علوم پزشکی رازی
سال:1399 | دوره:27 | شماره:4 |تعداد مقالات:14

پنجم شهریور ماه سال 1399خورشیدی زادروز محمدبن زکریای رازی (زادروز سال 865 ترسائی (مسیحی)-درگذشته 925 ترسائی) می باشد. جایگاه رازی در پیشینه دانش پزشکی بسیاردرخشان بوده است. دانشمندانی مانند زکریای رازی نام ایران را در دنیای باستان بلند آوازه نمودند. بررسی نوشته های گوناگون درباره پیشینه پزشکی در دنیا، نشان می دهد که ایرانیان سهم بزرگی در روند پیشرفت دانش پزشکی درسراسر گیتی داشته اند. برای نمونه فرازی از نوشته Goichon رابه زبان فارسی برگردانیده و برای آگاهی همگان می آورم. "هنگامی که نامی از فلسفه به زبان می آمد مردم به یونان می اندیشیدند و هنگامی که از دانش پزشکی یاد می شد نام ایران بیاد می آمد" (1). بیاد می آورم در سال پنجم دانشکده پزشکی دانشگاه تهران در سال 1342خورشیدی برای کارآموزی به بخش بیماری های داخلی بیمارستان رازی در شهر تهران فرستاده شده بودم. استاد فرهیخته زنده یاد دکتر مهدی آذر در نخستین روز برای دانشجویان سال پنجم دانشکده پزشکی دانشگاه تهران گفتند "باید برای پاسداری از نام پزشک ارزنده ای بنام محمد ابن زکریای رازی که بر پایه ستایش دکتر سارتن در پیشگفتار کتاب "تاریخ علم" (2) از زکریای رازی به عنوان "بزرگترین پزشک تمامی دوران ها" نام برده بکوشید تا در پزشکی بجائی برسید که نام ایران را بلند آوازه کنید. رازی تا سده هفدهم نامدارترین پزشک و پرچمدار پزشکی در جهان بشمار می رفت. ازهمان روز بر آن شدم که رازی را بیشتر بشناسم. ازاستاد دکتر آذر راهنمائی خواستم، با مهر بسیار کتابچه کوچکی از کتابخانه دفترخود به من دادند که فرازی از آن را هنوز به یادگار دارم، درباره رازی خواندم. . . "نشانه های بسیاری می رساند که روند کار پزشکی این بزرگان همگی برگرفته از آموزش های دانشگاه گندی شاپور (معرب آن جندی شابور می باشد) بوده است. کلاس های درس پزشکی رازی در بیمارستان ری و یادداشت های به جا مانده از آن دوران نشان دهنده همان روشی است که از دانشکده پزشکی گندی شاپور به یادگار مانده بود. نمونه ای از پزشکی رازی در بیمارستان و دانشگاه بزرگ ری را زنده یاد دکتر محمود نجم آبادی در کتاب ارزنده تاریخ پزشکی (3) در ایران چنین آورده: ". . . و سیاوش پورخسرو مبتلا به تب های مخلوط از زمان شش روز در میان تا هر روز بود و پیش از تب، مختصری لرز می نمود و به دفعات زیاد ادرار می کرد او اهل مشکویه بود. چنین نظر دادم که این تب ها یا باید به چهار یک مبدل گردد یا آن که بیمار دملی در کلیه ها داشته باشد. پس از اندک زمانی چرک با ادرار از بیمار خارج شد و من او را از قطع تب آگاه نمودم و چنان شد. علتی که در ابتدا مرا مانع شد که نظر قطعی دهم که بیمار دمل کلیه ها دارد این بود که بیمار قبلاً نیز مبتلا به تب های یک روز در میان و نوع دیگر تب ها شده بود و گمان نمودم که این نوع تب مخلوط باید از تورم و التهاب حاصل شده بود و ممکن است به تب شدید تبدیل گردد". با گذشت بیش از هزار سال از آن زمان هنوز از دید من که یک پزشک بیماری های کلیه می باشم رازی در دانش پزشکی بسیار توانمند بوده است. آنچه از زکریای رازی گفته شده بود نشان دهنده ژرفای بینش پزشکی آن استاد آن هم در دورانی که دسترسی به آگاهی ها آسان نبود می باشد. برای آموزش پزشکی بسیار آموزنده است که شرح حال باید به درستی گرفته شود و درباره چرائی و چگونگی نشانه ها با ریزبینی بررسی کنیم و همه یافته ها را با بینش ژرف پزشکی کنار هم بگذاریم تا بیمار تندرستی را بازیابد. برای من باور کردنی