بلورشناسی و کانی شناسی ایران
سال:1390 | دوره:19 | شماره:2 |تعداد مقالات:19

واکنش محلول مس (II) نیترات با پیریدین-2، 6-دی کربوکسیلیک اسید (pydcH2) و 2، 2'-بای پیریدین (2, 2'-bipy)، منجر به تشکیل کمپلکس [Cu (C7H4NO4) (C10H8N2) (H2O)] NO3.H2O و یا [Cu (pydcH) (2, 2'-bipy) (H2O)] NO3.H2O شد. این کمپلکس در سیستم بلوری تری کلینیک و گروه فضایی p1 با دو مولکول در یکا یاخته متبلور می شود. پارامترهای سلول واحد برای این کمپلکس عبارت اند از: a=7.0438 (6) Å، b=11.3215 (10) Å، c=12.9148 (9) Å، a=107.498 (4)o، b=94.557 (5)o و g=104.325 (5)o. مقدار R نهایی آن 0.03 برای 3601 بازتاب مشاهده شده است. کمپلکس کاتیونی شامل کاتیون مس (II) شش کوئوردینه با آرایش هشت وجهی واپیچیده است که در آن پیوند Cu1—O4 با طول برابر 2.5491 (16) Å به طور بارزی از طول های دیگر بلندتر است. همچنین برهم کنش C=O… p بین گروه های عامل C=O از گروه های کربوکسیلات با فاصله 3.498 (2) Å مشاهده می شود. افزون بر آن، پیوندهای هیدروژنی O—H…O و N—H…O منجر به تشکیل موتیف های R22 (12) و C22 (12) می شود. در ساختار بلوری طیف گسترده ای از برهم کنش های غیر کووالانسی پیوندهای هیدروژنی (O—H…O، N—H…O و C—H…O)، برهم کنش های انباشتگی p-p (با فاصله بین صفحات 3.5193 (13) Å و 3.6876 (13) Å و C=O…p باعث پایداری ساختار بلوری شده و با متصل کردن اجزای متفاوت به یکدیگر، تشکیل سه بعدی ابرمولکولی می دهند.

ترکیبات باز شیف جدید N- (3, 4-dimethoxybenzylidene) -4-methoxyaniline (1) و  N- (3, 4-dimethoxybenzylidene) -4-methoxyaniline (2) تهیه شده و به کمک روشهای تجزیه عنصری و طیف سنجی FT-IR موردشناسایی قرار گرفتند. ساختارهای بلوری 1 و 2 به کمک تکنیک پراش پرتو ایکس شناسایی شدند. ترکیب 1 به صورت سیستم منوکلینیک و گروه فضایی P21 با دو مولکول مستقل (A و B) با داده های ساختار بلوری  a=14.8198 (4) b=7.1656 (2) c=13.2982 (4) Å b=103.289 (2)o V=1374.36 (7) Å3 Z=4 و ترکیب 2 به صورت سیستم منوکلینیک و گروه فضایی P21/n با داده های ساختار بلوری a=16.5638 (6) b=7.3546 (2) c=12.7449 (4) Å b=106.021 (4)o V=1492.28 (9) Å3 Z=4 متبلور می شوند.

در این مقاله روش ساده ای برای تهیه نانوذرات نقره ارائه شده است. نانوذرات نقره در اثر کاهش شیمیایی نیترات نقره در حضور تترابوتیل تیتانات (C16H36O4Ti, TNBT)، پودر قلع فلزی به عنوان عامل کاهشی و آب در دمای اتاق ساخته شده اند. ریزساختار و میانگین اندازه ذرات به دست آمده به کمک میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، پراش پودری پرتو- (XRD) X و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی گردید. با این روش، نانوذرات نسبتا کروی شکل با میانگین قطر 17±0.6 نانومتر به دست آمد. نانوذرات نقره پراکنده شده در ترکیب (1:1) THE-DMF نوار پهنی را در ناحیه دیدگانی-فرابنفش نشان می دهد.

