مطالعات راهبردی ورزش و جوانان
سال:1399 | دوره:19 | شماره:50 |تعداد مقالات:18

هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ارزیابی عملکرد ادارات کل ورزش و جوانان استان های کشور می باشد. نوع تحقیق توصیفی است و به روش میدانی انجام شده است. این مطالعه جز مطالعات ترکیبی است. جامعه آماری این مطالعه در بخش کیفی شامل خبرگان اجرایی و علمی و در بخش کمی کارشناسان دفاتر ارزیابی عملکرد (439 نفر) بود که با روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان از میان آنها تعداد 205 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. اطلاعات مورد نیاز نیز از دو روش کتابخانه ای و میدانی با ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری گردید و برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش کلایزی و در بخش کمی از آزمون های تحلیل مسیر و فریدمن استفاده شد. با توجه به نتایج تحقیق، برای ارزیابی عملکرد ادارات کل ورزش و جوانان باید از هفت بعد ورزش قهرمانی، همگانی، بانوان، جوانان، مالی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات استفاده کرد. تحلیل داده ها همچنین نشان داد که ورزش قهرمانی به علت ملموس بودن نتایج آن مانند مقام های کسب شده در اولویت قرار دارد. از طرفی ورزش موضوعی است که هم خودش می تواند درآمد زا باشد و هم نیاز زیادی به منابع مالی دارد و بر همین اساس بعد مالی بعد از بعد ورزش قهرمانی و قبل از ابعاد ورزش همگانی، ورزش بانوان و حتی امور جوانان در اولویت دوم قرار دارد. ابعاد ورزش همگانی، ساماندهی امور جوانان، ورزش بانوان، منابع انسانی و فناوری اطلاعات در رتبه های بعدی این لیست قرار دارند.

ویژگی های روانشناختی، از مهم ترین شاخص های تعیین موفقیت ورزشی است. پژوهش های متعددی به نقش متغیرهای روانشناختی از جمله تعارض کار-خانواده، فشار روانی ادراک شده و سرمایه روانشناختی در پیش بینی موفیت ورزشی ورزشکاران پرداخته است. هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش تعارض کار-خانواده، فشار روانی ادراک شده و ابعاد سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوشبینی و تاب آوری) در پیش بینی موفقیت و شکست ورزشی ورزشکاران حرفه ای می باشد. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه ورزشکاران حرفه ای رشته های مختلف ورزشی در سطح استان خوزستان در سال 1397 می باشد که نمونه ای شامل 240 ورزشکار حرفه ای به روش نمونه گیری هدفمند (120 موفق و 120 ناموفق) در پژوهش حاضر شرکت یافتند. از شرکت کنندگان خواسته شد که به پرسشنامه «تعارض کار-خانواده» کاریکسی (2003)، «مقیاس استرس ادراک شده» کوهن و همکاران (1983) و پرسشنامه «سرمایه روانشناختی» لوتانز و همکاران (2007) پاسخ دهند. فرضیه های پژوهش با استفاده از روش تحلیل ممیز همزمان و گام به گام مورد آزمون قرار گرفت. نتایج به دست آمده با روش تحلیل ممیز همزمان، فرضیه پژوهش مبنی بر پیش بینی موفقیت و شکست ورزشی بر اساس تعارض کار-خانواده، فشار روانی ادراک شده و ابعاد سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوشبینی و تاب آوری) را تایید کرد (ضریب پیش بینی برابر 717/0). همچنین، نتایج تحلیل تمیز با روش گام به گام نشان داد که متغیرهای خوشبینی، خودکارآمدی، امیدواری، تعارض کار-خانواده و تاب آوری قوی ترین پیش بین های موفقیت و شکست ورزشی ورزشکاران حرفه ای هستند (ضریب پیش بینی برابر 719/0). بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که وضعیت خانوادگی، استرس ادراک شده و سرمایه روانشناختی فرد نقش مهمی در موفقیت ورزشی ورزشکاران دارد. لذا جهت موفقیت ورزشی و افزایش سرمایه روانشناختی پیشنهاد می گردد که ورزشکاران به یادگیری مهارت های کنترل استرس حین تمرین بپردازند و آگاهی خانواده ها از ورزش قهرمانی ارتقا یابد.

