مجله پرستاری و مامایی
سال:1399 | دوره:18 | شماره:6 (پی در پی 131) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: یکی از روش های آموزش در پرستاری، تله نرسینگ یا پرستاری از راه دور است. بیشترین کاربرد تله نرسینگ مربوط به مراقبت در منزل است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر پیگیری تلفنی پس از ترخیص بر علائم، عوارض و بستری مجدد بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر در شهر همدان طراحی گردید. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی در سال 1398 بر روی 70 بیمار پس از جراحی پیوند عروق کرونری در بیمارستان قلب فرشچیان همدان انجام شد. بیماران به دو گروه 35 نفری در گروه آزمون و کنترل بر اساس بلوک بندی تصادفی تخصیص یافتند. بیماران گروه مداخله به طور هفتگی تا 4 هفته تماس تلفنی برقرار شد و علائم و عوارض بعد از عمل از طریق پرسشنامه تکمیل و آموزشهای لازم داده شد. ابزار پژوهش شامل چک لیست اطلاعات دموگرافیک، بستری مجدد و ابزار ارزیابی علائم قلبی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار SPSS 16 و آزمونهای آمار توصیفی، تی زوجی و آزمون من ویتنی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که کاهش علائم و عوارض در گروه آزمون در پایان هفته چهارم از نظر آماری معنی دار بود (001/0p<). همچنین بروز علائم و عوارض در گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله در مدت یک ماه، علی رغم کاهش میانگین در گروه آزمون تفاوت معنی دار آماری نداشتند (05/0p<). بستری مجدد بعد از عمل در دو گروه نیز تفاوت آماری معنی داری نداشت، اما یافته های پژوهش نشان می دهد که بیماران گروه کنترل مدت اقامت بیشتری جهت بهبودی عوارض ایجاد شده در بیمارستان بستری بودند. بحث و نتیجه گیری: پیگیری تلفنی پس از ترخیص برکاهش بروز علائم و عوارض بعد از عمل پیوند عروق کرونری مؤثر است و توصیه می شود از پیگیری تلفنی به عنوان یکی از روشهای آموزش برای ارائه خدمات به بیماران استفاده شود.

پیش زمینه و هدف: گرچه ناباروری یک وضعیت پزشکی محسوب می گردد، اما ابعاد و پیامدهای آن از حوزه زیستی و جسمی فراتر رفته و دارای ابعاد و پیامدهای روان-شناختی-اجتماعی نیز می گردد. این امر در خصوص زنان، با توجه به مقتضیات فرهنگی – اجتماعی حاکم بر جامعه ایرانی، اهمیت ویژه ای پیدا می کند. هدف از مطالعه حاضر، کشف چالش های روان شناختی – اجتماعی ناباروری از دیدگاه زنان ایرانی می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع کیفی و به روش داده بنیاد می باشد. داده ها از طریق انجام مصاحبه عمیق با 33 نفر از بانوان نابارور مراجعه کننده به مرکز تحقیقاتی-درمانی ناباروری میلاد و مراکز بهداشتی-درمانی شهر مشهد جمع آوری گردید. فرایند جمع آوری داده ها تا حصول اشباع نظری ادامه یافت. مصاحبه ها، با رضایت قبلی مشارکت-کنندگان ضبط گردید. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر به روش استراوس و کوربین و با استفاده از نرم افزار MAXQDA انجام گرفت. یافته ها: تجزیه وتحلیل مصاحبه های صورت گرفته با مشارکت کنندگان منجر به پدیدار شدن سه طبقه اصلی میکروسیستم، مزو سیستم و ماکروسیستم و 12 زیر طبقه چالش هیجانی و عاطفی، چالش جسمانی، چالش اطلاعاتی، ارتباط با همسر، ارتباط با خانواده، ارتباط با دوستان، تأثیر جامعه و فرهنگ، تأثیر مذهب و تأثیر سیستم کلان اقتصادی گردید. بحث و نتیجه گیری: تشخیص و درمان ناباروری تجربه ای دشوار برای زنان محسوب می شود که تأثیرات آن علاوه بر ایجاد چالش های فردی همچون شوک ناشی از تشخیص و افسردگی، بر روابط اجتماعی با اطرافیان همچون همسر، خانواده و دوستان و نیز جهان بینی زنان نابارور تأثیر می گذارد. هریک از این مضامین مطرح شده، می تواند به عنوان یک هدف درمانی بالقوه در نظر گرفته شده و برای طراحی مداخلات درمانی بکار روند.