سنگ های نیمه عمیق شمال شهرکرد واقع در جنوب غربی ایران، در پهنه زمین ساختی سنندج- سیرجان به صورت دایک های بازی رخنمون یافته اند. ترکیب این سنگ ها دولریتی بوده و دارای بافت های ویژه ای همچون اینترگرانولار، اینتر سرتال، افیتیک و پوئی کلیتیک هستند. کانی های اصلی تشکیل دهنده دولریت ها عبارتند از پلاژیوکلاز و کلینوپیروکسن و دیگر کانی های موجود در آن ها از کانی های ثانویه از جمله سریسیت، کلریت، کلسیت و به میزان کمتر اپیدوت، زوئیزیت، اسفن و کانی های فرعی مثل آپاتیت، مگنتیت، تیتانومگنتیت و ایلمنیت تشکیل شده اند. کلینوپیروکسن های موجود در دولریت ها، شامل اوژیت و دیوپسید به صورت فازهای کانیایی جداگانه و یا تنوع ترکیبی از اوژیت در مرکز تا دیوپسید در حاشیه یک فاز دیده می شوند. شواهد ژئوشیمیایی و کانی شناسی دلالت بر ماهیت تولئیتی دایک های منطقه دارد. بر اساس نمودارهای جدایشی محیط های ژئوتکتونیکی مبتنی بر شیمی کانی کلینوپیروکسن، سنگ های نیمه عمیق مورد بررسی در یک محیط کشش متعاقب فرورانش تشکیل شده اند. بر این اساس، می توان ماگماتیسم مورد بررسی در این منطقه را به فاز کوهزایی سیمرین میانی تا فوقانی به سن ژوراسیک فوقانی تا کرتاسه تحتانی نسبت داد که سنگ های نیمه عمیق به مراحل انتهایی این رخداد وابسته اند.

در این پژوهش نانوبلورک های ابررسانای (0<d<1) YBa2Cu3O7-d، به روش مکانوشیمیایی ساخته شدند. این ترکیب با استفاده از پودرهای BaCO3، Y2O3، CuO پس از 5 ساعت آسیاکاری در دستگاه آسیای SPEX 8000 با نسبت وزنی ده به یک گلوله به پودر و گلوله های فولادی به قطر 11 mm و سپس گرمادهی به مدت 4 ساعت در دمای 850oC شکل گرفت. به منظور تشکیل کاملتر فاز ابررسانا، مرحله تفجوشی همراه با اکسی‍ژن دهی روی نمونه ها انجام شد. سپس سرامیک های xMnO2+(1-x) YBa2Cu3O7-d (x=0, 0.005, 0.01, 0.015, 0.02) ساخته شدند، و دمای گذار آنها به روش چارسوزنی اندازه گیری شد. دمای گذار ابررسانایی نمونه های نهایی با x=0, 0.005, 0.01 برابر با 83K به دست آمد و برای نمونه های با x>0.015 خاصیت ابررسانایی از بین می رود.

منطقه مورد بررسی در شمال شرق سبزوار (استان خراسان رضوی) و در غرب سلطان آباد واقع است. در این منطقه یک مجموعه دگرگونی شامل سنگ های رخساره شیست سبز، شیست آبی، آمفیبولیت و اکلوژیت (؟) برونزد دارند. توده گنیسی در بخش میانی این مجموعه (کوه چیلی) قرار دارد. تغییراتی از لحاظ پروتولیت و شدت برگوارگی در این توده وجود دارد. شواهد صحرایی، ژئوشیمی سنگ، داده های سال سنجی و شرایط فشار دگرگونی تقریبا مشابه گنیس ها با شیست های آبی (گنیس: P=10.9 Kb و شیست آبی: P=11-14 Kb) بیانگر آن است که پروتولیت گنیس ها، سری های تفریق یافته از پوسته اقیانوسی هستند که با حرکت رو به شمال خرده قاره ایران مرکزی همراه با سری های مافیک حوضه اقیانوسی سبزوار (شیست های آبی) دستخوش دگرگونی زون فرورانش در ائوسن بالایی شده اند.

