مجله پرستاری و مامایی
سال:1399 | دوره:18 | شماره:10 (پی در پی 135) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: پرستار مسیول مراقبت مستقیم از بیماران تحت همودیالیز می باشد و تصمیم گیری پرستاران همودیالیز نقش بسیار مهمی در سرنوشت بالینی بیماران دارند. با توجه به اهمیت تصمیم گیری پرستاران این مطالعه باهدف تعیین مدل های تصمیم گیری بالینی پرستاران همودیالیز در بیمارستان های ارومیه انجام گرفت. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی است که به صورت مقطعی بر روی 60 پرستار شاغل در بخش های همودیالیز بیمارستان های علوم پزشکی ارومیه صورت گرفت که نمونه ها به صورت تمام شماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه تصمیم گیری بالینی لوری و سالانترا استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 16SPSS-مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که 67/11 درصد از پرستاران همودیالیز دارای مدل تصمیم گیری شهودی، 33/73 درصد دارای مدل تصمیم گیری تحلیلی-شهودی و 15 درصد دارای مدل تصمیم گیری تحلیلی هستند. نتایج حاکی از آن است که پرستاران همودیالیز بیشتر از تصمیم گیری تحلیلی-شهودی بهره می برند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت پرستاران همودیالیز از هر سه مدل تصمیم گیری استفاده می کنند. با توجه به اینکه تصمیم گیری تحلیلی یعنی استفاده از دانش به روز و انجام تصمیم گیری صحیح با توجه به اطلاعات به روز، پرستاران باید برای تصمیم گیری تحلیلی آموزش ببینند و تلاش های مداوم برای حمایت و تقویت استفاده پرستاران از این مدل تصمیم گیری صورت بگیرد.

پیش زمینه و هدف: دستیابی به عدالت در توزیع خدمات سلامت از اهداف اصلی نظام سلامت است. ازاین رو هدف این مطالعه، تعیین برابری در توزیع منابع انسانی سلامت (پزشکان) دانشگاه علوم پزشکی قزوین قبل و بعد از طرح تحول سلامت بر اساس ضریب جینی بود. مواد و روش کار: در مطالعه توصیفی-تحلیلی و کاربردی حاضر جامعه آماری پزشکان عمومی، متخصص و فوق تخصص دانشگاه علوم پزشکی قزوین طی سال های 90 تا 96 بودند. آمار جمعیتی شهرستان ها از سالنامه های آماری مرکز آمار ایران و آمار پزشکان از معاونت درمان و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی قزوین استخراج و سنجش نابرابری با استفاده از ضریب جینی و منحنی لورنز در نرم افزار Excel 2016 و 16 Stata انجام شد. یافته ها: براساس نتایج، بیشترین تعداد پزشک عمومی در سال 93، متخصص و فوق تخصص در سال 96 و کمترین تعداد آن به ترتیب مربوط به سال های 95، 90 و 94 بود. همچنین مقدار ضریب جینی پزشکان عمومی در سال 90 تا 96 در بازه 0. 61 و 0. 63 و برای پزشکان متخصص کمترین مقدار ضریب جینی در سال 94 (0. 57) و بیشترین آن در سال 96(0. 60) و برای پزشکان فوق تخصص از سال 90 تا 96 برابر با 0. 52 بود. بحث و نتیجه گیری: براساس ضریب جینی نابرابری در توزیع پزشک عمومی در استان بعد از طرح تحول سلامت تغییری نداشته و در پزشک متخصص و فوق تخصص ضریب جینی در محدوده نابرابری زیاد تا کامل قرار داشت. طرح تحول در توزیع برابر نیروی انسانی موفق عمل نکرده، لذا لازم است؛ سیاست های توزیعی مجددا طراحی و اجرا گردد.

