ارمغان دانش
سال:1398 | دوره:24 | شماره:2 (پی در پی 133) |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: آسپارتام یک شیرین کننده مصنوعی است که بالغ بر 200 میلیون نفر در بیش از 90 کشور جهان در فرآورده ی غذایی و دارویی مختلف به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می دهند. گزارش های بحث: برانگیز زیادی در مورد سمیت آسپارتام برروی بافت های مختلف بدن وجود دارد. با این حال در رابطه با عوارض آسپارتام روی غده فوق کلیوی اطلاعات اندکی در دسترس است لذا مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات آسپارتام بر غده فوق کلیوی موش انجام پذیرفت. روش بررسی: تعداد 36 سر موش سوری نر بالغ نژاد NMRI با وزن 25-20 گرم به صورت تصادفی به چهار گروه نه سری تقسیم شدند. سه گروه از گروه های فوق به ترتیب آسپارتام را به میزان 40 (دوز پایین آسپارتام)، 80 (دوز متوسط آسپارتام) و 160 (دوز بالای آسپارتام) میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی از طریق گاواژ به مدت 90 روز دریافت نموده و همچنین گروه کنترل نیز در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرین تیمار تغییرات هیستولوژی و هیستومورفومتری توسط میکروسکوپ دیجیتال مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین رنگ آمیزی های اختصاصی پریودیک اسیدشیف، تریکروم ماسون و تولوئیدن بلو به ترتیب جهت مشخص کردن مواد کربوهیدرات، میزان فیبروزی شدن و تعداد ماست سل ها در بافت غده فوق کلیه انجام پذیرفت. یافته ها: آسپارتام در گروه دوز بالا، موجب به هم ریختگی نظم سلولی در بین سلول های ناحیه گلومرولوزا و رتیکولاریس شده بود. همچنین آسپارتام در ناحیه فاسیکولاتا در گروه های دوز متوسط و دوز بالا موجب به هم ریختگی سلولی و ازهم پاشیدگی ستون های سلولی شده وکانون های التهابی و نکروزی نیز در ناحیه فاسیکولاتا قابل مشاهده بودند. در بخش مرکزی غده فوق کلیه در گروه های دوز متوسط و بالا نقاط نکروزی وجود داشتند. تغییرات هیستومتریک افزایش معنی داری را در اندازه سلول های اسفنجی، تعداد ماست سل ها و ضخامت لایه های فاسیکولاتا و رتیکولاریس نشان داد. همچنین موجب کاهش معنی داری در قطر بزرگ ناحیه مرکزی غده فوق کلیه در گروه های دوز متوسط و بالا شده بود. در پارامترهای ضخامت لایه گلومرولوزا و کپسول غده فوق کلیه تغییرات معنی داری مشاهده نگردید. در مطالعات هیستوشیمی در رنگ آمیزی تری کروم ماسون مشخص گردید که آسپارتام باعث افزایش بافت فیبروزی در گروه دوز بالا گردیده بود. همچنین در رنگ آمیزی پریودیک اسید شیف تغییر محسوسی در رابطه با میزان ترکیبات کربوهیدراتی در گروه ها وجود نداشت. نتیجه گیری: یافته ها: ی حاصل از این مطالعه نشان داد که آسپارتام به عنوان یک اکسیدان، در گروه های دوز متوسط و بالا با تولید گونه های فعال اکسیژن موجب اثرات منفی در پارامترهای هیستوموفومتری شده و آسیب بافتی در غده فوق کلیوی را سبب گردید. همچنین باعث افزایش تعداد ماست سل ها و فیبروزی شدن بافت غده فوق کلیه گردید.