معدن بندان اصلی ترین ذخیره کرومیتی در زون جوش خورده سیستان (شرق ایران) است. توده های کرومیتی به صورت ساختارهای ورقه ای تا عدسی شکل تظاهر داشته و با پریدوتیت های گوشته ای بیشتر دونیتی تا هارزبورژیتی میزبانی می شوند. رابطه کرومیتیت- سنگ میزبان مشابه با کرومیت های نوع آلپی با حضور یک غشای دونیتی پیرامون توده های کرومیتی مشخص می شود. کرومیت ها بیشتر بافت توده ای تا افشان و نیز برشی دارند. شیمی کرومیت ها میزان TiO2 کم (کمتر از 0.2 درصد وزنی) در گستره کرومیت های افیولیتی نشان داده و نسبت Cr/Fe بیشتر از 2 است. مقدار (Cr#=Cr×100/ (Cr+Al)) Cr# در گستره تقریبی 50 تا 52 آن ها را در گروه کرومیت های Al- بالا قرار داده و ترکیب محاسباتی شیمی ماگما مادر با میزان Al2O3 و نسبت FeO/MgO به ترتیب حدود 15 تا 16 درصد وزنی و 1.1 تا 1.2 اشاره به سرشت نوع MORB (Mid-ocean ridge basalt) دارد. با اینکه درباره خاستگاه ژئودینامیکی کرومیت های Al- بالا تردید وجود دارد ولی بنابر شواهد سنگ شناسی- ژئوشیمیایی در توالی گوشته- پوسته افیولیتی، امکان ارتباط فرایند تشکیل کرومیت به جایگاه بالای زون فرورانش وجود دارد.

محیط های زمین ساختی ارائه شده توسط پژوهشگران مختلف برای تعیین محیط زمین ساختی کمربند آتشفشانی- پلوتونیکی ارومیه- دختر شامل حاشیه قاره ای فعال، ریفت و پسا برخوردند. ولی به طور کلی بررسی های ژئوشیمی و زمین ساختی، وابستگی این مجموعه را به حاشیه های قاره ای فعال نشان می دهند. سنگ های آندزیت بازالتی، آندزیت، تراکی آندزیت، تراکی داسیت، داسیت و ریولیت های شمال شرق نراق واقع در کمان ماگمایی ارومیه- دختر با سن ائوسن از نظر ژئوشیمی عناصر اصلی و نادر همبستگی هایی را با جزایر قوسی آتشفشانی نشان می دهند. این سنگ ها در مقایسه با سنگ های جزایر قوسی مانند ماریانا و حاشیه قاره ای فعال مانند آند در گستره حد واسط بین این دو گروه سنگی قرار می گیرند. شرایط ویژه زمین ساختی و ضخامت کم پوسته ایران مرکزی حین فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر آن، منجر به تشکیل سنگ هایی با همبستگی ژئوشیمیایی جزایر قوسی در منطقه شمال شرق نراق شده است.

یکی از نواحی ایران که تحت تاثیر پدیده نوظهور گرد و غبار به دلیل شرایط خشکسالی های اخیر قرار گرفته، است استان خوزستان است. تداوم این توفان ها سبب بروز اثرهای نامطلوب زیستی و بروز خسارت های فراوان در زمینه های کشاورزی، صنعتی، حمل و نقل و سیستم های مخابراتی شده است. با توجه به عدم شناخت کافی از ویژگی های فیزیکی و شیمیائی ذرات تشکیل دهنده گرد و غبار در ایران، لزوم یک بررسی جامع و سیستماتیک روی این پدیده در کشور کاملا احساس می شد. امروزه علاوه بر تعیین شاخص های ژئوشیمیایی ذرات گرد و غبار به منظور تعیین خاستگاه احتمالی ذرات، استفاده از بررسی های ایزوتوپی در تعیین خاستگاه توفان های گرد و غبار نیز به طور چشمگیری افزایش یافته است. یکی از این روش های ایزوتوپی روش ایزوتوپی سری U-Th-Pb می باشد. لذا در این تحقیق به منظور تعیین منشا سرب موجود در گرد و غبار و نیز تعیین خاستگاه احتمالی مواد همراه دیگر، 26 نمونه از نمونه های گرد و غبار خوزستان به روش ICP-MS برای تعیین ایزوتوپ های سرب مورد بررسی قرار گرفتند. ترکیب ژئوشیمیایی سرب و ایزوتوپ های وابسته به آن نشان می دهد که میانگین سرب در نمونه ها 10.95 ppm است که از استانداردهای موجود بالاتر بوده و مقدار ایزوتوپ های مختلف آن با ذرات در حد PM2.5 بیشتر است. همچنین مقایسه نسبت های ایزوتوپی سرب (206 Pb/204 pb, 207 pb/204 pb, 208 pb/204 pb, 207 pb/206 pb) با میانگین این نسبت ها در پوسته فوقانی، ماهیت متفاوت این نسبت ها در گرد و غبار خوزستان را با ترکیب پوسته نشان می دهد. به طور کلی از مقایسه داده های به دست آمده در این پژوهش با داده های دیگر سرب محیط های طبیعی، نشان می دهد که یک ناهمانندی در نسبت های ایزوتوپی گرد و غبار خوزستان با محیط های یاد شده وجود دارد. این پیچیدگی می تواند احتمالا به خاستگاه انسان زاد متفاوت دیگری از جمله فعالیت های نفتی وابسته باشد.