نبود که شمار نوشته های زکریای رازی به 271 می رسد (5-4). از کتابی بزرگ مانند "الحاوی فی الطب" که در ده جلد با برگ های بسیار زیاد که همه پزشکی را به روشنی آموزش می دهد، تا کتابی همچون "الجدری و الحصبه " که در در دهه 1340 خورشیدی به نام "آبله و سرخک" به فارسی به وسیله انتشارات دانشگاه تهران چاپ شد و نشان می دهد که رازی در نوآوری پزشکی نیز بی مانند بوده و برای نخستین بار در دنیا، بیماری سرخک را شناخته بوده و یا کتاب ارزنده "من لایحضره الطبیب (کتاب الی من لایحضره الطبیب)" که برای هنگامی است که پزشکی دانش آموخته برای درمان بیمار در دسترس نباشد و همه 271 کتابی که نام آن ها پیوست می باشد نوشته است. اندوهبار آن است که بسیاری از کتاب های رازی که پاره ی از آن ها نیز درباره دانش های دیگر از فلسفه تا موسیقی می باشد در ایران شناخته شده نمی باشد. در جستجو برای کتاب های رازی به اسم کتاب "الحصی فی الکلی و المثانه" برخورد نمودم که دریافتم بدست آوردن آن بسیار دشوار می باشد. پس از پیگیری زیاد، یک نسخه از آن کتاب را در کتابخانه آیت آلله مرعشی در قم به زبان عربی و نسخه دیگری در کتابخانه ملی لیون فرانسه به زبان فرانسوی یافتم. با همراهی مترجمان فرهنگستان علوم پزشکی ایران این دو نسخه را به فارسی برگردانیده و پس از برابری آن دو نسخه با سرور دکتر علی نوبخت که با هم عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران بودیم با همراهی فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران در سال 1387 خورشیدی به فارسی به نام "سنگ کلیه و مثانه" (6) در تیراژ 2000 جلد چاپ نمودیم که باید بگویم بی شک هنوز پس از هزارسال برای پیشگیری و درمان سنگ های کلیه سودمند می باشد. و سخن آخر اینکه امیدوارم با همراهی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران بتوانیم همه کتاب های رازی را برای مجله ای که به نام این دانشمند بزرگ در دانشگاه علوم پزشکی ایران داریم به فارسی بر گردانیم تا کوتاهی پشینیان خود راجبران کنیم. ایدون باد (اینچنین باد).

زمینه و هدف: رویکرد تصویرسازی ارتباطی یک نظریه و شیوه درمانی در مورد همسریابی، ازدواج و فرایند شکل گیری تعارضات زناشویی است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر زوج درمانی گروهی به شیوه تصویر سازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر بهبود کیفیت روابط زناشویی زوج ها انجام شد. روش کار: این مطالعه به شیوه نیمه آزمایشی و با بهره گیری از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش زوج هایی بودند که به مرکز مشاوره و خدمات روان شناختی راستین در شهر گرگان در نیمه دوم سال 1396 مراجعه نموده بودند. نمونه این مطالعه 16 زوج بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل ( هرکدام 8 زوج) جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک-راست بود. جلسات زوج درمانی به شیوه تصویرسازی ارتباطی برای زوجین گروه آزمایش در 8 جلسه 120 دقیقه ای به شیوه گروهی اجرا شد، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSSV24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت که نشان دهنده اثربخشی زوج درمانی به شیوه تصویر سازی ارتباطی در بهبود کیفیت روابط زناشویی زوج های گروه تحت مداخله است (65/72= F و 01/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش توصیه می شود، مشاوران و درمانگران خانواده از این مدل درمانی جهت حل تعارضات زناشویی زوج ها و بهبود روابط در خانواده استفاده نمایند.

