لیزر را در کاهش درد و حساسیت نقاط ماشه ای و بهبود عملکرد و کیفیت زندگی گزارش کرده بودند، در 6 مقاله لیزردرمانی نسبت به روش های مرسوم برتری نداشت و در سه مقاله نیز به عنوان یک روش کمکی پیشنهاد شده بود. در مجموع لیزردرمانی کم توان به عنوان روشی کمکی در روش های مرسوم درمان درد سندرم مایوفیشیال و فیبرومیالژی با توجه به بی خطر بودن و ارزان بودن آن می تواند پیشنهاد شود و همچنین مطالعات بیشتری برای زمینه های دیگر استفاده از لیزر در درمان درد پیشنهاد می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 757

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 200 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    996
  • دانلود: 

    162
چکیده: 

زمینه و هدف: پروپوفول یکی از شایع ترین داروهایی است که در طی القای بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و درد ناشی از تزریق وریدی پروپوفول از مهمترین عوارض این دارو محسوب می گردد. لذا داروها و روش های بسیاری جهت کاهش این عارضه مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مطالعه اثر داروهای آلفنتانیل، سولفات منیزیم و کتامین در کاهش درد ناشی از تزریق وریدی پروپوفول مورد مقایسه قرار گرفته است.روش بررسی: مطالعه حاضر بصورت مقطعی مقایسه ای بر روی 220 بیمار تحت اعمال جراحی ارتوپدی در بیمارستان پورسینای رشت انجام گردیده است. میزان شدت درد بدنبال تزریق وریدی پروپوفول پس از استفاده از پیش داروهای مورد مطالعه با استفاده از معیار نمره دهی درد (VAS) مورد اندازه گیری قرار گرفت. یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS شماره 16 و تحت آزمون های مربع کای، PostHoc و آنوا تحت تحلیل و بررسی قرار گرفت.یافته ها: مشخصات جمعیتی در چهار گروه تفاوت معنی داری با هم نداشت. پس از بررسی داده ها و با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس آنوا مشخص گردید که تفاوت معنی داری بین نمره درد پس از تزریق پروپوفول در گروه های مورد مطالعه دیده می شود. با استفاده از آزمون تعقیبی PostHoc (ترکیه) مشخص گردید که نمره درد در گروه سرم نمکی با دیگر گروه ها دارای اختلاف آماری معنی داری بوده است (مقدار P کمتر از 0.0001) و دیگر گروه ها با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری نداشتند.نتیجه گیری: به نظر می رسد علی رغم کاهش درد ناشی از تزریق وریدی پروپوفول توسط سه پیش داروی مورد مطالعه، ارجحیتی برای هیچ کدام از آنها نمی توان در نظر گرفت.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 996

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 162 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    923
  • دانلود: 

    175
چکیده: 

زمینه و هدف: استفاده از الکتروشوک درمانی در بیماری هایی نظیر افسردگی شدید بویژه در مواردی کاربرد دارد که بیمار به دارو پاسخ مناسب نمی دهد یا در حاملگی که دارو برای جنین زیان آور است. از آنجایی که الکتروشوک درمانی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، بنابراین قبل از آن مانند هر بیهوشی دیگری معاینات لازم و آزمایشات لازم برای بیمار باید انجام شود. در بین بیماران تحت الکتروشوک درمانی بیماران مبتلا به دیابت نیز وجود دارد بنابراین تاثیر الکتروشوک درمانی روی قند و سایر الکترولیت ها اهمیت دارد.روش بررسی: از بین بیماران نامزد الکتروشوک درمانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند یک نمونه خون قبل از الکتروشوک درمانی گرفته شد، پس از گذشت 30 ثانیه از تجویز اکسیژن، القاء بیهوشی با تیوپنتال سدیم و ساکسنیل کولین انجام شد. طی بیهوشی بیماران تحت درمان با الکتروشوک قرار گرفتند. 20 دقیقه پس از انجام الکتروشوک درمانی مجددا نمونه خون گرفته شد و نمونه های خون از نظر قند و الکترولیت ها بررسی شدند. اطلاعات، جمع آوری شده و تحت آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: هفتاد بیمار نامزد الکتروشوک درمانی تحت مطالعه قرار گرفتند و قند و سایر الکترولیت ها قبل و بعد از الکتروشوک اندازه گیری شد. تفاوت معنی داری از نظر قند خون در زنان و مردان و از نظر سدیم در زنان و مردان و از نظر پتاسیم در مردان قبل و پس از الکتروشوک وجود داشت. اما سطح کلسیم قبل و پس از الکتروشوک در هر دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. سطح پتاسیم در زنان قبل و پس از الکتروشوک تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری: چون الکتروشوک درمانی زیر بیهوشی عمومی انجام می شود ضروری است که معاینه فیزیکی کامل و آزمایشات لازم قبل از انجام الکتروشوک درمانی انجام شود. با توجه به اینکه در اثر الکتروشوک درمانی تغییراتی در مقادیر الکترولیت های سرم رخ می دهد، توجه به این الکترولیت ها مخصوصا سدیم و پتاسیم حائز اهمیت است.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 923

