علم هیدرولوژی اساس تصمیم گیری در منابع آب و ارزیابی خطرات مربوط به آن مانند سیل و خشک سالی و آلودگی است. علی رغم اهمیت حیاتی این علم برای جامعه، این زمینه علمی با کمبود شدید داده ها در قلمروهای مکانی و زمانی روبه رو است. در کشورهای جهان سوم و کم درآمد به دلیل محدودیت داده ها و اطلاعات آماری و هزینه بر بودن فرایند پایش بیشتر با کمبود داده ها مواجه هستند. لذا داده های جمع آ وری شده توسط جوامع محلی و داوطلب و پایش از طریق مردم یک روش موثر در این زمینه است. علم شهروندی بیانگر مشارکت بین محققان و جوامع داوطلب با هدف جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل داده ها، توسعه دانش علمی، اشتراک گذاری اطلاعات و تشویق تعامل و تفاهم بین جوامع محلی و محیط طبیعی آن ها است. مرور منابع نشان می دهد به کارگیری علم شهروندی در هیدرولوژی و منابع آب نسبت به سایر رشته های علمی از قبیل اکولوژی و نجوم محدودتر است، اما به دلیل اهمیت روزافزون منابع آب رو به افزایش است. نتایج تحقیقات نشان داده است درصورتی که آموزش کافی به شهروندان داده شود، داده های جمع آوری شده توسط شهروندان اعتبار قابل قبولی دارد. بنابراین باتوجه به پتانسیل علم شهروندی و گسترش تکنولوژی ها می توان به جمع آوری داده های هیدرولوژیکی قابل اعتماد، به موقع و طولانی مدت دست یافت و در تصمیم گیری و مدیریت منابع آب استفاده نمود.