هدف و زمینه ورود فلزات سنگین از منابع مختلف تامین آب شرب از مشکلات اساسی کیفیت آب، به خصوص در مناطق صنعتی می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی قابلیت حذف آلاینده های فلزی جیوه و آرسنیک از محلول های آبی با استفاده از نانوذرات اکسید آهن سنتز شده به روش سبز بود. برای این منظور از عصاره حاصل شده از یک نمونه گلسنگ بومی استان اردبیل جهت سنتز نانوذرات اکسید آهن به عنوان جاذب استفاده شد. روش کار برای تهیه نانوذرات اکسید آهن مغناطیس پذیر از یک روش رایج و سریع بنام روش هم رسوبی استفاده شد. در این روش از مخلوط نمک آهن دو و سه ظرفیتی با نسبت استوکیومتری مشخص به حجم معینی از عصاره بدست آمده از گیاه Sinensis Ramalina (SR) اضافه می شود. به دلیل استفاده از گیاه گلسنگ در فرایند سنتز نانوذرات اکسیدآهن، به روش مورد استفاده در پژوهش حاضر، روش سنتز سبز نیز گفته می شود. جهت تایید نانوذرات اکسیدآهن سنتزشده، از روش های اسپکتروفتومتری مریی-ماورای بنفش، XRD، FT-IR، SEM و آنالیز عنصری EDX استفاده شد. یافته ها در طیف حاصل شده از اسپکتروفتومتر، پیک ظاهر شده درcm-1 5± 574 نشان دهنده انتقال الکترون اکسیژن به آهن سنتزشده از گلسنگ SR بود. طیف حاصل از XRD نیز تاییدکننده خلوص نانوذرات اکسید آهن می باشد، به طوریکه در موقعیت های2θ = 30. 40, 35. 75, 43. 60, 57. 90, 63. 60 الگوی پراش به درستی حاصل شد. ماهیت کروی یکنواخت نانوذرات اکسیدآهن (III) با اندازه بین 74/31 الی 91/53 نانومتر که با استفاده از تصاویر SEM قابل مشاهده است. همچنین آنالیز EDX جهت نشان دادن ساختار عنصری تشکیل دهنده نانوذرات اکسید آهن سنتز شده، مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز عنصری مشخص کرد که نانوذرات سنتز شده حاوی 68/19 درصد وزنی آهن و 49/51 درصد وزنی اکسیژن است. نتیجه گیری نتایج نشان داد که جیوه از مدل ایزوترم جذب لانگموییر (998/0 R2=) و آرسینیک از مدل ایزوترم جذب فروندلیچ (968/0 R2=) تبعیت می کند و فرایند حذف در هر دو فلز خود به خودی و گرمازا است. داده های بدست آمده از مطالعات سینتیکی حذف هر دو فلز از محلول های آبی در مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم با ضریب همبستگی مناسب بالای 99/0 برازش شدند. قابلیت حذف آرسنیک و جیوه توسط نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی پذیر سنتزشده توسط عصاره گیاه SR به ترتیب 02/71 و 84/72 درصد در 4pH= و غلظت اولیه 50 میلی گرم بر لیتر بدست آمد.