پراش پرتو ایکس (XRD) از دیرباز برای شناسایی نوع کانی های رسی مورد استفاده قرار گرفته است. استفاده از این فناوری در شناخت رفتار ریزساختاری خاک های رسی نیز بسیار مفید است. از آنجا که شدت و موقعیت قله های پراش پرتو ایکس کانی های رسی متناسب با چگونگی قرارگیری پولک ها و تغییر در ضخامت لایه دوگانه آنها تغییر می کند، این روش می تواند تا حدود زیادی بازگوکننده تغییرات رفتاری خاک های رسی در شرایط مختلف زیست محیطی باشد. به این منظور، این مقاله به بررسی تاثیر ظرفیت و غلظت کاتیون ها بر نتایج پراش پرتو ایکس کانی رسی اسمکتیت (از دیدگاه ریزساختاری) و تناسب آن با چگونگی رسوب گذاری و تغییرات نفوذپذیری خاک (که معرف رفتار خاک از دیدگاه درشت ساختاری است) می پردازد. کاتیون های مورد استفاده در این پژوهش، کاتیون سدیم به صورت نمک های NaCl و Na2CO3 به عنوان کاتیون تک ظرفیتی و کاتیون های کلسیم و سرب به صورت نمک های CaCl2 و Pb(NO3)2 به عنوان کاتیون های دو ظرفیتی بوده است. همچنین این تغییرات در مورد سرب افزوده شده به نمونه اسمکتیت حاوی درصدهای مختلف کلسیت (CaCO3) نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده آن است که بر اثر برهم کنش نمک با کانی رسی، موقعیت و شدت قله اصلی رس ثابت نمی-ماند. این در حالی است که ساختار این نمونه ها بر حسب ظرفیت و غلظت نمک موجود در ساختار خاک، به طور محسوسی تغییر می کند. به طور کلی می توان گفت با چشم پوشی از واکنش های پیچیده عوامل موجود در خاک- الکترولیت تعلیقی، حضور غالب یک کاتیون در ساختار خاک سبب تغییر در ساختار خاک می شود که این تغییر از دیدگاه ریزساختاری (XRD) و نیز درشت ساختاری (مانند رسوب گذاری) قابل تشخیص است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که حضور کربنات در افزایش ظرفیت خاک میانگر بیش از حضور یون بی کربنات در افزایش پتانسیل سطحی رس در فرایند برهم کنش خاک- آلاینده تاثیرگذار است.

بهبود ساخت الکترود کار (Ag+CNTs) در باتری های Li-Ion به منظور تسهیل در انتقال بار و استحکام مکانیکی آن در اینجا آمده است. استفاده از فوم (ابر) نقره با تخلخل نانومتری و رسوب نانولوله های کربنی به درون آن ها با روش الکتروفورز باعث افزایش سطح ویژه الکترود و اتصال با دوام نانولوله ها به شبکه نقره ای در چرخه های متعدد عملکرد باتری می شود.

منطقه مورد بررسی، در استان کرمان و 10 کیلومتری شمال رابر قرار دارد. این منطقه از لحاظ زمین شناختی در بخش شرقی نوار دهج- ساردوئیه که خود بخشی از مجموعه ماگمایی ارومیه - دختر واقع شده است. دایک های مورد بررسی، به درون سنگ های آذرآواری ائوسن و واحدهای رسوبی پلیوسن نفوذ کرده اند. بررسی های سنگ شناسی مبین ترکیب آندزیتی این سنگ هاست. از لحاظ کانی شناسی این سنگ ها شامل پلاژیوکلاز، هورنبلند، بیوتیت و کلینوپیروکسن هستند. درشت بلورهای پلاژیوکلاز دارای بافت های غیرتعادلی چون منطقه بندی نوسانی و بافت غربالی اند. کانی های هورنبلند و بیوتیت، تحت تاثیر فرآیند کدر قرار گرفته اند. بافت های مهم این دایک ها به صورت هیالوپورفیری، میکرولیتیک پورفیری و جریانی دیده می شوند. بر اساس بررسی های ژئوشیمیایی، این سنگ ها از لحاظ LREE در مقایسه با HREE، غنی شدگی دارند. فقدان بی هنجاری مشخص Eu در الگوی عناصر نادر خاکی، نشان دهنده شرایط اکسایش ماگما طی تبلور است. این ویژگی ها شاخصه سنگ های وابسته به سری ماگمایی آهکی- قلیایی است که در یک محیط کمان آتشفشانی تشکیل شده اند.