هدف این تحقیق، تدوین چارچوب مدل ساخت و توسعه اماکن ورزشی با رویکرد طرح های ترکیبی بود. روش پژوهش، ترکیبی اکتشافی دو مرحله ای از نوع ابزار سازی بود. روش پژوهش کیفی، مطالعه موردی کیفی و مشارکت کنندگان بالقوه شامل23 نفر از متخصصان عضو هییت علمی و مدیران اماکن ورزشی بودند. رویکرد نمونه گیری، هدفمند و روش نمونه گیری صاحب نظران کلیدی بودند. ابزار پژوهش مصاحبه نمیه ساختارمند بود. در تحلیل مضامین بر اساس مضامین پایه شناسایی شده در کل پژوهش، دسته بندی کلی تری انجام شد که منجر به شناسایی مضامین سازمان دهنده (عوامل مربوط به زیباشناسی، عوامل ایمنی، عوامل مربوط به توسعه پایدار شهری، عوامل مربوط به تجهیزات، عوامل مربوط به جغرافیای شهری، عوامل مربوط به فرهنگ، عوامل مربوط به مکان یابی، عوامل مربوط به آینده نگری، عوامل مربوط به انسجام و جامعیت و عوامل مربوط به نمادپردازی) و در واقع عوامل و چارچوب مدل ساخت و طراحی اماکن ورزشی کشور شده است. در بخش کمی، روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه مدیران اماکن ورزشی کشور بود که با توجه به فرمول کوکران در جامعه های نامشخص، تعداد 384 نفر به عنوان نمونه آماری مشخص شدند. ابزار مورد استفاده در بخش کمی، مقیاس محقق ساخته بر اساس شبکه مضامین بخش کیفی بود. برای بررسی روایی صوری، از نظر ده تن از اساتید رشته مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای آزمون روایی محتوایی سوال های پرسش نامه، از مدل لاشه استفاده شد(cvr= 0/76) که روایی محتوایی هم تایید شد. همچنین روایی همگرا، پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و برای بررسی برازش مدل تحقیق، از معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که مقدار T مربوط به هر عامل تاثیر معناداری دارد و تمامی چارچوب مدل ساخت و طراحی اماکن ورزشی روباز کشور مورد تایید قرار گرفت. همچنین، عوامل مکان یابی با تاثیر 612/0 مهم ترین عامل در چارچوب مدل ساخت و طراحی اماکن ورزشی روباز کشور می باشند. بنابراین با توجه به ضرورت الگوی چارچوب مدل ساخت و طراحی اماکن ورزشی توصیه می گردد که مباحث مربوط به عوامل مکان یابی مورد توجه مسیولان قرار گیرد.

هدف از انجام این تحقیق، تحلیل تماتیک عرصه های «منشور ملی ورزش ایران» بود. این پژوهش از نوع پژوهش های اکتشافی و دارای ماهیت کیفی بود. گردآوری داده ها با استفاده از مطالعه کلان ملی و بالاسری، مطالعه تطبیقی منشور ورزش کشورهای منتخب و مصاحبه عمیق با خبرگان و متخصصان امر ورزش بود که با استفاده از تحلیل تماتیک و کدگذاری نتایج صورت گرفت. مصاحبه ها به صورت عمیق و غیر ساختارمند با 15 نفر از افراد خبره و صاحب نظر در امر ورزش و تربیت بدنی شامل متخصصان دانشگاهی و اعضای هییت علمی تربیت بدنی، متخصصان اجرایی ورزش کشور شامل وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون ها، ادارات تربیت بدنی، باشگاه های ورزشی، کمیته ملی المپیک و تربیت بدنی سایر ارگان ها، ورزشکاران و مربیان نخبه ملی صورت گرفت که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و با تکنیک گلوله برفی انتخاب و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. همچنین چند جلسه گروه کانونی با تعداد مشخصی از خبرگان (هفت نفر) انجام شد. بر اساس تحلیل تماتیک، داده ها کدگذاری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در تحلیل تماتیک داده های حاصل از مصاحبه با خبرگان، موضوع پژوهش و نتایج جلسات گروه کانونی کدگذاری شدند. سپس در دو مرحله نسبت به تولید مفاهیم اولیه اقدام شد که در مرحله اول 49 مفهوم