زمینه و هدف: تغذیه انحصاری با شیر مادر، موثرترین روش تغذیه نوزاد تا پایان 6 ماهگی است و میتواند از چاقی در بزرگسالی پیشگیری نماید، با توجه به نقش خطر ساز چاقی درکودکان که یکی از مهم ترین عوامل شیوع بیماری های زمینه ای در بزرگسالی است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه تغذیه با شیر مادر و نمایه توده بدنی کودکان دبستانی انجام گردید. روش کار: این پژوهش مقطعی با هدف کاربردی درسال1396در شهر زاهدان انجام شد. جامعه پژوهش شامل تمامی کودکان12-6 ساله دبستانی شهر زاهدان بود که تعداد443 کودک با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای-طبقه ای انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه محقق ساخته عوامل مربوط به شیر خوار و عوامل تاثیر گذار برتغذیه انحصاری جمع آوری شدند. همچنین نمایه توده بدنی کودکان نیز محاسبه گردید. داده ها با کمک نرم افزار SPSS-V21و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای اسکور تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه324 دختر (1/73%) و 119 پسر (9/26%) با میانگین وزنی4/10± 3/30 کیلوگرم مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج مطالعه نشان داد که نمایه توده بدنی کودکان دبستانی با وزن هنگام تولد، نحوه تغذیه نوزاد از بدو تولد تا 6 ماهگی و مبتلا بودن مادر به بیماری زمینه ای ارتباط معکوس معنی داری را دارد (5/0› p). نمایه توده بدنی با رتبه تولد، سن هنگام تولد، مراقبت های بهداشت دوران بارداری و بارداری مجدد در دوران شیردهی با نمایه توده بدنی رابطه معنی داری را نشان نداد (05/0‹ p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه تغذیه با شیر مادر اثرمحافظتی بر روی شاخص توده بدنی طبیعی در دوران کودکی دارد. آموزش بیشتر و دقیق تر می تواند در بهبود تغذیه انحصاری با شیر مادر به والدین به ویژه مادران و نیز مراقبان سلامت به پیشگیری از اضافه وزن و چاقی کودکان در آینده کمک کرد.

زمینه و هدف: بیوفیلم، اجتماع سازمان یافته ای از باکتری ها درون یک ماتریکس خارج سلولی غنی از پلی ساکارید، اسید نوکلئیک و پروتئین است. در این مطالعه قصد داریم تا ارتباط کشت بافتی آدنوئید و میکروارگانیسم های موجود در آن را در کنار درجه بیوفیلم در کودکان مبتلا به انسداد راه هوایی فوقانی، بررسی کنیم. روش کار: این مطالعه مقطعی در فاصله زمانی پاییز 93 تا پاییز 94، روی کودکان کاندیدای عمل جراحی آدنوئیدکتومی با علایم انسداد مجاری هوایی فوقانی انجام شد. اطلاعات دموگرافیک هر بیمار در پرسشنامه وارد شد. پس از آدنوئیدکتومی، نمونه آدنوئیدکتومی شده جهت انجام کشت و بررسی میکروسکوپ الکترونی ارسال گردید. بررسی های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته ها: 51 کودک با متوسط سنی 31/7 سال در این مطالعه وارد شدند. متوسط تعداد عفونت راه هوایی فوقانی در طول یکسال گذشته، 58/9 بار بود. ساختار بیوفیلم، خرخر شبانه و تنفس با دهان باز در 100% افراد دیده شد. سایز آدنوئید برای 30 بیمار Grade IV، گزارش شد. 26 مورد از کشت بافتی نمونه آدنوئید بیماران، آلفا همولیتیک استرپتوکوکوس ویریدانس، و 1 مورد با کشت منفی بوده است. بین گرید آدنوئید و گروه های مختلف کشت، اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد (003/0p=). نتیجه گیری: در این مطالعه افزایش گرید سطح پوشیده شده از بیوفیلم آدنوئید، بطور معناداری با تعداد دفعات عفونت راه هوایی فوقانی مرتبط بود. بنابراین، حضور بیوفیلم در آدنوئید به عنوان یک مخزن عفونت، موجب ازمان التهاب بوده و می تواند توجیه کننده اثر بخشی آدنوئیدکتومی به عنوان یک راهکار درمانی شناخته شده در کودکان مبتلا به عفونت های مکرر راه هوایی فوقانی باشد.