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 175 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    996
  • دانلود: 

    159
چکیده: 

زمینه و هدفکنترل درد پس از جراحی یکی از مشکلات مهم بیماران است. مخدرها بعنوان مهم ترین عامل در درمان درد پس از جراحی به شمار می روند. با این حال تلاش های بسیاری شده است تا به نحوی از مقدار مصرف این ترکیبات کاهش داد. به نظر می رسد که کتامین می تواند در ترکیب با مخدرها علاوه بر کاهش درد پس از عمل جراحی، میزان مصرف کلی مخدرها را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی افزودن کتامین به مورفین و ترامادول در بیماران تحت عمل جراحی ناحیه شکم می باشد.روش بررسیهشتاد بیمار کاندید اعمال بزرگ جراحی شکمی تحت بیهوشی عمومی در این مطالعه قرار گرفتند. بمنظور کنترل درد بعد از عمل، پمپ کنترل درد وریدی برای تمام بیماران گذاشته شد. بیماران بطور تصادفی در چهار گروه: 1) مورفین، 2) ترامادول، 3) کتامین با مورفین و 4) کتامین با ترامادول تقسیم شدند. نمره درد، میزان مخدر مصرفی، عوارض و رضایتمندی بیماران از نحوه درمان مورد سنجش قرار گرفت.یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که شدت درد در بیمارانی که از مورفین به همراه کتامین استفاده شده بود طی زمان های اولیه پس از عمل جراحی (ساعت اول و ششم) بطور معنی داری کمتر از سایر گروه های مطالعه بود. هم چنین افزودن کتامین به طور معنی داری میزان مصرف مورفین و ترامادول را کاهش داد.نتیجه گیریبه نظر می رسد برای کنترل درد پس از اعمال بزرگ جراحی شکمی، افزودن کتامین به مورفین با کاهش نمره درد و در کاهش میزان مخدرها مصرفی همراه می باشد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 996

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 159 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نویسندگان: 

IMANI FARNAD | ABOLHASAN GHAREHDAGHI FARID

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2011
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    260
  • دانلود: 

    349
چکیده: 

Background: Myofacialpain syndrome and fibromyalgia are two painful clinical disorders of soft tissues that encountered to pain specialists. Low level laser therapy is one of the nonpharmacological treatment modality seems controversial. Aim of this review articles is to investigate of the efficacy of low level laser therapy (LLLT) in fibromyalgia and myofacial pain patients inthe literature.Methods: A comprehensive evaluation of the literature relating to LLLT in fibromyalgia and myofacial pain syndrome patients was performed. 34 articles allocated for this study The time frame covered was 2000 to 2010. Not only the journals of laser therapy allocated for this study, but also varieties of journals of medicine specialties selected for avoidance of bias error.Results: From 34 articles, 13 articles supported, the efficacy of low level laser therapy in pain score, in12 studies there was no difference between (LLLT) and placebo and did not study for pain criteria in9 studies. In case of the number of trigger points, 2 studies supported, the efficacy of (LLLT), there was no difference between (LLLT) and placebo in 5 studies and did not study for number of trigger points in 9 studies. For patient's quality of life, (LLLT) significantly improved of this criteria in 10 studies, there was no difference between (LLLT) and placebo in7 studies and did not study for patient's quality of life in 7studies. The increased levels of 5-hydroxy-tryptamine, 5-hydroxy-tryptophan and 5-hydroxy indol acetic acid, reported in one sudy.Conclusion: This study revealed that, application of LLLT was effective in pain relief, improvement of functional ability and patient's quality of life and number of trigger points in 15 studies. However, no significant differences were obtained between placebo and LLLT in 6 studies. In conclusion, although the laser therapy has no superiority over placebo in few groups in this study, we cannot exclude the possibility of effectivity of LLLT in fibromyalgia and myofacialpian syndrome patients. We recommended another treatment regimen including different laser wavelengths and dosages (different intensity and density and/or treatment interval) for this aim.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 260