از مصاحبه با خبرگان استخراج گردید. این مفاهیم در مرحله دوم، جهت انسجام بیشتر و تحلیل و تفسیر بهتر در قالب 13 مفهوم انتزاعی تر کدگذاری شدند. در مرحله بعد 13 مفهوم تولیدشده در فرایند کدگذاری ثانویه در قالب 8 مقوله عمده یا تم با عنوان «معنویت، تربیت، اخلاق، نیرومندی، سلامت و تحرک، عدالت، جامعه و مناسبات بین المللی» طبقه بندی شدند. این مقولات عمده (تم) از نظر انتزاعی بودن در سطح بالاتری نسبت به مفاهیم مرحله قبل قرار داشتند. با توجه به اهمیت عناصر هشت گانه در «منشور ملی ورزش ایران» که ترکیبی از عناصر اعتقادی، اجتماعی، علمی و فرهنگی است، پیشنهاد می گردد این عناصر در سیاست گذاری های کلان و برنامه های بلندمدت در نهاد های ورزشی به عنوان عناصر پایه قلمداد گردد.

هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی شاخص های فعال کردن بخش خصوصی در اقتصاد مقاومتی ورزش کشور بود. این تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل نخبگان مدیریت ورزشی، از جمله اعضای هییت علمی رشته تربیت بدنی و روسای فدراسیون های ورزشی و همچنین مدیران منتخب و کارشناسان خبره وزارت ورزش و جوانان(450=N) بودند که بر مبنای جدول مورگان تعداد 152 نفر به روش تصادفی-طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف تحقیق، فهرستی جامع از شاخص های خصوصی سازی تهیه و تنظیم گردید که منتج به طراحی پرسشنامه ای محقق ساخته ای شد. روایی پرسشنامه توسط 15 تن از اساتید رشته مدیریت ورزشی تایید و پایایی آن هم در یک مطالعه مقدماتی با 30 نفر آزمودنی و با آلفای کرونباخ 911/0محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزارهای آماریSPSS وAmos22 و روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله: کلموگروف-اسمیرنوف، تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی استفاده گردید. نتایج نشان داد متغیر های اصلی خصوصی سازی شامل اقتصادی، قانونی و فرهنگی، توان دسته بندی در 48 شاخص را دارند. با توجه به نتایج کلی تحقیق پیشنهاد می گردد تا از نتایج تحقیق وشاخص های شناسایی شده مانند پرداخت یارانه های حمایتی به سرمایه گذاران بخش غیردولتی، وجود ثبات اقتصادی و همچنین بهبود فرآیندهای مشخص و سهل الوصول جهت ورود بخش خصوصی به ورزش(کاهش بوروکراسی زیاد) استفاده گردد تا روند خصوصی سازی در کشور با سهولت بیشتری انجام پذیرد.

اهمیت و نقش ورزش در حوزه بین المللی و به طور ویژه حضور ورزشکاران پاک و عاری از دوپینگ در رویدادهای ورزشی بر کسی پوشیده نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی علل گرایش ورزشکاران نخبه به دوپینگ است که با روش کیفی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را هییت رییسه فدراسیون ها، مربیان و ورزشکاران تیم های ملی دوچرخه سواری، دومیدانی، وزنه برداری، کشتی و بسکتبال که بر اساس گزارش فدراسیون پزشکی در آذر 1395 دارای بیشترین آمار دوپینگ در ایران بودند و در بازی های آسیایی جاکارتا حضور داشتند، تشکیل می دادند. نمونه ها با روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و برای انجام مراحل کدگذاری و تحلیل داده ها از نرم نرم افزار MAXQDA 2018 استفاده شد. بر اساس یافته ها، 13 مولفه به عنوان علل گرایش به دوپینگ در بین ورزشکاران ملی پوش ایران شناسایی شدند: مشکلات فردی، روانی، مالی، قانون، مدیریتی، مربیان، عملکردی، نگرش فرد، دلایل اجتماعی و فرهنگی، کنترل، ساختاری، منفعت طلبی و رسانه ها. در پایان، متناسب با نتایج به دست آمده پیشنهادهایی در راستای جلوگیری از گرایش ورزشکاران به دوپینگ ارایه شد.