زمینه و هدف: ایجاد اسپرماتوژنز آزمایشگاهی با استفاده از سلول های اسپرماتوگونی نیازمند بستر مناسب برای رشد و تکثیر سلول ها می باشد. ماتریکس خارج سلولی بیضه ای به عنوان یک داربست بیولوژیکی می تواند برای چسبندگی، تکثیر، مهاجرت و تمایز سلولی عمل کند. هدف مطالعه ما سلول زدایی بافت بیضه به صورت کامل برای تهیه داربست و بررسی چسبندگی سلول های اسپرماتوگونی پس از تزریق به درون داربست می باشد. روش کار: به منظور تهیه داربست، از بیضه های موش و غلظت های مختلف دترجنت ها استفاده گردید. کارایی فرآیند سلول زدایی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و اندازه گیری محتویات DNA بررسی گردید. برای ارزیابی حفظ اجزاء ماتریکس خارج سلولی از رنگ آمیزی تری کروم ماسون، آلشین بلو و ایمونوهیستوشیمی و کیت استفاده گردید. سپس سلول های اسپرماتوگونی جدا شده از بیضه نوزاد از طریق مجرای وابران به داربست ها تزریق شد و سپس به مدت دو هفته بر روی ژل آگارز کشت داده شد. بررسی های بافت شناسی درپایان کشت انجام گردید. یافته ها: استفاده از سدیم دودسیل سولفات دودسیل سولفات 5/0 درصد و تریتون 5/0 درصد منجر به حذف کامل سلول ها از بافت گردید. رنگ آمیزی اختصاصی و ایمونوهیستوشیمی حفظ کلاژن، فیبرونکین و لامینین و گلیکوزآمینوگلیکان ها در داربست بیضه ای را تایید کرد. تست MTT نشان داد که داربست ها زیست سازگار بوده و تاثیر منفی بر بقای سلول های فیبروبلاست جنین موشی ندارند. نتایج ارزیابی بافت شناسی نشان داد که که سلول ها در داربست بیضه ای نشست کرده اند. نتیجه گیری: روش سلول زدایی ما، پروتئین های مهم ماتریکس خارج سلولی را در داربست های بیضه ای حفظ نمود. داربست ها، زیست سازگار بوده و تاثیر منفی بر بقای سلول های فیبروبلاست جنین موشی و اسپرماتوگونی نداشتند.

زمینه و هدف: استئوآرتریت در نتیجه نقص در یک مفصل متحرک پوشیده از غشای سینوویال بوده و با تخریب غضروف هیالین مشخص می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر سلول های بنیادی و گلوکز آمین بر بیان ژن BSPII و سطوح CPII در بافت غضروف موش های آرتروزی در معرض تمرین تحمل وزن انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع تجربی بود. بدین منظور، تعداد 70 سر موش نر ویستار 8 هفته ای به طور تصادفی به 10 گروه؛ کنترل-سالم، کنترل-بیمار، تمرین-بیمار، سلول-بیمار، گلوکزآمین-بیمار، سلول-گلوکزآمین-بیمار، تمرین-گلوکزآمین-بیمار، سلول-تمرین-بیمار، سالین-بیمار، سلول-گلوکزآمین-تمرین-بیمار تقسیم شدند. استئوآرتریت با آسیب به مینیسک ها و غضروف به موش های نر القاء شد. برنامه تمرینی شامل 30 دقیقه دویدن روی ترمیل بدون شیب با سرعت 16 متر در دقیقه بود. سلول های بنیادی مشتق از استخوان نیز به تعداد 1000000 سلول بر کیلوگرم به موش ها تزریق شد. گلوکز آمین به طور خوراکی به میزان 250 میلی گرم بر کیلوگرم در روز به موش ها داده شد. بیان ژن BSPII به روش Real time PCR و سطوح CPII بافت غضروف به روش الایزا اندازه گیری شدند. یافته ها: نتایج آزمون ANOVA تفاوت معنی داری را در بیان ژن BSPII و سطوح CPII بافت غضروف بین گروه های پژوهش نشان داد (0001/0p<). گروه تمرین+گلوکزآمین+سلول بیشترین کاهش و نزدیک ترین مقادیر به سطح گروه کنترل-سالم را در بیان ژن BSPII و سطوح CPII بافت غضروف داشته است (0001/0p<). نتیجه گیری: به طور کلی، یافته ها نشان داد که استئوآرتریت موجب افزایش بیان ژن BSPII و سطوح CPII بافت غضروف شده و ترکیبی از سلول+گلوکزآمین+تمرین مؤثرتر از تمرین، سلول و گلوکزآمین به تنهایی برای کاهش این شاخص ها و بهبود استئوآرتریت زانو در موش ها بود.