پیش زمینه و هدف: سرطان سلول سنگفرشی 85 درصد بدخیمی های حنجره را شامل می شود. در برخی موارد غدد لنفاوی علیرغم اینکه درگیر سرطان شده اند هیچ علائم خاصی را از خود بروز نمی دهند. مطالعات قبلی نشان داده اند میزان عود بیماری در بیمارانی که تحت درمان دیسکسیون انتخابی غدد لنفاوی گردن قرارمی گیرند به طور معنی داری پایین تر از بیمارانی است که این عمل در آن ها صورت نمی گیردس. در این مطالعه بر آن شدیم تا میزان فراوانی درگیری پنهان غدد لنفاوی گردن را در مبتلایان به سرطان سلول سنگفرشی حنجره بررسی نموده و از این طریق گام مهمی در انجام هدفمند دیسکسیون انتخابی غدد لنفاوی گردن در این بیماران برداریم. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی، گذشته نگر و مقطعی بوده و شامل بررسی پرونده بالینی بیماران مبتلا به سرطان حنجره مراجعه کننده به بیمارستان امیراعلم طی 5 سال از آغاز سال 1391 لغایت پایان سال 1396 است که پس از بررسی های بالینی و رادیولوژیک نشان داده شد که 66 نفر آنان مبتلا به سرطان سلول سنگفرشی حنجره و در مرحله N0 هستند این گروه از بیماران به عنوان نمونه آماری تحقیق در نظر گرفته شدند. تعدادی از بیماران با وضعیت مشابه به دلیل کامل نبودن اطلاعات پرونده از مطالعه خارج شدند. نهایتاً" داده ها پس از جمع آوری به وسیله نرم افزار SPSS V. 22 آنالیز شد. یافته ها: از مجموع بیماران موردمطالعه 29 نفر (44 درصد) مبتلا به سرطان چاکنای، 29 نفر (44 درصد) مبتلا به سرطان فوق چاکنای و 8 نفر (12 درصد) مبتلا به سرطان زیر چاکنای بودند. در بین این بیماران در 26 نفر (5/39 درصد) متاستاز به غدد لنفاوی وجود داشت (متاستاز پنهان یافت شده در پاتولوژی بعد از عمل). در 40 نفر (5/60 درصد) متاستاز در غدد لنفاوی وجود نداشت. از 26 بیماری که متاستاز غدد لنفاوی داشتند 11 مورد مبتلا به سرطان چاکنای و 13 بیمار مبتلا به سرطان فوق چاکنای و 2 مورد مبتلا به سرطان زیر چاکنای بودند. بحث و نتیجه گیری: نظر به شیوع نزدیک به 20 درصدی متاستاز مخفی غدد لنفاوی در مبتلایان به سرطان سلول های سنگفرشی حنجره که در مرحله 0N هستند توصیه می شود در کنار جراحی تومور نسبت به دیسکسیون انتخابی غدد لنفاوی گردن اقدام گردد چراکه این اقدام سبب کاهش عود بیماری در بیماران موردنظر خواهد شد.

پیش زمینه و هدف: استفاده از سیاست برون سپاری توسط بخش دولتی در دوره های اخیر به طرز چشمگیری افزایش یافته است. بررسی تجربه برون سپاری نشان می دهد که علی رغم دستاوردهای مثبت، متأسفانه به دلایلی در برخی موارد این امر باعث بروز مشکلات و مسائلی در سطح سازمان و همچنین در سطح کلان کشور گردیده و به بیشتر اهدافش نرسیده است. این مطالعه باهدف شناسایی محرک های برون سپاری خدمات بیمارستانی با رویکرد تدوین خط مشی مربوطه انجام گردید. روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش کیفی بود. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل موضوعی یا تماتیک استفاده گردید. حجم نمونه 13 نفر از خبرگان و متخصصین مربوطه بودند که با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. یافته ها: بر اساس یافته های مطالعه حاضر برای مؤلفه اسناد بالادستی 2 تم فرعی، مؤلفه چالش ها 5 تم فرعی، مؤلفه زیرساخت ها 6 تم فرعی و مؤلفه محرک های انگیزاننده و بازدارنده 4 تم فرعی به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد در تدوین خط مشی برون سپاری اگر تمامی جوانب لحاظ نشود و ابعاد مختلف این موضوع بررسی نگردد، نه تنها در اجرا شکست خواهد خورد بلکه ممکن است هزینه های جبران ناپذیری به بار آورد.