یکی از مهم ترین چالش های کنونی جوامع در حال توسعه، رسیدن به توسعه پایدار درتمامی عرصه هاست. این مهم در عرصه ورزش، از سویی بیانگر سطح انسجام اجتماعی و از سوی دیگر، نشان دهنده ظرفیت های انسانی جوامع است. رابطه بین سطح توسعه یافتگی و رفاه و رضایت اجتماعی با سلامت روانی و کاهش معضلات بیمارستانی نیز بر کسی پوشیده نیست. البته از جمله موانع برای انسجام اجتماعی، موانع اقتصادی و فرهنگی است. فراگیر شدن ورزش به خصوص ورزش قهرمانی و اهمیت جایگاه آن در مناسبات بین المللی، توجه فراوان دولت ها را به این پدیده جلب کرده است. توانایی یک سیستم ورزشی برای پایداری، به گونه ای اجتناب ناپذیر وابسته به موفقیتی است که سیستم در ارتباط با محیط کسب می کند؛ اما توسعه پایدار با محیط مستلزم توزیع منابع و مسیولیت کار بین اجزای سیستم به نحوی است که عناصر درونی با قبول جایگاه و نقش خود همراه با عناصر دیگر برای تداوم کارکرد و پایداری سیستم در یک محیط متغیر فعالیت کنند. هدف از تحقیق حاضر، تبیین رابطه انسجام اجتماعی مرتبط با توسعه پایدار در ورزش بدمینتون از دیدگاه نخبگان کشور است. جامعه آماری در بخش کیفی 20 نفر از نخبگان ورزشی بودند که با استفاده از روش مصاحبه و اشباع نظری اطلاعات جمع آوری شد. در بخش کمی نیز همه جامعه آماری شامل ورزشکاران، مربیان، سرپرستان و مدیران نخبه رشته ورزشی بدمینتون به تعداد 242 نفر به صورت کل شمار در پژوهش شرکت داده شدند. شاخص های آماری «پرسشنامه مولفه های انسجام اجتماعی مرتبط با توسعه پایدار در نخبگان بدمینتون کشور» به طور خلاصه عبارت اند از: (1) مولفه احساس یکپارچگی افراد جامعه: این مولفه 761/19 درصد از واریانس کل را تبیین می کند و 5 گویه را شامل می شود؛ (2) مولفه روابط دوستانه و محبت آمیز: این مولفه 664/18 درصد از واریانس کل را تبیین می کند و 5 گویه را شامل می شود؛ (3) مولفه میزان روابط اجتماعی: این مولفه 138/13 درصد از واریانس کل را تبیین می کند و 5 گویه را شامل می شود؛ (4) مولفه تعامل های گروهی بر اساس ارزش های مشترک و منجسم: این مولفه 031/13 درصد از واریانس کل را تبیین می کند. شاخص های GFI، AGFI و NFI نشان دهنده برازش بسیار مناسب هستند و با توجه به این که مقادیر این شاخص ها بالای 9/0 است، در نتیجه نشانگر برازش خوب مدل می باشند. نتایج نشان داد که انسجام اجتماعی و فضا برای مانور نخبگان ورزشی بدمینتون نقش تعیین کننده ای دارد که آن نیز به نوبه خود نقش مهمی در انتخاب و اجرای طرح های توسعه ای به نفع ورزشکاران و دستیابی به رشد و توسعه پایدار دارد.