زمینه و هدف: سرطان پستان مهم ترین و رایج ترین بیماری در بین زنان است که دومین میزان مرگ و میر را بعد از سرطان ریه به خود اختصاص داده است. ماموگرافی دیجیتال تصویر گرفته شده با استفاده از اشعه x برای تجزیه و تحلیل، تفسیر و تشخیص می باشد. تشخیص خودکار سرطان پستان در تصاویر ماموگرافی یک وظیفه چالش برانگیز در بین سیستم های تشخیص به کمک کامپیوتر(CAD) می باشد. روش کار: در این مقاله یک راهکار برای تشخیص اتوماتیک سرطان پستان ارائه شده است. راهکار ارائه شده شامل 3 مرحله اصلی استخراج ناحیه پستان، حذف عضله پکتورال و طبقه بندی ویژگی های استخراج شده به دو دسته سرطانی و غیر سرطانی می باشد. یافته ها: برای قطعه بندی از روش آستانه گذاری اتسو و سپس حذف عضله پکتورال با استفاده از انتخاب پیکسل دانه و الگوریتم رشد ناحیه میسر شده است. در مرحله بعدی ماتریس هم وقوعی خاکستری تصویر(GLCM)که توصیف کننده بافت تصویر است ایجاد شده و 16 ویژگی از آن استخراج می شود. در نهایت طبقه بندی های مختلفی برای تفکیک ناحیه پستان به بافت های نرمال و سرطانی، آموزش داده می شوند. در نتایج به دست آمده نرخ تشخیص صحیح 100 درصد برای شبکه عصبی و3/96 درصد برای طبقه بندهای درخت تصمیم گیری(C5. 0, CHAID) بدست آمده است. نتیجه گیری: اعتبار سنجی راهکار ارائه شده در این مقاله با استفاده از داده های پایگاه mini-MIAS انجام شده است و نتایج با کار های قبلی انجام شده مقایسه شده است که نشان می دهد راهکار ارائه شده می تواند با اطمینان برای تشخیص سرطان پستان اعمال شود.

زمینه و هدف: سبک زندگی فعال یکی از عوامل اصلی در ارتقای سلامت می باشد. هدف پژوهش حاضر مدل سازی عوامل موثر بر توسعه ورزش به عنوان عامل مهم سلامت بانوان جمهوری اسلامی ایران بود. روش کار: در این پژوهش توصیفی-همبستگی که با رویکرد مدل معادلات ساختاری به روش میدانی انجام گرفت، تعداد 409 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن به روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و پایایی آن به روش ثبات درونی تایید شد. داده های جمع آوری شده به روش تی تک نمونه ای، آزمون فریدمن و مدل معادله ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS-20 و AMOS20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هر یک از عوامل سازمانی، محیطی و رفتاری بر توسعه ورزش بانوان جمهوری اسلامی ایران به عنوان عامل مهم سلامت تاثیر معنی داری دارد (05/0>p). همچنین مدل فرضی تحقیق بر توسعه ورزش بانوان جمهوری اسلامی ایران به عنوان عامل مهم سلامت دارای برازش مطلوب است. اما بین عوامل سازمانی، محیطی و رفتاری بر توسعه ورزش بانوان جمهوری اسلامی ایران به عنوان عامل مهم سلامت تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0> p). نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان دهنده اهمیت مولفه های سازمانی، رفتاری و محیطی بر توسعه ورزش بانوان جمهوری اسلامی ایران و تامین زیرساخت های لازم برای توسعه ورزش برای ارتقای سطح سلامت بانوان و نقش مسئولان را در به کارگیری این مولفه ها در توسعه سلامت و ورزش بانوان می طلبد.