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 349 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    997
  • دانلود: 

    526
چکیده: 

زمینه و هدف: پیشرفت های حاصله در فن آوری اولتراسوند با کنتراست بالا در سال های اخیر موجب توجه بیشتر به آن در تشخیص سندرم تونل کارپال شده است. مطالعه حاضر به بررسی ارزش تشخیصی سونوگرافی در این بیماری و ارتباط معیارهای مختلف آن با شدت بیماری بر اساس الکترودیاگنوستیک می پردازد.روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی آینده نگر صد بیمار که در همگی درگیری اندام فوقانی یک طرفه بود مورد مطالعه قرار گرفتند. تمامی بیماران ابتدا تحت آزمون الکترودیاگنوستیک قرار گرفته و این آزمون به عنوان استاندارد طلایی فرض شد. سپس سطح مقطع و قطر قدامی خلفی عصب مدین در ورودی و خروجی تونل کارپال و ضخامت فلکسور رتیناکولوم توسط سونوگرافی در تمامی بیماران اندازه گیری شد. ارتباط یافته های سونوگرافی و الکترودیاگنوستیک با نرم افزار SPSS نسخه 19 بررسی شد.یافته ها:بیماران شامل 84 زن و 16 مرد در گستره سنی 19 تا 72 سال (میانگین سنی 44.43±12.05 سال) قرار داشتند. از بین معیارهای بررسی شده دو معیار سطح مقطع نزدیک (پروگزیمال) و دور (دیستال) عصب ارتباط معنی داری با تشخیص بیماری نشان دادند (به ترتیب مقدار  Pبرابر با 0.018 و 0.022) همچنین بین دو معیار فوق و شدت بیماری نیز ارتباط آماری معنی داری یافت شد (هر دو مقدار  Pکمتر از 0.05). بهترین نقطه برش در سطح مقطع نزدیک 9.45 میلی متر مربع بود که در آن حساسیت 78.9 درصد، ویژگی 82.8 درصد، ارزش اخباری مثبت 91.8 درصد و ارزش اخباری منفی 61.5 درصد بدست آمد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که بررسی سطح مقطع عصب مدین در ورودی تونل کارپال در تشخیص سندرم تونل کارپال مفید بوده و با توجه به حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت بالا نه تنها در تشخیص بیماران مشکوک بلکه در غربال گری جامعه در معرض خطر نیز می تواند سودمند باشد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 997

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 526 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    3802
  • دانلود: 

    574
چکیده: 

زمینه و هدف: روندهای قبل از جراحی و بیهوشی و جداسازی کودک از والدین به منظور انجام اعمال بیهوشی و جراحی از مشکلات مهم و رایج در بیهوشی کودکان به شمار می رود. در این مطالعه سعی شده است اثر آرامبخشی سه پیش داروی خوراکی میدازولام، دکسترومتورفان و دیفن هیدرامین در کودکان در مقایسه با یکدیگر مورد بررسی قرار گیرد.روش بررسی: 90 کودک 1 تا 6 ساله کاندیدای معاینه چشم زیر بیهوشی، بصورت تصادفی ساده در سه گروه شربت دکسترومتورفان، شربت دیفن هیدرامین و میدازولام قرار گرفته و طی یک کارازمایی بالینی دوسوکور مورد مقایسه قرار گرفتند. پیش دارو 20 الی 30 دقیقه قبل از ورود به اتاق عمل داده شده و میزان آرامبخشی در کودکان در 4 زمان: قبل از هر گونه مداخله، هنگام جداکردن از والدین، هنگام القای بیهوشی و 15 دقیقه بعد از ورود به ریکاوری با سیستم امتیازدهی آرامبخشی کودکان ویلتون اندازه گیری شد. مدت بیهوشی و مدت ریکاوری بیماران نیز ثبت شد. به منظور مقایسه شدت آرامبخشی بین دو گروه با توجه به توزیع طبیعی از تحلیل متغیر یکطرفه و برای تاثیر عامل زمان و تداخل آن با مداخله از تحلیل متغیر اندازه گیری های مکرر استفاده شد.یافته ها: میزان آرامبخشی قبل از هر گونه مداخله در گروه دکسترومتورفان به طورمعنی داری بهتر بود (0.04 =مقدار پی). در زمان جداسازی کودکان از والدین سه گروه از نظر شدت آرامبخشی اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند (0.348 =مقدار پی). با این حال شدت آرامبخشی طی ماسک گیری و القای بیهوشی و طی پیگیری در اتاق ریکاوری در بیمارانی که دکسترومتورفان دریافت کرده بودند به طور قابل ملاحظه ای بهتر از دیفن هیدرامین و میدازولام خوراکی بود (به ترتیب 0.002 =ارزش پی و 0.001 =ارزش پی). مدت بیهوشی و ریکاوری بین سه گروه اختلاف معنی داری نداشت (به ترتیب 0.651 =ارزش پی، 0.153 =ارزش پی).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دکسترومتورفان در کودکان کاندیدای معاینه چشم زیر بیهوشی، در مقایسه با دیفن هیدرامین و میدازولام به طور معنی داری کیفیت بهتری از آرامبخشی را بدون طولانی تر شدن ریکاوری ایجاد می کند.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 3802