پیش زمینه و هدف: دیابت، یک نگرانی فزاینده مهم بهداشت است که در این میان اغلب نوجوانان با تغییرات قند خون ناشی از شرایط رشدی دست وپنجه نرم می کنند. یکی از مشکلات نظام سلامت تبعیت نکردن از درمان در سنین نوجوانی می باشد که متأثر از عوامل اجتماعی است. با توجه به این که آموزش مبتنی بر رویکردهای نظریه محور، به عنوان یکی از اساسی ترین شیوه های درمان و کنترل بیماری ها است، این پژوهش باهدف تأثیر الگوی فرایند موازی توسعه یافته بر تبعیت از رژیم دارویی نوجوانان دیابتی استان گلستان در سال 1398 انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه مداخله ای کلاسیک با پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه مداخله و کنترل بر روی 50 نوجوان دیابتی استان گلستان با روش نمونه گیری تصادفی ساده در سال 1398 انجام گردید. در گروه آزمون براساس الگوی فرایند موازی توسعه یافته محتوی برنامه آموزشی در 5 جلسه 45 تا 60 دقیقه به صورت گروهی در گروه های 5-6 نفره برای هفته ای دو بار ارائه شد ابزار تحقیق، پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و تبعیت دارویی موریسکی (MMAS-8) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 و با کمک آمار توصیفی (جدول، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تی مستقل، تی زوج، آنوا) انجام گردید. یافته ها: آزمون آنکوا با حذف اثر پیش آزمون اختلاف معناداری نشان داد (01/0> P و 25/0Eta=) طوری که احتمالاً 25 درصد تغییرات پس آزمون به دلیل آموزش و مداخله می باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، آموزش بر اساس الگوی فرایند موازی توسعه یافته و پیگیری بعد از جلسات آموزشی، می تواند موجب افزایش تبعیت از رژیم دارویی نوجوانان مبتلا به دیابت شود، لذا از یافته های این پژوهش می توان جهت آموزش به بیماران دیابتی در کلینیک ها و مراکز درمانی استفاده کرد.

پیش زمینه و هدف: اختلال عملکرد کف لگن (PFD) که باعث کاهش کیفیت زندگی می شود، یک نگرانی عمده بهداشتی برای زنان است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی تأثیر زایمان بر عضلات کف لگن و راهکارهای پیشگیری از آن می باشد. روش بررسی: در این مطالعه مروری نقلی از مقاله های نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی مگیران، ایران داک، ایران مدکس، پابمد، پروکوییست، ساینس دایرکت، اشپرینگر، گوگل اسکالر و کلمات کلیدی زایمان، عضلات کف لگن، اختلال عملکرد کف لگن، بی اختیاری ادرار، بی اختیاری مدفوع، پرولاپس اعضای لگنی، زایمان واژینال، سزارین و پیشگیری به دو زبان فارسی و انگلیسی استفاده شده است. یافته ها: از بین مقالاتی که به زبان فارسی و انگلیسی در فاصله زمانی 2000 تا 2020 به چاپ رسید 32 مقاله استخراج شد، و از بین مقالات موجود، 21 مقاله که به بررسی تأثیر روش زایمان بر عملکرد کف لگن و روش های پیشگیری از این اختلالات پرداخته، موردبررسی و گزارش قرار گرفت. درنهایت یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که عوامل متعددی در بروز اختلالات کف لگن نقش دارند اما استفاده از روش های پیشگیری تا حد بسیار زیادی از بروز این اختلالات جلوگیری می کند. بحث و نتیجه گیری: بارداری و زایمان از عوامل خطر ایجاد و پیشرفت اختلالات کف لگن است. زایمان ابزاری و مرحله دو طول کشیده در زایمان از عوامل خطر کلیدی محسوب می شوند. زنانی که برای PFD پرخطر هستند باید شناسایی و تحت استراتژی های پیشگیری قرار گیرند. راهبردهای پیشگیری اولیه و ثانویه شامل فاصله گذاری مناسب بین بارداری ها از طریق استفاده درست از روش های پیشگیری از بارداری، مدیریت صحیح پروسه زایمان، توصیه به انجام ورزش های لگن در بارداری و پس از زایمان. این اقدامات نقش بسزایی در کاهش بروز PFD مربوط به تعدد زایمان واژینال دارد.