زمینه و هدف: افزایش رهاسازی گلوکز کبدی به دلیل اختلال در عملکرد آنزیم های موثر در فرآیند گلوکونئوژنز کبدی از مشخصه های اصلی دیابت نوع 2 است. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر بیان گلوکز 6 فسفاتاز (G6Pase) در سلول های کبدی و همچنین سطوح گلوکز و عملکرد سلول های بتا در رت های دیابتی نوع 2 انجام بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، 16 رت نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 20± 220 گرم به طور تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی (8 = n) و گروه کنترل(8 = n) قرار گرفتند. رت ها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و بعد از 15 دقیقه تزریق STZ به مقدار 55 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. گروه تمرین مقاومتی 12 هفته، 5 جلسه در هفته در قالب 3 دوره 6 تکراری در هر جلسه تمرینات خود را انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، متغیرهای تحقیق اندازه گیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل، تمرینات مقاومتی به کاهش معنی دار گلوکز، عملکرد سلول های بتا و کاهش بیان G6Pase در سلول های کبدی منجر شد. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد نتایج حاصل از تحقیق حاضر تایید کننده نقش تمرین مقاومتی در بهبود تغییرات سطح گلوکز و عملکرد سلول های بتا و همچنین بیان ژن های گلوکونئوژنیک کبدی نسبت می باشد.

زمینه و هدف: دیابت قندی یک بیماری متابولیکی است که منجر به آسیب و عوارض جانبی در بافتهای بدن از جمله بافت بیضه میشود. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی، در این تحقیق اثر عصاره آبی میوه سماق بر آسیبهای بافت بیضه بررسی شد. روش کار: در این تحقیق از 30 موش نر بالغ به وزن 180 تا 230 گرم استفاده شد. موش ها به 5 گروه تفسیم شدند. به موشهای گروه کنترل هم حجم ماده تزریقی سرم فیزیولوژی تزریق شد. موشهای گروه دوم، با تزریق داخل صفاقی آلوکسان با دوز 120 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، دیابتی شدند. به موش _های گروه سوم، چهارم و پنجم علاوه بر تیمار مشابه گروه دوم، 100 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 4 هفته گاواژ گردید. در پایان دوره تیمار، بافت بیضه، عصاره با دوزهای 50 جدا شد و برای بررسیهای هیستولوژی آماده شد. نشان داد. در حالی که تیمار با عصاره (p<0/ یافتهها: وزن بدن در گروه دیابتی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی دار ( 05 وزن بافت بیضه در گروه دیابتی کاهش و در گروه های. (p<0/ منجر به افزایش معنیدار وزن بدن نسبت به گروه دیابتی شد ( 05 تحت تیمار با عصاره نسبت به گروه دیابتی افزایش نشان داد، اما تغییرات از نظر آماری معنیدار نبود. آزمایشهای بافت شناسی نشان داد که عصاره( 250 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) موجب بهبود عوارض جانبی ناشی از دیابت در بافت بیضه موش های دیابتی میشود. نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان میدهد که سماق در کاهش عوارض ناشی از بیماری دیابت موثر است.