هدف از این تحقیق، سنجش اثربخشی فرآیند مدیریت راهبردی و تاثیر آن بر پاسخگویی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان بود. این تحقیق جزو تحقیق های توصیفی-همبستگی است که به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق شامل همه کارکنان وزارت ورزش و جوانان است که با توجه به استعلام از معاونت پشتیبانی و منابع انسانی تعداد کارکنان، درمجموع 800 نفر بوده است. با محاسبه حجم نمونه مورد نیاز برای تحقیق با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان، 260 نفر از کارمندان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه بین آنها پخش گردید که در نهایت 251 پرسشنامه برگشت داده شد. ابزار تحقیق پرسشنامه، پرسشنامه «اثربخشی مدیریت راهبردی در سازمان های ورزشی» فرید فتحی (1396) و پرسشنامه «پاسخگویی سازمانی» واعظی (1390) می باشد. روایی محتوایی پرسشنامه ها به وسیله 10 نفراز اساتید متخصص در زمینه مدیریت ورزشی تایید گردید. پایایی آزمون از روش آلفای کرونباخ به دست آمد که برای پرسشنامه «اثربخشی مدیریت راهبردی» 82/0 و برای پرسشنامه «پاسخگویی سازمانی» 84/0 محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان داد که اثربخشی مدیریت راهبردی در وزارت ورزش و جوانان در وضعیت نامناسبی قرار دارد. همچنین بین اثربخشی مدیریت راهبردی و پاسخگویی سازمانی ارتباط معناداری مشهود است. نتیجه آن که وزارت ورزش و جوانان نیاز به ارزیابی فرآیندهای مدیریت راهبردی و راه های اثربخش بودن راهبردهای خود دارد. همچنین، ضروری است که وزارت ورزش و جوانان سیستم پاسخگویی خود را تقویت کند و در راستای اهداف و راهبردهای خود قرار دهد.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل حکمرانی ورزش همگانی ایران بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هییت علمی دانشکده های تربیت بدنی رشته مدیریت ورزشی، مدیران و کارکنان معاونت توسعه ورزش همگانی و فدراسیون های ورزشی تحت مدیریت، معاونت توسعه ورزش همگانی، مدیران ورزش شهرداری های استان ها و مدیران ورزش بخش های مختلف نیروهای مسلح به تعداد 750 نفر بود که بر مبنای جدول مورگان، 254 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخته 55 سیوالی استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن به تایید 20 نفر از متخصصان رسید و روایی سازه آن با تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 83/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف اسمیرنف، بارتلت، KMO، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با چرخش واریمکس با استفاده از دو نرم افزار SPSS. V. 22 و AMOS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در مدل حکمرانی ورزش همگانی ایران هفت عامل برنامه ریزی، اقتصاد و مالی، سازماندهی، قانون، آموزشی و علمی، دولت و رسانه وجود دارند که توان پیشگویی آنها بر اساس مجموع درصد واریانس تجمعی عامل ها برابر با 4/56 درصد است. همچنین مدل به دست آمده از برازش مطلوبی برخوردار است.

مطالعه حاضر با هدف تحلیل نتایج پژوهش های مختلف پیرامون اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی با مرور سیستماتیک مدارک و مستندات انجام پذیرفت. در این مطالعه، کلیه مقالات منتشرشده داخلی و خارجی بعد از سال 2000 میلادی که مرتبط با اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی بود، بررسی و تحلیل شد. در جستجوی اولیه از مجموع 10938 مقاله تحقیقی در پایگاه های داخلی و خارجی، مقالاتی که از نظر کیفیت شرایط ورود به مطالعه را داشتند با استفاده از چک لیست های محقق ساخته ارزیابی و 42 مقاله قابل استناد در زمینه اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی انتخاب و وارد مرحله تجزیه وتحلیل داده ها شد. میزان توجه به پژوهش در مورد اجتماعی شدن از سال 1390 در مقالات داخلی و از سال 2010 