مقدمه: آترازین یکی از پر استفاده ترین علف کش های اس تریازین است و ای تریازین شامل آترازین، آمترین و پرومترین می باشد. آترازین از پایدارترین علف کش های آلوده کننده منابع آبی است. این ماده در کنترل علف های هرز پهن برگ، ذرت و. . استفاده می شود. هدف: از این مطالعه حذف آترازین با استفاده از آنزیم پراکسیداز فعال شده با هیدورژن پراکسید بود. روش ها: در این کار تجزیه زیستی آنزیمی القا شده سم آترازین در یک راکتور ناپیوسته متوالی (SBR) انجام شد. فاضلاب سنتتیک با حل کردن 1 گرم پودر آترازین در 1000 میلی لیتر آب مقطر تهیه شد. مراحل مختلف آزمایش شامل خودهی و غنی سازی باکتری های تجزیه کننده آترازین و تعیین غلظت اولیه آترازین (25-100 میلی گرم بر لیتر)، تعیین اثر غلظت هیدروژن پراکسید (H2O2)، تعیین اثر زمان واکنش و فعالیت های میکروبی بود. میزان pH در مراحل آزمایش به صورت ثابت در عدد 7 نگه داشته شد. غلظت باقی مانده آترازین با استفاده از دستگاه HPLC اندازه گیری شد. یافته ها: خودهی این مطالعه در مدت زمان 72 روز انجام شد. تعداد روزهای مورد نیاز به منظور حذف کامل آترازین کاهش پیدا کرد و از 32 روز در مرحله اول خودهی به 1 روز رسید. نسبت بهینه H2O2/ATZ برابر با 11 اندازه گیری شد که غلظت آترازین به میزان 25 میل گرم بر لیتر با غلظت هیدروژن پراکسید به میزان 5/7 میلی مولار در زمان واکنش (HRT) 24 ساعت به طور کامل حذف شد. در غلظت های آترازین 25 و 100 میلی گرم بر لیتر به ترتیب در زمان های 15 و 54 ساعت حذف کامل به دست آمد. با افزایش غلظت آترازین از 25 میلی گرم بر لیتر به 50 میلی گرم بر لیتر فعالیت آنزیم دهیدروژناز از 8/8 به TF/g biomass. d 7/9 افزایش یافت. بحث: و نتیجه گیری: بر اساس نتایج: به دست آمده، تجزیه آترازین با استفاده از آنزیم پراکسیداز در حضور پراکسید هیدوژن یک روش زیستی آنزیمی بسیار کارآمد و جدید برای تجزیه و حذف کامل این آلاینده از آب آلوده و فاضلاب می باشد.

زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس، یک بیماری خودایمنی است که باعث آسیب میلین سیستم عصبی مرکزی می شود. هدف: از مطالعه ی حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی با و بدون محدودیت جریان خون بر طول گام و تعادل زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بود. روش بررسی: 24 بیمار داوطلب با درجه ی ناتوانی بین 4-1 (قد: cm 27/7 ± 5/159، وزن: kg 58/8 ± 54/61، سن: 23/8 ± 08/37 سال)، بطور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی بدون محدودیت جریان خون (12=n) و گروه تمرین هوازی با محدودیت جریان خون (BFR، 12=n) تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 6 هفته و 3 جلسه در هفته به رکاب زدن بر روی دوچرخه ی آبی (3 نوبت 6 دقیقه ای با 1 دقیقه استراحت بین نوبت ها و HRmax 65%-60) پرداختند. جهت ایجاد محدودیت جریان خون از کاف بر روی قسمت فوقانی پا با فشار10 ± 96 میلی متر جیوه استفاده شد. برای اندازه گیری طول گام و تعادل، به ترتیب از دوربین و مقیاس تعادل برگ استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی در سطح معناداری 05/0> P استفاده شد. یافته ها: نتایج: نشان داد هر دو نوع تمرین باعث افزایش معنادار طول گام پای چپ (05/0>p) و تعادل (05/0>p) بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس شدند اما موجب کاهش معنی دار طول گام پای راست (05/0>p) شدند. نتیجه گیری: به نظر می رسد هر دو نوع تمرین هوازی با و بدون محدودیت جریان خون موجب بهبود تعادل در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس می شوند اما در رابطه با اثر آنها بر طول گام نیاز به بررسی بیشتر می باشد.