زمینه و هدف: از آنجایی که تشخیص غدد سرطانی و بدخیم ریه با استفاده از روش های عکس برداری نظیر CT-Scan و بدون نیاز به نمونه برداری باعث کاهش ریسک پخش شدن ندول سرطانی می شود، بنابراین توسعه یک سیستم تشخیصی کامپیوتری جهت پردازش تصاویر و غدد ریوی و سپس طبقه بندی آن ها به دو دسته خوش خیم و بدخیم، در تشخیص زودهنگام سرطان ریه و نجات جان بیماران نقش بسزایی ایفا می کند. هدف از این پژوهش، دستیابی به دقت طبقه بندی بالاتر و در نتیجه دقت تشخیص بالاتر غده های بدخیم و خوش خیم می باشد. روش کار: در این پژوهش الگوریتم هایی که پیش از این برای طبقه بندی غدد ریوی استفاده شده، معرفی می شود و در نهایت الگوریتم پیشنهادی ارائه می شود. در الگوریتم پیشنهادی ابتدا تصاویر سی تی اسکن ریه پیش پردازش شده و سپس به وسیله کانتور فعال چن-وسه، ناحیه ندول استخراج می شود. از ناحیه قطعه بندی شده، ویژگی های هیستوگرام، بافت و هندسی استخراج می شود. سپس این ویژگی ها با استفاده از دو طبقه بند SVM و KNN، ندول های ریوی را به دو دسته خوش خیم و بدخیم طبقه بندی می کنند. یافته ها: نتایج حاصل از پیش پردازش های اعمالی بررسی می گردد. سپس تصاویر پیش پردازش شده توسط الگوریتم چن-وسه قطعه بندی شده و ناحیه استخراج شده و تحت الگوریتم های استخراج ویژگی قرار گرفته و 25 ویژگی مختلف بافتی و هندسی برای هر غده از این نواحی استخراج می گردد. در مرحله آخر، توسط داده های استخراج شده، طبقه بند های SVM و KNN اقدام به طبقه بندی غدد می کنند. معیارهای دقت، حساسیت و میزان اختصاصی بودن در طبقه بند برتر % 8/90، % 100 و 89% بدست می آید. نتیجه گیری: این روش علاوه بر دقت بالا در تشخیص، روشی کم هزینه و کم خطر نیز می باشد. روش پیشنهادی بخاطر دارا بودن حساسیت بسیار بالا و همچنین دارا بودن مقادیر مطلوب دو معیار دقت و میزان اختصاصی بودن و تعداد پایین ویژگی های مورد استفاده جهت طبقه بندی، بعنوان یک روش کارآمد و مناسب جهت طبقه بندی غدد ریوی پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: دیابت و آسیب به بافت های مختلف از جمله بافت عصبی یکی از مشکلات جوامع مختلف می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر تمرین هوازی و مصرف ال کارنیتین بر آنزیم های میتوکندریایی Malonyl-CoA و CPT2 در هیپوکامپ رت های دیابتی بود. روش کار: برای انجام تحقیق تجربی حاضر 45 سر رت نژاد ویستار 250 تا 300 گرمی، از مرکز انستیوتو پاستور تهران تهیه و به طور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند. گروه های دیابتی با تزریق 55 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن STZ به صورت زیر صفاقی دیابتی شدند. گروه های مکمل نیز رت ها روزانه 100 میلی گرم ال کارنیتین به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته انجام شد که هفته اول با سرعت 10 متر بر دقیقه به مدت 20 دقیقه و شیب صفر درجه شروع و در انتهای هفته ششم به سرعت 20 متر بر دقیقه، مدت 40 دقیقه و شیب 5 درجه رسید. متغیرهای تحقیق 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین به وسیله دستگاه الایزا و در بافت هیپوکمپ اندازه گیری شدند. از روش آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: در تحقیق حاضر تاثیر افزایشی تمرین هوازی و مصرف ال کارنیتین بر میزان CPT2 میتوکندری بافت هیپوکمپ مشاهده شد (008/0=p). با این حال تفاوت معنی داری در میزان Malonyl-CoA میتوکندری بافت هیپوکمپ رت های دیابتی در نتیجه تمرین هوازی و مصرف ال کارنیتین مشاهده نشد (272/0=p). نتیجه گیری: با توجه تاثیر تمرین هوازی و مکمل ال کارنتیتن به تنهایی و در تعامل با هم، استفاده از آن ها با مشورت پزشک به افراد دیابتی توصیه می شود.

