زمینه و هدف: هدف این مطالعه بررسی غلظت نیکوتین در هوای داخل کافه های قلیان و سیگار و همچنین غلظت نیکوتین و کوتینین در نمونه های خون و ادرار افراد شاغل در این قلیان خانه ها می باشد. روش کار: در این تحقیق نمونه های از هوای داخل 36 کافه-شامل 14 کافه که فقط قلیان[1] در آنها استعمال می شد، 8 تا فقط سیگار2، 6 تای آنها هم قلیان و هم سیگار3، و 8 تا هم از اماکنی که استعمال دخانیات در آن وجود نداشت4-جمع آوری شد. از هر کافه یک بار در یک روز کاری در طول هفته و یک بار در روز تعطیل در آخر هفته نمونه برداری انجام شد و غلظت آلاینده نیکوتین در آنها مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین غلظت نیکوتین وکوتینین در نمونه های خون و ادرار افراد در معرض دود در این قلیان خانه هامورد ارزابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که ترتیب میزان نیکوتین تولیدی در داخل کافه ها بشکل «کافه های قلیان و سیگار» > «کافه های قلیان» > «کافه های سیگار» > «اماکن بدون مصرف دخانیات» بود. همچنین، مشاهده شد که غلظت نیکوتین در درون کافه ها در طی جلسات آخر هفته (با تعداد استعمال کنندگان دخانیات فعال بیشتر) بالاتر از جلسات در طول هفته بوده است. نهایتاً مشاهده گردید که بیشترین مقادیر نیکوتین و کوتینین در نمونه های خون و ادرار افرادی یافت گردید که هم خود استعمال دخانیات داشتند و هم در این اماکن شاغل بودند. نتیجه گیری: مهمترین نکته این بود که در همه کافه هایی که دخانیات در آنها مصرف می شد، غلظت قابل اندازه گیری از نیکوتین در هوا و همچنین نیکوتین و کوتینین در نمونه های خون و ادرار افراد در معرض یافت گردید. این نشان می دهد که نیاز فوری برای ارزیابی رسمی وجود دارد تا ببینند آیا این مشاهدات با قانون ملی ایران مبنی بر ممنوعیت مصرف دخانیات در اماکن عمومی سازگار هستند یا خیر.