زمینه و هدف: فورمونونتین یک فیتواستروژن گیاهی غیراستروئیدی پلی فنولیک با خواص شبه استروژنی می باشد که در برخی گیاهان ازجمله شبدر قرمز یافت می شود. هدف: از این مطالعه، بررسی اثرات فورمونونتین در طی حاملگی موش ها بر آغاز بلوغ، چرخه استروس، وزن اندام های تناسلی و رفتار لوردوز فرزندان آن ها بود. روش بررسی: تعداد 20 سر موش حامله بطور تصادفی به 4 گروه 5 تایی تقسیم شده و از روز 7 تا 21 حاملگی از راه داخل صفاقی در معرض فورمونونتین با دوزهای 0 (کنترل)، 5، 50 و 500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن قرار گرفتند. فرزندان ماده (8-6=n) جهت بررسی روز بازشدن واژن، چرخه استروس، وزن اندامهای تولیدمثلی و همینطور رفتار لوردوز مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: روز بازشدن واژن در گروه 500 فورمونونتین (01/0p<) بطور معنی داری جلو افتاد. اولین استروس در گروه های 50 (05/0p<) و 500 (01/0p<) بطور معنی داری با تاخیر مشاهده شد. کاهش تعداد چرخه های استروس و افزایش مدت زمان چرخه استروس در گروه 500 (05/0p<) و افزایش شاخص دی استروس در گروه های 50 (05/0p<) و 500 (01/0p<) مشاهده گردید. کاهش وزن تخمدان و کاهش تعداد جسم زرد در گروه 500 (05/0p<) و افزایش وزن رحم (05/0p<) در گروه های 50 و 500 مشاهده گردید. بعلاوه افزایش غلظت استرادیول در گروه های 50(05/0p<) و 500 (001/0p<) فورمونونتین و کاهش غلظت LH و کاهش فاکتور لوردوز در گروه 500 (001/0p<) در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. بحث: نتایج: مطالعه حاضر نشان داد که مواجهه موشهای حامله با فورمونونتین منجر به بلوغ زودرس، اختلال در چرخه استروس، تغییر وزن اندامهای جنسی و کاهش رفتار جنسی در فرزندان جنس ماده آنها می می گردد.

زمینه و هدف: گیاه شقایق کوهی در طب سنتی مناطق جنوبی ایران به عنوان ضد دیابت شناخته می شود. این مطالعه جهت مقایسه اثر گیاه شقایق کوهی و داروی گلیبن کلامید بر تغییر سطوح سرمی نیتروژن اوره خون، کراتینین و بیلی روبین های تام و مستقیم در موش های صحرایی دیابتی القاء شده با آلوکسان صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، چهل سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به پنج گروه مساوی تقسیم شدند: کنترل، شاهددیابتی، دیابتی تیمار با عصاره شقایق کوهی با دوز روزانه 250 میلی گرم بر کیلوگرم، دیابتی تیمار با عصاره با دوز روزانه 500 میلی گرم برکیلوگرم و دیابتی تیمار با گلیبن کلامید با دوز روزانه 5 میکروگرم برکیلوگرم. گروه های دو تا پنج با تزریق تک دوز آلوکسان به میزان 120میلی گرم برکیلوگرم دیابتی شدند. پس از گذشت سی روز، حیوانات بیهوش شده و خونگیری از قلب انجام شد. فاکتورهای کراتینین، نیتروژن اوره، بیلی روبین تام و مستقیم به روش آنزیماتیک اندازه گیری شد. و ارقام حاصله با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین های بدست آمده از غلظت تمام فاکتورها در گروه دیابتی تیمار باعصاره250 نسبت به گروه شاهددیابتی تفاوت معنی دار نشان داد(001/0>P). هم چنین، تفاوت میانگین ها میان دو گروه دیابتی تیمار با عصاره 500 و گروه کنترل در فاکتورهای نیتروژن اوره، کراتینین و بیلی روبین تام و مستقیم معنی دار نبود(05/0