پیش زمینه و هدف: اجرای دستورات دارویی یکی از شایع ترین فعالیت های پرستاری است و به عنوان پرمسیولیت ترین وظیفه پرستار محسوب می شود، وظیفه ای که توام با خطر بالا بوده و همواره مستلزم دقت و رعایت نکات ایمنی توسط پرستار می باشد. برای تجویز ایمن داروها در بالین، توانایی محاسبات دارویی یکی از مهارت های اساسی موردنیاز پرستاران است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر رویکرد تلفیقی استفاده از نرم افزار محاسبات دوز دارویی و روش محاسبات ذهنی بر میزان خطاهای دارویی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی شهید مطهری ارومیه در سال 1399 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 55 نفر از پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه نوزادان ارومیه در یک گروه با طرح پیش آزمون و پس از آزمون وارد مطالعه شدند. روش نمونه گیری، آسان (در دسترس) بود که ابتدا پیش آزمون از 55 نفر نمونه موردپژوهش به عمل آمده سپس مداخله به شکل کارگاه آموزشی برگزار گردید و بلافاصله پس از مداخله، سه هفته بعد، و یک ماه پس آزمون با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته جهت بررسی توانمندی، سطح آگاهی، نگرش و عملکرد در خصوص پیشگیری از خطاهای دارویی به عمل آمد. روایی و پایایی ابزار با محاسبه ضریب پایایی اسپیرمن-براون برابر 93/0 تعیین شد. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 و آزمون های آماری ویلکاکسون، فریدمن و کولموگروف-اسمیرنف انجام گردید. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد اکثریت شرکت کننده در رده سنی 22 تا 30 سال، مونث، متاهل، دارای مدرک تحصیلی کارشناسی، تعداد بیماران تحت مراقبت در هر شیفت 5 بیمار، عمدتا شیفت در گردش، دارای سابقه کار 11 تا 15 سال، معدل تحصیلی 15 تا 17 و دیپلم تجربی بودند. نتایج نشان داد بعد از مداخله ازنظر آماری تفاوت معنی داری در میانگین نمره آگاهی، علاقه و نگرش در محاسبه دوز دارویی به روش الکترونیکی و ذهنی وجود داشت. میانگین نمره نگرش در روش الکترونیکی افزایش معنی داری نسبت به روش ذهنی داشت (p<0/001). بعد از مداخله، بین روش الکترونیکی و روش سنتی اختلاف معنی داری در میزان خطای کارکنان پرستاری در محاسبات دوز دارویی به روش روتین و نرم افزاری مشاهده گردید (000/0p=). همچنین اضطراب ریاضی به روش الکترونیکی اختلاف معنی داری نسبت به روش سنتی و ذهنی وجود داشت p= <0/001)) و استفاده از نرم افزار ضمن ایجاد یادگیری درازمدت و ثبات یادگیری، دقت، نگرش مثبت و عملکرد صحیح و توانمندسازی را در پرستاران افزایش می دهد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان دهنده ارتقاء توانمندی و عملکرد پرستاران در محاسبه دوز دارویی و پیشگیری از خطاهای دارویی بخش ویژه نوزادان با استفاده از روش الکترونیکی بود. به کارگیری روش الکترونیکی با بهبود نگرش مثبت کارکنان می تواند جایگزین یا روش ترکیبی موثری برای ارتقاء ایمنی و کیفیت خدمات پرستاری باشد. لذا پیشنهاد می شود مراکز درمانی با برنامه ریزی و استفاده از انواع مختلف فن آوری های اطلاعاتی برای پیشگیری از خطاها و اشتباهات پزشکی، ارزیابی خطاها و نظام مراقبت، باعث کاهش قابل توجه میزان خطاهای پزشکی و ارتقای کیفیت خدمات ارایه شده به بیماران گردند.