سنگ های آتشفشانی و توده های نیمه عمیق ائوسن- الیگوسن مسجد داغی در 35 کیلومتری شرق جلفا و در کنار رود ارس واقع شده اند. این منطقه از نظر زمین شناسی ساختاری بخشی از زون البرز باختری– آذربایجان است. سنگ های آتش فشانی از نوع ریولیت، داسیت تا تراکی اندزیت و سنگ های نیمه عمیق شامل مونزونیت پورفیری تا دیوریت پورفیری هستند. غنی شدگی از عناصر LREE و LILE نسبت به HREE و HFSE، بیهنجاری منفی از عناصر Ti, Ta و Nb و نسبت های بالای Ba/Nb و Ba/Ta همراه با نمودارهای جداکننده محیط زمین ساختی بیانگر شکل گیری این سنگ ها در محیطی وابسته به فرورانش در یک حاشیه فعال قاره ای است. ویژگی های ژئوشیمیایی نمونه ها، SiO2>%57، MgO<%3، میزان پایین Y و ‎‎(Y<13 and Yb<1.4) Yb نسبت های Sr/Y>40 و La/Yb>20 حاکی از شکل گیری آن ها از ماگمای آداکیتی پر سیلیس در منطقه است. این شواهد همراه با موقعیت نمونه ها در نمودارهای ژئوشیمیایی نشان می دهد که سنگ های مورد بررسی احتمالا از ذوب پوسته اقیانوسی با ترکیب اکلوژیت و آمفیبولیت گارنت دار حاصل شده اند.

سنگ های آتشفشانی مورد بررسی در جنوب سراب، و در شمال کوه بزقوش واقع شده اند، که شامل روانه های آندزیت های پورفیری، گدازه های تراکی آندزیتی همراه با توف می شوند و در شمال منطقه با رسوب های جوان کواترنر پوشیده شده اند. این سنگ ها دارای درشت بلورهایی از آنالسیم، الیوین، پیروکسن و پلاژیوکلازند. بافت اصلی این سنگ ها، پورفیری با زمینه اینترسرتال است. با توجه به آنالیزهای شیمیایی، سنگ های منطقه مورد بررسی، در گستره تراکی آندزیت و فنولیت تفریتی قرار می گیرند. همچنین این سنگ ها دارای ماهیت پتاسیم قلیایی بالا تا شوشونیتی با ویژگی های پرآلومینیوم هستند. بر اساس بررسی های انجام شده آنالسیم این سنگ ها اولیه بوده و به طور مستقیم از تبلور ماگما حاصل شده اند. سنگ های شمال غربی بزقوش به طور مشخصی، غنی شدگی از عناصر LILE (مثلا U, Tb, Ba, Rb ,K) را نشان می دهند. غنی شدگی عناصر ناسازگار K و Rb و بیهنجاری منفی Ti و Nb در این سنگ ها بیشتر با گدازه های حاصل از پوسته زیرین سازگار است. نمودارهای عنکبوتی و الگوی عناصر REE نشان می دهد که سنگ های این منطقه از یک خاستگاه یکسان به وجود آمده اند. غنی شدگی این عناصر می تواند به دگرنهادی گوشته یا آلایش پوسته قاره ای وابسته باشد. با این وجود بی هنجاری منفی Nb, Ta (TNT) و Tb و نیز با در نظر گرفتن احتمالی فرورانش نئوتتیس در منطقه، به احتمال زیاد غنی شدگی عناصر ناسازگار می تواند نتیجه تاثیر فرورانش بر منابع گوشته ای باشد. بر اساس بررسی عناصر REE، ماگماهای مادر سنگ های مورد بررسی احتمالا از یک خاستگاه گارنت لرزولیتی فلوگوپیت دار با درجه ذوب بخشی کم 4 تا 6 درصد، تحت فشار 30 تا 35 کیلوبار و در عمق 90 تا 100 کیلومتری ریشه گرفته است.