سابقه و هدف: پسودوموناس آئروژینوزا یک باسیل گرم منفی وپاتوژن فرصت طلب بوده که در بیماران با نقص سیستم ایمنی مرگ و میر بالایی ایجاد می کند. عمده فعالیت ضد میکروبی اسانس مرزه خوزستانی به دلیل اجزای فنلی کارواکرول می باشد. نانومواد بدلیل سمیت کم برای مبارزه با میکروب های بیماری زا می توانند انتخاب مناسبی باشند. هدف: این مطالعه بررسی تاثیر اسانس الکلی مرزه خوزستانی و نانوکمپلکس مس بر بیان ژن آلکالین پروتئاز پسودوموناس آئروژینوزا بوده تا در صورت موثر بودن بتوان از آن به عنوان مکمل درمانی در عفونت های ناشی از این باکتری استفاده کرد. مواد و روش ها: در این مطالعه با روش براث میکرودایلوشن میزان حداقل غلظت مهاری(MIC) اسانس و نانوکمپلکس علیه سویه های مورد مطالعه بدست آمد. پس از مواجهه با غلظت MIC، تغییرات بیان ژن آلکالین پروتئاز به روش RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت. قطر هاله عدم رشد (ZOI) و درصد حیات به ترتیب با روش انتشار دیسک و MTT ASSAY در حضور اسانس و نانوکمپلکس تعیین شد. یافته ها: اسانس و نانوکمپلکس به ترتیب دارای MIC=4, 8 µ g/ml وMIC= 25, 50 µ g/ml، ZOI=18, 19mm و ZOI=5, 9 mm علیه سویه های مختلف بوده است. مشخص شد که اسانس و نانوکمپلکس دارای اثر مهاری علیه بیان ژن آلکالین پروتئاز بوده اند استنتاج: نتایج: نشان داد که اسانس نسبت به نانوکمپلکس اثر ضد میکروبی و مهاری قوی تری بر بیان ژن آلکالین پروتئاز دارد. با توجه به تاثیر مهاری اسانس و نانوکمپلکس بر بیان ژن آلکالین پروتئاز پسودوموناس آئروژینوزا احتمالا بتوان از این مواد به عنوان مکمل درمانی علیه این باکتری استفاده کرد.

هدف: یکی از مهمترین عوامل ایجاد عفونت دستگاه ادراری در انسان باکتری اشریشیاکلی می باشد. لذا شناسایی الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری اشریشیاکلی امری ضرورری به نظر می رسد. ژن traT در ایزوله های باکتری اشریشیاکلی در سویه های جدا شده از موارد عفونت ادراری متغیرگزارش شده است. بنابراین هدف: از پژوهش حاضر بررسی شیوع اشریشیاکلی مولد عفونت ادراری و تعیین فراوانی ژن traT در ایزوله های جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های شهر آبادان می باشد. مواد و روش ها: به طورکلی از 138 نمونه ادرار جمع آوری شده از بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان های شهرستان آبادان، 100 ایزوله اشریشیاکلی با استفاده از آزمون های میکروب شناسی و بیوشیمیایی شناسایی گردید. آزمون تعیین حساسیت آنتی بیوتیک با استفاده از روش آنتی بیوگرام انتشار دیسک انجام شد. در نهایت شیوع ژن traT به روش مولکولی PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: از بین ایزوله های اشریشیاکلی جدا شده، 15 ایزوله به تمامی آنتی بیوتیک های مورد استفاده مقاوم بودند، بیشترین میزان مقاومت برای نالیدیکسیک اسید و تتراسایکلین به