کرونا ویروس جدید (SARS-CoV-2) از چین نشات گرفته است و باعث پنومونی و بروز علایم تنفسی، گوارشی و بسیاری از علایم دیگر می شود. خطر پیامدهای نامطلوب بارداری در زنان باردار آلوده به این ویروس تنفسی افزایش می یابد. هدف از این بررسی سیستماتیک مروری بر پیامدهای مادر ووضعیت نوزاد در مادران آلوده بود. جستجوها در پابمد، الزویر و گوگل اسکولار برای شناسایی مقالات مرتبط از سال 2019 تا 2020، انجام شد. از اصطلاحات جستجو " کرونا ویروس 2019"، "کووید19"، "بارداری"، استفاده شد. تمام مقالات بررسی شدند و داده های استخراج شده دسته بندی گردید. جستجو در یایگاه اطلاعاتی پاب مد و گوگل اسکولار و الزویر و سایر پایگاه ها به ترتیب 87، 7280 و 12 نتیجه مشخص شد. سرانجام 20 مقاله وارد مطالعه شد. تعداد زنان در هر مقاله 1 تا 16 نفر بود (در مجموع: 78). همه زنان در سه ماهه سوم بارداری بودند به جز 2 مورد که در زمان بارداری کمتر از 28 هفته بودند. شایع ترین علامت بالینی تب، سرفه و گلو درد بود. بیش ترین پیامد مادری، پریشانی داخل رحمی، PROM و زایمان پیش از موعد بود. بیشتر مادران با سزارین زایمان کرده اند. بیشترین عارضه نوزادان نارس، دیسترس جنینی، وزن کم هنگام تولد و پنومونی باکتریایی بود. در این بررسی سیستماتیک برخی شواهد نشان می دهد که بیماری کووید19 باعث بروز پیامد های منفی در دوران بارداری برای مادر و جنین می شود.

پیش زمینه و هدف: در دو دهه اخیر، اعتباربخشی توسط نظام های سلامت به عنوان یک ابزار مهم در راستای ارتقای کیفیت، ایمنی و اثربخشی خدمات مراقبت سلامت مورداستفاده قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر برنامه اعتباربخشی بر کیفیت خدمات بیمارستانی از دیدگاه پرستاران شهر تهران می باشد. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و به روش مقطعی بود که در سال 1397 با مشارکت 365 پرستار از 9 بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه 54 سوالی که شامل 9 بعد نتایج کیفیت، تعهد و حمایت مدیریت، برنامه ریزی استراتژیک کیفیت، ، مدیریت کیفیت، آموزش کارکنان، پاداش، استفاده از اطلاعات، مشارکت کارکنان در اعتباربخشی و مزایای اعتباربخشی بود استفاده گردید. تجزیه وتحلیل های آماری در دو بخش آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار) و آمار تحلیلی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندگانه) صورت گرفت. یافته ها: از میان ابعاد موردبررسی اعتباربخشی، بالاترین نمره میانگین و پایین ترین نمره میانگین به ترتیب مربوط به بعد "مشارکت کارکنان در اعتباربخشی" و بعد "آموزش کارکنان" بود. نتایج آمار تحلیلی نیز نشان داد که اعتباربخشی تاثیر مثبتی بر کیفیت خدمات بیمارستانی داشته و سه بعد تعهد و حمایت مدیریت، پاداش و مشارکت کارکنان در اعتباربخشی از پیش بینی کننده های معنی دار کیفیت این خدمات بودند (P<0/05). بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر این موضوع بود که پیاده سازی برنامه اعتباربخشی ابزار مناسبی برای ارتقا کیفیت خدمات بیمارستانی می باشد. حمایت مدیران در راستای اجرای اثربخش تر این برنامه ضروری بوده و نیاز است تا با ایجاد نظام پاداش مناسب، انگیزه کافی برای مشارکت کارکنان در اجرای آن فراهم آید. درنهایت آموزش های لازم نیز در خصوص برنامه اعتباربخشی به کارکنان ارایه شود.