پیش زمینه و هدف: دانشگاه های علوم پزشکی، علاوه بر ارائه خدمات بهداشتی درمانی، وظیفه مهم تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص موردنیاز بخش های مختلف جامعه را بر عهده دارند. این امر ایجاب می کند که برنامه درسی آموزش پزشکی عمومی به صورت مداوم تحت بازنگری قرار گرفته و با رفع کاستی ها در ارتقاء آن کوشش شود. هدف از این مطالعه طراحی الگوی برنامه درسی برای آموزش دانشجویان پزشکی عمومی با متد ترکیبی (آموزش الکترونیکی و آموزش غیرالکترونیکی) با الهام از الگوی اکر بود. مواد و روش کار: پژوهش حاضر مطالعه کاربردی از نوع کیفی بود. ویژگی های عناصر برنامه درسی ترکیبی برای آموزش پزشکی عمومی با استفاده از تحلیل داده های حاصل از متن مصاحبه نیمه ساختاریافته با متخصصان و صاحب نظران و مرور نظام مند منابع علمی و پژوهش های داخل و خارج کشور و اسناد بالادستی آموزش پزشکی و شیوه نامه های آموزش پزشکی مشخص شد. فرایند نمونه گیری هدفمند بوده است. بر اساس یافته ها، الگوی برنامه درسی برای آموزش دانشجویان پزشکی عمومی با متد ترکیبی (آموزش الکترونیکی و آموزش غیرالکترونیکی) با الهام از الگوی اکر طراحی گردید. یافته ها: با استفاده از تحلیل محتوای استقرایی داده های حاصل از متن اسناد بالادستی و شیوه نامه های آموزش پزشکی، نتایج پژوهش های داخل و خارج کشور و متن مصاحبه با مشارکت کنندگان تحلیل شده است. در تحلیل نهایی مفهوم اولیه استخراج گردید که با مقوله بندی آن ها عناصر اصلی الگو شامل منطق و چرایی برنامه درسی ترکیبی، هدف ها، محتوا، فعالیت های یادگیری، شایستگی و صلاحیت استاد، گروه بندی، مکان و فضا، زمان و ارزشیابی برنامه درسی ترکیبی برای آموزش پزشکی عمومی شناسایی و مشخص گردید. بحث و نتیجه گیری: به برنامه ریزان درسی و آموزشی و تصمیم گیرندگان حوزه آموزشی دانشکده های پزشکی پیشنهاد می گردد. به منظور ارتقای علمی و توانایی های دانشجویان پزشکی عمومی، از الگوی طراحی شده در تدوین و ارائه برنامه درسی دانشجویان پزشکی استفاده نمایند.

پیش زمینه و هدف: حاملگی درعین حال که تجربه ای شیرین در زندگی زنان است، با وقوع از دست دادن بارداری می تواند داستان غمناکی شود که حدود یک چهارم بارداری ها را در بر می گیرد. یکی از مواردی که می تواند تأثیر محافظتی برای این والدین به خصوص مادران داشته باشد وجود شبکه حمایتی قوی از جانب خانواده می باشد. مطالعه حاضر باهدف تعیین تأثیر مشاوره حمایتی فردی بر حمایت اجتماعی درک شده در مادران با بارداری ازدست رفته انجام شد. روش کار: این کارآزمایی بالینی در سال 1397 روی 100 مادر با بارداری ازدست رفته، با نمونه گیری در دسترس و تخصیص تصادفی به روش بلوکه بندی انجام شد. زنان گروه مداخله 4 جلسه مشاوره و گروه کنترل مراقبت های معمول را دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و حمایت اجتماعی مقیاس خانواده در 2 مرحله (پیش آزمون و پس آزمون) جمع آوری و با نرم افزار SPSS-22 و آزمون های آماری کای دو، تست دقیق فیشر، تی زوج و تی مستقل با سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت معنادار آماری در مشخصات جمعیت شناختی و مامایی واحدهای پژوهش به غیراز داشتن فرزند زنده (039/0P=) و شغل همسر (016/0P=) بین دو گروه کنترل و مداخله وجود نداشت. میانگین نمرات حمایت اجتماعی در گروه مداخله (73/2± 88/10) و گروه کنترل (89/2± 28/10) ازنظر آماری در زمان شروع مداخله تفاوت معناداری نداشت (28/0=P). پس از مداخله، میانگین نمرات حمایت اجتماعی در گروه مداخله (38/1± 40/16) و گروه کنترل (82/2± 56/10) بود. این تفاوت ازنظر آماری معنادار بود (001/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر مشاوره حمایتی فردی در زنان با بارداری ازدست رفته موجب افزایش درک حمایت اجتماعی و تسهیل فرآیند سازگاری می شود.