ترتیب 92٪ و 91٪ بود. کمترین مقاومت مربوط به نیتروفورانتوئین و سفوکسیتین (23 درصد و 24 درصد) می باشد. همچنین در 11 ایزوله حضور ژن traT تایید شد، بنابراین شیوع این ژن برابر با 33/73% بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه براساس نتایج: ، شیوع ژن ویرولانس traT در ایزوله های اشریشیاکلی جدا شده از بیمارستان های شهر آبادان بالا بود، بنابراین می توان انتظار داشت که ژن traT در آینده به عنوان هدف: درمانی مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: در سال های اخیر، اینترنت، به یکی از مهمترین ابزارهای تحصیلی و تفریحی دانش آموزان تبدیل شده است. اعتیاد به اینترنت، به عنوان یک اختلال جدید، با تعدادی از اختلالات روانپزشکی مرتبط گزارش گردیده است. هدف: این مطالعه، بررسی برخی همبسته های آسیب شناختی روانی اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان دبیرستان های یاسوج بود. روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بود. تعداد220نفر (118دختر، 102پسر)، سنین 19-15سال، از دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر یاسوج، در سال تحصیلی 96-95، که به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی، گزینش شده بودند، مبادرت به تکمیل سه مقیاس: آزمون اعتیاد به اینترنت (IAT)، آزمون افسردگی، اضطراب، استرس (DASS-21) و آزمون عزت نفس روزنبرگ نمودند. داده های به دست آمده با نرم افزار SPSS-21 تحلیل و به روش همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون تی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج: نشان داد که بین اعتیاد به اینترنت و افسردگی، اضطراب و فشار روانی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد، (P< 0. 01). علاوه بر این، افسردگی، استرس و اضطراب در پیش بینی اعتیاد به اینترنت، معنی دار نشان داد (P< 0/000). اضطراب، که به تنهایی 12 درصد از واریانس را توجیه می کرد بهترین پیش بینی کننده بود. بعد از آن افسردگی (2درصد) و فشار روانی (2درصد) پیش بینی کننده های بهتری بودند. همچنین شیوع اعتیاد به اینترنت در پسرها به طور معنی داری بالاتر بود؛ و سرانجام این که عزت نفس تا حدود زیادی با اعتیاد به اینترنت نامرتبط P> 0. 05)) نشان داد. نتیجه گیری: یافته ها: ی به دست آمده مطرح می کند که دانش آموزان دارای اضطراب، افسردگی و فشار روانی، مستعد ابتلا به اعتیاد به اینترنت هستند. علاوه بر آن، اضطراب، افسردگی، و فشار روانی اگر مهم ترین تعیین کننده اعتیاد به اینترنت نباشند احتمالا از مهم ترین عوامل موثر برآن هستند؛ این یافته ها: با نظریه جبران اجتماعی همسو بود که معتقد است اینترنت در وهله اول برای کسانی که در تعاملات رودر رو احساس ناراحتی می کنند ابزار مفیدی است. همچنین این یافته ها: با این تبیین همسو بود که گمنامی افراد افسرده، دارای استرس و مضطرب در ارتباطات اینترنتی بهتر حفظ می شود. چرا که در تعاملات آنلاین نسبت به تعاملات چهره به چهره، ترس از ارزیابی منفی توسط دیگران به مقدار بیشتری به فرد القا می گردد.