پیش زمینه و هدف: برنامه آموزش خود مدیریتی برای کنترل درد بیماران قلبی پیامدهای مثبت برای بیماران و نظام سلامت دارد و این در حالی است که این بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر، خود مدیریتی را به صورت تجربی و بدون دریافت آموزش های لازم دریافت و اجرا می کنند. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش خود مدیریتی مبتنی بر پذیرش بر شدت درد بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که بر روی 60 بیمار کاندید عمل جراحی بای پس شریان کرونری انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. تمام بیماران قبل از عمل جراحی آموزش های خودمدیریتی مبتنی بر پذیرش درد دریافت کردند و در روز ترخیص مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. گروه کنترل مراقبت روتین دریافت کرده اند. ابزار گرداوری داده، شامل اطلاعات دموگرافیک و مقیاس سنجش درد دیداری بود. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون تی گروه های زوج و مستقل با کمک نرم افزار spss در سطح معنی داری p<0/05 انجام گردید. یافته ها: آزمون تی گروه های مستقل نشان داد که اختلاف امتیازات درد بعد از عمل بیماران تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر قبل از مداخله بین گروه کنترل و مداخله معنی داری نبود (678/0-=t و 50/0=p). درحالی که امتیازات درد بعد از عمل بیماران تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر بعد از مداخله بین گروه کنترل و مداخله دارای اختلاف معنی داری بود (28/2=t و 02/0=p). بحث و نتیجه گیری: جنبه های روانی مداخلات پذیرش درد به عنوان مکمل آموزش های خودمدیریتی می تواند سازگاری بیمار با شرایط جدید دردناک و به دنبال آن تغییرات رفتاری موردنظر کارکنان درمانی را تسریع نماید.

پیش زمینه و هدف: آمنیوسنتز رایج ترین روش تهاجمی است که برای تشخیص اختلالات ژنتیکی پیش از تولد استفاده می شود. زنان باردار کاندید آمنیوسنتز اغلب از این روش ترس دارند، زیرا آن ها آن را دردناک پیش بینی می کنند و درد را به عنوان تجربه ذهنی توصیف می کنند. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر طب فشاری نقطه H7 دست بر درد آمنیوسنتز در زنان باردار انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در مطب سونوگرافی در شهر بیرجند بر روی 60 نفر زن باردار کاندید آمنیوسنتز با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. افراد از طریق قرعه کشی (روزهای زوج و فرد) به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. در گروه مداخله طب فشاری در نقطه H7 به مدت 5 دقیقه در هر دست (جمعا 10 دقیقه) 30 دقیقه قبل از آمنیوسنتز انجام شد و گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. ابزار گردآوری داده ها در مطالعه حاضر پرسشنامه مشخصات فردی و بارداری و ابزار مقیاس دیداری درد بودند. بلافاصله بعد از آمنیوسنتز شدت درد در دو گروه اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه کنترل بلافاصله بعد از آمنیوسنتز میانگین شدت درد 82/1± 95/6 و در گروه مداخله 33/1± 43/4 بود. میانگین شدت درد بلافاصله بعد از آمنیوسنتز در افراد گروه طب فشاری دست نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کمتر بود (001/0

پیش زمینه و هدف: بارداری یکی از مهم ترین مراحل زندگی زنان است که منجر به تغییرات جسمی، روانی و اجتماعی قابل ملاحظه ای می گردد. ازاین رو توانمندسازی مادران باردار جهت سازگاری با این تغییرات ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نیاز بر خودکارآمدی زنان باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل بود. 123 زن باردار مراجعه کننده به مراکز شهری خدمات جامع سلامت شهرستان کاشمر به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله (64 نفر مداخله و 59 نفر کنترل) قرار گرفتند. مداخلات آموزشی بر اساس نتایج حاصل از چک لیست نیازسنجی برای گروه مداخله و کلاس های رایج آمادگی زایمان (8) جلسه برای گروه شاهد انجام شد. قبل و بعد از مداخله پرسشنامه ها توسط هردو گروه مداخله و شاهد تکمیل گردید، . ابزار گردآوری شامل فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16 (در سطح معنی داری کم تر از 05/0) با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنف، آزمون تی مستقل و تی زوجی و آزمون آنالیز کوواریانس انجام شد. یافته ها: در این مطالعه ازنظر آماری قبل از مداخله، اختلاف معناداری بین دو گروه مداخله و کنترل ازنظر نمره خودکارآمدی زنان باردار وجود نداشت (05/0p). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش مبتنی بر نیازهای آموزشی مادر نسبت به آموزش روتین کلاس های آمادگی زایمان موجب افزایش بیشتر نمره خودکارآمدی در مادر می شود؛ بنابراین پیشنهاد می گردد از این روش آموزشی در آموزش کلاس های آمادگی زایمان استفاده گردد.