در مقالات خارجی بیشتر شده است. بسیاری از پژوهشگران با توجه به دیدگاه کنش متقابل نمادین اقدام به نگارش مقاله نموده و بیشترین جامعه آماری پژوهش ها را دانش آموزان تشکیل داده بودند. نتایج پژوهش ها نشان داد عوامل مهمی چون: خانواده، نهاد مدرسه، تبلیغات نظام دار از رسانه های دولتی و خصوصی، نهاد مذهب، سیاست های دولتی، امکانات و تجهیزات در دسترس و پایگاه اقتصادی و اجتماعی در مشارکت نظامدار ورزشی موثربوده اند. در نهایت می توان نتیجه گرفت عدم وجود یک الگوی مناسب در زمینه اجتماعی شدن از طریق ورزش در مطالعات داخلی و خارجی نسبت به سایر حوزه های اجتماعی بیش از بیش احساس می شود و ضروری است محققان بر روی الگوهای کاربردی باتوجه به شرایط جامعه هدف اهتمام ورزند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی و اولویت بندی عوامل موثر بر گرایش شهروندان بیرجندی به ورزش بود. این پژوهش ازلحاظ ماهیت و روش، یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف یک پژوهش کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه شهروندان بیرجندی تشکیل می دادند که تعداد آن ها نامشخص بود و از طریق جدول مورگان، 384 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری و سنجش عوامل موثر بر گرایش شهروندان به ورزش های همگانی و قهرمانی از پرسشنامه استاندارد غفوری (1382) استفاده گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی تک نمونه ای مستقل و آزمون فریدمن با کمک نرم افزار SPSS و PLS بهره گیری شد. نتایج نشان داد رسانه های گروهی، تقاضای اجتماعی، ساختار سازمان های ورزشی، سازمان های غیرورزشی و جهانی سازی و ارتباطات به ترتیب بیشترین تاثیر را در گرایش شهروندان بیرجندی به ورزش داشتند. بنابراین لازم است تا مدیران ورزشی به همراه سایر مدیران، اتاق فکر مشترکی را در جهت شناسایی بهتر نیازهای ورزشی شهروندان در جامعه تشکیل دهند. به علاوه، لازم است تا ورزش همگانی به دلیل وجود تقاضای اجتماعی برای آن و همچنین ورزش قهرمانی به دلیل ایجاد موقعیت جهانی برای کشور، به عنوان دو محور مهم در برنامه ریزی های ورزشی مدنظر قرار گیرند.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه علی ارزیابی عملکرد بر تعهد سازمانی با میانجی گری تفکر راهبردی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان البرز می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش، از نوع توصیفی-همبستگی است که به شکل میدانی و با استفاده از پرسشنامه انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان البرز به تعداد 162نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان استفاده شد که بر اساس، آن تعداد 113 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. جهت گردآوری داده ها، از پرسشنامه های «استاندارد مدیریت عملکرد» مک آدام (2005)، «تعهد سازمانی» لینا (2007) و «تفکر راهبردی» حسینی (1391) بهره گرفته شه که روایی صوری پرسشنامه بر اساس نظرات 10 نفر از متخصصان و اساتید مدیریت ورزشی تایید و پایایی آن نیز بر اساس ضریب آلفای کرونباخ برای تعهد سازمانی برابر با 80/0، تفکر راهبردی برابر با 81/0 و مدیریت عملکرد برابر با 94/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل وآزمون فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با کمک نرم افزار PLS و SPSS استفاده گردید. نتایج نشان داد تفکر راهبردی در رابطه بین ارزیابی عملکرد و تعهد سازمانی (925/0=P، 094/0=T، 002/0=b) نقش میانجی معنی داری ندارد. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران و مسیولان در اداره کل ورزش و جوانان به تشویق کارکنان به آینده نگری و هدف گذاری عملکرد بپردازند و با برنامه ریزی های صحیح و در نظر گرفتن نقش عدالت ارزیابی و شفاف سازی این امور، از آن در راستای افزایش تعهد سازمانی کارمندان و توفیق سازمان بهره گیرند.