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 574 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    895
  • دانلود: 

    505
چکیده: 

سندرم مورکیویک بیماری ارثی اتوزوم مغلوب از گروه موکوپلی ساکاریدوزهاست که از نظر بالینی با دیسپلازی شدید اسکلتی و با بهره هوشی نرمال مشخص می شود. ارتشاح کراتان سولفات در نسوج مختلف رخ می دهد و با پیشرفت بیماری می تواند باعث درگیری نسج هم بند قرنیه و راه های هوایی و ریه و دریچه های قلب شود. در این مقاله یک مورد بارداری با سندرم نادر مورکیو که به علت دیسترس شدید تنفسی مادر، مجبور به ختم حاملگی شدیم، همراه با روش اداره بیهوشی آن معرفی می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 895

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 505 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1222
  • دانلود: 

    591
چکیده: 

زمینه و هدف: هیپوترمی از عوارض شایع در طی بیهوشی عمومی و نوروآگزیال می باشد که تا حدی می توان با استفاده از روش های پیشگیرانه از بروز آن جلوگیری کرد. در مطالعات انجام شده تاثیر روش های بیهوشی بر درجه حرارت بیماران در اعمال جراحی مختلف بررسی شده است. در مطالعه حاضر درجه حرارت بیماران در دو روش بیهوشی عمومی و اسپاینال در عمل جراحی سزارین بررسی و مقایسه شده است.روش بررسی: پس از تصویب در کمیته اخلاق و کسب رضایت نامه کتبی آگاهانه از بیماران، این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده انجام گردید. 80 زن کاندید عمل جراحی سزارین انتخابی که از لحاظ معاینات بالینی در گروه 1 طبقه بندی انجمن بیهوشی آمریکا قرار داشتند، به صورت تصادفی به دو گروه 40 نفری تقسیم شدند، که به صورت تصادفی مورد بیهوشی عمومی (گروه G) یا اسپاینال (گروه S) قرار گرفتند. درجه حرارت تیمپان مادر توسط ترمومتر پرده تیمپان، 5 مرتبه شامل موارد زیر اندازه گیری گردید: قبل از شروع بیهوشی، پس از القاء بیهوشی و قبل از شروع جراحی بعد از تولد نوزاد و هم چنین زمان های 0.5 ساعت و 1 ساعت بعد از پایان جراحی بیماران در ریکاوری. نمره آپگار دقایق 1 و 5 و هم چنین درجه حرارت رکتال نوزادان بلافاصله پس از تولد و هم چنین PH خون شریانی بند ناف نوزادان اندازه گیری و ثبت گردید. اطلاعات با تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید و توسط آزمون های آماری و برنامه 19 SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در طی عمل جراحی در هیچ کدام از دو گروه هیپوترمی دیده نشد که بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. در زمان ریکاوری هیپوترمی خفیف در دو گروه ثبت شد که بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. میانگین درجه حرارت و آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان در دو گروه نیز تفاوت معنی داری نداشت و در حد طبیعی بود. میانگین PH خون بند ناف نوزادان در گروه اسپینال کمتر بود (0.001 =مقدار پی).نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر، تاثیر دو روش بیهوشی (اسپینال و عمومی بر میزان درجه حرارت مرکزی مادر در حین عمل جراحی سزارین تفاوتی ندارد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1222

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 591 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    706
  • دانلود: 

    515
چکیده: 

