مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط فعالیت فیزیکی و شاخص های کیفیت اسپرم در مردان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری شهر اصفهان در سال 1398 انجام شد. روش ها: در این مطالعه مقطعی، 175 مرد نابارور (55-18 ساله) مراجعه کننده به کلینیک ناباروری رویان اصفهان، پس از تکمیل کردن رضایت نامه کتبی، وارد تحقیق شدند. داده های دموگرافیک نمونه ها به وسیله پرسش نامه و اطلاعات فعالیت فیزیکی آن ها (شدت، نوع و مدت زمان) با کمک پرسش نامه بین المللی فعالیت فیزیکی (International Physical Activity Questionnaires یا IPAQ) جمع آوری گردید. شاخص های کیفیت اسپرم (غلظت-حرکت-مورفولوژی و حجم) نیز با استفاده از تست اسپرماتوگرام بررسی شد. داده ها در نرم افزار SPSS و سطح معنی داری 05/0 > P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: به سبب عدم پراکندگی داده های فعالیت فیزیکی، کل افراد مورد بررسی در گروه فعالیت بدنی با شدت متوسط طبقه بندی شدند. برای ارزیابی دقیق تر رابطه بین فعالیت فیزیکی با شاخص های غیر نرمال اسپرم، از آزمون رگرسیون لجستیک چند متغیره (نسبت شانس) با فاصله اطمینان (95 درصد) استفاده شد. جهت بررسی آنالیزها، به سبب عدم پراکندگی داده های فعالیت فیزیکی، از مقادیر میانه METs استفاده گردید و هیچ گونه ارتباط معنی داری بین شاخص های کیفیت اسپرم و سطوح بیشتر از میانه در مقایسه با سطح رفرنس (سطوح کمتر از میانه فعالیت فیزیکی) در شرکت کنندگان مشاهده نشد. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر، رابطه معنی داری بین شاخص های کیفیت اسپرم و الگوی فعالیت فیزیکی مردان نابارور یافت نشد. همچنین، بین نمایه توده بدنی و شاخص های کیفیت اسپرمی ارتباطی وجود نداشت.