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی شدید باعث تولید رادیکال های آزاد و آسیب های ناشی از استرس اکسایشی می شود. مکمل های آنتی اکسیدانی می تواند یکی از راه های مناسب برای محافظت در برابر این پدیده باشد. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثر آلیوم ساتیوم همراه با چهار هفته تمرین فزاینده بر پاسخ برخی عوامل اکسیداتیو به یک جلسه تمرین حاد در کشتی گیران خوب تمرین کرده بود. روش کار: تعداد 20 نفر از کشی گیران خوب تمرین کرده، پس از اخذ رضایتنامه کتبی بصورت تصادفی به دو گروه همگن، تمرین با مکمل آلیوم ساتیوم، تمرین با دارونما» تقسیم شدند. مصرف مکمل آلیوم ساتیوم (هر روز سه عدد) در طول چهارهفته همراه با تمرینات فزاینده بود. خونگیری طی چهار مرحله (در پیش آزمون و پس آزمون در قبل و بلافاصله بعد از یک جلسه تمرین) انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون t زوجی استفاده شد. یافته ها: مقایسه اختلاف میانگین های تغییرات شاخص سوپراکسیددیسموتاز و مالون دی آلدیید در پاسخ به یک جلسه تمرین حاد، قبل و پس از دوره مکمل گیری، به ترتیب افزایش (05/0≤ p) و کاهش معناداری (05/0≤ p) را در هر دو گروه مکمل و شبه دارو و تغییرات آنتی اکسیدان تام کاهش معناداری (05/0≤ p) را فقط در گروه شبه دارو نشان داد. همچنین در مقایسه بین گروهی تغییرات شاخص سوپراکسیددیسموتاز و مالون دی آلدیید در مرحله پس از دوره مکمل گیری، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده شد(05/0≤ p). ولی تغییرات در شاخص آنتی اکسیدان تام تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0≥ p). نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که مصرف مکمل آلیوم ساتیوم در ورزش های فزاینده سبب کاهش شاخص های اکسیدانت و افزایش شاخص های آنتی اکسیدانت می شود.

زمینه و هدف: در حال حاضر بتالاکتام ها به عنوان داروی انتخابی در درمان عفونت های اسینتوباکتر بومانی مقاوم به چند دارو استفاده می گردد، هرچند مقاومت به این عوامل رو به افزایش می باشد. این باکتری با مکانیسم های مختلف از جمله تولید بتالاکتامازها به این داروها مقاومت نشان می دهند. متالوبتالاکتاماز دارای تیپ های مختلفی می باشند که غالبا پلاسمیدی بوده و در بین آن ها blaVIM و blaNDMاز همه بارزتر هستند. این مطالعه با هدف بررسی مقاومت دارویی و فراوانی ژن های blaVIM و blaNDM در اسینتوباکتر بومانی های ایزوله شده از بیماران شهر های اصفهان و شهرکرد به روش مولکولی اجرا گردید. روش کار: این مطالعه مقطعی برروی 500 نمونه بالینی اعم از خون، زخم، ادرار و مجاری تنفسی جمع آوری شده از 3 بیمارستان شهر های اصفهان (الزهرا و کاشانی) و شهرکرد (کاشانی) طی مدت یک سال از فروردین 1397 تا فروردین 1398 انجام گردید. پس از جمع آوری نمونه ها با استفاده از روش های کشت و بیوشیمیایی گونه اسینتوباکتر بومانی شناسایی گردید. سپس تست حساسیت آنتی بیوتیکی بر روی این ایزوله ها با روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستور CLSI انجام گردید. در نهایت برای بررسی فراوانی ژن های blaVIM و blaNDM با استفاده از پرایمرهای اختصاصی PCR انجام شد. یافته ها: مقاومت آنتی بیوتیکی در 100 ایزوله اسینتوباکتر بومانی به ترتیب مربوط به آنتی بیوتیک های: سفی پیم (97%)، سفتریاکسون (95%)، آمیکاسین (95%)، ایمی پنم (76%)، پیپراسیلین-تازوباکتام (70%)، مروپنم (69%)، جنتامایسین (63%)، توبرامایسین (56%)، تتراسایکلین (51%)، آمپی سیلین-سولباکتام (49%) و کمترین مقاومت مربوط به پلی میکسین B به دست آمد. نتایج PCR نشان داد که به ترتیب 17% و 20%، سویه ها حامل ژن های blaVIM و blaNDMمی باشند. نتیجه گیری: افزایش میزان شیوع بیمارستانی اسینتوباکتر بومانی، لزوم طراحی برنامه های حفاظتی نظیر کنترل عفونت های ایجاد شده در بخش مراقبت های ویژه را خاطرنشان می کند. همچنین با استفاده از روش های مولکولی می توان این باکتری ها را شناسایی و ویژگی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها را تعیین کرد و متناسب با آن آنتی بیوتیک ها را تجویز نمود.