زمینه و هدف: بی حسی موضعی داخل وریدی یک روش بی حسی مفید در اعمال جراحی کوتاه مدت و سرپایی اندام فوقانی است. این روش با مشکلاتی مانند درد محل تورنیکه و از بین رفتن سریع بی دردی همراه است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه تاثیر افزودن پاراستامول و سولفات منیزیوم به لیدوکائین در بی حسی موضعی داخل وریدی بود.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 90 بیمار به طور تصادفی به سه گروه پاراستامول (P)، سولفات منیزیوم (Mg) و شاهد (C) تقسیم شدند. متغیرهای مورد بررسی عبارت بودند از میزان درد، فاصله تزریق تا بلوک حسی و حرکتی، مدت زمان بلوک حسی و حرکتی و تغییرات گازهای خون وریدی. در نهایت اطلاعات به دست آمده از سه گروه مورد نظر با یکدیگر مقایسه شدند.یافته ها: فاصله تزریق تا بلوک حسی و حرکتی در گروه Mg نسبت به دو گروه دیگر به طور معنی داری کاهش یافت (p<0.05) مدت بلوک حرکتی در گروه Mg نسبت به گروه C به طور معنی داری بیشتر بود، اما بین دو گروه Mg و P اختلاف معنی داری وجود نداشت (p<0.05). اختلاف بین دو گروه P و C در هیچ یک از این موارد معنی دار نبود. یافته دیگر این بود که هیچ یک از دو دارو در کاهش درد بیماران تاثیر معنی داری نداشتند. در بررسی گازهای خونی وریدی مشاهده گردید که میزان تغیرات در گروه Mg به طور معنی داری از گروه P بیشتر بود (p<0.05).نتیجه گیری: افزودن سولفات منیزیوم به لیدوکائین در بی حسی موضعی داخل وریدی باعث بهبود وضعیت بلوک حسی و حرکتی می شود و تاثیر قوی تری نسبت به پاراستامول دارد. از سوی دیگر پاراستامول در پیشگیری از ایسکمی بافت ها در بی حسی موضعی داخل وریدی بسیار موثر است و از بروز تغییر در گازهای خونی وریدی جلوگیری می نماید. هیچ یک از این دو دارو در کاهش درد ناشی از تورنیکه موثر نیستند.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 706

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 515 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نشریه: 

بیهوشی و درد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1390
  • دوره: 

    2
  • شماره: 

    5
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    3232
  • دانلود: 

    556
چکیده: 

زمینه و هدف: با توجه به اینکه میزان خونریزی حین عمل به طور مستقیم بر نتیجه جراحی بینی تاثیرگذار است. هر اقدام و روشی که سبب کاهش خونریزی شود ارزشمند خواهد بود. این مطالعه به منظور مقایسه میزان خونریزی حین عمل سپتورینوپلاستی با دو روش بیهوشی توسط پروپوفول یا ایزوفلوران طراحی و اجراء گردید.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی آینده نگر و دوسوکور، تعداد 60 بیمار با کلاس ASA یک و دو کاندید سپتورینوپلاستی، مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران به طور تصادفی در دو گروه 30 نفره پروپوفول و ایزوفلوران تقسیم شدند. پس از القاء بیهوشی بطور یکسان در همه بیماران، در گروه اول از پروپوفول همراه رمیفنتانیل، و در گروه دوم از ایزوفلوران با رمیفنتانیل به عنوان داروهای نگهدارنده بیهوشی استفاده شد. میزان خونریزی حین عمل، رضایتمندی جراح از محل عمل و شاخص های همودینامیک ارزیابی و ثبت گردید. از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده استفاده گردید.یافته ها: متغیرهای زمینه ای و خصوصیات جراحی و بیهوشی بین دو گروه یکسان بود. میانگین میزان خونریزی در گروه پروپوفول (35.3±18.8 میلی لیتر) کمتر از میزان خونریزی در گروه ایزوفلوران (91±18.3 میلی لیتر) بود (ارزش P کمتر از 0.001. رضایتمندی جراح از محل عمل نیز در گروه پروپوفول بیشتر از گروه ایزوفلوران بود (ارزش P کمتر از 0.01). متغیرهای همودینامیک (تعداد ضربان قلب، فشار خون سیستول و دیاستول و اشباع خون شریانی از اکسیژن) به جز در چند مقطع زمانی کوتاه، تفاوت معنی داری در بین دو گروه نداشتند.نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصله چنین استنباط می شود که بیهوشی با استفاده از پروپوفول می تواند سبب کاهش میزان خونریزی و افزایش میزان رضایتمندی جراح در جراحی سپتورینوپلاستی در مقایسه با ایزوفلوران گردد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 3232

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 556 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0