اکسایش کانی های سولفیدی موجود در زغال سنگ و باطله های معدنی آن منجر به تشکیل زهاب اسیدی معدن می شود. تبخیر، اکسایش، رقیق شدگی و خنثی سازی زهاب اسیدی تولید شده باعث تشکیل کانی های ثانویه خواهد شد. این کانی ها به دلیل گستردگی زیاد سطحی توان ذخیره سازی سولفات و بسیاری از فلزات را دارند. برای بررسی های کانی شناسی و ژئوشیمی کانی های زیست محیطی تشکیل شده از محل انباشت باطله کارخانه زغال شویی وطنی و معدن زغال سنگ گلندرود نمونه برداری شد. بر اساس نتایج پراش پرتوی ایکس کانی های اپسومیت، هگزاهدریت، ژیپس، هالیت، گوتیت، هماتیت، دولومیت، سیدریت، کائولینیت، مونت موریویلونیت، ایلیت و کوارتز در فاز اصلی و ژاروسیت در فاز فرعی شناسایی شدند. نتایج تجزیه ژئوشیمیایی حاکی از غنی شدگی MgO و SO3 و عناصر جزئی Co, Cr, Pb و Rb در کانی های ثانویه نسبت به نمونه معدن زغال و باطله هاست. از طرفی عناصر جزئی Ni, Zn, Pb, Cu, Cr و Co در کانی های زیست محیطی نسبت به میزان کلارک و میانگین زغال سنگ های چین، آمریکا و جهان غنی شدگی دارد. کاتیون ها و آنیون های موجود در زهاب های معدنی باطله ها بر اساس نمودار گیبز از خاستگاه سنگ مادری است. بنابر مدل اشباع شدگی هیدروژئوشیمیایی، در زهاب های باطله کارخانه زغال شویی کانی های گوتیت، هیدروکسیدهای آهن، کلسیت و دولومیت در حال اشباع و سولفات های آهن مانند ملانتریت و ژاروسیت تحت اشباع هستند.

توده گرانیتوئیدی رودره در جنوب بیرجند در کنار دیابازهای کرتاسه فوقانی رخنمون دارد. ترکیب سنگ شناسی آن شامل تونالیت تا گرانودیوریت و گرانیت است. کانی های مهم سازنده، عبارتند از پلاژیوکلاز، کوارتز، فلدسپار قلیایی، هورنبلند و بیوتیت. شواهد عدم تعادل نظیر منطقه بندی نوسانی در پلاژیوکلازها، خوردگی حاشیه هورنبلند و حضور ادخال هایی از پلاژیوکلاز درون بعضی از بلورهای ارتوز مشاهده می شود. گرانیتوئید رودره آهکی- قلیایی، پتاسیم پایین تا متوسط، متاآلومین تا اندکی پرآلومین و دارای خاستگاه آذرین (I) است. این سنگ ها تهی شدگی عناصر با شدت میدان بالا نظیر Nb، Ti، P، Y، Yb و تا حدودی Ta را نشان می دهند که بیانگر وابستگی آن ها به جایگاه زمین ساختی وابسته به فرورانش است. بی هنجاری منفی یاد شده می تواند ناشی از آغشتگی و آمیزش ماگما با مواد پوسته ای حین صعود و جایگزینی آن در مناطق فرورانش باشد. این سنگ ها دارای غنی شدگی عناصر نادر خاکی سبک (LREE)، فقیرشدگی عناصر نادر خاکی سنگین (HREE) و بی هنجاری منفی کم (Eu/Eu*=0.71-0.97) Eu هستند. غنی شدگی نمونه ها از LREE و فقیرشدگی آن ها از HREE نیز بیانگر ماگماتیسم نفوذی متاآلومین نوع I کمان های آتشفشانی حاشیه قاره ها است. اختصاصات مذکور می تواند بیانگر منشا گرفتن ماگما از پوسته اقیانوسی فرورانده شده و گوه گوشته ای دگرنهاد روی آن، حاصل فرایند تبلور تفریقی و نیز هضم و آلایش ماگما با مواد پوسته ای و باقی ماندن عناصر نادر خاکی سنگین در سنگ منشا باشد. نمودارهای جداکننده محیط های زمین ساختی نیز جایگاه گرانیتوئیدهای کمان آتشفشانی (VAG) و غنی شدگی زون فرورانش را برای آن تایید می کند. سنگ های گرانیتوئیدی رودره دارای Sr پایین (110-261ppm) و نسبتSr/Y پایین بوده و در نمودار Sr/Y نسبت بهY ، اغلب آن ها در گستره سنگ های آهکی- قلیایی معمولی قرار می گیرند و با آداکیت ها تفاوت دارند.