زمینه و هدف: عوامل روانشناختی مختلفی میتوانند بر سلامت جسمی ما اثر منفی بگذارند و باعث ابتلا و یا تشدید بیماریهای مختلف مانند بیماریهای قلبی شوند. هدف: از پژوهش حاضر مقایسه میزان استرس، سرکوب احساسات، نشخوار فکری و نگرانی در دو گروه بیماران عروق کرونر و افراد سالم می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای می باشد و جامعه آماری آن شامل 19 بیمار مرد مبتلا به بیماری ایسکمیک عروق کرونر و 19 مرد همتای غیر بیمار است که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل مقیاس «باورها در مورد هیجانات»، «نگرانی»، «نشخوار فکری» و «استرس ادراک شده» می باشد. یافته ها: نتایج: با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد و نشان داد که بیماران و افراد غیر بیمار از نظر استرس ادراک شده تفاوتی ندارند(p=0. 15)، با این وجود دو گروه از نظر متغیرهای سرکوب احساسات(p=0. 05)، نشخوار(p=0. 05) و نگرانی(p=0. 001) تفاوت دارند. نتیجه گیری: یافته ها: ی پژوهش بیانگر این مطلب است که افراد سالم و بیمار به یک میزان استرس را تجربه می کنند اما میزان نگرانی، نشخوار فکری و سرکوب احساسات مربوط به وقایع استرس زا در بیماران عروق کرونر نسبت به افراد سالم بیشتر است که می تواند نشان دهنده این باشد که بالا بودن سرکوب احساسات در گروه بیمار ممکن است منجر به بالاتر رفتن نشخوار و نگرانی ذهنی و تداوم ذهنی استرس شود و در نتیجه بر سلامتی این افراد اثرات منفی بگذارد و وضعیت بیماری آن ها را در طول زمان وخیم تر کند.

زمینه و هدف: مسیر کینورنین (KP) نقش مهمی در در پاتوژنز اختلالات التهاب عصبی و نورودژنراتیو دارد. متابولیت های این مسیر می توانند انتقال دهنده های عصبی از جمله سروتونین و ملاتونین و نیز مسیر های التهابی در سیستم عصبی مرکزی و محیطی را تنظیم کنند. در بیماری های نورودژنراتیو مختلف از قبیل پارکینسون (PD)، آلزایمر (AD)، هانتینگتون (HD)، و همچنین بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) به طور اولیه نورون های مغز درگیر شده و به تدریج از بین می روند. بیماری های نورودژنراتیو (NDD) و مولتیپل اسکلروزیس جزء بیماری های ناتوان کننده و غیرقابل درمانی هستند که شیوع آنها در دنیا به سرعت درحال افزایش است. در این مقاله مروری، به نقش و تاثیر مسیر کینورنین در روند تشدید بیماری های نورودژنراتیو و ام اس پرداخته خواهد شد. روش بررسی: پژوهش حاضر مروری می باشد. از این رو با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی نسبت به یافتن و جمع آوری تمام گزارش های پژوهشی که در سال های اخیر به ارزیابی مواد و متابولیت های مسیر کینورنین در بیماری های نورودژنراتیو و ام اس پرداخته بودند، اقدام شد. یافته ها: با توجه به میزان شیوع و اهمیت این بیماری ها، نیاز فوری به توسعه راهبرد های درمانی جدید و موثرتر برای مبارزه با این بیماری های ویرانگر احساس می شود. یکی از مسیر های مولکولی که به همراه متابولیت های حاصل از آن، در همه بیماری های مذکور مشترک می باشد مسیر کینورنین می باشد. تاثیر مسیر کینورنین در بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های نورودژنراتیو و ام اس دیده می شود که در تمام آنها عدم تعادل در میزان سطوح تریپتوفان و متابولیت های آن مشاهده می شود. بدین معنا که اگر مقدار متابولیت های مسیر کینورنین به محدوده طبیعی بازگردانده شوند منجر به کاهش علائم بیماری می شود درحالیکه تغییر در تعادل این متابولیت ها که در بیماری های نورودژنراتیو و بیماری ام اس دیده می شود، باعث بدتر شدن و پیشرفت بیماری می گردد. نتیجه گیری: مسیر کینورنین بعنوان یک تعیین کننده مهم در پاسخ های ایمنی و ایجاد تحمل در سلول های T شناخته شده است. به نظر می رسد در این حالت با تخریب تریپتوفان و تولید تعدادی از متابولیت های پایین دست مسیر کینورنین، اختلال در سنتز پروتئین و سرکوب تولید و تکثیر سلول T تنظیمی صورت می گیرد که به نفع بروز بیماری هایی مانند ام اس می باشد.