امروزه، مربیان فرایند آماده سازی و برنامه تمرینی جهت توسعه عملکرد انفرادی و تیم های ورزشی را با بهره گیری از روش های تحلیل آماری طراحی می کنند. هدف از این تحقیق، مطالعه کارآیی مهارت های عملکردی چهارگانه (سرویس، حمله، دریافت و دفاع روی تور) در جایگاه تیمی در قالب سه سطح در جدول رده بندی لیگ برتر والیبال ایران به عنوان شاخص میزان موفقیت تیمی بود. نمونه آماری متشکل از تمامی رقابت های فصل 1395-1396 به تعداد 151 بازی و در مجموع تعداد 53688 کنش، فیلم برداری و ثبت بود که با استفاده از نرم افزار «دیتا والی» مورد تایید فدراسیون جهانی والیبال(FIVB) مورد پردازش قرار گرفتند. جهت توصیف داده ها از میانگین و انحراف معیار و برای مقایسه استنباطی داده های مرتبط با هر یک از مهارت ها در سه سطح، از تحلیل واریانس یک سویه استفاده شد. همچنین از آزمون های تعقیبی بونفرونی و دانت سی برای یافتن محل تفاوت های بین سطوح استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که در مهارت های «سرویس»، «حمله» و «دفاع» کارآیی سطح یک بهتر از سطح دو و سطح دو بهتر از سطح سه بوده است. اما در مهارت «دریافت»، کارآیی سطح یک بهتر از سطح سه و سطح سه بهتر از سطح دو بوده است. لذا چنین استنباط می شود که مهارت «دریافت» جزو آن دسته از مهارت های ویژه ای است که تفاوت را در تیم های سطح بالا محرز می کند.

از آنجا که سرمایه فرهنگی یکی از عوامل توسعه پایدار شناخته شده است، شناخت و آشنایی با میراث فرهنگی که یکی از مولفه های توسعه سرمایه فرهنگی می باشد، می تواند به عنوان عاملی هویت ساز سطح فرهنگی جوانان را ارتقا بخشد و مسیر رسیدن به توسعه پایدار را تسهیل نماید. هدف این مقاله، مدیریت توسعه سرمایه فرهنگی در جوانان است که در پی تاثیر معنی دار شناخت از تاریخ فرهنگی ایران می باشد. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و روش گردآوری اطلاعات، توصیفی-پیمایشی است. جامعه نمونه 385 نفر از جوانان شهر تهران است که در بازه سنی 18 تا 35 سال از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، بالای 7/0 تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از نرم افزار 32 Spss و در سطح آمار استنباطی از نرم افزار PLS[1] استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان داد که میان متغیر شناخت میراث فرهنگی و توسعه سرمایه فرهنگی در جوانان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و آشنایی با میراث فرهنگی بدرستی می تواند توسعه سرمایه فرهنگی را در جوانان پیش بینی و تبیین نماید.

هدف از انجام این پژوهش، ارایه مدل جامع و نظام مند مولفه های سبک ازدواج در کشور می باشد. انتخاب همسر در هر جامعه ای، بنابر فضا و موقعیت اجتماعی، هنجارها، معیارها و شرایط خاص آن جامعه صورت می گیرد. روش پژوهش در این مطالعه، کیفی و نوعی از فرا مطالعه به نام «فراترکیب» است که برای گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای استفاده شده است. جمعیت مورد مطالعه پژوهش را تمامی مقاله های مرتبط با موضوع پژوهش شامل می شود. برای انجام این پژوهش، پس از طراحی سوالات تحقیق، جستجویی نظام مند بر اساس کلیدواژه های مرتبط نظیر سبک ازدواج، ازدواج سنتی و ازدواج مدرن در پایگاه های داده تمامی نشریات علمی پژوهشی معتبر داخلی طی سال های 1388 تا سال 1396 صورت گرفت. نتایج حاصل از بررسی 22 مقاله از 44 مقاله اولیه پژوهشگران، 8 بعد و 35 مولفه را به عنوان ابعاد سبک ازدواج که در پژوهش های مختلف داخلی در سال های 1388 تا اواخر 1396 به آن اشاره شده، شناسایی کردند و بر اساس همین ابعاد، مدل یکپارچه نهایی ارایه و اعتبار سنجی شد. نتیجه آن که این مقاله با شناسایی تمامی ابعاد سبک ازدواج در منابع موجود در سال های 1388 تا اواخر 1396 می تواند به عنوان مبنایی برای شناسایی سبک ازدواج در ایران برای محققان و سایر گروه ها همچون برنامه ریزان و مدیران دولتی جهت آموزش جامعه و مشاوره های قبل از ازدواج قرار گیرد.